Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Voorstellen


#1

Hallo allemaal, 

Ik ben Myranda en ik ben 39 jaar. 
Ik ben hier omdat ik een aantal jaar geleden met chronische depressie ben gediagnostiseerd. Ik kan me eigenlijk niet herinneren vanaf wanneer ik me zo ben gaan voelen waarschijnlijk was dit dus al heel vroeg in mijn kinderleeftijd. Mijn jeugd was een hel beide ouders zijn alcoholisten en ik runde op mijn 6de levens jaar al het huishouden omdat mijn ouders dat niet deden en mijn moeder mij opdrachten gaf wat ik moest doen. Op school werd ik op de een of andere manier nooit geaccepteerd en het pesten begon daardoor al vroeg en werd door de jaren heen alleen maar erger. Op mijn 18de ben ik dan ook uit huis gegaan. Op mijn 23ste getrouwd maar naar een huwelijk van 13,5 jaar en 18,5 jaar samen zijn hield ik het niet meer vol omdat ook mijn huwelijk echt geen lolletje was alles draaide om hem en iedereen moest het maar zo doen zoals hij het wilde (narcist) zoals boodschappen doen terwijl je 39 graden koorts hebt en hij niet alleen naar de winkel wilde. Ik heb altijd maar door gedraaid en nooit rust of ontspanning gehad totdat mijn lichaam zei tot hier en niet verder en ik zo ziek werd dat lichaamsdelen begonnen uit te vallen en/of dat ik niet meer kon praten. En migraine aanvallen die niet stoppen. Ik weet ook niet wanneer ik moet gaan ontspannen omdat ik niet voel dat ik stress heb. Nu staat mijn leven op de kop door nog meer gebeurtenissen. Ik zit sinds 2 weken zo erg weer in de knoop dat ik weer loop met zeer zware donkere gedachtes en ik heb het gevoel dat ik er steeds dieper in ben aan het zakken. Wie kan mij helpen want mijn psychologen hebben me al afgeschreven met de zin van ik weet niet hoe ik jou kan helpen!!!  Erg genoeg en ik dus niet weet wat ik moet doen met deze gedachtes en ik echt gekke dingen ga doen. IK WIL RUST AAN MIJN HOOFD
Antwoord

#2

Hoi, ik voel me al tijden klote. Paniekaanvallen en extreem moe. Je kan een prive bericht sturen als je wilt praten
Antwoord

#3
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 06-10-2019, 11:32 door Liefde+Hoop. Edit Reason: Verkeerde naam! )

Dag Kwebbeltje

Dat is een hele erge jeugd die je gehad hebt, gevolgd door een heel naar huwelijk. En wat heb je dat allemaal lang volgehouden!  Je bent dus heel heel erg sterk! 
Als je met de psycholoog niet verder komt dan is een psychiater misschien een logische stap voor vervolghulp. Als je al zo vroeg in je jeugd zo veel ellende hebt meegemaakt en ook gepest bent en ook nog lang met een narcist getrouwd bent dan zou dat voor niemand  in jouw positie zonder schade blijven. Die omstandigheden zijn zeer extreem.
Daar past specialistische hulp bij zodat je het niet helemaal alleen hoeft te doen. 
Ook hier op het forum kan je herkenning en erkenning, raad en info vinden en bemoediging, dat kan ook troostend zijn. 
Dus zet hier gerust neer hoe het je gaat als je wilt. Je bent hier hoe dan ook altijd welkom

Kwebbeltje
Ik vergat nog te zeggen dat bij te veel stress een noodplan kan helpen weer meer grip te krijgen. Je voelt niet wanneer je rust moet nemen omdat dat bij al die extreme belasting nooit kon. Nu zou je bijvoorbeeld een bepaalde regelmaat in kunnen passen los van hoe je je voelt. Dus na elk uur even een kwartiertje niks. Of een kwartiertje iets doen dat je prettig vindt. Of een ander ritme dat bij je past. Het gaat er dan niet om dat je rust neemt als je het nodig hebt, want dat voel je niet. Het gaat erom te wennen aan een bepaalde regelmaat in de afwisseling. Zo daalt de hoeveelheid stress ook langzaamaan. Als je het moeilijk vindt pauze te nemen doe dan gewoon iets anders, puzelen lezen muziek lichaamsverzorging hebt maakt niet uit als je hebt maar een beetje prettig vindt en duidelijk anders is dan je gewone taken werk en gepieker. Simpel maar effectief, je zou dat misschien eens gewoon kunnen uitproberen hoe t bevalt
Antwoord

