Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Voorstellen, Edward = Dysthymie


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 26-07-2019, 11:43 door Edward66.)

Hoi,

Ik ben Edward, een man van 52. Heel mijn leven heb ik al last van sombere periodes en stemmingswisselingen. Pas sinds kort heb ik de diagnose Dysthymie gekregen. De symptomen kennen de meesten wel: periodes gaat het redelijk (het leven is een 5,5) om daarna periodes mee te maken dat het minder gaat (het leven is een 3,5). Tijdens de mindere periodes ben ik somber, moe, futloos, initiatief loos, negatief, cynisch, wanhopig, snel geïrriteerd, sociaal niet actief en depressief. Gek genoeg heb ik dan ook altijd stoelgang problemen, daar hoor ik anderen nooit over.


Door deze stoornis ben ik altijd alleen geweest en verlies telkens mijn werk. Ik merk dat er veel meer mensen last van hebben van deze klacht terwijl die wel een relatie kunnen aangaan en behouden en tevens een baan kunnen vasthouden. Aan die mensen wil ik vragen: wat is jullie methode om ondanks deze klacht toch normaal te kunnen functioneren? Hoe doen jullie dat?

Alvast bedankt voor eventuele tips om mij inzicht te geven om met deze sluipmoordenaar Dysthymie om te gaan.

*Update 26-7-2019. Inmiddels weer werkloos, ik ben de tel kwijt geraakt. Heb nog steeds een ongeopend pakje Lexapro staan. Moet ik er mee beginnen? Ik lees op internet over de bijwerkingen en die zijn niet misselijk! Ben bang om dit medicijn te gaan slikken maar aan de andere kant: elke keer mijn baan kwijt is ook niks. 

Groet,
Edward
Antwoord

#2

(16-03-2019, 13:02)Edward66 schreef: Hoi,

Ik ben Edward, een man van 52. Heel mijn leven heb ik al last van sombere periodes en stemmingswisselingen. Pas sinds kort heb ik de diagnose Dysthymie gekregen. De symptomen kennen de meesten wel: periodes gaat het redelijk (het leven is een 5,5) om daarna periodes mee te maken dat het minder gaat (het leven is een 3,5). Tijdens de mindere periodes ben ik somber, moe, futloos, initiatief loos, negatief, cynisch, wanhopig, snel geïrriteerd, sociaal niet actief en depressief. Gek genoeg heb ik dan ook altijd stoelgang problemen, daar hoor ik anderen nooit over.


Door deze stoornis ben ik altijd alleen geweest en verlies telkens mijn werk. Ik merk dat er veel meer mensen last van hebben van deze klacht terwijl die wel een relatie kunnen aangaan en behouden en tevens een baan kunnen vasthouden. Aan die mensen wil ik vragen: wat is jullie methode om ondanks deze klacht toch normaal te kunnen functioneren? Hoe doen jullie dat?

Alvast bedankt voor eventuele tips om mij inzicht te geven om met deze sluipmoordenaar Dysthymie om te gaan.

Groet,
Edward
Beste Edward ik ken de diagnose niet maar veel lijkt in je verhaal op mijn levensverhaal. Ik ben dezelfde leeftijd en de story of my life is dat ik in het verleden ook van werk naar werk ben gesukkeld en van relatie naar relatie. Uiteindelijk werd ik afgekeurd op werk en dat heeft  me heel erg hard geraakt. In mijn depressieve periodes ben ik ook heel wanhopig, negatief ,cynisch en ook zonder initiatief ik herken  dat allemaal heel sterk maar ik ben gediagnosticeerd als persoonlijkheidsstoornis borderline met depressies. Heb een jaar en een half therapie gevolgd en kan nu mijn relatie vasthouden maar met moeite en werk ja ik doe vrijwillig wat . Ik ga eens opzoeken wat dysthymie eigenlijk is. Veel sterkte cyranno
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen cyranno :   • Edward66
Antwoord

#3

(16-03-2019, 13:02)Edward66 schreef: Hoi,

Ik ben Edward, een man van 52. Heel mijn leven heb ik al last van sombere periodes en stemmingswisselingen. Pas sinds kort heb ik de diagnose Dysthymie gekregen. De symptomen kennen de meesten wel: periodes gaat het redelijk (het leven is een 5,5) om daarna periodes mee te maken dat het minder gaat (het leven is een 3,5). Tijdens de mindere periodes ben ik somber, moe, futloos, initiatief loos, negatief, cynisch, wanhopig, snel geïrriteerd, sociaal niet actief en depressief. Gek genoeg heb ik dan ook altijd stoelgang problemen, daar hoor ik anderen nooit over.


