Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Voorstellen


#1

Hoi, 

Ik ben Eline, ik ben 19 jaar. 
Ik zit nu voor de 3 de keer met een depresie. Waarvan deze al 2 jaar duurt. Van deze weten we wel hoe het komt. Ik ben 2 jaar geleden op straat misbruikt. Heb daardoor ptss wat overgegaan is op een depressie. O.a. omdat ik er heel gevoelig voor ben. 
Ik woon nog thuis maar echt goed gaat dat niet, mijn ouders kunnen mij niet begrijpen. Eind dit jaar ga ik waarschijnlijk intern. Ik snij mezelf best wel erg. En elke keer als mijn ouders het zien, zit ik weer opgesloten in mijn kamer. 

Ik kom maar niet van deze depressie af. Ik slik wel antidepressiva, maar ik val er van af, en ik eet al niet veel. Dus mijn psycholoog is bang dat ik hierdoor ook weer problemen ga ontwikkelen... Ik ben mijn hele leven al in gevecht met mezelf. Ik wil het allemaal niet meer. Ik wil gewoon een keer rust.
Antwoord

#2

Hoi Eline, 

Welkom hier . Wat moeilijk en zwaar dit.  Heel begrijpelijk dat je rust wilt.   Goed dat je intern gaat, je hebt goede zorg nodig en stabiliteit. 

Schrijf gerust van je af en met ons mee !

Liefs, Mabel
Antwoord

#3

Hallo Eline,

Welkom op het forum. Goed dat je ons hebt gevonden. Wat vreselijk dat je op straat bent misbruikt. Ben je daarna wel goed opgevangen door wie dan ook? Dan nog moet het heel moeilijk zijn om daar mee om te gaan.

Wat bedoel je dat je intern gaat? Word je in een kliniek opgenomen? Hoe vind je dat? Dat duurt best nog lang, eind van het jaar. Word je in de tussentijd begeleid of zo en heb je mensen om je heen waar je wel mee kan praten? Broer, zus, vrienden?

In ieder geval kun je hier je verhaal kwijt en wij zullen er voor je zijn. Dus schrijf wat je wil, lees eventueel andere verhalen die je aanspreken.

Liefs en veel sterkte,
Alais
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 13-06-2021, 18:01 door Eline. Edit Reason: Stukje tekst toegevoegd )

Hey,

Ik heb na het misbruik alles 2 jaar voor mezelf gehouden tot afgelopen maart, toen ben ik erover gaan praten met de psycholoog. Dus heb 2 jaar lang geen hulp gehad of ben niet opgevangen. 

En intern gaan is een soort open instelling van GGZ. Dus krijg dan intensieve hulp en heb 24/7 mensen om me heen. Maar ik mag wel gewoon wat met mensen doen en als ik wil naar school/werken. Al ligt dat nu even allemaal stil. Heb ik de energie en alles echt niet voor.

Heb nu alleen de psychologen, voor 1 uur in de week, verder heb ik niemand en doe ik alles alleen.
Antwoord

#5

Wat naar om te horen dat je er zo lang alleen mee hebt rond gelopen. Had je toen nog niet die psycholoog die je nu hebt? En heb je daar wel steun aan? Ik vind het nogal zorgelijk dat je ouders je opsluiten als je jezelf snijdt. Ze weten misschien niet wat ze anders moeten doen? Vertel je dat aan je psycholoog?
Ben je nog op school, of heb je werk?

Sorry voor al die vragen, je hoeft er niets mee te doen hoor, maar wil maar aangeven dat je hier alles kunt vertellen.