#4

(06-10-2019, 03:13)Kwebbeltje schreef: Hallo allemaal, 

Ik ben Myranda en ik ben 39 jaar. 
Ik ben hier omdat ik een aantal jaar geleden met chronische depressie ben gediagnostiseerd. Ik kan me eigenlijk niet herinneren vanaf wanneer ik me zo ben gaan voelen waarschijnlijk was dit dus al heel vroeg in mijn kinderleeftijd. Mijn jeugd was een hel beide ouders zijn alcoholisten en ik runde op mijn 6de levens jaar al het huishouden omdat mijn ouders dat niet deden en mijn moeder mij opdrachten gaf wat ik moest doen. Op school werd ik op de een of andere manier nooit geaccepteerd en het pesten begon daardoor al vroeg en werd door de jaren heen alleen maar erger. Op mijn 18de ben ik dan ook uit huis gegaan. Op mijn 23ste getrouwd maar naar een huwelijk van 13,5 jaar en 18,5 jaar samen zijn hield ik het niet meer vol omdat ook mijn huwelijk echt geen lolletje was alles draaide om hem en iedereen moest het maar zo doen zoals hij het wilde (narcist) zoals boodschappen doen terwijl je 39 graden koorts hebt en hij niet alleen naar de winkel wilde. Ik heb altijd maar door gedraaid en nooit rust of ontspanning gehad totdat mijn lichaam zei tot hier en niet verder en ik zo ziek werd dat lichaamsdelen begonnen uit te vallen en/of dat ik niet meer kon praten. En migraine aanvallen die niet stoppen. Ik weet ook niet wanneer ik moet gaan ontspannen omdat ik niet voel dat ik stress heb. Nu staat mijn leven op de kop door nog meer gebeurtenissen. Ik zit sinds 2 weken zo erg weer in de knoop dat ik weer loop met zeer zware donkere gedachtes en ik heb het gevoel dat ik er steeds dieper in ben aan het zakken. Wie kan mij helpen want mijn psychologen hebben me al afgeschreven met de zin van ik weet niet hoe ik jou kan helpen!!!  Erg genoeg en ik dus niet weet wat ik moet doen met deze gedachtes en ik echt gekke dingen ga doen. IK WIL RUST AAN MIJN HOOFD

Ik ben een partner van een vrouw die al enige jaren kampt met depressies, op dit moment gaat het gelukkig  goed, mocht je je verhaal willen doen, van je af willen schrijven of wat dan ook, dan mag je me altijd prive een mailtje sturen. praten/schrijven lucht echt op. Maar dat kan natuurlijk ook gewoon openbaar hier, maar mocht je de behoefte hebben, mail maar.
Antwoord

#5

Jeetje Myranda wat moet dat allemaal erg geweest zijn. 
Mijn vader was ook een alcoholist maar mijn moeder gelukkig niet, zodat ik altijd op haar kon terugvallen. 
Maar in jouw geval waren ze het allebei, dat lijkt me ontzettend erg en vooral heel eenzaam. 
Het gebeurd vaak dat als je zo een leven hebt gehad dat je dan later tegen de verkeerde mensen aanloopt die je ook geen liefde geven of ook slecht voor je zijn. 
Dat komt omdat je eigenlijk niet beter weet, je bent dat leven gewend en kent niks anders. 
Maar toch hoort dat niet zo, het is niet normaal. 
 Welkom op het forum, ben zelf ook nieuw en je mag mij ook altijd een berichtje sturen.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Heintje1988 :   • Kwebbeltje
Antwoord

#6
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 13-10-2019, 10:52 door Traantje.)

