Hoi hoi

Ik ben hier nieuw.
Ik ben nu bijna 4 jaar samen met me vriend, we hebben een huis gekocht en samen een kind. We zijn beide 34 jaar.
Er is de laatst 2 jaar veel gebeurdt in ons leven wat een behoorlijke impact heeft gehad. Me vriend loopt bij een psycholoog en heeft na zijn zeggen een angststoornis. Ik denk dat hij daarbij ook depressief is. Hij wil niks kan ook letterlijk en figuurlijk niks meer. Behalve werken. Wat mij enorm frustreert. Lukt hem niet om te sporten of met vrienden af te spreken. Of überhaupt wat met zijn eigen zoon te doen. Er is geen contact 't tussen ons hoe graag ik dat wel wil. Zowel emotioneel, lichamelijk als geestelijk niet. 

Klein uitleg over wat er gebeurdt is
Zijn ouders hebben beide medische dingen. Onze zoon is geboren vorig jaar en voorafgaand slechte echo's en werd gezegd dat kans was op gehandicapt kindje. We hebben huis gekocht nieuwbouw. En zijn vanwege kosten bij mij  ouders ingetrokken. Ik moet en ben geopereerd en heb last van me been en artsen weten niet wat het is. Mijn vader heeft kanker gehad vorig jaar en er is een nier weg gehaald. We zijn verhuist. Nou en zo kan ik nog wel even door gaan. Wat natuurlijk een enorme inpakt heeft.

Maar ik ben  me partner kwijt en heb afgelopen jaar alles in me eentje gedaan zelfs dat ik net bevallen was. Ik moet me ei kwijt. Want merk dat ik met mensen jn me omgeving niet makkelijk meer er over kan praten. Hoop dat ik hier mensen tegen kom waarbij ik dat wel kan....

Hoi Eisje,

Wat een vervelende situatie waarin je je nu bevind.
Weet je toevallig of je vriend ook medicatie slikt voor zijn problematiek?

Heel veel sterkte toegewenst in deze voor jouw moeilijke tijd

Hoi hoi

Ik ben hier nieuw.
Ik ben nu bijna 4 jaar samen met me vriend, we hebben een huis gekocht en samen een kind. We zijn beide 34 jaar.
Er is de laatst 2 jaar veel gebeurdt in ons leven wat een behoorlijke impact heeft gehad. Me vriend loopt bij een psycholoog en heeft na zijn zeggen een angststoornis. Ik denk dat hij daarbij ook depressief is. Hij wil niks kan ook letterlijk en figuurlijk niks meer. Behalve werken. Wat mij enorm frustreert. Lukt hem niet om te sporten of met vrienden af te spreken. Of überhaupt wat met zijn eigen zoon te doen. Er is geen contact 't tussen ons hoe graag ik dat wel wil. Zowel emotioneel, lichamelijk als geestelijk niet. 

Klein uitleg over wat er gebeurdt is
Zijn ouders hebben beide medische dingen. Onze zoon is geboren vorig jaar en voorafgaand slechte echo's en werd gezegd dat kans was op gehandicapt kindje. We hebben huis gekocht nieuwbouw. En zijn vanwege kosten bij mij  ouders ingetrokken. Ik moet en ben geopereerd en heb last van me been en artsen weten niet wat het is. Mijn vader heeft kanker gehad vorig jaar en er is een nier weg gehaald. We zijn verhuist. Nou en zo kan ik nog wel even door gaan. Wat natuurlijk een enorme inpakt heeft.

Maar ik ben  me partner kwijt en heb afgelopen jaar alles in me eentje gedaan zelfs dat ik net bevallen was. Ik moet me ei kwijt. Want merk dat ik met mensen jn me omgeving niet makkelijk meer er over kan praten. Hoop dat ik hier mensen tegen kom waarbij ik dat wel kan....

Ohh Eisje88.

Wat erg voor je
Heeft je vriend geen medicijnen?