Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Wachten op verbetering


#11

(23-07-2018, 21:30)Letitgo schreef: Hoi Paul,

Hoe gaat het vandaag met je? 
Ik herken een deel van jouw verhaal. Drie weken terug kwam il zelf ook op een dieptepunt waar ik nog niet eerder was geweest. Vreselijk dat zoeken naar de juiste medicatie of combinatie van medicatie. En dat hoofd dat geen moment stil is..... pffff... en inderdaad de vraag: hoelang kan een mens dit verdragen.

Sterkte! Ik hoop dat er snel een lichtpuntje komt.

Groetjes,
Marjolein
Hee Marjolein,

Ik had gister avond ineens een goeie avond.
Ik was lekker met de kids bezig en vrij stabiel.
Vandaag is weer als vanouds.
Ik Ben bezig maar het malen over hoe ik me nou voel is weer goed op gang.
Ik moet bezig blijven om afleiding te houden en in de pauzes zak ik weer in elkaar.

Wel heb ik als ik thuis ben minder suïcidale gedachten en dus ook 1 goede avond gehad.
Van deze dingetjes moet je het hebben.
Ik heb het geluk dat ik vanuit werk alle medewerking krijg en dat ik ook op 1 lijn zat met de arbo arts.
Dus ik heb geen druk en moet hierna nog 1 weekje werken en dan heb ik 3 weken vrij.
Dus tijd zat zou je zeggen.
Ik kan goed relativeren en aangezien ik vaker op dit punt heb gezeten laat ik mezelf niet meer blij worden na 1 goede avond of dag.
Dit moet ik echt een paar weken ervaren want de klap is te groot als je denkt dat het eindelijk beter gaat en je daarna weer op 0 terug bent.

Ondanks alles ben ik nog steeds bij mijn gezin en thuis en dat is wat ik het meest waardeer.
Ik heb het geluk mensen met begrip en steun om mij heen te hebben.


Nou dat was mijn update.
Hoe is het met jouw nu Marjolein?
Is er al een beetje verbetering?
Ik hoop het wel voor je, zoals ik voor iedereen doe op dit forum waar iedereen elkaar steund.

Bedankt i.g.g. voor je lieve berichtje.


Groetjes, Paul.
Antwoord

#12

Hoi Paul,

Ik ben momenteel op vakantie dus wat later met reageren.
Wat fijn dat je tenminste weer een goede avond had. Zijn er nog meerdere gekomen?

Ik zit weer flink diep... om moedeloos van te worden. Iedere keer hoop ik de juiste medicatie te vinden, maar helaas komt dat zwarte gat iedere keer weer terug. Ik ben inmiddels vanaf oktober al onderweg en jij? 
Bij mijn eerdere episodes was ik al lang weer aan de beterende hand, maar nu lijkt het gat eerder dieper te worden. 

Ik zou zo graag een gewoon leven willen hebben met een parttime baan en een gelijkmatige stemming. Lijkt op dit moment teveel gevraagd.

Heb jij nog vakantieplannen?

Groetjes,
Marjolein
Antwoord

#13

(30-07-2018, 21:58)Letitgo schreef: Hoi Paul,

Ik ben momenteel op vakantie dus wat later met reageren.
Wat fijn dat je tenminste weer een goede avond had. Zijn er nog meerdere gekomen?

Ik zit weer flink diep... om moedeloos van te worden. Iedere keer hoop ik de juiste medicatie te vinden, maar helaas komt dat zwarte gat iedere keer weer terug. Ik ben inmiddels vanaf oktober al onderweg en jij? 
Bij mijn eerdere episodes was ik al lang weer aan de beterende hand, maar nu lijkt het gat eerder dieper te worden. 

Ik zou zo graag een gewoon leven willen hebben met een parttime baan en een gelijkmatige stemming. Lijkt op dit moment teveel gevraagd.

Heb jij nog vakantieplannen?

Groetjes,
Marjolein

Hee Marjolein,

Wat verschrikkelijk balen dat het nog steeds niet goed gaat.
Wel zie ik vaak mensen hetzelfde antwoorden die al langer met een depressie lopen.
"Het gaat goed komen" of "het word beter"
Ik hoop dat je je hier aan vast kan klampen als het soms helemaal niet meer gaat.


