Dag allemaal,

Ik laat niet vaak een bericht achter op dit forum, maar kijk er wel regelmatig op, op zoek naar herkenning en bevestiging. Zo ook de laatste weken weer, want de depressie is weer meer aanwezig. Ik zit nu 2,5 jaar bij huis en het klinkt als een hele lange tijd, maar toch voelt het ook zo kort; alsof het aan mij voorbij is 'gevlogen'. Best wel vreemd, aangezien de eerste 2 jaar een hele nare lijdensweg was. Elke dag was een 'oh weer een dag en hoe kom ik die weer door'.
 Sinds januari j.l. heb ik het idee dat de AD wel wat doet en d.m.v. 2 testen bij de psychiater als de therapie bij de gz-psycholoog merkten we vooruitgang en was er een stapje gewonnen; namelijk matige depressie i.p.v. ernstige depressie. En ik ervoer zelf ook een aantal weken achtereen dat de wereld 'anders' was; alsof deze lichter was en het gevoel en mijn waarneming waren beter. Ik kon niet precies zeggen waarom, maar het was er nu eenmaal. Helaas is dit sinds een aantal weken weer omgeslagen en ik kan er de vinger niet opleggen wat hier nu precies de reden van is. Toen ik even wat 'anders' was, kon ik mij dat nare gevoel van de depressie niet meer terughalen in mijn hoofd en gevoel en vice versa ook niet.  Het voelt als 2 werelden; de depressie en de normale wereld. 
In mijn 'normale' wereld ervoer ik wel veel prikkelbaarheid en veel energie. Ik wilde van alles, ik zag van alles dat er 'moest' gebeuren in en rondom het huis en tuin en mijn hoofd maakte overuren, zo voelde het. Ik opperde wel eens dat dit dan de oude 'ik' was die weer meer aanwezig was. Deze 'oude ik' wordt straks aangepakt in schematherapie, omdat ik er nog een diagnose bij heb gekregen; Cluster C PS. Dit is waarschijnlijk de oorzaak van de depressie waar ik in ben beland. Wat ik nu eigenlijk zoek, is een stukje herkenning van anderen. En herkennen jullie ook dat je soms het idee hebt dat er helemaal geen sprake is van een depressie? Ook al laat je alle symptomen zien en wordt de diagnose gegeven...Het is zo'n vaag, schimmig gebied. Nu ik dit zelf weer typ moet ik weer denken aan de nieuwe diagnose, controle hebben over alles...
....Soms..... :/

Ik herken dat wel, dat ik denk dat er misschien wel geen depressie is. Dat wat je noemde, cluster c? oid ken ik niet, maar heb zelf t idee dat bij mij een hoop hormonaal is. Vrouwen hormonen, maandelijks. Dan ga je er met gedragstherapie misschien ook wel niet uit komen. Hoe dat bij jou zit weet ik natuurlijk niet. Sowieso geeft elke psycholoog die ik spreek weer een andere diagnose, niet heel duidelijk dus. Mooi dat die jaren achteraf niet zo veel leken, terwijl je wel tegen elke nieuwe dag op ziet, dan blijft dat ten minste niet allemaal aan je plakken. Negatieve maar vergeten en nieuwe motivatie/moed voor de toekomst. Goede hoop. Fijn ook dat de ad wel lijken te werken. Hopelijk kom je snel weer uit deze dip.

Hoi Boeket,


Bedankt voor het delen van jouw gedachten, daar heeft een ander wellicht ook weer wat aan!

Dit stukje herken ik heel erg: "Toen ik even wat 'anders' was, kon ik mij dat nare gevoel van de depressie niet meer terughalen in mijn hoofd en gevoel en vice versa ook niet." 
Daarom kan ik mij inmiddels ook goed voorstellen dat andere mensen niet kunnen begrijpen hoe het voelt. Als ik dat zelf al nauwelijks kan wanneer ik mij weer "normaal" voel, hoe moet een ander zonder ervaring met depressie dat dan begrijpen..

Depressie heeft verschillende oorzaken. Bedoel je misschien dat depressie niet de oorzaak van je symptomen is, maar een gevolg van een onderliggend "probleem"?

Zit er misschien iets aan te komen of is er iets aan de hand waar je geen controle over hebt? Of iets waar je tegenop ziet, zoals een afspraak met iemand? Dat kan bij mij zorgen voor spanning en toename van depressie.

Hoi Boeket,


Bedankt voor het delen van jouw gedachten, daar heeft een ander wellicht ook weer wat aan!

Dit stukje herken ik heel erg: "Toen ik even wat 'anders' was, kon ik mij dat nare gevoel van de depressie niet meer terughalen in mijn hoofd en gevoel en vice versa ook niet." 
Daarom kan ik mij inmiddels ook goed voorstellen dat andere mensen niet kunnen begrijpen hoe het voelt. Als ik dat zelf al nauwelijks kan wanneer ik mij weer "normaal" voel, hoe moet een ander zonder ervaring met depressie dat dan begrijpen..

Depressie heeft verschillende oorzaken. Bedoel je misschien dat depressie niet de oorzaak van je symptomen is, maar een gevolg van een onderliggend "probleem"?

Zit er misschien iets aan te komen of is er iets aan de hand waar je geen controle over hebt? Of iets waar je tegenop ziet, zoals een afspraak met iemand? Dat kan bij mij zorgen voor spanning en toename van depressie.