Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Voorstellen


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 12-12-2018, 09:48 door siem.)

Register or login to view the content
Antwoord

#2

Hoi Siem,

Je hebt niks verkeerds gezegd hoor, maak je geen zorgen. Je bent gewoon één van de velen hier die psychisch niet zo lekker in zijn vel zit. Welkom hier!

Mensen om je heen maakt niet dat je je niet eenzaam kunt voelen. Helaas gebeurt dat gewoon. Wel fijn dat je ze hebt, die mensen die je kunnen steunen. Erg attent dat je ook denkt aan mensen die dat niet hebben. Dat vind ik een goed teken; veel depressieve mensen zijn heel druk met vooral zichzelf. Dat jij je om anderen bekommert is niet alleen een mooie eigenschap, het helpt je denk ik ook, want piekeren helpt je niet vooruit.
Mijn mening is dat vooral die focus op alles buiten jezelf, kan helpen.

Je hebt de hulpverlening al gevonden en inderdaad een schot in de roos: snel en een goede klik met je therapeut.

Schrijf hier als het je oplucht, maar alleen lezen mag ook.

Sterkte,
Ray
Antwoord

#3

(11-12-2018, 18:44)siem schreef: Hallo allemaal,

Ik ben helemaal nieuw in de forum wereld dus als ik verkeerde dingen zeg dan hoor ik het graag. 

Ik ben 19 jaar en ondanks een jeugd die niet makkelijk was zag mijn leven er eigenlijk behoorlijk zonnig uit. Ik heb een paar hele fijne vriendinnen, een schat van een vriend en ik woon nog thuis bij mijn lieve moeder. Ik ben tweedejaarsstudent en ik vind studeren heerlijk, net als dat ik mijn werk heel erg leuk vindt. 
Los van dit alles gaat het sinds een paar maanden steeds slechter met mij, en het lijkt ook een beetje een sneeuwbaleffect te hebben. Het begon met een paar keer per week totale paniek en huilen tot ik erbij neerviel, maar los daarvan kon ik wel nog dingen doen. Ik had wel door dat het de verkeerde kant op ging, met terugwerkende kracht denk ik dat ik zeker één en misschien wel twee keer eerder een depressie heb gehad dus ik maakte me in een vroeg stadium al zorgen. Ik ben als de wiedeweerga hulp gaan zoeken en met een flinke dosis geluk kon ik in relatief korte tijd terecht bij de psycholoog. 
Helaas is het in die tijd zo snel achteruit gegaan dat ik op dit moment niet studeer en ook niet werk. Ik kan eigenlijk geen moment alleen zijn omdat ik ontzettende suïcidale gedachten heb en ik vaak doodsbang ben dat ik mezelf iets aandoe. Ik heb gister ook de psychiater gesproken en ik ben vandaag begonnen met rustig opbouwen van Sertraline, daarnaast zie ik mijn psycholoog 2x per week (met wie ik overigens erg blij ben). 

Ik heb een beetje op het forum rond gekeken en schrik er behoorlijk van hoeveel mensen delen dat ze zich zo ongelooflijk alleen en eenzaam voelen.  
Ik heb zelf een behoorlijk stevig vangnet om me heen, maar zelfs dan voel ik me vaak moederziel alleen en heb ik het gevoel dat de wereld beter af is zonder mij. Maar ik kan me dus nauwelijks voorstellen hoe het moet zijn als je niet zo'n vangnet om je heen hebt. Misschien kan ik daar een klein beetje voor iemand betekenen (al ben ik op dit moment zo labiel dat ik ook niet echt betrouwbaar ben maar ik wil het graag proberen).

In ieder geval wilde ik zelf toch nog even mijn verhaal delen, omdat ik voortdurend het gevoel heb dat ik iedereen om me heen tot last ben. Ik wil iedereen het liefst wegsturen om hun eigen ding te gaan doen maar ik weet ook dat ik het in mijn eentje echt niet ga redden. Misschien dat als ik hier af en toe kan praten dat ik dan de mensen om me heen wat minder hoef te belasten. 