Ik vind het moeilijk om het goede te zeggen, aangezien ik ook verder ben afgegleden als voorheen.
Ik weet dat elke positieve zin uit liefde mij totaal niet raakt.
Als er word gezegt "het ging vanavond wel goed he?" Dan kan ik dit ook niet goed handelen en ik denk jij ook niet want je gevoel blijft zwaar en slecht.

Weet je wat het gevaar is met hulpverleners en medicatie.
Ze zeggen altijd binnen zoveel weken kan je het gaan merken en anders verhogen we het .......
Dus elke keer hoop uit wanhoop is het ergste wat er is en zeker als niks gebeurd.
Ik merk ook aan mezelf dat ik steeds vaker woedend word, omdat je het gewoon zo verschrikkelijk beu bent.

Ik hoop wel voor jouw Marjolein dat je steun hebt van een aantal mensen om je heen.
Dat is het enige wat mij ook ondanks dat wanhopige, radeloze gevoel een houvast geeft.


Verder gaan wij niet op vakantie.
Alles is gecanceld i.v.m. met mijn terugval.
Ik vond dat ook niet erg en mijn kids komen niks te kort en worden overal mee naar toe genomen door mijn vrouw.

Mijn vrouw slaapt meestal ook met mij op de bank om me in de gaten te houden.
Ik wil niet meer in me bed liggen en series kijken op Netflix zorgt dat ik afgeleid ben totdat ik meestal laat in slaap val.

Mijn laatste keer duurde bijna 2 jaar en het ging al een jaar goed.
Ik heb een vaste baan nadat ik mijn bedrijf ben verloren door de vorige depressie, maar had momenteel vrede met de situatie.

Ik denk dat begrip om je heen en jezelf toch elke keer weer laat nadenken wat je wel hebt en wie je wel hebt dat dit het enige is waar je jezelf aan vast kan klampen.
Praten is ook belangrijk erover, ook al heb ik hier soms helemaal dagen lang geen zin in dan ineens is er een avond dat ik alles eruit klap tegen mijn vrouw of in iets ernstigere situaties heb ik nu 2 keer 113 gebeld.

Hoop, liefde en goede hulp.
Dan moet het toch goed gaan komen, ook voor jouw.
Ook al voelt het momenteel niet zo, ik denk dat we gewoon even blind zijn voor het positieve.
Dan maar een helpende hand ter begeleiding.

Ik hoop echt dat het gauw voor jouw wat beter gaat.
De tijd zal het leren.
Geniet van je vakantie voor zover mogelijk.

Groetjes, Paul.
Antwoord

#14

Hoi Paul, welkom op het forum. Ik schrijf hier als "partner van" en concludeer dat je een geweldige vrouw hebt die jou zo steunt. En van jouw kant goed dat je haar er zo bij betrekt.  Ik herken het dat je zegt dat je het niet kunt handelen als er gezegd wordt dat het best goed ging op een avond. Mijn partner kon daar ook nooit goed tegen, en bedacht dan van alles wat er helemaal nog niet goed ging. Maar feit was dat ik soms een hele kleine vooruitgang zag, die hij nog niet zag. Of misschien niet durfde te zien? Ik hoop dat je je vandaag weer een beetje beter hebt gevoeld als gisteren.
Antwoord

#15

Hoi Paul,

Hoe gaat het nu met je? Heb je al iets gemerkt van de lithium? 
Ik wil je nog even bedanken voor jouw reactie. Je begrijpt precies waar ik doorheen ga en inderdaad iedere keer de hoop houden dat iets gaat aanslaan.
Heb je toch nog ergens kunnen genieten van jouw vakantie? De energie kunnen vinden om iets met jouw gezin te doen? 
Ik heb een paar redelijke dagen gehad, maar helaas is het weer knudde. Tja.. ik probeer er maar het beste van te maken.

Groetjes,
Marjolein
Antwoord

#16
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 21-08-2018, 02:52 door Paul.)

(16-08-2018, 22:52)Letitgo schreef: Hoi Paul,

Hoe gaat het nu met je? Heb je al iets gemerkt van de lithium? 
Ik wil je nog even bedanken voor jouw reactie. Je begrijpt precies waar ik doorheen ga en inderdaad iedere keer de hoop houden dat iets gaat aanslaan.
Heb je toch nog ergens kunnen genieten van jouw vakantie? De energie kunnen vinden om iets met jouw gezin te doen? 
Ik heb een paar redelijke dagen gehad, maar helaas is het weer knudde. Tja.. ik probeer er maar het beste van te maken.

