Ik heb op internet een lijst gevonden betreft vitaminen/mineralen en mentale gezondheid.
Ik vind het wel interesant

There are specific nutrients which cause mental symptoms when that nutrient is lacking:

Calcium: Depression, delusions and irritability.
Chromium: Anxiety.
Copper: Depression.
Folic Acid: Apathy, depression, insomnia, paranoia.
Iron: Depression.
Magnesium: Anxiety, confusion, hyperactivity, nervousness, restlessness.
Niacin (B3): Confusion, depression, emotional instability, irritability, memory impairment.
Pantothenic acid (B5): Depression, irritability.
Potassium: Depression, insomnia, mental impairment, nervousness.
Pyridoxine (B6): Depression, irritability.
Riboflavin: Depression, nervousness.
Thiamin: Confusion, irritability, memory loss, nervousness. Individuals with a thiamin deficiency can develop Wernicke-Korsakoff syndrome, which is characterized by confusion, mental changes, abnormal eye movements, and unsteadiness that can progress to severe memory loss.
Vitamin B-12: Depression, irritability, dementia, mental disturbances, moodiness.
Vitamin C: Depression, irritability.
Zinc: Depression, irritability, lethargy, memory impairment, paranoia.
Omega-3 Fatty Acids: Depression.
Low Cholesterol: Depression.

Vit . D. Die mag echt niet ontbreken ! 
Die slik ik samen met magnesium bisycla 500 mg 
 B 12 spuit  ik  soms bij maar vergeet ik de  helft vd tijd .

Ooit had ik n tekort aan d, verder nooit duidelijk iets aangetoont. 

Groet

Duidelijk overzicht! Alleen een kritische en ook behulpzame noot.


Niet alles is volledig onderzocht of aantoonbaar.
Hiermee bedoel ik dat het vooral de vraag is of een depressie veroorzaakt word door tekorten of dat mensen die en depressie hebben daardoor vaak tekorten hebben.
Dat is gewoon wat lastiger te onderzoeken, omdat ieder lichaam anders is.
Er zitten natuurlijk wel dingen tussen met aantoonbaar bewijs (ik bedoel dus niet dat het totale onzin is).
Daarbij is niet alles opgelost door vitamines te slikken (was het maar zo simpel   ).

MAAR!
Mocht je denken dat je tekorten hebt, ga een bloedonderzoek doen, daar kunnen ze dat natuurlijk goed zien.
Heb je tekorten? Dan is het wel heel belangrijk om deze aan te vullen, aangezien je lichaam dit nodig heeft en het toch wat verlichting kan geven 
Het aanvullen van vitaminen en mineralen duurt wel lang, dus het is (vaak) niet dat je je na een paar dagen weer helemaal top voelt.

Ga trouwens ook geen extra vitamines of mineralen slikken als je geen tekorten hebt, dit kan juist voor (meer) klachten zorgen!

Goed punt Sanne. ik kan mij ook voorstellen dat mensen met depressie minder of ongezonder eten en het daardoor krijgen. En medicijnen remmen ook de opname van vitamines. 

Ik vergeet steeds dat ik nog vitaminepillen wilde kopen. In ieder geval vitamine D. Soms prikken ze het en dan is het altijd in orde. Maar in Nederland wordt een bepaalde grens gehanteerd en in andere landen weer een andere. Dus je kunt in NL een waarde hebben die oké is en dezelfde waarde is bijv in de VS niet oké. (dat laatste is een voorbeeld). 

Ik ben wel magnesium gaan slikken. Die is ook heel belangrijk.

Duidelijk overzicht! Alleen een kritische en ook behulpzame noot.


Niet alles is volledig onderzocht of aantoonbaar.
Hiermee bedoel ik dat het vooral de vraag is of een depressie veroorzaakt word door tekorten of dat mensen die en depressie hebben daardoor vaak tekorten hebben.
Dat is gewoon wat lastiger te onderzoeken, omdat ieder lichaam anders is.
Er zitten natuurlijk wel dingen tussen met aantoonbaar bewijs (ik bedoel dus niet dat het totale onzin is).
Daarbij is niet alles opgelost door vitamines te slikken (was het maar zo simpel   ).

MAAR!
Mocht je denken dat je tekorten hebt, ga een bloedonderzoek doen, daar kunnen ze dat natuurlijk goed zien.
Heb je tekorten? Dan is het wel heel belangrijk om deze aan te vullen, aangezien je lichaam dit nodig heeft en het toch wat verlichting kan geven 
Het aanvullen van vitaminen en mineralen duurt wel lang, dus het is (vaak) niet dat je je na een paar dagen weer helemaal top voelt.