Veel liefs
Hoi Siem,

Ik heb zelf ook vaak het gevoel dat ik iedereen alleen maar tot last ben. Weet in ieder geval dat de last voor jouw familie en vrienden is dat het ze vooral verdriet doet dat jij hier doorheen moet gaan. Ze geven om je, dus ze zien je liever vrolijk. Als jij ervoor kiest om uit het leven te stappen, is dat een last die ze echt hun hele leven met zich mee moeten dragen. Daar komt waarschijnlijk ook nog schuldgevoel bij. Je hebt de stap gezet om naar een psycholoog te gaan en beter te worden, ook voor je vrienden en familie. Dus op dit moment ben je juist op de goede weg Smile Je depressie is geen keuze geweest, maar hulp zoeken wel, dus wees niet te hard voor jezelf. Als je behoefte hebt om te praten, mag je me wel een bericht sturen.

X
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 12-12-2018, 10:41 door siem.)

(11-12-2018, 18:58)Ray schreef: Hoi Siem,

Je hebt niks verkeerds gezegd hoor, maak je geen zorgen. Je bent gewoon één van de velen hier die psychisch niet zo lekker in zijn vel zit. Welkom hier!

Mensen om je heen maakt niet dat je je niet eenzaam kunt voelen. Helaas gebeurt dat gewoon. Wel fijn dat je ze hebt, die mensen die je kunnen steunen. Erg attent dat je ook denkt aan mensen die dat niet hebben. Dat vind ik een goed teken; veel depressieve mensen zijn heel druk met vooral zichzelf. Dat jij je om anderen bekommert is niet alleen een mooie eigenschap, het helpt je denk ik ook, want piekeren helpt je niet vooruit.
Mijn mening is dat vooral die focus op alles buiten jezelf, kan helpen.

Je hebt de hulpverlening al gevonden en inderdaad een schot in de roos: snel en een goede klik met je therapeut.

Schrijf hier als het je oplucht, maar alleen lezen mag ook.

Sterkte,
Ray

Hoi Ray, 
Bedankt voor je antwoord. Ik zie dat je erg actief bent op het forum, ik vind het wel knap dat je zo vaak de moeite neemt om hele aardige en steunende berichten te schrijven. 
Over denken aan andere mensen; ik probeer het heel erg te blijven doen maar het wordt steeds moeilijker en moeilijker. Ik heb vaak helemaal de energie niet om verhalen over anderen aan te horen, dan moet ik vragen of ze langzamer willen praten en het zo'n drie keer herhalen en dan vergeet ik nog er goed op te reageren. 
Los daarvan irriteert het me soms ook heel erg als vriendinnen met kleine tegenslagen uit hun eigen leven komen, ook al heb ik expliciet gevraagd of ze dat wél willen doen zodat ik ook er nog voor hun kan zijn. Maar die tegenslagen ondervinden ze dan tijdens het studeren of iets dergelijks, maar ik benijd ze ontzettend dat ze überhaupt de deur nog zelf uit durven enzo. Als ze moe zijn van het studeren dan denk ik alleen maar "Dat wil ik ook!!", want ik ben de hele tijd totaal gesloopt en ik voer helemaal niks uit. 
Heb je daar nog tips voor? 

Ik denk geregeld dat het beter is om maar geen vrienden meer te hebben want zij hebben op dit moment niks aan mij en ik word vaak alleen maar moe van hun. Ook zeggen ze nu dat ze me willen helpen en dergelijken maar ik moet het nog zien op het moment dat deze klote depressie langer duurt dan maar een paar maanden... 