Groetjes,
Marjolein
Hee Marjolein,

Ik denk dat we nog steeds aardig op 1 lijn zitten jammer genoeg.
Ik heb 2 weken geleden 2 goeie dagen gehad.
Die heb ik dan wel gelijk benut door met mijn kids en vrouw naar het strand gegaan en naar opa en oma.

Daarna weer terug naar af 
De lithium is nu 2 keer verhoogd en ik heb zelf even zitten spacen op de bank na de 2e verhoging van alle pillen bij elkaar.
Kan nooit goed zijn voor je.
En het werkt nog steeds niet.
Wel is mijn psychiater nog vol van hoop dus daar wachten we dan maar weer op.


Weet niet wat hierna de bedoeling is en wat er nog meer kan/moet gaat gebeuren.
Het lijkt soms wel op de film groundhogday waarin er iemand wakker word en elke keer dezelfde dag beleeft.
Ik word wakker en heb daar meestal een uur voor nodig, dan komen de zenuwen/spanningen opzetten en neem ik medicatie want ik kan ook geen prikkels verdragen, dan een hele dag op de bank naar het avondeten waar ik eigenlijk ook niet echt trek meer in heb, en dan de avond tot nu weer laat omdat ik niet kan slapen.

Dus nee, jammer genoeg nog niet van mijn vakantie genoten, maar gelukkig wel familie en vrienden die wat met de kids gaan doen, want dat verdienen ze.

Ik wacht nog steeds.

Ik hoop dat we gauw is met een berichtje gaan komen dat het weer is een paar weken goed gaat.


Groetjes, Paul.

(31-07-2018, 22:48)Positiva schreef: Hoi Paul, welkom op het forum. Ik schrijf hier als "partner van" en concludeer dat je een geweldige vrouw hebt die jou zo steunt. En van jouw kant goed dat je haar er zo bij betrekt.  Ik herken het dat je zegt dat je het niet kunt handelen als er gezegd wordt dat het best goed ging op een avond. Mijn partner kon daar ook nooit goed tegen, en bedacht dan van alles wat er helemaal nog niet goed ging. Maar feit was dat ik soms een hele kleine vooruitgang zag, die hij nog niet zag. Of misschien niet durfde te zien? Ik hoop dat je je vandaag weer een beetje beter hebt gevoeld als gisteren.
Hoi Positiva,

Beter laat als nooit maar bedankt voor je berichtje.
Ik begrijp exact wat je bedoelt.
Ik vind het dan ook vaak raar of ik begrijp het niet als mijn vrouw zegt "het gaat nu wel iets beter als gister"
Als ik hier zelf over na denk is het antwoord voor mijzelf als volgt.
Het is denk ik tot een bepaald punt "jezelf iets minder slecht" voelen. (Nog netjes uitgedrukt)
Dit omdat de opmerking "iets beter" in mijn ogen te positief is om de ellende waar je inzit te kunnen beschrijven.
Ik weet wanneer ik iets beter ben, want dan ben ik buiten met mijn kids.
Dit is helaas op 2 dagen na nu al een paar maanden niks.

Mijn vrouw houd zelfs en logboek bij weet ik sinds gisteren.
Ze doet al mijn dagen beschrijven in een rooster op haar telefoon om zelf ook alles beter te kunnen beoordelen.
Dus heb hier mijn eigen huispsycholoog.
Ik geloof als ik jouw verhaal zo lees dat uw partner ook mag boffen.
Ook al voel ik aan emotie weinig positiefs, ik zou het zonder mijn vrouw veel slechter hebben getroffen en dat besef is er gelukkig wel.
Het is alleen de schuld naar je vrouw en kinderen voor de hele dag "shht" en stil zijn voor pappa en het niks kunnen ondernemen dat is wat mij echt pijn doet.

Verder is het gewoon afwachten momenteel.
Veel medicatie, veel dagen/weken/maanden hopen op een wat betere situatie.
Ik hoop dat het wachten gauw beloond word.

Jij in ieder geval bedankt voor je lieve bericht.