Lieve groet,
Alais
Antwoord

#6

hey,

de psycholoog die ik nu heb, heb ik sinds december, dit is mijn 7de psycholoog in 5 jaar... sommige kon ik het niet mee vinden, bedrijf ging een keer verhuizen, zwangerschapsverlof enz... die ik nu heb gaat ook over 4 weken met zwangerschapsverlof... maak nu al wel kennis met 2 nieuwe. maar ik vind het erg lastig. Mijn psycholoog vertrouwde ik zo goed, ik vertrouw andere mensen eigenlijk niet. 
aan deze heb ik wel heel veel steun en durf ik eigenlijk alles tegen te vertellen. 

mijn ouders weten niet hoe ze ermee om moeten gaan, ze denken dat ik het doe voor de aandacht, omdat ik me verveel.... maar nee, ik doe het daar niet voor... was dat maar zo, dan kon ik makkelijk wat veranderen of stoppen. mijn psycholoog weet het wel, en heeft al vaak met mijn ouders gesproken, maar ze dringt niet bij mijn ouders door... en nu ik toch intern ga, wil mijn psycholoog ook niet alles meer eraan doen... terwijl ik vind dat ik heel lang moet wachten nog... 

Ik sta nog ingeschreven op een school, maar ga nu sinds november niet meer naar school, ik kan het allemaal niet meer aan, en school mij niet. ik kon nergens terecht, op school stond ik overal alleen voor. ookal voelde ik me heel erg slecht en wou ik mezelf wat aan doen, ik werd gewoon van het terrein afgestuurd... 

ik vind het wel heel fijn zo een keer wat kwijt te kunnen Smile
Antwoord

#7

Hi,

Dat hoor je zo vaak, dat je iemand hebt die je vertrouwt, een psycholoog of zo, en dat die dan weer om een of andere reden verdwijnt. Dan kun je weer opnieuw beginnen met alles vertellen en een vertrouwensband opbouwen. Heb dat zelf ook vaak meegemaakt en het is intriest dat het zo blijkbaar werkt.

Naar om te horen dat je ouders geen begrip kunnen opbrengen, zelfs niet nadat je psycholoog met ze heeft gesproken. Veel van ons lopen er tegen aan dat de naaste familie er niets van begrijpt, of maar wil begrijpen. En dat kan ik nou weer niet begrijpen.

Zeg je nou dat je van school bent weg gestuurd? Terwijl je wanhopig was? Ik snap echt niets meer van deze wereld.

Niet meer naar school dus voorlopig. Doe je wel iets anders? Een baantje of vrijwilligerswerk? Sporten of hobbies misschien? Ik begrijp heel goed dat je moeite hebt met mensen vertrouwen, heb ik ook. Maar toch is het belangrijk om in contact te blijven, op wat voor manier dan ook. Daarom is het goed dat je je hier hebt aangemeld. Het is was afstandelijk misschien, maar beter dan niets.

Blij daarom te horen dat je hier wat kwijt kan, blijf dat doen, he? We zijn er voor je.

Lieve groet,
Alais
Antwoord

#8

Hey, 

Ja het is niet heel fijn dat ik steeds mijn psychologen kwijt raak. In heb al echt geen vertrouwen in mensen, en als ik ze dan steeds kwijt raak, wordt het niet echt veel beter. 

Het is jammer dat veel mensen niet eens hun best doen om me te begrijpen. Het is vaak gelijk als ze het weten dat het contact stopt. Omdat ze geen vrienden of mensen in hun omgeving willen die negatief naar dingen kijkt... Maar ik doe zo mijn best om gewoon positief naar andere te blijven, überhaupt om hier gewoon uit te komen... Maar het lukt me gewoon niet, wat ik ook probeer, met alle hulp die ik krijg... Hoop dat de opname werkt, als die niet helpt krijg ik weer ect...

Ben niet echt weggestuurd. Maar als ik op school was en ik voelde me niet fijn, dan moest ik naar huis, ze wouden niet helpen, en die negativiteit wouden ze niet hebben... Dus als ik een paniekaanval had, moest ik gewoon naar huis, wou ik mezelf wat aan doen, moest ik naar huis... Hoe erg ik ook in gevaar was, ik moest weg... Ik werd gewoon alleen gelaten. 