Ik hoor het graag als je advies hebt

Liefs 
Siem

(11-12-2018, 21:23)Sara__444 schreef: Hoi Siem,

Ik heb zelf ook vaak het gevoel dat ik iedereen alleen maar tot last ben. Weet in ieder geval dat de last voor jouw familie en vrienden is dat het ze vooral verdriet doet dat jij hier doorheen moet gaan. Ze geven om je, dus ze zien je liever vrolijk. Als jij ervoor kiest om uit het leven te stappen, is dat een last die ze echt hun hele leven met zich mee moeten dragen. Daar komt waarschijnlijk ook nog schuldgevoel bij. Je hebt de stap gezet om naar een psycholoog te gaan en beter te worden, ook voor je vrienden en familie. Dus op dit moment ben je juist op de goede weg Smile Je depressie is geen keuze geweest, maar hulp zoeken wel, dus wees niet te hard voor jezelf. Als je behoefte hebt om te praten, mag je me wel een bericht sturen.

X

Hoi Sara_444

Bedankt voor je lieve bericht!  Ik heb je inderdaad een berichtje gestuurd Smile

Liefs
Siem
Antwoord

#5
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 13-12-2018, 00:45 door Ray.)

(12-12-2018, 10:40)siem schreef: Los daarvan irriteert het me soms ook heel erg als vriendinnen met kleine tegenslagen uit hun eigen leven komen, ook al heb ik expliciet gevraagd of ze dat wél willen doen zodat ik ook er nog voor hun kan zijn. Maar die tegenslagen ondervinden ze dan tijdens het studeren of iets dergelijks, maar ik benijd ze ontzettend dat ze überhaupt de deur nog zelf uit durven enzo. Als ze moe zijn van het studeren dan denk ik alleen maar "Dat wil ik ook!!", want ik ben de hele tijd totaal gesloopt en ik voer helemaal niks uit. 
Heb je daar nog tips voor? 

[quote pid='7467' dateline='1544604041']
Hoi Siem,

Dank voor je lieve woorden. Dan ga ik er nu even met een gestrekt been in.  Exclamation

Denken aan een ander is mooi, maar denken voor een ander is zonde van de tijd en juist dat laatste is iets wat veel depri's doen. Gooi die glazen bol bij de lege flessen, want hij werkt niet. Als vrienden geen echte vrienden blijken over 6 maanden, dan zie je dat tegen die tijd wel. Maak je daar nu niet druk om.

En dan nog wat: problemen zijn er niet in gradaties. Wat voor de ene een dramatische ervaring is, kan voor een ander een kleine tegenslag zijn.

Tot zover mijn preek.  Confused

Als je geen energie hebt om anderen te steunen, doe dat dan gewoon een tijdje niet. Dat zal wel lastig zijn denk ik, omdat het nu eenmaal je aard lijkt te zijn. Verder ben ik het met Sara eens. Geef je psycholoog de kans zich in je te verdiepen en je te helpen weer het juiste spoor te vinden. Het is mij ook gelukt van mijn fobische angsten af te komen en mijn depressie onder controle te krijgen. Dat gaat jou ook lukken!

sterkte,
Ray 

[/quote]
Antwoord

#6

(13-12-2018, 00:42)Ray schreef: [quote pid='7467' dateline='1544604041']
Hoi Siem,

Dank voor je lieve woorden. Dan ga ik er nu even met een gestrekt been in.  Exclamation

Denken aan een ander is mooi, maar denken voor een ander is zonde van de tijd en juist dat laatste is iets wat veel depri's doen. Gooi die glazen bol bij de lege flessen, want hij werkt niet. Als vrienden geen echte vrienden blijken over 6 maanden, dan zie je dat tegen die tijd wel. Maak je daar nu niet druk om.

En dan nog wat: problemen zijn er niet in gradaties. Wat voor de ene een dramatische ervaring is, kan voor een ander een kleine tegenslag zijn.