Groetjes, Paul.
Antwoord

#17

Hoi Paul,

Hopelijk heb je inmiddels nog iets mogen werken van de ophoging. Fijn die twee dagen, dat smaakt naar meer he. 
Nu de vakantie weer voorbij is, heb ik moeite met de stilte in huis. Heb last van allerlei gedachten dat ik beter een baan kan hebben, maar ook weer de angst dat ik daar nog niet fit genoeg voor ben. Over een half jaar verlies ik mijn baan en hoe dan verder. En veel angsten voor de toekomst, bang dat ik er nooit meer van afkom. Maar ook de overtuiging dat mijn depressie een signaal is dat ik irts fout doe in mijn leven, maar niet weet wat. Dus piekeren over de oorzaak en de oplossing. Wat jij schrijft over de prikkels, herken ik Ook. 

Liefs,
Marjolein
Antwoord

#18

(27-08-2018, 21:59)Letitgo schreef: Hoi Paul,

Hopelijk heb je inmiddels nog iets mogen werken van de ophoging. Fijn die twee dagen, dat smaakt naar meer he. 
Nu de vakantie weer voorbij is, heb ik moeite met de stilte in huis. Heb last van allerlei gedachten dat ik beter een baan kan hebben, maar ook weer de angst dat ik daar nog niet fit genoeg voor ben. Over een half jaar verlies ik mijn baan en hoe dan verder. En veel angsten voor de toekomst, bang dat ik er nooit meer van afkom. Maar ook de overtuiging dat mijn depressie een signaal is dat ik irts fout doe in mijn leven, maar niet weet wat. Dus piekeren over de oorzaak en de oplossing. Wat jij schrijft over de prikkels, herken ik Ook. 

Liefs,
Marjolein

Hee Marjolein,

Vandaag toch i.d.d. bij mijn behandelaar te horen gekregen dat het niet verloopt zoals gehoopt.
Dus daar gaat alles i.d.d weer.
Ik sta nu op de lijst voor een psycholoog.
Alleen aangezien half Holland volgens mij geestelijk op in storten staat is het antwoord wanneer nog niet bekend.

Verder kan ik denk ik jouw verhaal beter kopiëren en plakken want ik zit op een zelfde manier thuis.
Ik ben mijn bedrijf kwijtgeraakt door een depressie van 2 jaar en stond op het punt groter te worden als bv.
Nu werk ik bij een vriend die hetzelfde heeft met zijn compagnon.
Ik zit weer gewoon in Loondienst wat al niet echt iets voor mij is maar ik kan nooit meer voor mezelf werken omdat geen arbeidsongeschiktheid verzekering mij wil hebben met deze klachten.

Dus wat jij zegt dat klopt!
Mischien is het zo dat de depressie een signaal is dat er iets niet goed is.
Dit is dan uiteraard goed is maar wat is dan de oplossing.
Ik weet het niet.
Nou dook mijn psychiater vandaag ook wat dieper erin voor de extra hulp van een psycholoog (soort voorgesprek denk) en dan komt dit wel naar buiten n schieten de tranen zowat in mijn ogen.

En dan ook dat verdomde piekeren .
Ik moet wel bekennen dat ik mezelf afleiding aan het verplichten ben om piekeren te vergeten.
Ik verkoop momenteel mijn hele dvd verzameling en dit doe ik op zoveel sites dat ik er zowat een halve dag werk aan heb.
Verder heb ik een playstion waar ik mits zin ook op speel.

Maar nou ben je straks je baan kwijt.
Ben je de enige die geld in de la moet brengen?
Is er een oplossing die je redelijkerwijs wel zou kunnen verzinnen, maar die geblokt word mischien.
Ik had ook kunnen verzinnen dat mijn vrouw wat extra uur kon gaan werken maar ik wilde het niet en vond ook niet dat zij alle last moest dragen.
Maar soms kan het gewoon niet anders en zij neemt nu even de touwtjes in handen.
Ik hoop ook echt voor jouw dat er naasten met begrip zijn en hulp kunnen bieden.
Al een paar vertrouwenspersonen die je kunnen helpen met relativeren in een positieve zin.

Dit was weer even mijn update.
Houd je taai en ik hoop gauw in de positieve zin te verkeren.

Groetjes, Paul.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
06-06-2017, 11:59
Laatste bericht: Geoir



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)