Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Vraag


#1

Ik volg nu schematherapie en in deze therapie gaat men er vanuit dat al je gedrag te herleiden is naar dingen uit het verleden. Nu denk ik dat dat voor een aanzienlijk deel ook zo is. Toch is er een klein gedeelte wat nu ik last heb van een depressie zo anders is dan voordat ik er last van had. Ik vond verjaardagen of andere feestjes bijvoorbeeld altijd enorm leuk maar nu wordt ik er al snel te druk van in mijn hoofd. Ik kan dit totaal niet herleiden naar iets uit het verleden. Kan het niet gewoon zo zijn dat dit een gevolg van de depressie is en dus gewoon iets wat bij het ziektebeeld hoort? Of moet echt alles te herleiden zijn?
Antwoord

#2

Hallo Pjotr,

Het kan natuurlijk zo zijn dat je gedrag voortvloeit uit jouw verleden.
Niet alles is te herleiden, zo kan druk in je hoofd inderdaad een symptoom zijn van depressie. Wat sneller
overprikkeld raken. Dit was bij mij in ieder geval zo.
Vind je dat schematherapie helpend is voor jou?
Hoor het graag.

Groet, Bert
Antwoord

#3

Heb tot nu toe alleen het onderzoekende gedeelte gehad. Dus kijken op welke schema's ik hoog scoor. Vond dat best leerzaam maar nog niet echt helpenf voor mijn dagelijkse leven. Maar wellicht komt dat nog.. en ze willen dus echt elk symptoon koppelen aan iets uit het verleden. De optie dat het gewoon een symptoom is lijkt niet te bestaan. En dat frustreert me af en toe..
Antwoord

#4

Hoi Pjotr,

Ik heb zelf geen schematherapie gedaan, wel cognitieve gedragstherapie en emotieregulatie therapie in
dagbehandeling.  Ik ken wel mensen die deze therapie gevolgd hebben.
Schematherapie is voor veel mensen helpend maar het is natuurlijk niet perse "de heilige graal".
Ze hebben in die zin wel gelijk dat de depressie zelf, een gevolg kan zijn van het op een bepaalde manier
in het leven staan. Dan is dus ook ieder symptoom van depressie daar een onderdeel van.
Misschien kun je het zo zien?

Groet, Bert
Antwoord

#5

(01-05-2019, 19:18)Bert schreef: Hoi Pjotr,

Ik heb zelf geen schematherapie gedaan, wel cognitieve gedragstherapie en emotieregulatie therapie in
dagbehandeling.  Ik ken wel mensen die deze therapie gevolgd hebben.
Schematherapie is voor veel mensen helpend maar het is natuurlijk niet perse "de heilige graal".
Ze hebben in die zin wel gelijk dat de depressie zelf, een gevolg kan zijn van het op een bepaalde manier
in het leven staan. Dan is dus ook ieder symptoom van depressie daar een onderdeel van.
Misschien kun je het zo zien?

Groet, Bert

Twee jaar geleden in de mallemolen van de 1e-lijns psychologie gerold (op verzoek) om in 1e instantie mijn AD af te bouwen. Naast die praktische hulp wilde ik ook heel graag mentale ondersteuning.

Het 1e paradepaardje van zulke instellingen is natuurlijk "cognitieve gedragstherapie". Maar dat was niks voor mij. Mijn brein/gedachten/ego prikte door al die open deuren in. In combinatie met de klachten m.b.t. de afbouw van de medicatie ben ik hier na 2 sessies mee gestopt.

Omdat ik heel onzeker was en geen vertrouwen in mijn lichaam had, werd de "denk je sterk" methode/cursus geopperd. Onder het motto "alles aangrijpen om me beter te gaan voelen" ben ik hiermee gestart. Zelf een boek aanschaffen van €20,- en de arts (!!!) ging hiermee met me aan de slag.

Ook bij deze huis-tuin-en-keuken methode had ik na 2 sessies de moed alweer opgegeven. In combinatie met de klachten m.b.t. de afbouw van de medicatie kon ik het niet opbrengen om op afspraken te komen.

Psychomotorentherapie was de volgende dooddoener. Ik heb nog steeds geen idee wat deze therapie eigenlijk is. Ook hier had ik totaal geen affectie mee. Maar heb de sessie wél afgemaakt. Want ik wil niet zuur, paranoia, sceptisch, onwelwillend en doemdenkerig overkomen.

