Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Vermoeidheid als klacht


#1

Hey lotgenoten.

Wie van jullie heeft er ook somatische klachten?.
Ik heb naast mijn depressie ook vermoeidheid erbij en dat is voor mij misschien nog wel frustrerender dan de depressie.
Nu al 9 maanden thuis en de dagen zijn een worsteling om door te komen.
Kan met moeite een half uurtje wandelen en wat kleine taakjes in huis doen per dag.

Nu ik aan het afbouwen van de citalopram ben is het nog erger geworden.
Het klinkt misschien raar maar ik heb meer last van de vermoeidheid dan van de depressie.
Diverse keren geprobeerd om wat te werken maar dat ging helaas niet.
En waarbij je bij een depressie vaak nog begrip krijgt van de buitenstaander lijkt het wel dat vermoeidheid juist voor onbegrip vormt.
Ga maar op tijd naar bed, eet meer groente en fruit, even doorbijten je bent toch geen mietje,  als je zo doorgaat raak je jouw baan kwijt, ik heb ze allemaal al meerdere keren gehoord.

En ik weet heus wel dat het ook moeilijk voor te stellen is als je het niet hebt . Maar je krijgt toch het idee dat je omgeving, je behandelaars en wie ook maar graag hun mening aan je willen geven het ook niet weten hoe het verder moet.
Zeker met klachten die bij een depressie zich als trouw metgezel aandienen.
Er is mij nu wel duidelijk dat wij niets liever willen dan beter te worden en wat een strijd we leveren dag na dag. En dat wij dat vaak te weinig horen of zien.

Gelukkig hebben we vaak toch iemand die ons bijstaat en die ons helpt zonder te veroordelen. Daarvóór onze dank.
Maar soms, heel soms zou je het wel uit willen schreeuwen. Donder op , verlaat mijn lichaam en geest. Het is genoeg nu. Je kunt het mij lastig maken maar winnen ga je niet. Ik wil mijn lijf terug!.
Antwoord

#2
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 13-10-2019, 19:51 door Jorin.)

Jup, bij mij gaan depressie en vermoeidheid hand in hand. Door antidepressiva heb ik mijn energie weer terug en voel ik mij stukken beter. Het blijft een rare gewaarwording..
Antwoord

#3

Hey Jorin. Hoor het ook vaker dat vermoeidheid ook bij een depressie hoort. Alleen nu met afbouwen lijkt het wel nog erger. Samen met het oorsuizen en trillende ledematen en heerlijk combinatie. Welke AD  heeft jou zo goed geholpen?

Groetjes
Antwoord

#4

(13-10-2019, 21:10)Depressiestrijder schreef: Hey Jorin. Hoor het ook vaker dat vermoeidheid ook bij een depressie hoort. Alleen nu met afbouwen lijkt het wel nog erger. Samen met het oorsuizen en trillende ledematen en heerlijk combinatie. Welke AD  heeft jou zo goed geholpen?

Groetjes

Afbouwen vraagt natuurlijk ook veel van je, dus dat je dan extra vermoeid bent vind ik niet gek. Tevens kan een lagere (niet werkzame) dosis zorgen voor meer bijwerkingen, waaronder sufheid/vermoeidheid.

Ik heb in het verleden veel baat gehad bij citalopram, ik kreeg energie, maar tegelijkertijd had ik veel slaap nodig; ik maakte lange nachten. In die zin zijn slaapbehoefte en energie voelen om dingen te doen toch ook 2 verschillende dingen.
Een van de redenen dat ik hiermee stopte waren de seksuele bijwerkingen.

Ik heb gemerkt dat bupropion en notryptiline mij hielpen voor meer energie, zonder extra slaapbehoefte én zonder de seksuele bijwerkingen.

Maar de ervaring met verschillende soorten antidepressiva is voor iedereen anders.

Wat is jouw reden om te stoppen of af te bouwen?
Antwoord

#5

(14-10-2019, 08:39)Jorin schreef: Afbouwen vraagt natuurlijk ook veel van je, dus dat je dan extra vermoeid bent vind ik niet gek. Tevens kan een lagere (niet werkzame) dosis zorgen voor meer bijwerkingen, waaronder sufheid/vermoeidheid.

