Even vraagje! Ben nu 3 dagen bezig met venlafaxine 75 mg + slik ik 50 mg setraline blijf het raar vinden om deze combinatie te slikken om te switchen naar venlafaxine.En slik 2 x daags 1 mg lorazepam. Ben al een half jaar onderweg met deze klachten onrust,hartkloppingen,niet wetend of je voor of achteruit leef,geen geluk meer voelen en plezier in het leven hebben. Dit is mijn 3e keer dat ik een depressie en angst erbij heb en nu heb ik het gevoel dat het nooit meer over gaat omdat ik elke dag bang ben daarvoor. Kan iemand mijn iets vertellen over de ervaringen van venlafaxine? 

Liefs Kenzo.

Hi Kenzo, 

Ik dacht dat ik al gereageerd had maar ik zie niets staan bij verzonden items. 
Je hebt het ontvangen van persoonlijke berichten uit staan..

Ik ben nu ongeveer 2 maanden in remissie!
Het duurde lang voordat we daar zijn gekomen aangezien je elke dosering goed de tijd moet geven om te werken. 
Ik gaf elke dosering minstens 4 weken tenzij ik me echt heel slecht voelde dan deden we binnen 2 weken al een verhoging. 

Ik merkte pas iets van effect bij 150 mg en met elke verhoging die daarna kwam was het alsof het rolluik steeds een stukje verder open ging. Ik ben uiteindelijk op absurde dosering uitgekomen 450 mg (maar ieder lichaam werkt anders en ik had 0 bijwerkingen)
Weet dat elke ophoging iig de eerste 2 weken raar zullen voelen, soms lichter soms juist veel zwaarder weet dat dit de medicatie is die nog zijn weg aan het vinden in jou lichaam.
Overleg goed met je psychiater en HOUD VOL.

Ik dacht dat mijn depressie werkelijk waar nooit meer over zou gaan en toch ben ik er wederom weer uitgeklommen. 
Ik ga nu ook nooit meer van de medicatie af.. Ik accepteer dat ik die medicatie nodig heb en het is het me simpelweg niet meer waard om ooit nog terug te vallen. (mijn hemel wat kun je ver weg zijn van de realiteit)

Geef elke dosering de kans om zijn werking te doen. 
Probeer elke dag te wandelen hoe moeilijk ook.
Doe iets overdag (puzzelen, kruiswoordpuzzels) simpele dingen die je aandacht nodig hebben. 
Je weet precies wat wel en niet gaat. 
Gaat het niet geef dan gewoon toe... 

Alleen uberhaupt de dag al doorkomen is een superkracht. 

deze site heeft mij zeer geholpen trouwens met de doseringen en wat mensen hun ervaringen waren. 

https://patient.info/forums/discuss/brow...axine-3285

Helaas is het uitzichtloze onderdeel van de depressie zelf. 
Blijf tegen jezelf zeggen dat ook deze vlaag weer over gaat ook al geloof je dat niet. 

Er komt op een gegeven moment weer een lichtpuntje en dat zal het moment zijn dat je er zelf ook weer in gelooft!


VOLHOUDEN, je komt er doorheen! (ik zat zo diep)

Maak jezelf niet gek met hoe je je elke dag voelt bekijk het rationeel. 
geef de medicatie zijn tijd 4-6 weken. Elke dag is er 1 te lang in depressie maar uiteindelijk gaan we niet dood door ons gevoel of gedachtes we moeten er alleen doorheen. 

'''if you are going through hell, keep going''

Het komt echt goed!

Groetjes, 

Tim

Hallo Tim,

Ik slik nu sinds 1 week 150 mg venlafaxine en de dag doorkomen is een hel. Constant piekeren en malen en moe, doodmoe. Herkenbaar? 
Wanneer kwam bij jou de omslag?

Hallo Tim,

Ik slik nu sinds 1 week 150 mg venlafaxine en de dag doorkomen is een hel. Constant piekeren en malen en moe, doodmoe. Herkenbaar? 
Wanneer kwam bij jou de omslag?

Hi Liesbeth, 

Zeker herkenbaar.. 
De eerste week is intens...en de 2de is meestal al iets rustiger soms is het andersom.

Meestal in mijn 3de/4de week sloeg het bij om en dan was het 1-3 dagen ineens enorm veel lichter en kreeg ik hoop.
Daarna viel ik dan weer terug zonder aanleiding. (zeer zeer frustrerend maar dat betekende dus dat ik effect heb maar de dosering te laag was)

Totdat ik op gegeven moment een dosering bereikte waarbij ik niet meer terugviel. 

De opbouw is altijd heftig en intens alsof je nog niet genoeg hebt gehad krijg je met weer heel andere klappen te maken waarvan je je vaak afvraagt of het bij de depressie hoort of de medicatie. Het is de medicatie.


Je moet elke dosering echt ruim de tijd geven... zeker als je net begint. 4-6 weken. dat lijkt nu onmogelijk maar de heftigheid die je nu hebt zal afnemen, 


 Weet dat je nu naast de depressie ook nog is last van bijwerkingen hebt die het gevoel nog verder versterken. 
Je lichaam is aan het wennen. 
Je moet er altijd even doorheen maar ook hier zitten zeker grenzen aan. 

Ik zou zeker als de 2de week nog steeds zo heftig is contact opnemen met je psychiater. 
Er is echt geen pijl op te trekken wat voor de 1 schijnt te werken is voor een ander een nachtmerrie. 

Kortom je hebt er niet veel aan dit te blijven zoeken en vragen.
Ik snap het overigens heel goed want alles, werkelijk alles voor de verlichting!!!!!

Je bent op zoek naar een beetje houvast nu je in de oceaan dobbert.

Rationeel blijven. Probeer het van een afstand te zien en zet een doel met hoe lang je vol moet houden om naar de volgende boei te komen.

Ik had bijvoorbeeld als mijn eerste week heftig was dan zei ik; Tot het einde van de week Tim, mocht het dan nog zo zijn dan mag je bellen.

Houd met dit soort doelen een beetje houvast. 

Wees lief voor jezelf dit hoort allemaal bij de vreselijke ziekte en ook dit gaat echt voorbij!
Probeer hoe moeilijk ook toch een routine aan te houden. Hoe zwaar de depressie ook is en voelt probeer toch kleine dingen te blijven doen. 

(puzzels, kruiswoordpuzzels, wandelen, thee drinken, docu's kijken, natuur films, dingen waar je rustig van wordt en die je toch afleiden van de pijn)

Ik heb ongekend diep gezeten waarbij ik naar de douche getild moest worden omdat het me oprecht niet lukte.
Ik moest gevoerd worden want het kostte mij teveel moeite om te eten en er was geen eetlust. 
Ik was apatisch.

Je moet blijven vasthouden want er is altijd hoop ook al zie je dit nu niet. 

Depressie is als een sluier die over je heen komt die alles gitzwart maakt en je zielsveel pijn bezorgd, diep.
Alleen hoe wij het zien en meemaken is het precies andersom!

Het is alsof de sluier weggenomen is en we nu voor het eerst echt zien. 

Precies dit is hetgeen wat niet klopt!
De wereld is geen plek van pijn en lijden... ook al voelt dat nu wel zo
Het is puur de interpretatie van de ziekte waarmee je te maken hebt. 

Depressie liegt! 

Blijf dat tegen jezelf zeggen ook jij komt weer terug.


Houd je vast aan de boeien!

Timmy!
Heel fijn om dit te lezen.. je geeft moed..
Al slik andere medicatie (citolapram) en huil ik de hele dag.. had deze tekst van jou even nodig..dankjewel ?