Ga trouwens ook geen extra vitamines of mineralen slikken als je geen tekorten hebt, dit kan juist voor (meer) klachten zorgen!

Mijn ervaring is wel dat er wel nogal moeilijk gedaan word om bloed te laten prikken om te zien of het daar aan ligt. "Het zit tussen m'n oren en ik moet maar gewoon pillen (AD e.d.) slikken" is naar mijn idee het respons. Ik heb met zeuren en moeite D en B12 kunnen laten checken een hele tijd terug. Terwijl ik denk, meten is weten en tegenwoordig kan er zoveel gemeten!
Nu ben ik toch maar voorzichtig zelf wat aan't experimenteren met vit/mineralen suppletie...
(en deels op basis van consult van ortomoleculair arts die zei dat ik enorm magnesium tekort heb)

Mijn ervaring is wel dat er wel nogal moeilijk gedaan word om bloed te laten prikken om te zien of het daar aan ligt. "Het zit tussen m'n oren en ik moet maar gewoon pillen (AD e.d.) slikken" is naar mijn idee het respons. Ik heb met zeuren en moeite D en B12 kunnen laten checken een hele tijd terug. Terwijl ik denk, meten is weten en tegenwoordig kan er zoveel gemeten!
Nu ben ik toch maar voorzichtig zelf wat aan't experimenteren met vit/mineralen suppletie...
(en deels op basis van consult van ortomoleculair arts die zei dat ik enorm magnesium tekort heb)

Hoi Joy,
Ik heb die ervaring dus totaal niet. Ik gaf het aan bij mijn huisarts en die vond het ook een goed idee om even alles te testen (het waren 4 buisjes). Daar kwamen dus wel tekorten uit en dat is goed gecommuniceerd naar mij. Ik heb vaker een verzoek tot bloedprikken gedaan (zeg 1 keer in de 3 jaar) en daar is altijd gehoor aan gegeven. Helaas dat jij die ervaring hebt gehad, maar het is dus lang niet altijd zo. Experimenteren raad ik niet aan als er niets aangetoond is, je kan dan bijvoorbeeld last van je nieren, misselijkheid of (nog meer) vermoeidheid krijgen. Dat waren natuurlijk maar een paar voorbeelden, maar het is natuurlijk aan jou wat te doen.

Hoi Joy,
Ik heb die ervaring dus totaal niet. Ik gaf het aan bij mijn huisarts en die vond het ook een goed idee om even alles te testen (het waren 4 buisjes). Daar kwamen dus wel tekorten uit en dat is goed gecommuniceerd naar mij. Ik heb vaker een verzoek tot bloedprikken gedaan (zeg 1 keer in de 3 jaar) en daar is altijd gehoor aan gegeven. Helaas dat jij die ervaring hebt gehad, maar het is dus lang niet altijd zo. Experimenteren raad ik niet aan als er niets aangetoond is, je kan dan bijvoorbeeld last van je nieren, misselijkheid of (nog meer) vermoeidheid krijgen. Dat waren natuurlijk maar een paar voorbeelden, maar het is natuurlijk aan jou wat te doen.

Wat fijn dat er bij jou gewoon gehoor aan word gegeven! Lijkt me echt fijn om vanalles even te checken en zo gerichter met voeding of evt. suppletie bij te sturen.

Vervelend Joy, 

Alsof zo een huisarts het zelf moet betalen! 
Het slaat nergens op.  Een van m'n voormalige huisartsen was ook zo een zinloos moeilijk- doener.  Die heb ik dus niet meer. 

De opdracht kan ook door n psychiater worden gegeven, mocht dat contact vlotter verlopen. Maar sommigen draaien hun hand er ook niet voor om je daarvoor weer naar n huisarts te sturen. 

Want inderdaad : meten is weten . 
Maar zoals Feline al schreef , van welke normen ga je uit . In het buitenland en vanuit orthemoluculair oogpunt ligt dat weer anders .  

Het uitzoeken van goede en betaalbare supplementen is ook best n gedoe. 

Desalniettemin heb ik er zelf  voor gekozen - als er duidelijke aanwijzingen uit onderzoeken zijn- ,  supplementen uit te proberen .   
Je zou maar eens mazzel hebben en ergens baat bij hebben,  hoe kom je er anders achter. 

Daar heb ik niet al te grote effecten mee bereikt overigens, maar  ook nooit schade van ondervonden .  

Je kan zelf véél uitzoeken en een afweging maken . Ook screenen op wisselwerkingen . 
En jezelf monitoren.  

Of naar gelang waar  je in gelooft , jezelf laten begeleiden en door n orthemoluculair arts  oid.  

Mijn huisartsenpraktijk is  bijv ook antroposofisch,  bij het reguliere werk..  

Groet!