Ik heb in het verleden veel baat gehad bij citalopram, ik kreeg energie, maar tegelijkertijd had ik veel slaap nodig; ik maakte lange nachten. In die zin zijn slaapbehoefte en energie voelen om dingen te doen toch ook 2 verschillende dingen.
Een van de redenen dat ik hiermee stopte waren de seksuele bijwerkingen.

Ik heb gemerkt dat bupropion en notryptiline mij hielpen voor meer energie, zonder extra slaapbehoefte én zonder de seksuele bijwerkingen.

Maar de ervaring met verschillende soorten antidepressiva is voor iedereen anders.

Wat is jouw reden om te stoppen of af te bouwen?

Ik moet afbouwen van de psychiater van de ggz.
Ik gebruikte al jaren citalopram wat heel goed werkte werkt. Was stabiel in stemming. Wel wat sexuele klachten maar dat was nog te doen.
Sinds februari flinke lichamelijke en geestelijke klachten. Dachten eerst dat het door mijn schildklier kwam omdat die ook van slag was.
Maar nu al maanden stabiel dus die optie konden we wegstrepen.
Omdat de stemming niet verbeterd moet ik afbouwen en kijken hoe het dan gaat. En bij geen verbetering wil ze dan mirtazapine gaan beginnen.

Nu sinds een week helemaal zonder citalopram en nu ook echt flink last. Extra moe , oorsuizen , emotioneel ( huilen om mooie muziek of emotionele tv momenten) heel snel driftig, prikkelbaar maar dat hoort erbij. Dus worstel ik me maar door deze periode heen.

Zal wel aan psychiater vragen of jouw middelen niet beter aansluiten bij mij. Heb al 7,5 mg mirtazapine voor het slapen maar heb het idee dat ik daar erg duf van ben.
Antwoord

#6

Hoi Depressiestrijder,

Ik zit al een tijdje me af te vragen of mijn medicatie nog wel werkt en of het geen beter idee is, te gaan afbouwen en naar iets anders te gaan kijken. Maar als ik jou zo hoor, is dat wel heftig. Ik krijg mezelf nu al nauwelijks de dag door gesleept, laat staan dan als ik ga afbouwen en daar extra moe van wordt. Het is lastig inschatten waar je beter mee af bent dan. met of zonder medicatie bedoel ik. Ik ben wel heel benieuwd hoe het verder gaat bij jou, of je toch nog van die vermoeidheid afkomt, nu je geen medicatie slikt. Want hoe lang gaan jullie dat proberen zonder medicatie?

groet,
Run
Antwoord

#7
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 14-10-2019, 10:07 door Liefde+Hoop. Edit Reason: typo )

FHoi goedemorgen

Ik herken de huilbuien bij afbouwen (van venlafaxine) maar vond ze juist prima
Kennelijk moest dat ongebruikte verdriet er uit. 
Nu weet ik ook dat mijn hormoonprofiel er voor Zorgt dat venlafaxine langer in mijn lijf blijft dus zachte landing bij afbouw. Dat is voor iedereen anders. Omdat antidepressiva ook opwekkende middelen zijn lijkt me niet onlogisch dat je energie inzakt bij afbouwen. Ik had daar geen last van omdat ik aanleg heb voor hypomaan zijn ook zonder medicatie. In die zin is moe zijn dus mogelijk geruststellend. Dan lijkt mij dat er sorake is van een gewone depressie, geen bipolaire. 
Dat lijkt mij winst. Maar bespreek het met de voorschijvende arts want het is complex hoor
Succes
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Liefde+Hoop :   • Depressiestrijder
Antwoord