Tot zover mijn preek.  Confused

Als je geen energie hebt om anderen te steunen, doe dat dan gewoon een tijdje niet. Dat zal wel lastig zijn denk ik, omdat het nu eenmaal je aard lijkt te zijn. Verder ben ik het met Sara eens. Geef je psycholoog de kans zich in je te verdiepen en je te helpen weer het juiste spoor te vinden. Het is mij ook gelukt van mijn fobische angsten af te komen en mijn depressie onder controle te krijgen. Dat gaat jou ook lukken!

sterkte,
Ray 

[/quote]
Hoi Ray, 

Nogmaals bedankt.
Ben twee dagen geleden begonnen met sertraline maar het gaat helemaal de verkeerde kant op. Word bijna hysterisch van de drukte in mijn hoofd en heb het idee dat ik langzaam richting waanzin aan her glijden ben. Krijg het echt niet meer onder controle. Her is heel anders dan het intense verdriet en pijn die ik de hele tijd had het is alsof elk moment anderen pijn kan gaan doen en de controle helemaal verlies. Krijgt psycholoog en psychiater beiden niet te pakken. 
Heb Jin enige tips voor dit moment?

Liefs
Antwoord

#7

Hoi Siem, 

Ik denk ik reageer even op je laatste berichtje. Het duurt meestal een aantal weken voordat medicatie aanslaat en het kan in het begin juist slechter gaan en daarna beter. Ik heb zelf geen medicatie gebruikt, maar ik ken wel mensen die het gebruiken/gebruikten en heb ook informatie van de huisarts en therapeut gekregen toen ik het aan het overwegen was. Bij iedereen is het trouwens ook anders en niet elke vorm van medicatie helpt. 

Als je mij een berichtje wilt sturen, dan kan dat altijd!

Liefs, 
Sanne
Antwoord

#8

(13-12-2018, 17:15)Sanne schreef: Hoi Siem, 

Ik denk ik reageer even op je laatste berichtje. Het duurt meestal een aantal weken voordat medicatie aanslaat en het kan in het begin juist slechter gaan en daarna beter. Ik heb zelf geen medicatie gebruikt, maar ik ken wel mensen die het gebruiken/gebruikten en heb ook informatie van de huisarts en therapeut gekregen toen ik het aan het overwegen was. Bij iedereen is het trouwens ook anders en niet elke vorm van medicatie helpt. 

Als je mij een berichtje wilt sturen, dan kan dat altijd!

Liefs, 
Sanne

Hoi Sanne, 

Bedankt voor je reactie. Dat laatste bericht was lichtelijk wanhopig, maar ben nu een stuk gekalmeerd. 
Ik wist van te voren dat de medicatie een tijd nodig had om aan te slaan, en dat het zelfs eerst erger kon worden dus daar keek ik niet gek van op. 
Ik begon alleen bijna psychotische ervaringen te krijgen en het ging echt helemaal niet goed. Uiteindelijk psychiater gesproken en ze wilde absoluut niet dat ik verder ging met de medicatie, nu een paar dagen kalmeringsmiddelen en daarna verder kijken. Heb ook een spoedsessie gehad met mn therapeut dus alles bij elkaar gaat het nu wel weer redelijk. 


Na deze ervaring weet ik ook niet zo goed of ik überhaupt nog medicatie wil want dit was echt idioot. Had nog maar twee dagen 25 mg geslikt, maar het was iig duidelijk dat dit voor mij niet werkt. 

Nogmaals bedankt voor je reactie. 

Liefs,
Siem
Antwoord

#9

Hallo Siem,

Hoe gaat het vandaag met je?
Weet je, het is nogal persoonlijk hoe je op AD in jouw geval Sertraline reageert.
Wat ik weet van Sertraline is dat inwerkt op depressie en op angst.
Als het dus in het begin juist wat slechter gaat zou dat de verklaring voor je klachten kunnen zijn. Maar ja ik ben natuurlijk geen arts.
Ik gebruik zelf Sertraline 150 mg per dag, nu al weer ruim twee jaar. Ik heb het geluk dat ik amper
bijverschijnselen heb ervaren.

