Hallo allemaal,

Ik ben Arjan , 47 jaar en nu voor de 3de keer overvallen door een depressie.
Dit is verreweg de hevigste  en ondervind buiten deze depressie die gitzwart is ook een heel zware vermoeidheid en maag/darmklachten.
Vanwege de zoektocht om hier uit te komen uitgekomen op dit forum en hoop hier lotgenoten te treffen die tips hebben of een luisterend oor , want dat is volgens mij 1 van de dingen die we altijd nodig hebben in het gevecht met deze onzichtbare vijand.
Wie  de oplossing weet...… mag het roepen!

Hallo allemaal,

Ik ben Arjan , 47 jaar en nu voor de 3de keer overvallen door een depressie.
Dit is verreweg de hevigste  en ondervind buiten deze depressie die gitzwart is ook een heel zware vermoeidheid en maag/darmklachten.
Vanwege de zoektocht om hier uit te komen uitgekomen op dit forum en hoop hier lotgenoten te treffen die tips hebben of een luisterend oor , want dat is volgens mij 1 van de dingen die we altijd nodig hebben in het gevecht met deze onzichtbare vijand.
Wie  de oplossing weet...… mag het roepen!

Hallo Arjan,

Welkom op deze site! Overvallen worden door een gitzwarte depressie is de hel op aarde. In ieder geval ben je hier omringt door lotgenoten. Mensen die weten wat je doormaakt. Het is niet te bevatten voor iemand die dit nog nooit heeft meegemaakt. Lucht hier je hart. We zullen je steunen. De oplossing heeft helaas niemand maar dat zal je niet verbazen.
Zelf vind ik het loodzwaar om na een goede periode weer opnieuw overvallen te worden door dit zwarte monster. Als het de kop op steekt ben ik verschrikkelijk bang. Het is soms niet te doen. Er zijn veel boeken over geschreven die vol staan met tips. Mij helpt het om deze boeken te lezen. Ik pik eruit waar ik iets mee kan. Geeft ook een stukje erkenning. 
Hou vol! 

Groetjes,
Tara

Hallo allemaal,

Ik ben Arjan , 47 jaar en nu voor de 3de keer overvallen door een depressie.
Dit is verreweg de hevigste  en ondervind buiten deze depressie die gitzwart is ook een heel zware vermoeidheid en maag/darmklachten.
Vanwege de zoektocht om hier uit te komen uitgekomen op dit forum en hoop hier lotgenoten te treffen die tips hebben of een luisterend oor , want dat is volgens mij 1 van de dingen die we altijd nodig hebben in het gevecht met deze onzichtbare vijand.
Wie  de oplossing weet...… mag het roepen!

Hoi Arjan,

Welkom op het forum!
Loop je al bij een psycholoog?
Die lichamelijke klachten zijn niet vreemd bij een depressie, ik ervaar ze ook. 
Hier kan je in ieder geval ervaringen delen met lotgenoten.

Sterkte!

Groetjes,
Sara

Hoi Arjan,

Ik herken de lichamelijke klachten ook. Ik weet niet hoe de depressie er voor jou verder uitziet, ik schrijf vanuit mijn eigen ervaring.

Ik heb niet dé oplossing, maar wellicht een tip waar je iets aan hebt.

Zorg dat je jouw basisbehoeften weer op de rails krijgt (of houdt). Dit voorkomt bij mij in ieder geval dieper wegzakken en zorgt voor sneller herstel.
Hiermee bedoel ik: gezond slaapritme, eetpatroon, dingen doen die je leuk vindt (of enigszins fijn bij voelt, indien mogelijk). Liefst elke dag even naar buiten, contact met mensen. Én dingen waar je tegenop ziet gelijk aanpakken, onbewust kan dit veel energie zuigen.

En bovenal wees lief voor jezelf, ga niet lopen mopperen als je "alleen maar" tv kan kijken en de vaat van 3 dagen nog staat. 
Dat is oké voor nu, je voelt je slecht en als je je beter gaat voelen ga je vanzelf weer dingen doen en opruimen etc.

