Ja daar heb je wel over verteld. 

Ik kan mij heel goed voorstellen dat je dat graag wilt halen. Ik hoop dat je geen gezeik krijgt van instanties maar gewoon die kans krijgt.

Waar staat de afkorting GeD voor? Ik ken het ook niet. Wat is het? Ik bedoel waar is het mee te vergelijken? Mavo-havo of?
Groetjes

Het is weer teveel...
Vorige week het reizen naar de therapeut, diertjes verzorgen, gesprek met slachtofferhulp, het weekend druk met vrijwillig werk helpen, gister weer een hele reis naar therapeut, allerlei onverwachte dingen tussendoor.
Deze week wist ik dat ( voor mij ) ook best een drukke week zou worden maar vandaag is het al teveel..
Ik ging even 5 min. zitten mezelf pauze geven tussen de huishoudtaakjes door maar
toen zakte alles als een kaartenhuis in elkaar.. de batterij is leeg. Fysiek, mentaal en emotioneel.
Ik weet ook dat als ik door blijf duwen ik mezelf waarschijnlijk in een crisis ga duwen dus ik geef er nu maar even aan toe. Ik ben al op bed gaan liggen.
Het mailtje wat nog verstuurd moest moet maar wachten, het pakketje wat nog opgehaald moest worden moet maar wachten.. In m'n app staat nog een berichtje over een baby-shower, het moet ook maar wachten.. 
Eigenlijk is dit schrijven al teveel.. maar misschien helpt het toch om even van me af te schrijven..

Hoi Joy,

Herkenbaar. Ik wil vaak ook teveel. Het is soms lastig om je eigen belastbaarheid aan te voelen. Daarbij is het accepteren ervan ook lastig. Altijd maar weer naar anderen kijken, wat zij allemaal doen. 
Forceren werkt inderdaad averechts. Goed dat je even op de rem gaat staan.

Groetjes, J@n

Ik vind Nederland een bizar land. Geworden. 

Hoeveel moeite zou het nou kosten (de instanties zeg maar) om jou een beetje te ondersteunen bij die GED? Je bent hartstikke gemotiveerd en het kan een wereld van verschil maken voor je startkwalificatie en wat is nou het probleem... 
Denk ik dan. 

Zelf heb ik mijn middelbare schooldiploma gehaald zonder veel moeilijkheden. Die tijd was nog erg stabiel eigenlijk, qua gezinssituatie, vriendenkring... alles nog stabiel. Geen drugs, nog weinig alcohol, rust, reinheid, regelmaat. Dak boven mijn hoofd. 
(Dan vind je dat allemaal gewoon.... je weet niet beter)

In mijn omgeving hebben de meesten wel universiteit afgemaakt maar ik heb geen 'vervolgopleiding' behaald. Wel geprobeerd en als je dan degene bent die het niet haalt, dan voel je dat wel. Ik bedoel het is geen ramp en het wordt niet letterlijk gezegd, maar op Facebook enzo is het altijd wel voelbaar. Ook omdat veel mensen goede salarissen hebben, flinke reizen maken, etc etc. Niet dat dat zaligmakend is maar het zijn wel de uitersten soms. Of je met je Wajong loopt te puzzelen of dat je zes keer per jaar op vakantie gaat. 

Een paar jaar geleden kon ik op kosten van UWV een opleiding doen en dat betekende zoveel voor me. 'Naar school' op zaterdagochtend, klasgenoten, huiswerk. En ik heb er ook echt stress van gehad want als je het niet haalt moet je het terugbetalen, althans, die mogelijkheid bestaat. Dus ik MOEST. Bloed zweet en tranen. 

Later zat ik te rekenen dat die 2000 euro van die opleiding natuurlijk een heel klein bedrag is in vergelijking met wat je allemaal aan uitkering ontvangt zo door de jaren heen. Het leek toen een hele gulle gift. 

Een beetje lang verhaal maar ik weet dus hoe het voelt als je 'weer naar school mag'. Daar kun je echt van opknappen. Ik zou zeggen, zet alles op alles dat je die GED kunt gaan doen want volgens mij kun je het makkelijk aan en dan heb je voor nu ook even een doel, iets om handen. En wie weet wat er allemaal nog uit rolt.

Dank voor jullie reacties..

Feline, soms denk ik dat ook met regelingen hier, het moet volgens de regels, snap ik.. maar ik denk ook wel eens, het is zo geregeld dat ze nog liever 10.000 eurie uitgeven aan weer een therapie waar ik weinig verder mee kom dan 2000 aan iets wat me meer kans geeft om verder te komen.. maar goed..