Ook dat heeft NIKS opgeleverd en ben ik me alleen gaan concentreren op de medicatieafbouw. Geen halfbakken therapieën meer. Wat me alleen maar tijd en energie heeft gekost.

Mijn scepsis in al die theoretische therapieën is dus groot. Voor een ander kunnen ze natuurlijk wél werken. Bij mij niet.

Ik heb behoefte aan een klassieke "shrink", waar ik op de sofa kan liggen. Waar ik mijn oeverloze hersenspinsels kan spuien. En waar ik een deskundig weerwoord ontvang. Een ervaren en levenswijze man/vrouw, die mijn overtuigingen op een deskundige en prettige manier kan weerleggen. Me andere inzichten geeft. Zonder boek, script of afvinklijstje.

Zoiets... Haha...
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Jacob :   • Vera_73
Antwoord

#6

(01-05-2019, 17:45)Pjotr schreef: Heb tot nu toe alleen het onderzoekende gedeelte gehad. Dus kijken op welke schema's ik hoog scoor. Vond dat best leerzaam maar nog niet echt helpenf voor mijn dagelijkse leven. Maar wellicht komt dat nog.. en ze willen dus echt elk symptoon koppelen aan iets uit het verleden. De optie dat het gewoon een symptoom is lijkt niet te bestaan. En dat frustreert me af en toe..

Ikzelf heb ook schematherapie gehad, aanvullend met beeldend en psychomotorische therapie tijdens mijn opname, maar in het begin kon ik er ook vrij weinig mee. Leuk ik heb schema's door dit en dit en dit.
Een maandje later kreeg ik soort theorie les over alle schema's en heb ook een heel handboek liggen met wat het schema in houdt, wat de overtuiging is die je hierbij hebt, je oorzaken en valkuilen bij dat schema, maar ook stappen tot verandering.

Hoe doorbreek je een schema? Dat begint vaak bij kleine aanpassinkjes in je gedrag, of bewustwording. 
Heb een heel werkboek vol, dus vraag gerust! 

Mijn frustratie sloeg toen om naar begrip voor mijzelf, leerde een heel ander persoon kennen, best wel gek eigenlijk. 
Ik hoop dat je er wat gaat aan hebben, probeer het op je af te laten komen..
Succes!!


''- When life gives you lemons, you make lemonade. I have several stands around here. -''

[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Dark- :   • Vera_73
Antwoord

#7

(01-05-2019, 12:23)Pjotr schreef: Ik volg nu schematherapie en in deze therapie gaat men er vanuit dat al je gedrag te herleiden is naar dingen uit het verleden. Nu denk ik dat dat voor een aanzienlijk deel ook zo is. Toch is er een klein gedeelte wat nu ik last heb van een depressie zo anders is dan voordat ik er last van had. Ik vond verjaardagen of andere feestjes bijvoorbeeld altijd enorm leuk maar nu wordt ik er al snel te druk van in mijn hoofd. Ik kan dit totaal niet herleiden naar iets uit het verleden. Kan het niet gewoon zo zijn dat dit een gevolg van de depressie is en dus gewoon iets wat bij het ziektebeeld hoort? Of moet echt alles te herleiden zijn?

Hoi Pjotr!

Ik volg zelf inmiddels een jaar schematherapie bij de Viersprong. En natuurlijk kunnen er dingen zijn die niet te herleiden zijn. Ze zijn vaak het gevolg van coping of stoornissen ontstaan door andere dingen. Dus een soort gevolg van de schema's die ontstaan zijn in je jeugd. Dat is helemaal niet erg. Wat je dan wel zou kunnen onderzoeken is wat die drukte dan is en wat er bij jezelf gebeurt. Ben je bijvoorbeeld heel kritisch op jezelf of meer angstig? En waar komt dat gevoel eventueel vandaan, waardoor het zo heftig voelt? 
Weet dat het "niet weten" ook oké is. Je hoeft niet alles te weten. Je hoeft niet perfect te zijn. Je kunt niet meer doen dan stapje voor stapje jezelf ontdekken en ingrijpen waar jij dat nodig vindt. Je komt er wel. Ook als je dingen niet kunt herleiden of begrijpen of als dingen moeilijk zijn. Ook als je sneller zou willen gaan dan het gaat. Neem de tijd om aan jezelf te werken. Je kun het !!! 

Veel succes,
Liefs,
Fem97.
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)