Door deze stoornis ben ik altijd alleen geweest en verlies telkens mijn werk. Ik merk dat er veel meer mensen last van hebben van deze klacht terwijl die wel een relatie kunnen aangaan en behouden en tevens een baan kunnen vasthouden. Aan die mensen wil ik vragen: wat is jullie methode om ondanks deze klacht toch normaal te kunnen functioneren? Hoe doen jullie dat?

Alvast bedankt voor eventuele tips om mij inzicht te geven om met deze sluipmoordenaar Dysthymie om te gaan.

Groet,
Edward



Allereerst welkom hier op het forum!

Bij iedereen uit het zich weer anders tijdens lastige periodes, jij hebt last van stoelgang problemen, ik krijg bijvoorbeeld weinig drinken en voeding binnen, en een ander slaapt de hele dag, dus dat is heel normaal denk ik zo. 

Met betrekking tot relaties en werk, ik heb bijna 2,5 jaar een relatie en dat gaat prima. Ik geef aan wanneer het even teveel is of wanneer ik ruimte nodig heb, en die krijg ik dan ook.  Natuurlijk hebben we ook onze uitdagingen als we het niet eens met elkaar kunnen worden, of er gewoon een van ons super chaggie is. Net als iedere andere relatie denk ik, maar de truc is zelfkennis en communicatie.. Communicatie is onwijs belangrijk!


Qua werk, ik kon wel werken, maar dan stortte ik weer in na 3 maand. Zo ging het steeds in het verleden.
Nu ben ik er bijna 5 jaar 'uit' geweest als het ware, en begin ik binnenkort met een Werkfit traject bij een re-integratiebureau.


Ze houden ook rekening met mijn beperkingen, dus we gaan zien waar ik uitkom. Wel heb ik geleerd in die 5 jaar dat ik nou eenmaal iemand ben met een gebruiksaanwijzing, maar net zoveel recht mag hebben op een fijne baan! 
Zo kijk ik er nu tegen aan in ieder geval.. 

Hoop dat je er wat aan hebt!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Dark- :   • Edward66
Antwoord

#4

Hoi Edward. De diagnose dysthymie heb ik dus ook. Plus nog wat andere. Ik ben 13 jaar getrouwd geweest en heb 2 kinderen. In die relatie was ik nooit mezelf. Enerzijds paste ik me aan mijn ex aan. Deed alles voor mijn gezin. Verder hield ik alles binnen en sloot me in mezelf op. 

Ik ben nu ruim 10 jaar gescheiden. Sinds de scheiding heb ik een relatie van 2 jaar gehad. Deze is beeindigd en ik ben daar 2 jaar na dato nog steeds verdrietig over. Soms begeef ik me weer eens op het dating pad. Maar niet van harte. Ik wil niet alleen blijven maar vaak denk ik dat het niet voor mij is weggelegd. Als ik van iemand hou ben ik altijd bang dat ik niet goed genoeg ben en bang dat ze weggaat omdat ze beter kan krijgen.

Werken doe ik wel. In mijn oude baan was ik diep ongelukkig maar ik werkte voor mijn gezin. Na mijn scheiding hield ik dat steeds moeilijker vol en ging ik slechter functioneren. Na een reorganisatie was ik mijn baan kwijt. Ik ben lang werkloos geweest. Bijstand, schuldsanering, voedselbank. Ik heb me omgeschoold en sinds een paar jaar weer werk. In het begin heel leuk maar nu heb ik weer vaak het gevoel: is dit het nou? Maar ik wil koste wat kost blijven werken. Anders verlies ik helemaal het contact met het leven en wordt mijn wereld te klein.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Erik :   • Edward66
Antwoord

#5
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 24-07-2019, 19:15 door Edward66.)

