Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Vroeger


#21

Dat heb je mooi gezegd Liefde+hoop.

groet,
Run
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Run :   • Liefde+Hoop
Antwoord

#22

(17-02-2020, 12:15)Liefde+Hoop schreef: Lieve Lise ik reageer graag nog op dit onderwerp want het raakt me. 
Als je beschrijft hoe on veilig Je bent opgegroeid krimpt mijn hart Ineen.
Dat roept beschermd De gevoelens op. Je had zo veel om je heen dat niet goed was. Er is niet voor jouw veiligheid gezegd kunnen worden door je lifers en broer. Terwijl dat wel een basisvoorwaarde is voor een Goede ontwikkeling.
Toch ben je een mens geworden met compassions voor anderen zoals ik zelf onder vond door je reacties op mij en anderen hier. Ook ben je solidair en vergevingsgezind naar je familie. Je Eethuis nog met je Vader etc. Dat je dat doet toont een Grote zoek en een warm hart. Tegen de verdrukking In ontstaan. Daar mag je jezelf crediet voor geven! Dat zijn ook Keuzes waar bij je De positieve Kant koos! Respect daarvoor. Je hebt iets positiefs gehaald uit een zeer zeer negatieve situatie, dat is jouw prestatie!
Dat gaat dieper dan therapie. Zo vroegbeschadigd zijn en er zo positief uit komen dat is bepaald niet niks Lieve Lise.
Dat je aan de opgroeisituatie letterlijk en figuurlijk littekens overhield is zeer duidelijk. Wat je daar vervolgens mee deed is jouw prestatie en binnen dit kader bereikte je heel veel. De schuld bij jezelf zoeken is menselijk maar overbodig. Jij hebt veel meer gedaan dan jouw eigen aandeel gedragen en onderzocht. Jij hebt het omgezet in iets goeds! En je hebt de last van de oude littekens. Die kunnen hopelijk op den duur naar de achtergrond gaan schuiven door je opdoen van nieuwe positieve ervaringen. Een langdurig proces, dat wel. Het is je zoo gegund, je hebt dat meer dan verdiend

Heel lief Liefde+Hoop Heart Dank je. Blij dat mensen wel denken dat ik t goed doe. Ik doe pogingen, maar weet nooit of k wel genoeg doe. Ook Netflixdagen, pammetjesdagen, dingen die niet lukken zoals ik zou willen. Wat je in een andere post zelf zei, jezelf schuldig voelen. Maar gelukkig snap ik steeds beter dat je ook gewoon dat soort pauze dagen (al dan niet zonder dat je t wil afgedwongen door je lichaam) mag hebben. Me er minder tegen verzet, tegen vecht. Dat werkt beter. Maar soms lastig te bedenken of wat dan overblijft aan wat je doet wel genoeg is. Dus wat jij zegt geeft zelfvertrouwen, er gaat waarschijnlijk wel iig iets goedSmile Dank je!
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)