Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Verbonden..


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 18-04-2022, 18:50 door Joy.)

Bij een hoop mensen die hier schrijven komt het thema verbondenheid regelmatig voor.

Ik vind het dan soms rot om te lezen. Ik denk dat ik me ook een tijd zo eenzaam heb gevoeld al weet ik niet meer precies hoe en wanneer.. Was het tijdens de relatie met m'n ex op het einde? 
In ieder geval ben ik de laatste jaren best veel alleen en soms voel ik me ook wel eens verloren of alleen terwijl ik op dat moment misschien wel graag iemand  zou willen zien, maar echt eenzaam..  nee, dat niet..

Als jullie van meerdere mensen herkenning krijgen in het eenzaam zijn, maakt dat niet al een klein beetje minder eenzaam?  Iedereen verbonden in eenzaamheid, zoiets..
Sinds ik me realiseer dat er een hoop mensen (over de hele wereld!) worstelen met leven voel ik me daar ook al minder "gek" in. Je kunt soms gaan meten wie dan erger worsteld of meer heeft meegemaakt maar dat is moeilijk te meten.. De één zit IN een relatie en heeft daarin moeite, de ander heeft al lang geen relatie en daar moeite mee.. De één heeft zijn/haar moeder verloren en is daar verdrietig om, bij de ander leeft Ma nog maar de relatie is hartstikke rot.. 
Ik ben me in ieder geval een beetje verbonden gaan voelen in dat ik niet de enige ben die het leven soms niet meer te doen vind (hoe verdrietig dat ook is..)  
De één raakt dan verslaafd aan noem-maar-wat,  de ander gaat snijden of iets anders.

Wel voel ik me regelmatig niet begrepen. Of ik merk dat ik dingen op een andere manier zie/ervaar of ergens anders over denk en vraag me dan regelmatig af of ik daar dan zo raar in ben (vooral bij GGZ instanties ect.) 

Nou, met dit stukje hoop ik  in ieder geval een beetje verbondenheid te creeëren in de eenzaamheid..
Deel het! Soms worden dingen dan meer zeggen ze, maar in dit geval hopelijk dan wat minder..
Antwoord

#2

(18-04-2022, 18:47)Joy schreef: Bij een hoop mensen die hier schrijven komt het thema verbondenheid regelmatig voor.

Ik vind het dan soms rot om te lezen. Ik denk dat ik me ook een tijd zo eenzaam heb gevoeld al weet ik niet meer precies hoe en wanneer.. Was het tijdens de relatie met m'n ex op het einde? 
In ieder geval ben ik de laatste jaren best veel alleen en soms voel ik me ook wel eens verloren of alleen terwijl ik op dat moment misschien wel graag iemand  zou willen zien, maar echt eenzaam..  nee, dat niet..

Als jullie van meerdere mensen herkenning krijgen in het eenzaam zijn, maakt dat niet al een klein beetje minder eenzaam?  Iedereen verbonden in eenzaamheid, zoiets..
Sinds ik me realiseer dat er een hoop mensen (over de hele wereld!) worstelen met leven voel ik me daar ook al minder "gek" in. Je kunt soms gaan meten wie dan erger worsteld of meer heeft meegemaakt maar dat is moeilijk te meten.. De één zit IN een relatie en heeft daarin moeite, de ander heeft al lang geen relatie en daar moeite mee.. De één heeft zijn/haar moeder verloren en is daar verdrietig om, bij de ander leeft Ma nog maar de relatie is hartstikke rot.. 
Ik ben me in ieder geval een beetje verbonden gaan voelen in dat ik niet de enige ben die het leven soms niet meer te doen vind (hoe verdrietig dat ook is..)  
De één raakt dan verslaafd aan noem-maar-wat,  de ander gaat snijden of iets anders.

Wel voel ik me regelmatig niet begrepen. Of ik merk dat ik dingen op een andere manier zie/ervaar of ergens anders over denk en vraag me dan regelmatig af of ik daar dan zo raar in ben (vooral bij GGZ instanties ect.) 

Nou, met dit stukje hoop ik  in ieder geval een beetje verbondenheid te creeëren in de eenzaamheid..
Deel het! Soms worden dingen dan meer zeggen ze, maar in dit geval hopelijk dan wat minder..