Hoi Arjan,

Welkom hier. De reden waarom je hier lid bent geworden is helaas minder... Het is echt een rotziekte. Bij mij blijft het deze keer ook steeds aanwezig, nu al 2,5 jaar. Er hoeft maar iets te gebeuren of ik schiet weer in een erge dip. Heel lastig. En de adviezen van Jorin zijn zeker goed, maar lukken mij ook lang niet altijd. Vanmorgen ook slecht opgestaan. Tijdje buiten gezeten, met vriendin geappt en toen half uurtje met de hond gewandeld. Dit heeft me voor nu wat geholpen. Maar de middag is nog lang.... Het advies is ook om dingen te doen die je normaal gesproken leuk vond om te doen. Maar dat werkt nu nog niet bij me. Ik ben alles zo zat, kan er geen afleiding in vinden. 

Maar het is fijn dat je hier lotgenoten ontmoet. Wel jammer dat er niet zo actief van het forum gebruik gemaakt wordt. maar aan de andere kant, dat kost ook weer veel energie en dat lukt me zelf ook nog niet echt. 

Sterkte!
Groetjes, Aline

Hoi Arjan,

Welkom hier. De reden waarom je hier lid bent geworden is helaas minder... Het is echt een rotziekte. Bij mij blijft het deze keer ook steeds aanwezig, nu al 2,5 jaar. Er hoeft maar iets te gebeuren of ik schiet weer in een erge dip. Heel lastig. En de adviezen van Jorin zijn zeker goed, maar lukken mij ook lang niet altijd. Vanmorgen ook slecht opgestaan. Tijdje buiten gezeten, met vriendin geappt en toen half uurtje met de hond gewandeld. Dit heeft me voor nu wat geholpen. Maar de middag is nog lang.... Het advies is ook om dingen te doen die je normaal gesproken leuk vond om te doen. Maar dat werkt nu nog niet bij me. Ik ben alles zo zat, kan er geen afleiding in vinden. 

Maar het is fijn dat je hier lotgenoten ontmoet. Wel jammer dat er niet zo actief van het forum gebruik gemaakt wordt. maar aan de andere kant, dat kost ook weer veel energie en dat lukt me zelf ook nog niet echt. 

Sterkte!
Groetjes, Aline

Dat "welkom hier" is op dit forum inderdaad altijd met een dubbel gevoel.
Mijn tips kan je meer zien als een leidraad eigenlijk, dingen die je kan doen binnen jouw mogelijkheden op dat moment. 

Ik weet nog dat ik een bedrijfsarts had die maar bleef hameren op meer bewegen en gezonder eten. Nou in die periode, zelfs als alle boodschappen in huis waren, hadden mijn man en ik alsnog meer dan de helft van de week de puf niet om überhaupt te koken. En wandelen was ik na 10 minuten bekaf, dat moest toch zeker min. half uur per dag.
Uiteindelijk ben ik eerst vooral gaan uitrusten en toegeven aan de ziekte.
Ik vond destijds ook niks interessant of leuk. Maar ik keek eindeloos series, deed simpele spelletjes op mijn mobiel en sliep heel veel om de dag door te komen. Dat is prima, maar accepteer dit dan ook echt voor jezelf! Als je niks kan en dus niks doet, maar je gaat je vervolgens de hele dag lopen ergeren en boos zijn op jezelf dat je niks doet, dat werkt averechts. (been there, done that)

En prijs jezelf voor alle kleine dingen die goed gaan/beter gaan. 
Ik zag vaak de verbetering niet en alleen maar wat ik allemaal nog niet kon vergeleken met vroeger. 
Even een voorbeeld van een groter ding. Ik werk
nu 2dagen per week. Vergeleken met vroeger is dit heel weinig, maar vergeleken met mijn slechte periode is dit een enorme overwinning! Van buitenaf heb ik wel eens de opmerking gekregen: "Zo weinig?!" maar voor mij is het een prestatie dat ik dit weer kan en goed volhoud.
Ik heb in mijn slechtste periode opgeschreven hoe ik mij voelde, om mij in mijn betere periode eraan te herinneren hoe goed het eigenlijk nu gaat met mij!

Verder helpt het als je iemand hebt waarmee je afspreekt dat hij/zij je elke dag even mee naar buiten neemt, ook al heb je geen zin. Frisse lucht deed mij altijd goed, ook al zag ik er vaak enorm tegenop.

Beide succes en veel liefs!

Hallo allemaal,

Ik ben Arjan , 47 jaar en nu voor de 3de keer overvallen door een depressie.
Dit is verreweg de hevigste  en ondervind buiten deze depressie die gitzwart is ook een heel zware vermoeidheid en maag/darmklachten.
Vanwege de zoektocht om hier uit te komen uitgekomen op dit forum en hoop hier lotgenoten te treffen die tips hebben of een luisterend oor , want dat is volgens mij 1 van de dingen die we altijd nodig hebben in het gevecht met deze onzichtbare vijand.
Wie  de oplossing weet...… mag het roepen!