(06-10-2019, 03:13)Kwebbeltje schreef: Hallo allemaal, 

Ik ben Myranda en ik ben 39 jaar. 
Ik ben hier omdat ik een aantal jaar geleden met chronische depressie ben gediagnostiseerd. Ik kan me eigenlijk niet herinneren vanaf wanneer ik me zo ben gaan voelen waarschijnlijk was dit dus al heel vroeg in mijn kinderleeftijd. Mijn jeugd was een hel beide ouders zijn alcoholisten en ik runde op mijn 6de levens jaar al het huishouden omdat mijn ouders dat niet deden en mijn moeder mij opdrachten gaf wat ik moest doen. Op school werd ik op de een of andere manier nooit geaccepteerd en het pesten begon daardoor al vroeg en werd door de jaren heen alleen maar erger. Op mijn 18de ben ik dan ook uit huis gegaan. Op mijn 23ste getrouwd maar naar een huwelijk van 13,5 jaar en 18,5 jaar samen zijn hield ik het niet meer vol omdat ook mijn huwelijk echt geen lolletje was alles draaide om hem en iedereen moest het maar zo doen zoals hij het wilde (narcist) zoals boodschappen doen terwijl je 39 graden koorts hebt en hij niet alleen naar de winkel wilde. Ik heb altijd maar door gedraaid en nooit rust of ontspanning gehad totdat mijn lichaam zei tot hier en niet verder en ik zo ziek werd dat lichaamsdelen begonnen uit te vallen en/of dat ik niet meer kon praten. En migraine aanvallen die niet stoppen. Ik weet ook niet wanneer ik moet gaan ontspannen omdat ik niet voel dat ik stress heb. Nu staat mijn leven op de kop door nog meer gebeurtenissen. Ik zit sinds 2 weken zo erg weer in de knoop dat ik weer loop met zeer zware donkere gedachtes en ik heb het gevoel dat ik er steeds dieper in ben aan het zakken. Wie kan mij helpen want mijn psychologen hebben me al afgeschreven met de zin van ik weet niet hoe ik jou kan helpen!!!  Erg genoeg en ik dus niet weet wat ik moet doen met deze gedachtes en ik echt gekke dingen ga doen. IK WIL RUST AAN MIJN HOOFD

Hoi Myranda,
Ik ben hier net nieuw dus had net per ongeluk een lege reactie gestuurd, mijn excuses daarvoor.
De reden dat ik reageer is omdat ik mezelf herken in jouw verhaal, vooral die laatste zin.
Ik heb het zo vaak geroepen namelijk de zin IK WIL RUST AAN MIJN HOOFD.
Die is er bij mij uiteindelijk gekomen toen ik gediagnostiseerd werd met een bipolaire stoornis.
Ik weet niet of je daar wel eens bij stil heb gestaan om eens verder dan psychologen die mij ook niet konden helpen, te kijken.
Ik heb destijds in een bipolair stoornis team bij het GGZ gezeten omringd door specialisten en ik voelde me toen voor het eerst sinds een jarenlange zoektocht begrepen.
Ik heb EMDR met VERS training in combinatie met het GGG schema gevolgd (kan je ev. googelen wat dat inhoud) en het heeft geholpen.
Het enige waar ik nog mee loop is dat ik niet van mijn depressies af kom en me nog veel in mijn huis opsluit.
Ook blijf ik me onzeker voelen en heb altijd het idee dat mensen in mijn gezicht aardig doen en achter mijn rug kletsen.
Mocht je meer willen weten of zo dan ben ik er voor je en natuurlijk ook anderen hier .
Jij bent namelijk pas 39 en dat klinkt gek,maar ik ben 55 en ik wilde maar dat de hulp en begrip eerder was gekomen omdat het me nog zoveel verdriet en ellende had kunnen besparen misschien, liefs traantje
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Traantje :   • Kwebbeltje
Antwoord

#7

Leuk je op het forum te zien Myranda. Je bent van harte welkom!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Positiva :   • Kwebbeltje
Antwoord

#8
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 16-10-2019, 21:37 door zwerver.)