(16-03-2019, 13:42)cyranno schreef: Beste Edward ik ken de diagnose niet maar veel lijkt in je verhaal op mijn levensverhaal. Ik ben dezelfde leeftijd en de story of my life is dat ik in het verleden ook van werk naar werk ben gesukkeld en van relatie naar relatie. Uiteindelijk werd ik afgekeurd op werk en dat heeft  me heel erg hard geraakt. In mijn depressieve periodes ben ik ook heel wanhopig, negatief ,cynisch en ook zonder initiatief ik herken  dat allemaal heel sterk maar ik ben gediagnosticeerd als persoonlijkheidsstoornis borderline met depressies. Heb een jaar en een half therapie gevolgd en kan nu mijn relatie vasthouden maar met moeite en werk ja ik doe vrijwillig wat . Ik ga eens opzoeken wat dysthymie eigenlijk is. Veel sterkte cyranno

Hallo Cyranno,
Bedankt voor je antwoord. Sorry voor mijn belachelijk late antwoord. In de tussentijd heb ik weer een aantal maanden werk gehad en dat is natuurlijk nu weer afgelopen (ontslag). Je problemen lijken inderdaad sterk op die van mij maar dan met een andere diagnose. Knap dat je toch je relatie kunt volhouden en mooi dat je een alternatief voor werk hebt gevonden in de vorm van vrijwilligerswerk. Misschien was dat wel de kern van mijn vraag: hoe regisseer je je leven rondom zo'n psychisch probleem. Ergens heb je toch je draai gevonden. Bedankt voor je verhaal.
Sterkte, Edward66

(16-03-2019, 15:24)Dark- schreef: Allereerst welkom hier op het forum!

Bij iedereen uit het zich weer anders tijdens lastige periodes, jij hebt last van stoelgang problemen, ik krijg bijvoorbeeld weinig drinken en voeding binnen, en een ander slaapt de hele dag, dus dat is heel normaal denk ik zo. 

Met betrekking tot relaties en werk, ik heb bijna 2,5 jaar een relatie en dat gaat prima. Ik geef aan wanneer het even teveel is of wanneer ik ruimte nodig heb, en die krijg ik dan ook.  Natuurlijk hebben we ook onze uitdagingen als we het niet eens met elkaar kunnen worden, of er gewoon een van ons super chaggie is. Net als iedere andere relatie denk ik, maar de truc is zelfkennis en communicatie.. Communicatie is onwijs belangrijk!


Qua werk, ik kon wel werken, maar dan stortte ik weer in na 3 maand. Zo ging het steeds in het verleden.
Nu ben ik er bijna 5 jaar 'uit' geweest als het ware, en begin ik binnenkort met een Werkfit traject bij een re-integratiebureau.


Ze houden ook rekening met mijn beperkingen, dus we gaan zien waar ik uitkom. Wel heb ik geleerd in die 5 jaar dat ik nou eenmaal iemand ben met een gebruiksaanwijzing, maar net zoveel recht mag hebben op een fijne baan! 
Zo kijk ik er nu tegen aan in ieder geval.. 

Hoop dat je er wat aan hebt!

Hoi, 
Bedankt voor je antwoord. Sorry voor mijn belachelijk late antwoord, in de tussentijd heb ik weer even een baan gehad en dat slurpte al mijn energie. Uiteindelijk weer ontslagen. Heel herkenbaar voor mij is het instorten na 3 maanden werken. Ik zit dan ook regelmatig weer eens in de WW en wordt daar dan negatiever van omdat ik dan de regelmaat kwijt ben. 


Toch wel bemoedigend om te lezen dan het wel mogelijk is om een relatie te onderhouden met zo'n psychische klacht. Ik dacht altijd dat dit niet kon en was dan ook helemaal niet meer op zoek naar iemand.

