Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Voorstellen MaryQ


#1

Hallo allemaal,

Sinds gisteren heb ik mij aangemeld op dit forum.
Mijn naam is Mary, 47 jaar,  geen kinderen, heb wel een vriend maar we zien elkaar weinig, hij woont ruim een uur rijden bij mij vandaan en zelf heb ik angst op de snelweg, dat is dan ook erg lastig...
Ruim twee jaar heb ik last van een depressie, heb twee maal eerder een depressie gehad in mijn leven, deze gingen gelukkig ook weer voorbij maar keren helaas ook weer terug. Twee jaar geleden voelde ik dat dat de depressie weer terug kwam, en heb dan ook op tijd aan de bel getrokken bij intanties (psych via werk, hulpondersteuner huisarts en nu ggz). Nu ben ik dan twee jaar verder en kan denk ik bijna niet verder 'zinken', heb een langdurig 'voortraject' gehad bij de  ggz, naar mijn idee heeft dit veel te lang geduurd. Ik zou eerst met schema-therapie starten maar het ging zo slecht dat ik in een soort 'basis'-groep ben gekomen, het ging toen weer redelijk met me.. dus ben nu na deze basisgroep alsnog begonnen met de schema-therapie, 1x in de week, in een groep. Maar ook dit keer gaat het plots weer enorm slecht met mij, moet daarbij  wel zeggen, dat ik sinds  kort met andere medicatie gestart ben, ik slikte al,   25 jaar clomipramine, deze is in de tijd opgehoogd, maar we, huisarts en psychiater, hadden toch het idee dat dit middel niet meer veel met mij deed. Nu dan sinds kort  over op Citolapram, heb 4 weken 10mg en nu sinds een dag of 5 over op de 20 mg.  Ik kreeg/heb enorme bijwerkingen, niet meer slapen, terwijl ik dat altijd heeeel erg goed kon, en het ergste is nog de huilbuien, de hele dag door. Ook als ik op straat loop, huilen, praten met mensen, huilen. Gisteren was het zo erg, dat ik de hele dag in mijn bed ben gebleven, omdat  ik gewoon niet meer kon,  was ook 'overstuur''-huilen, hyperventilatie.. 
Werk heb ik niet meer, na 2 jaar ziektewet mag je ontslagen worden,  ook heb ik bijna geen sociale contacten. Mijn vriend vindt  het allemaal  niet zo opschieten met de hulp en gelooft ook niet zo in de hulp die ik krijg.. we spreken elkaar nu bijna niet, ik vind het heel verdrietig. Voel me dus erg alleen, zit ik dan in m'n appartementje (is klein hier dus muren komen op me af). Wel probeer ik dingen te gaan ondernemen, laat zo af en toe honden uit van mensen uit de buurt, dat vind ik erg leuk, maar soms put het me  ook enorm uit. Met de eigenaren van de hondjes heb ik dan wel wat contact maar het zijn natuurlijlk geen vrienden. Ik mis mensen om dingen  mee te delen, dat  stomme verdrietige gevoel.  Nu heb ik natuurlijk de groep van de ggz die net is  gestart, maar ook daar voelde ik mij de mindere, al weet ik dat iemand zich nooit, om wat voor reden dan ook, minder hoeft te voelen, maar toch...Ze (mede-clienten) hebben allemaal een ''goede" baan, kinderen, sporten veel etc etc.. ik voel me zo de meest "erge" in de groep. Ik weet dat dit ook dingen zijn die bij mij spelen en dat ik daarom waarschijnlijk ook die depressie heb, altijd maar dat minderwaardige gevoel...
Jeetje, lang verhaal dit,  hoop hier steun te kunnen vinden  op dit forum.
Vandaag, gaat het gelukkig weer 'aardig',  en kon ik dit gelukkig typen, soms is al mijn energie weg, blij dat ik nu even de kracht had om het te delen, bedankt voor het lezen en wie weet tot snel hier op het forum,  liefs Mary!
Antwoord

#2

Hallo Mary , 

Welkom op dit forum. Ik voel me ook snel minderwaardig. Dat is er vanuit de jeugd ingekomen. Er is geen reden toe , maar het blijft. Heb ook schema therapie gehad. Vond dat wel een van de zinnige therapie vormen .

 Ik ben ook kinderloos, 52 jr.  Solo, heb n kat . Ook geen rijke vriendenkring waarmee ik van alles deel. Ben vanwege de klachten in de Iva  gestroomd maar, heb ik  vrede mee. Ik hoef er geen stress meer erbij vanuit een of andere baan meer bij of financiële toestanden. Momenteel heb ik geen auto. Ik ontwikkelde ook snelweg angst.

 Maar dat komt allemaal wel weer. Ik red me prima met een goeie e-bike, bewegen is toch belangrijk,  en de trein. Is dat laatste geen optie voor jou om je vriend te bezoeken? Eenmaal erin is relaxed in de daluren. Het biedt n ander perspectief op de wereld vanuit n treinraam. 

En goed gezelschap In een depressie kan je prima gebruiken lijkt me.

Liefs en ook meer van je te lezen!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Mabel :   • MaryQ
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Even voorstellen! Started by Zinge
5 Replies - 79 Views
4 minuten geleden
Laatste bericht: verdwayne
  Voorstellen Started by Monica1970
11 Replies - 194 Views
19-03-2024, 14:52
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by Suze
2 Replies - 99 Views
28-02-2024, 19:01
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Kaatje123
5 Replies - 201 Views
25-02-2024, 22:52
Laatste bericht: Joy
11-02-2024, 22:53
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by thevillageidiot1976
5 Replies - 194 Views
31-01-2024, 23:55
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Sophia
3 Replies - 225 Views
22-12-2023, 18:06
Laatste bericht: Jupiter
  Voorstellen Started by Raketje
1 Replies - 170 Views
13-12-2023, 21:31
Laatste bericht: Joy
  Even voorstellen Started by Chaos
11 Replies - 658 Views
12-12-2023, 23:07
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen Started by JoLa
4 Replies - 331 Views
12-12-2023, 14:38
Laatste bericht: JasperK



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)