(06-10-2019, 03:13)Kwebbeltje schreef: Hallo allemaal, 

Ik ben Myranda en ik ben 39 jaar. 
Ik ben hier omdat ik een aantal jaar geleden met chronische depressie ben gediagnostiseerd. Ik kan me eigenlijk niet herinneren vanaf wanneer ik me zo ben gaan voelen waarschijnlijk was dit dus al heel vroeg in mijn kinderleeftijd. Mijn jeugd was een hel beide ouders zijn alcoholisten en ik runde op mijn 6de levens jaar al het huishouden omdat mijn ouders dat niet deden en mijn moeder mij opdrachten gaf wat ik moest doen. Op school werd ik op de een of andere manier nooit geaccepteerd en het pesten begon daardoor al vroeg en werd door de jaren heen alleen maar erger. Op mijn 18de ben ik dan ook uit huis gegaan. Op mijn 23ste getrouwd maar naar een huwelijk van 13,5 jaar en 18,5 jaar samen zijn hield ik het niet meer vol omdat ook mijn huwelijk echt geen lolletje was alles draaide om hem en iedereen moest het maar zo doen zoals hij het wilde (narcist) zoals boodschappen doen terwijl je 39 graden koorts hebt en hij niet alleen naar de winkel wilde. Ik heb altijd maar door gedraaid en nooit rust of ontspanning gehad totdat mijn lichaam zei tot hier en niet verder en ik zo ziek werd dat lichaamsdelen begonnen uit te vallen en/of dat ik niet meer kon praten. En migraine aanvallen die niet stoppen. Ik weet ook niet wanneer ik moet gaan ontspannen omdat ik niet voel dat ik stress heb. Nu staat mijn leven op de kop door nog meer gebeurtenissen. Ik zit sinds 2 weken zo erg weer in de knoop dat ik weer loop met zeer zware donkere gedachtes en ik heb het gevoel dat ik er steeds dieper in ben aan het zakken. Wie kan mij helpen want mijn psychologen hebben me al afgeschreven met de zin van ik weet niet hoe ik jou kan helpen!!!  Erg genoeg en ik dus niet weet wat ik moet doen met deze gedachtes en ik echt gekke dingen ga doen. IK WIL RUST AAN MIJN HOOFD
Wil je kletsen?...mail maar..wellicht kan ik wat steun bieden

Als je wilt praten/mailen dat mag..wellicht kan ik wat steun bieden
Antwoord

#9

Dag Miranda

Wat raar dat de psycholoog je niet doorverwijst......als het zo vastloopt heb je toch hulp nodig. Ga anders terug naar de huisarts voor verwijzing. Ook al zijn er soms wachtlijsten dan sta je daar maar vast op en heb je in elk geval dat perspectief. De huisarts kan ook wel wat doen en heeft soms praktijkbegeleiders die je kunnen opvangen tijdens het wachten
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Voorstellen Started by Monica1970
11 Replies - 192 Views
19-03-2024, 14:52
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen! Started by Zinge
4 Replies - 77 Views
16-03-2024, 16:34
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by Suze
2 Replies - 99 Views
28-02-2024, 19:01
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Kaatje123
5 Replies - 201 Views
25-02-2024, 22:52
Laatste bericht: Joy
11-02-2024, 22:53
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by thevillageidiot1976
5 Replies - 194 Views
31-01-2024, 23:55
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Sophia
3 Replies - 225 Views
22-12-2023, 18:06
Laatste bericht: Jupiter
  Voorstellen Started by Raketje
1 Replies - 170 Views
13-12-2023, 21:31
Laatste bericht: Joy
  Even voorstellen Started by Chaos
11 Replies - 658 Views
12-12-2023, 23:07
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen Started by JoLa
4 Replies - 331 Views
12-12-2023, 14:38
Laatste bericht: JasperK



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)