Verhelderend om te lezen dat mijn stoelgang problemen gewoon een van de vele symptomen van dit psychisch probleem zijn. Ik dacht altijd dat er een oorzaak - gevolg relatie aanwezig was tussen stoelgang en depressie en heb jaren zitten thuisdokteren met diëten, voedingssupplementen en dergelijke. Hielp allemaal niks.

Het beste stuk uit je verhaal waar ik veel mee kan is je opmerking over een werkfit programma. Opeens realiseerde ik me dat ik moet proberen een werkgever te vinden die openstaat voor een medewerker met specifieke klachten zoals mijn Dysthemie. En je opmerking over communicatie is ook heel goed: ik zwijg altijd over mijn klachten waardoor ik mensen compleet verras als ik in een depressieve periode schiet.

Bedankt voor je verhaal! Sterkte met je re-integratie.

(30-03-2019, 15:00)Erik schreef: Hoi Edward. De diagnose dysthymie heb ik dus ook. Plus nog wat andere. Ik ben 13 jaar getrouwd geweest en heb 2 kinderen. In die relatie was ik nooit mezelf. Enerzijds paste ik me aan mijn ex aan. Deed alles voor mijn gezin. Verder hield ik alles binnen en sloot me in mezelf op. 

Ik ben nu ruim 10 jaar gescheiden. Sinds de scheiding heb ik een relatie van 2 jaar gehad. Deze is beeindigd en ik ben daar 2 jaar na dato nog steeds verdrietig over. Soms begeef ik me weer eens op het dating pad. Maar niet van harte. Ik wil niet alleen blijven maar vaak denk ik dat het niet voor mij is weggelegd. Als ik van iemand hou ben ik altijd bang dat ik niet goed genoeg ben en bang dat ze weggaat omdat ze beter kan krijgen.

Werken doe ik wel. In mijn oude baan was ik diep ongelukkig maar ik werkte voor mijn gezin. Na mijn scheiding hield ik dat steeds moeilijker vol en ging ik slechter functioneren. Na een reorganisatie was ik mijn baan kwijt. Ik ben lang werkloos geweest. Bijstand, schuldsanering, voedselbank. Ik heb me omgeschoold en sinds een paar jaar weer werk. In het begin heel leuk maar nu heb ik weer vaak het gevoel: is dit het nou? Maar ik wil koste wat kost blijven werken. Anders verlies ik helemaal het contact met het leven en wordt mijn wereld te klein.

Hoi Erik,
Sorry voor mijn belachelijk late antwoord. Ik heb 4 maanden een baantje gehad en ben nu weer werkloos (ontslagen). Goed dat je een relatie 13 jaar hebt kunnen volhouden ondanks dysthymie. Dat heeft je wat energie gekost denk ik.

Het grote verschil tussen mij en jou is dat jij toch regelmatig nog een relatie in je leven hebt opgebouwd en hebt onderhouden. Dat is knap. Ik heb lang geleden al besloten dat ik met zo'n 'ziekte' nooit een relatie zou kunnen krijgen en ben daarom dus ook altijd alleen gebleven. Het kan dus ook anders als ik je verhaal lees. Ondanks je onzekerheid over het feit dat het niet voor je is weggelegd bewijzen de feiten toch anders: je hebt zelfs langere tijd relaties gehad.

Aangrijpend om je verhaal te lezen na je lage werkloosheidsperiode. Bijstand, schuldsanering en voedselbank zijn dingen die door mijn hoofd spoken en waar ik doodsbang voor ben als ik weer eens depressief in de WW zit. Zelf ben ik ook 1,5 jaar uit de running geweest (WW). Eind 2018 had ik weer werk (na 5 maanden ontslagen) en daarna nog een werkgever voor 4 maanden. 

Het is wel heel bemoedigend om te lezen hoe je na diep vallen toch weer bent opgekrabbeld en gewoon weer aan het werk bent, zelfs met een omscholing erbij. Moet je kijken wat voor een lange weg je dan hebt afgelegd: uit een diep dal weer omhoog. Ik heb er respect voor en het geeft me zelf ook wat steun door te beseffen dat je na een val weer gewoon kunt opstaan en doorgaan. Jij bewijst het. En ik ben het helemaal eens met je opmerking dat je wel moet blijven werken, ik raak zonder werk gewoon in een isolement en doe dan helemaal niks meer op sociaal gebied.