Vanuit mijn eigen ervaring lijkt het voor jou ook de kunst om een nieuwe balans te vinden. 
Voor mij betekende dit, nu al twee jaar geleden, het accepteren dat het nu even wat minder met me ging.
Makkelijk geschreven hier, maar het is de kunst om jezelf een beetje te blijven waarderen terwijl je een dip hebt.
Bewust kiezen om het wat rustiger aan te doen, maar wel jouw grenzen blijven bepalen. Zo van , wat mag er nu echt op een laag pitje en waar ligt de grens waar je actief wil blijven. Probeer dit een beetje met je verstand maar vooral vanuit je gevoel te creëren. Tijdens je depressie kan je stemming en vermoeidheid per uur verschillen. 
Verder heb ik in mijn situatie toen bewust het "veel moeten" wat los gelaten. Bewust meer bezig zijn wat wil ik graag. Dat kan alleen als jij jezelf in jouw huidige situatie niet veroordeeld. Ik ben zoals ik al schreef nu al twee jaar geleden intensief bezig gebleven om mijzelf te komen en te blijven. Ik had de neiging de zaak rationeel te benaderen en flinke eisen aan mijzelf te stellen. Door tig keer per dag rustig bij mijzelf binnen te kijken, hoe voelt het op dit moment, begon langzaam aan het "moeten" minder te worden en begon ik iets meer innerlijke rust te voelen. 
In alle eerlijkheid een flinke klus in het begin maar ik weet zeker dat het mijn depressieve periode verkort heeft en dat ik daardoor zelf achter het stuur bleef zitten.

Hoor het graag.

Groet,  Bert
Antwoord

#10

Hoi Siem,

Wat fijn dat je zo snel contact hebt gehad met de psychiater en duidelijk wat ze zegt. Soms werkt iets wel en soms gewoon niet, ik heb (gelukkig) altijd zonder medicatie gekund. Het lijkt me ook verschrikkelijk om (bijna) psychotisch te worden van medicatie, bahbah. En ook fijn trouwens dat je een spoedsessie hebt kunnen hebben met je therapeut. 

Goed van je dat je weer wat rust hebt kunnen vinden, dat heb je uiteindelijk toch zelf gedaan. 

Je keuze voor medicatie is echt iets wat jij zelf moet uitzoeken. Als je het nou niet wil, dan zou ik het persoonlijk ook niet doen. Je vecht dan in je hoofd er eigenlijk toch tegen. Ik denk dat medicatie het beste werkt als je er zelf ook volledig achter staat, maar dat is mijn mening. Dat is ook de reden dat ik het zelf nooit gebruikt hebt, 98% was voor mij nog niet goed genoeg. Ik heb ook het geluk dat ik 2 keer zonder medicatie uit mijn depressie ben gekomen. Ik kan natuurlijk niet de keuze maken of je medicatie moet nemen. Voor de een is het een hel en voor de ander is het een nieuwe kans op een andere kijk naar het leven.

Liefs, 
Sanne
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Voorstellen Started by Monica1970
11 Replies - 192 Views
19-03-2024, 14:52
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen! Started by Zinge
4 Replies - 77 Views
16-03-2024, 16:34
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by Suze
2 Replies - 99 Views
28-02-2024, 19:01
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Kaatje123
5 Replies - 201 Views
25-02-2024, 22:52
Laatste bericht: Joy
11-02-2024, 22:53
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by thevillageidiot1976
5 Replies - 194 Views
31-01-2024, 23:55
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Sophia
3 Replies - 225 Views
22-12-2023, 18:06
Laatste bericht: Jupiter
  Voorstellen Started by Raketje
1 Replies - 170 Views
13-12-2023, 21:31
Laatste bericht: Joy
  Even voorstellen Started by Chaos
11 Replies - 658 Views
12-12-2023, 23:07
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen Started by JoLa
4 Replies - 331 Views
12-12-2023, 14:38
Laatste bericht: JasperK



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)