#8

He Run,

Ik slikte al bijna 8 jaar citalopram. Maar sinds maart dit jaar een depressie die niet overgaat.
Vandaar dat de psychiater van de ggz nu ook zegt dat dat medicijn geen effect meer heeft en gaan we verder kijken. Ze wil eerst een week of 6 kijken wat er gebeurt zonder medicatie. Ook omdat ik al heel lang medicatie gehad heb. Als het niet gaat wil ze dan na die periode Mirtazapine voorschrijven.
Maar dat gebruik ik voor de nacht en wordt daar erg duf van dus weet niet of dat een goede keuze wordt.
Maar dat is latere zorg.
Het hoort erbij dat bij afbouwen en stoppen extra klachten komen.
Vervelend maar we moeten er maar doorheen.
Het is niet anders.
Dus daarop instellen en even blik op oneindig.
Dus als jij ooit moet afbouwen..... het komt goed.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Depressiestrijder :   • Run
Antwoord

#9

(13-10-2019, 16:20)Depressiestrijder schreef: Hey lotgenoten.

Wie van jullie heeft er ook somatische klachten?.
Ik heb naast mijn depressie ook vermoeidheid erbij en dat is voor mij misschien nog wel frustrerender dan de depressie.
Nu al 9 maanden thuis en de dagen zijn een worsteling om door te komen.
Kan met moeite een half uurtje wandelen en wat kleine taakjes in huis doen per dag.

Nu ik aan het afbouwen van de citalopram ben is het nog erger geworden.
Het klinkt misschien raar maar ik heb meer last van de vermoeidheid dan van de depressie.
Diverse keren geprobeerd om wat te werken maar dat ging helaas niet.
En waarbij je bij een depressie vaak nog begrip krijgt van de buitenstaander lijkt het wel dat vermoeidheid juist voor onbegrip vormt.
Ga maar op tijd naar bed, eet meer groente en fruit, even doorbijten je bent toch geen mietje,  als je zo doorgaat raak je jouw baan kwijt, ik heb ze allemaal al meerdere keren gehoord.

En ik weet heus wel dat het ook moeilijk voor te stellen is als je het niet hebt . Maar je krijgt toch het idee dat je omgeving, je behandelaars en wie ook maar graag hun mening aan je willen geven het ook niet weten hoe het verder moet.
Zeker met klachten die bij een depressie zich als trouw metgezel aandienen.
Er is mij nu wel duidelijk dat wij niets liever willen dan beter te worden en wat een strijd we leveren dag na dag. En dat wij dat vaak te weinig horen of zien.

Gelukkig hebben we vaak toch iemand die ons bijstaat en die ons helpt zonder te veroordelen. Daarvóór onze dank.
Maar soms, heel soms zou je het wel uit willen schreeuwen. Donder op , verlaat mijn lichaam en geest. Het is genoeg nu. Je kunt het mij lastig maken maar winnen ga je niet. Ik wil mijn lijf terug!.
Hoi Depressiestrijder, ik herken de vermoeidheid maar al te goed. Heb weinig energie en veel dingen te doen. Ik neem nu wel een magnesiumcomplex bij met vitamine B12
want had zo een zware benen en vermoeid en spierpijnen in armen en benen en rug. Is toch al wat beter. De vermoeidheid is heel beperkend en lastig weet ik uit ondervinding. Onbegrip is er genoeg. In mijn eigen familie houden ze er weinig of geen rekening mee dat ik een beperking heb ook al heb ik een zwaar verleden en zeer moeilijke periodes. Mensen rondom jou begrijpen niet waarom je nu in godsnaam niet meer kan uit werken gaan en verwachten dan van alles zonder rekening te houden met je. Zo ervaar ik het. Gelukkig is er het forum waar mensen je wel begrijpen. Ik zou zo graag doen  wat anderen kunnen en evenveel energie hebben maar dat zit er niet in. Daarom probeer ik mezelf te aanvaarden en te begrijpen en trek meer en meer grenzen naar mijn omgeving toe . Ik heb weinig mensen nog om me heen enkel een goede vriendin en mijn vriend. Met familie wil ik contact verminderen en verder geen behoefte meer aan veel anderen want ik ben het verantwoorden meer of beu. Ook wij hebben recht op zorg dragen voor onszelf en opkomen voor onze behoeften. Veel succes verder met de medicijnen ook dat is een zoektocht. Cyranno
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen cyranno :   • Depressiestrijder
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
06-06-2017, 11:59
Laatste bericht: Geoir



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)