Bedankt voor je verhaal. Sterkte met alles in de toekomst.
Antwoord

#6

(16-03-2019, 13:02)Edward66 schreef: Hoi,

Ik ben Edward, een man van 52. Heel mijn leven heb ik al last van sombere periodes en stemmingswisselingen. Pas sinds kort heb ik de diagnose Dysthymie gekregen. De symptomen kennen de meesten wel: periodes gaat het redelijk (het leven is een 5,5) om daarna periodes mee te maken dat het minder gaat (het leven is een 3,5). Tijdens de mindere periodes ben ik somber, moe, futloos, initiatief loos, negatief, cynisch, wanhopig, snel geïrriteerd, sociaal niet actief en depressief. Gek genoeg heb ik dan ook altijd stoelgang problemen, daar hoor ik anderen nooit over.


Door deze stoornis ben ik altijd alleen geweest en verlies telkens mijn werk. Ik merk dat er veel meer mensen last van hebben van deze klacht terwijl die wel een relatie kunnen aangaan en behouden en tevens een baan kunnen vasthouden. Aan die mensen wil ik vragen: wat is jullie methode om ondanks deze klacht toch normaal te kunnen functioneren? Hoe doen jullie dat?

Alvast bedankt voor eventuele tips om mij inzicht te geven om met deze sluipmoordenaar Dysthymie om te gaan.

Groet,
Edward

Dag Edward, 
Ja je hele lichaam kan mee doen in een depri periode. Een technische oplossing voor constipatie zijn twee dingen die je vaak onge merkte niet meer doet. Genoeg drinken (Ja ook als je geen Dorst  hebt) en bewegen.  Probeer maar eens bewust uit een Glas of wat eventueel halfwarm water en een ommetje. Ook als je constipatie door Medicijn een komt werkt dit Vaak. Succes
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liefde+Hoop :   • Edward66
Antwoord

#7

(24-07-2019, 19:22)Dipjes schreef: Dag Edward, 
Ja je hele lichaam kan mee doen in een depri periode. Een technische oplossing voor constipatie zijn twee dingen die je vaak onge merkte niet meer doet. Genoeg drinken (Ja ook als je geen Dorst  hebt) en bewegen.  Probeer maar eens bewust uit een Glas of wat eventueel halfwarm water en een ommetje. Ook als je constipatie door Medicijn een komt werkt dit Vaak. Succes

Hoi Dipjes,
Lichamelijke klachten horen er inderdaad bij. Je hebt gelijk met het genoeg drinken, omdat ik vaak geen dorst heb drink ik veel te weinig. Ik ga er eens beter op letten, misschien is dat ook beter voor mijn maag/darm stelsel. Het ommetje probeer ik vaak te maken maar maakt helaas geen verschil uit. Toch is het wel goed om even buiten te zijn: regelmatig kom ik op een idee of bekijk iets op een andere manier tijdens het wandelen.

Bedankt voor je reactie en tip en jij ook sterkte en succes.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Voorstellen Started by Monica1970
11 Replies - 179 Views
19-03-2024, 14:52
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen! Started by Zinge
4 Replies - 74 Views
16-03-2024, 16:34
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by Suze
2 Replies - 99 Views
28-02-2024, 19:01
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Kaatje123
5 Replies - 201 Views
25-02-2024, 22:52
Laatste bericht: Joy
11-02-2024, 22:53
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by thevillageidiot1976
5 Replies - 194 Views
31-01-2024, 23:55
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Sophia
3 Replies - 224 Views
22-12-2023, 18:06
Laatste bericht: Jupiter
  Voorstellen Started by Raketje
1 Replies - 170 Views
13-12-2023, 21:31
Laatste bericht: Joy
  Even voorstellen Started by Chaos
11 Replies - 656 Views
12-12-2023, 23:07
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen Started by JoLa
4 Replies - 331 Views
12-12-2023, 14:38
Laatste bericht: JasperK



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)