Bedankt Joy, 

Wat een herkenbaar bericht. Jouw laatste zinnen vind ik ook zo herkenbaar. Alles waar je aandacht aan besteed wordt groter, zeggen ze. Daar zit ik ook wel mee, ook wat betreft dit forum. Nog maar een paar weken actief hier. Wel al eerder een account aangemaakt. Toen zat ik ook nog op een ander forum, minderdrinken.nl. Heb ik veel aan gehad trouwens. In juni van dit jaar ben ik 4 jaar AV (AlcoholVrij), want dat was en is mijn verslaving Joy. Alcohol heeft me doen overleven, maar ik wilde ook wel eens gaan leven. Op dat forum ben ik dus aandacht gaan besteden aan mijn alcoholmisbruik en het drinken werd niet meer, maar minder. Nu besteed ik hier aandacht aan mijn depressieve gevoelens/klachten en ben ik soms bang dat het daardoor juist erger wordt.
Het wordt de laatste tijd ook weer wat erger, maar dat heb ik altijd als ik de zomer voel en zie naderen. Hele dagen die compleet blauwe lucht en die vrolijke zon te schijnen, van mij hoeft het niet. Denk dus niet dat het forum mij depressiever maakt. 
Gedeelde eenzaamheid maakt, denk ik, ook wat minder eenzaam. Verbonden in eenzaamheid, klinkt apart en tegenstrijdig Joy, maar is het niet denk ik....... Ik heb ook behoorlijk wat moeite om me verbonden te voelen met een ander. Dat gevoel heb ik tenminste al lang. Ik weet natuurlijk niet hoe verbonden andere mensen zich voelen met een ander. Misschien valt het ook wel mee op dat gebied en verbeeld ik mij dat ik daar problemen mee heb. Dat denk ik dus ook regelmatig. Is dat vreemd? Wat ik wel weet is, dat mijn ouders geen goede leermeesters waren en dat ik onvoldoende "gereedschap" heb meegekregen voor het leven. Veel zelf moeten uitvogelen en in psychotherapie veel knopen ontwart en bij moeten schaven. Ja, dat gaat vrij langzaam. Wat dat betreft is de mens net een mammoettanker, je staat als een dolle aan dat stuur te draaien, maar de koers veranderd tergend langzaam. Het is een hele worsteling inderdaad, maar ik ben niet de enige. Als ik het goed begrepen heb Joy, ben jij eigenlijk wel uitgeworsteld en ga je voor euthanasie. Wow, dat vind ik best heftig. Ik ben altijd nog banger voor de dood geweest dan voor het leven. Eigenlijk wil niemand dood, denk ik......maar wil je niet meer zo leven. Ik respecteer die keuze, maar hoop echt dat er weer een sprankje licht komt in jouw tunnel. We leven maar één keer...... Maar het moet wel te doen zijn. Alleen jij kunt dat bepalen. Sterkte en veel liefs.

Groet, Alex
Antwoord

#3
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 19-04-2022, 10:14 door Joy.)

Alex, 
Alles wat je aandacht geeft kan best groter worden idd. Ook gevoelens waar we liever niks mee willen. Maar ik vind zelf dat de boel altijd blijven negeren ook niet opschiet dus soms moet je misschien ook wat aandacht geven aan dingen die niet leuk zijn.. 
Wat jammer dat je je zo rot voelt over de zomer
en dat je ervaren hebt dat je ouders geen goede "leermeesters" zijn geweest voor jou.
Wel fijn dat je iets gehad hebt aan het forum waar je eerst op actief was. 
Wat betreft de weg naar euthanasie is dat nog niet zo eenvoudig. Dat moet allereerst via de huisarts en bij Expertisecentrum Euthanasie is een wachtlijst van 2 jaar. Ik heb er nog geen keuze in gemaakt voor mezelf, ik blijf nog steeds kijken naar andere mogelijkheden, maar het helpt mij dat de keuze voor zelfdoding er ook gewoon is. Ook al is niet iedereen het daarmee eens of vinden andere mensen er iets anders van..

Groet
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 19-04-2022, 16:33 door Jupiter.)

Mijn grooste wens en droom is dat ik eens op een dag met 1 persoon verbonden ben op een of andere manier.

Net als dat je vroeger een Gameboy verbond met de Gameboy Link Kabel om Pokémons te ruilen.
Antwoord

#5

Wie weet komt je wens/droom ooit wel uit
Jupiter!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Joy :   • Jupiter
Antwoord

#6

(19-04-2022, 18:24)Joy schreef: Wie weet komt je wens/droom ooit wel uit
Jupiter!

Ja wie weet gelukkig mag je dromen en dan bedoel ik ook echt heel erg dromen haha
Antwoord

#7

Hoi joy, verbondenheid, ik voel me eigenlijk maar met één persoon echt verbonden en dat is mijn beste vriendin. Iemand die me door en door kent en een heel pad op mijn levensweg heeft gevolgd met mij. Iemand die me in mijn eigenwaarde laat en me respecteert voor  wie ik ben en waarvoor ik sta. Iemand waarbij er diepgang is en die me helpt waar ze ook kan. Ze woont wel een tijdje van me af maar in gedachten zijn we altijd in elkaars leven. We  horen elkaar wel elke dag en in mei zal ik wel weer een twee a drietal dagen bij haar op vakantie gaan. Ik kan me maar verbonden voelen met iemand als er ook diepgang is. Een band die dieper gaat en die verder gaat dan de doorsnee band die je hebt met iemand. Ook met mijn ma voelde ik me sterk verbonden , ook al begreep ze mijn worstelingen en gedrag niet steeds , de intentie was er en de liefde die ze voor me voelde en omgekeerd waren zo oprecht en voelden zo echt aan. Mijn ma is nu overleden en ik mis haar vaak maar ze was hoogbejaard en we zijn dankbaar we haar zo lang hebben mogen rondom ons hebben. Verder werk ik aan de relaties in mijn omgeving. Omdat ik er zo lang niet kon zijn voor de mensen rondom mij door gedragsproblematiek , ben ik niet in staat geweest een verbondenheid te voelen of een band aan te gaan. Maar ik werk eraan. Hopelijk wordt het lijstje van mensen waarmee ik me verbonden voel wel wat langer maar ik ben al dankbaar dat ik het met twee mensen voel. Ook op dit forum voel ik me verbonden , er zijn mensen die worstelen net zoals ik en er is veel begrip. Dankbaar zijn daarvoor is al heel wat. Hou je goed lieve joy groetjes cyranno
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)