Hallo Arjan, helaas heb ik geen oplossing voor jou. Ik hoop dat je goede begeleiding hebt bij jouw depressie. En goede begeleiding bij jouw medicatiegebruik. Ik heb helaas zelf in de eerste 8 weken medicijn gebruik geen goede begeleiding gehad en heb 8 weken pillen geslikt waar ik alleen doodziek van werd. Totdat ik eindelijk aan de beurt was bij de psychiater die mij gaat begeleiden. Het zijn wel 8 verloren weken geweest. Zelf heb ik ook heel maag/darmklachten gehad. Ik weet niet welk middel jij gebruikt maar heb jij wel iets gekregen tegen de misselijkheid/maagklachten? Ik mocht incidenteel Primperan zetpillen gebruiken die wel hielpen. En heb jij een maagbeschermer gekregen?  Ik hoop echt dat jij goede medicatie begeleiding hebt bij jouw depressie. Een depressie is een hel. Ik hoop echt dat je uit deze depressie komt.

Hallo allemaal,

Leuk dat jullie reageerde op het voorstellen.
Ik ga zeker met jullie tips aan de slag.
Ik loop nu bij de GGZ en heb citalopram 40 mg gekregen en een maagbeschermer tegen de misselijkheid.

Het vreemde was dat ik deze depressie die echt veel zwaarder is dan de eerdere twee niet zag aankomen. En dat ik nu echt flink vermoeidheid ervaar en maagdarmklachten helpen niet mee hoe je je voelt.

Maar ik ben wel zo ver dat ik nu niet meer bezig ben waarom dit nu aan de oppervlakte is gekomen maar juist hoe ik hier uit kom. 

Het nadeel van een depressie is dat je er niet zo makkelijk over kan praten met andere mensen omdat die niet altijd weten wat ze moeten zeggen.
Kop op en het komt goed zijn veelgebruikte dooddoeners waar je niks mee kan.

Laat staan over je lichamelijke ongemakken, daar kunnen ook niet te veel over praten anders vinden ze je vaak een klager. 
De maatschappij is nog niet zover dat depressie volledig begrepen wordt.

Mijn activiteiten omde depressie te verslaan nu zijn.
Yoga , mindfullness , wandelen ,  GGZ bezoeken ,medicatie ,informatie inwinnen en er over te praten met jullie in dit forum.
En proberen om de lichamelijke klachten los te laten.
Al valt dat niet altijd mee.

Wat fijn dat je een maagbeschermer hebt gekregen, hoop dat het helpt! Van de citalopram was ik overigens de eerste paar weken ook erg misselijk en moment van inname(bv. met ontbijt) kan ook verschil maken.
Wel schrikken denk ik als die depressie je dit keer zo overvallen heeft. 
Misschien goed om (later) nog eens te kijken wat evt. triggers zijn geweest? En kijken wat voor jou de eerste tekenen zijn van terugval?


Goed dat je het zo actief aanpakt, moedig van je! Succes!

Wat fijn dat je een maagbeschermer hebt gekregen, hoop dat het helpt! Van de citalopram was ik overigens de eerste paar weken ook erg misselijk en moment van inname(bv. met ontbijt) kan ook verschil maken.
Wel schrikken denk ik als die depressie je dit keer zo overvallen heeft. 
Misschien goed om (later) nog eens te kijken wat evt. triggers zijn geweest? En kijken wat voor jou de eerste tekenen zijn van terugval?


Goed dat je het zo actief aanpakt, moedig van je! Succes!

Hey Jorin,

Omdat ze ook prikkelbare darmen constateerde dacht ik eerst dat het zoiets moest zijn.

Maar toen ik binnen een paar uurtjes opeens paniek aanvallen kreeg en zelfmoord gedachte kreeg wist ik dat het mis was. Dat heb ik nog nooit gehad.

Triggers achterhalen is best moeilijk om te constateren. Zelf zie je ze vaak niet of te laat.
Maar daar zijn we nu met de GGZ Mee bezig.

Het zou schelen als die vermoeidheid minder word want die ervaar ik als heel beperkend.
En ik ben  veel minder scherp als ik moe ben.
Maar zo te lezen hebben veel van jullie dit ook.

Het blijft een rotziekte..... maar blijven strijden.