Ik werk verder helemaal niet. Af en toe op de manege wat helpen. Maar er moet geen druk achter staan, dan raak ik gelijk weer in paniek. Dus ik doe voorlopig even helemaal niks. Even kijken hoe de opname gaat en misschien dan weer een baantje of evt school weer oppakken. 

Maar ik ben heel veel bij de paarden, daar lopen wel veel mensen rond. En nu hier nog wat extra contact. Alleen uit mezelf een gesprek of ding te beginnen kan ik niet zo goed... Ik ben heel afwachtend. Zoals dit, reageren op jou bericht kan ik dan weer wel en vind ik heel fijn.
Antwoord

#9

Hi Eline,

Het is een beetje hoe de wereld momenteel in elkaar steekt vrees ik. Je moet maar succesvol zijn en gelukkig en mooi en weet ik wat meer. Alles wat niet in dat plaatje past wordt opzij geschoven door veel mensen (niet alle!). Dat is heel triest en het zal ooit wel weer veranderen. Maar daar heb je nu niets aan.

Ik weet zeker dat je je best doet en daarom is het zo jammer dat dat niet wordt gezien. Maar aan jou ligt het niet, vergeet dat niet.

Je hebt al eerder ect gehad? Heeft dat iets voor je gedaan? Misschien tijdelijk?

Ik dacht dat scholen zich tegenwoordig veel meer bezig hielden met het wel en wee van leerlingen (in mijn schooltijd was dat niet zo). Maar als ik jou zo hoor dan valt dat wel tegen.

Ben wel blij te horen dat je de manege hebt waar je heen kan en waar je je wellicht wat beter voelt. Rijd je zelf ook paard? Ik heb er ooit eens op gezeten maar vond het doodeng.

Bedenk dat andere mensen misschien net zo bang zijn om een gesprek te beginnen en hopen dat jij begint ;-).

Tot gauw weer he? Blijf schrijven.
Lieve groet,
Alais
Antwoord

#10

Hey, 

Op dit moment heb ik het gevoel dat niemand echt te vertrouwen is en niemand echt wil helpen... Iedereen schuift me opzij. 


Ik heb al een keer ect gehad, ongeveer een jaar geleden. Het hielp een beetje, ik sliep beter, en was iets positiever... Maar ik kwam niet van de depressie af, werd ook door de psychologen los gelaten, terwijl ik begeleiding daarnaast gewoon nodig had. En ik heb heel erg geheugenverlies erdoor...

Ik rij ook paard ja, 2 keer in de week een uur. En als ik me er goed genoeg voor voel en ik het aan kan mag ik vaker. 

Vandaag heb ik het ook weer heel erg moeilijk... Mijn psychologen willen niet helpen. Gisteravond wou de crisisdienst al niks... Afleiding zoeken... Maar of ik dat niet genoeg had geprobeerd... Je hebt eigenlijk echt niks aan ze, en elke keer probeer ik het gewoon weer en voel ik me daarna slechter... Niemand wil nu met me praten of iets doen. Dus heb het even heel moeilijk nu.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Voorstellen Started by Monica1970
11 Replies - 193 Views
19-03-2024, 14:52
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen! Started by Zinge
4 Replies - 77 Views
16-03-2024, 16:34
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by Suze
2 Replies - 99 Views
28-02-2024, 19:01
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Kaatje123
5 Replies - 201 Views
25-02-2024, 22:52
Laatste bericht: Joy
11-02-2024, 22:53
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by thevillageidiot1976
5 Replies - 194 Views
31-01-2024, 23:55
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Sophia
3 Replies - 225 Views
22-12-2023, 18:06
Laatste bericht: Jupiter
  Voorstellen Started by Raketje
1 Replies - 170 Views
13-12-2023, 21:31
Laatste bericht: Joy
  Even voorstellen Started by Chaos
11 Replies - 658 Views
12-12-2023, 23:07
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen Started by JoLa
4 Replies - 331 Views
12-12-2023, 14:38
Laatste bericht: JasperK



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)