Hoi. Ik ben een 42 jarige vrouw.  Ik ben het beu om altijd negatieve gedachten te hebben. Ik voel me nooit niet goed genoeg. Onzeker. Als iemand me aankijkt begin in te stamellen. En snachts wordt ik wakker van donkere gedachten van mijn werk. Ok ik heb heel veel meegemaakt in mijn leven.  Maar hier ben ik altijd veel sterker uitgekomen .  Door hard te werken en nooit niet aan mijn eigen te denken ben ik op de ladder omhoog geklommen. Maar voeig jaar ging mijn bedrijf waar ik met hart en ziel heb gewerkt overkop. Dit heeft mij serieus een hak gezet. Ik lijk er maar niet uit te geraken. Ik heb reeds ander werk en voel mij hier zo onzeker. Nachtmerries snachts. En veel huilbuien. Zo bang om niet te voldoen. Wat scheelt er toch bij mij. Ik zie het niet meer zitten

---

Hoi. Ik ben een 42 jarige vrouw.  Ik ben het beu om altijd negatieve gedachten te hebben. Ik voel me nooit niet goed genoeg. Onzeker. Als iemand me aankijkt begin in te stamellen. En snachts wordt ik wakker van donkere gedachten van mijn werk. Ok ik heb heel veel meegemaakt in mijn leven.  Maar hier ben ik altijd veel sterker uitgekomen .  Door hard te werken en nooit niet aan mijn eigen te denken ben ik op de ladder omhoog geklommen. Maar vorig jaar ging mijn bedrijf waar ik met hart en ziel heb gewerkt overkop. Dit heeft mij serieus in mijn zelfvertrouwen gehak. Ik lijk er maar niet uit te geraken. Ik heb reeds ander werk en voel mij hier zo onzeker. Nachtmerries snachts. En veel huilbuien. Zo bang om niet te voldoen. Wat scheelt er toch bij mij. Ik zie het niet meer zitten

Hoi Donkere dagen,

ik zie dat je hier al een week geleden gepost hebt en niemand de moeite heeft genomen om te reageren.

Welkom in ieder geval!

Hoi. Ik ben een 42 jarige vrouw.  Ik ben het beu om altijd negatieve gedachten te hebben. Ik voel me nooit niet goed genoeg. Onzeker. Als iemand me aankijkt begin in te stamellen. En snachts wordt ik wakker van donkere gedachten van mijn werk. Ok ik heb heel veel meegemaakt in mijn leven.  Maar hier ben ik altijd veel sterker uitgekomen .  Door hard te werken en nooit niet aan mijn eigen te denken ben ik op de ladder omhoog geklommen. Maar voeig jaar ging mijn bedrijf waar ik met hart en ziel heb gewerkt overkop. Dit heeft mij serieus een hak gezet. Ik lijk er maar niet uit te geraken. Ik heb reeds ander werk en voel mij hier zo onzeker. Nachtmerries snachts. En veel huilbuien. Zo bang om niet te voldoen. Wat scheelt er toch bij mij. Ik zie het niet meer zitten

---

Welkom hier op het forum, dankjewel voor het delen van je verhaal!

Ik begrijp heel goed dat je door hard te werken komt waar je graag wilt komen, maar vaak vergeet je daarbij jezelf. 
Dat deed ik vroeger ook altijd, ging letterlijk door tot ik erbij neer viel. Ik werkte vroeger veel met deadlines dus hoe dichterbij de deadline kwam, hoe meer ik werkte en niet op mijzelf lette. 
Als je dit een lange tijd doet, komt er een moment waarop je lichaam/geest zeg, nu even wat gas terug.. 
Wel knap van je dat je daar naar luistert, ook al voelt het heel erg donker en zwart. 

Heb je iemand waar je mee kunt praten hierover? Een psycholoog of een lieve huisarts die je misschien ergens heen kan verwijzen?
Het klinkt allemaal zo eenzaam, en wie weet leer je meer over jezelf, waardoor je wat meer rust kunt ervaren, ook al is het nu een enorm zware tijd.. 
Hou vol! 

Het komt en het gaat weer.. ik wens je veel sterkte toe!

''- When life gives you lemons, you make lemonade. I have several stands around here. -''

Hallo,

Wat vervelend om te lezen en ook zo begrijpelijk! Ikzelf heb geen depressie. Echter mijn moeder wel, zij zit in hetzelfde schuitje. Zoveel meegemaakt. Waardoor zij nu ook met de handen in het haar zit. Ik ben opzoek naar iemand die met mijn moeder kan praten en er voor haar kan zijn, en ik gun een ander ook de steun van mijn moeder. Gewoon een maatje voor in deze donkere dagen. Ik gun het anderen mensen en mijn moeder zo. 

Wellicht kunnen jullie elkaar helpen? Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte...

Gr.