GED staat trouwens voor General Educational Development. Ik weet niet precies welk niveau zij hanteren maar ik denk vergelijkbaar met Mavo/Havo zoiets. In de brugklas (toen het nog wel redelijk ging eigenlijk) had ik best goede cijfers voor Havo...      jammer, denk ik dan nu vaker, ik leerde wel graag op school eigenlijk.. 
En heb al een "proeftest" online gedaan voor de GED en daar kwam uit dat ik voor 2 van de 4 onderdelen waarschijnlijk zou slagen, 2 moest ik nog wat beter scoren;  math en science. haha, geen verrassing

Die sociale ongemakken op social media of feestjes herken ik ook.. niet alleen met werk/studie maar ook met de rest van je 'zijn'.. Mensen, ik weet dat het goedbedoeld is, maar ik hoef ook niet bij ieder feestje te horen dat 'ik vast snel iemand tegenkom'  of dat ik ieder moment de ware kan tegenkomen.. Dan denk ik, kunnen jullie niet gewoon oké zijn dat ik single ben? Ben ik single niet genoeg, moet ik iemand +1 hebben?

Oja dat single verhaal... 

Dat hebben mensen die niets mankeren trouwens ook. Als ze geen partner hebben. Altijd opmerkingen daarover. Ik bedoel daarin zijn ´wij´ niet de enigen. 

Ik heb gemerkt dat 'wat voor werk doe je' en vroeger 'wat voor studie doe je' vaak een openingszin is. Dan kan iemand je in een hokje plaatsen. En soms is het puur interesse maar soms ook omdat ze er een status aan ophangen. 

Als ik nieuwe mensen ontmoet vraag ik meestal waar ze wonen. Of geboren zijn. Meestal komt er dan ook wel een gesprek op gang. Ik hoef ook helemaal niet te weten waar iedereen werkt en ik heb ook helemaal geen zin om het over iedereen zijn werk te hebben meestal. Het maakt me niet zoveel uit. 

Mijn vader kan nog wel eens vragen (als ik het over een kennis heb ofzo) wat die ouders voor werk doen. En soms heb ik dan al geen idee wat diegene zelf doet en wat die ouders dan doen dat weet ik natuurlijk al helemaal niet..... Of soms weet ik wel dat iemand op een kantoor werkt maar dan heb ik ook geen idee hoe diegene zijn dagen eruit zien. Of dan is het iets met computers maar dan zegt het me ook helemaal niks.... Eigenlijk weet ik van twee van mijn drie broers ook niet precies wat ze doen en van mijn vader heb ik het ook nooit begrepen. Hahhahaah. 
(Mijn vader werkte wel altijd op kantoor maar de werkzaamheden wisselden wel eens en ik heb nooit kunnen uitleggen wat nou echt zijn werk was) 

Trouwens Joy ik heb het zelfs bij mijn UWV er over gehad. Dat ik iemand ken die graag alsnog een middelbare schooldiploma wil halen en dat dat gedoe geeft. Mijn arbeidsdeskundige vroeg meteen hoe dat dan zit en waar dat is. Nouja ik heb maar gezegd dat het een kennis is die wat verder weg woont, hahaha. In ieder geval zij vond het ook raar dat je daarin geen support krijgt.

Wie weet zal UWV me daarin misschien toch verder helpen. Ik wil eerst m'n verhaal even goed op papier zetten en wat m'n plan is ect.  en daarna ga ik waarschijnlijk toch een gesprek aanvragen...

Wat voor uitkering heb je Joy? 

Ik heb 'oude Wajong' en bij mij is er niet of nauwelijks kans dat ik mijn uitkering zou verliezen. Het was nu, begeleiden richting vrijwilligerswerk of begeleiden richting betaald werk. 
(en vrijwilligerswerk had ik al, dat heb ik zelf al geregeld)

Ik hoefde geen plan te maken ofzo. Dit was kennismaken. En de mevrouw kon de mogelijkheden uitleggen van de trajecten die zij dan hebben. 

Ik kan het je zeker aanraden. Als je zeg maar dood wilt omdat je geen doel hebt (wat ik dus helemaal begrijp he) dan heb je ook niet zoveel te verliezen. Misschien helpen ze je wel bij je diploma... voor hun is dat echt twee telefoontjes en dan kunnen ze het regelen. Het is echt niet meer wat het 15 jaar geleden was. Ik vond het flink opgefrist.