Ik twijfel over mijn medicatie, wat zouden jullie doen?

Eerst had ik methylfenidaat, maar daar werd ik juist erger psychotisch van,  dus gestopt. Nu Risperidon,werkt erg goed, maar ik word dik en begin melk te geven(iets met prolactase?). Vind dat wel vervelende bijwerkingen, maar t spul werkt goed... Twijfel dus. Antidepressiva nog niet geprobeerd. Da's derde keus en dan bupropian (ken ik niet, maar zegt psychiater). 
Maar goed,die risperidon dus. Iemand ervaring mee? Ook met de bijwerkingen? Ging dat over/werd dat beter?

Hoi Lise,

Ik had een reactie gegeven op je voorstel-topic met de vraag wat jouw klachten zijn, waar loop je zelf tegenaan in het leven?
In welke zin helpt de risperidon jou? En hoe lang slik je het nu?
Ik heb zelf geen ervaring met dat medicijn, dus daar kan ik helaas geen antwoord op geven.

Hoi Lise,

Ik had een reactie gegeven op je voorstel-topic met de vraag wat jouw klachten zijn, waar loop je zelf tegenaan in het leven?
In welke zin helpt de risperidon jou? En hoe lang slik je het nu?
Ik heb zelf geen ervaring met dat medicijn, dus daar kan ik helaas geen antwoord op geven.

Oh, sorry, dat heb ik gemist denk ik. Ik ben erg snel overprikkeld en ga soms ineens in een heel sombere bui. Maar dat wisseld te snel voor een manische depressie, dat is t dus niet maar lijkt t deels op. Ik kan dan niet meer m'n dagelijkse bezigheden (zorg, huishouden ed) voortzetten, wordt apathisch, erg neerslachtig, soms met angst. Wat niet werkbaar is met m'n zoontje thuis. Nu deels vergoede kinderopvang en na de zomer ook een dagdeel een vrijwilliger in huis die meedoet. En de medicatie dus. Die helpt erg goed tegen de overprikkeling (autisme), veel minder moe, maar ook significant minder neerslachtig (daardoor?). En ermee geen psychotische neigingen. Was al niet heel erg, maar toch net té, is niet heel bevorderend voor zelfvertrouwen als je niet zeker weet wat klopt. Ik slik t nu drie weken, dus da's nog kort. Hopelijk verdwijnen die bijwerkingen nog. Want t bevalt me verder wel echt, ondanks dat ik eerder erg sceptisch was over überhaupt medicatie gaan gebruiken.

Oh, sorry, dat heb ik gemist denk ik. Ik ben erg snel overprikkeld en ga soms ineens in een heel sombere bui. Maar dat wisseld te snel voor een manische depressie, dat is t dus niet maar lijkt t deels op. Ik kan dan niet meer m'n dagelijkse bezigheden (zorg, huishouden ed) voortzetten, wordt apathisch, erg neerslachtig, soms met angst. Wat niet werkbaar is met m'n zoontje thuis. Nu deels vergoede kinderopvang en na de zomer ook een dagdeel een vrijwilliger in huis die meedoet. En de medicatie dus. Die helpt erg goed tegen de overprikkeling (autisme), veel minder moe, maar ook significant minder neerslachtig (daardoor?). En ermee geen psychotische neigingen. Was al niet heel erg, maar toch net té, is niet heel bevorderend voor zelfvertrouwen als je niet zeker weet wat klopt. Ik slik t nu drie weken, dus da's nog kort. Hopelijk verdwijnen die bijwerkingen nog. Want t bevalt me verder wel echt, ondanks dat ik eerder erg sceptisch was over überhaupt medicatie gaan gebruiken.

Dat geeft niet, is lastig te volgen soms. 
3 weken is wel kort nog, zou het nog even aankijken als ik jou was, omdat het je verder zo goed helpt. Na een tijdje dan de kosten en baten tegen elkaar afwegen.

Ik heb zelf btw ook moodswings, kan ineens heel chagerijnig, geïrriteerd en boos of down zijn. En makkelijk overprikkeld. Ik denk dat die overprikkeling te maken heeft met overspannen zijn en die moodswings toch getriggerd worden door iets(bepaalde situatie/gedrag). Bovendien als een mens moe is, worden we er meestal niet vriendelijker en vrolijker op. 
Voor zover ik weet heb ik alleen sociale angst en depressie.