Goedendag,

Ik kan een heel lang verhaal typen, maar ik zit met 1 grote vraag!

Mijn vriendin en ik zijn 4 jaar geleden als supermatch van start gegaan.

Door hobbels raakte ik ons toekomstbeeld kwijt en verbrak de relatie half mei.

Ze kon niet meer functioneren, zocht hulp en kreeg een stempel: angststoornis.

Ze kreeg antidepressiva.

In september kwam in tot besef dat ik een verkeerde beslissing heb genomen. Ik wil met haar oud worden!

Nu gaan we het ‘proberen’ zegt ze.

Nu ben ik bang dat ze door de antidepressiva over een tijd zegt: “Nee, tóch maar niet.”

En dat ze wanneer ze stopt met antidepressiva tot besef komt dat ze wél met mij verder wil(de). 

Heeft iemand dit ooit gehoord/meegemaakt?

Vriendelijke groet,

Coen

Hoi welkom , 

Mag ik vragen waarom je dit denkt? 

Voor ik hier iets neerzet : 
Het lijkt me echt niet gezond als jij  haar gaat beïnvloeden  ( manipuleren)  om te stoppen met medicatie  - om het in jouw voordeel te laten uitvallen.   


Er kunnen goede redenen zijn waarom iemand zelf zou willen stoppen, maar deze hoort daar toch  echt niet bij .

 Als je wilt dat ze  vertrouwen in een n relatie met jou krijgt, zul jij allereerst naar jezelf, je intenties en je vertoonde gedrag naar haar toe moeten kijken. Sterkte daarmee.

Hallo Coen, 

Welkom! Zoals Mabel al zegt is het stoppen of niet stoppen van haar medicatie niet aan jou om te beïnvloeden. Of jullie relatie goed zal gaan of niet weet je niet en ik denk dat AD niet een reden zal zijn waarom iemand wel of niet meer samen wilt zijn. 

Misschien heb je gemerkt dat ze iets anders in het leven staat en jij daardoor haar terug wilt.

Mijn relatie is door AD niet beter of slechter geworden dan dat het daarvoor was. Goede momenten en slechte momenten houd je altijd. Persoonlijk heb ik wel een aantal voordelen gehad omdat sommige angsten die er waren veel meer op de achtergrond zijn en hierdoor minder onzeker ben. Ik denk wel dat we nu weten in onze relatie wat we aan elkaar hebben, en in sommige opzichten ook niet aan elkaar hebben. Dat is soms moeilijk om te accepteren. Misschien dat het wel een sterkere relatie is geworden.

De basis van een goede relatie is vertrouwen en de ander accepteren zoals die is. Als je de ander gaat proberen te veranderen gaat het niet werken.

Groetjes!

Beste Mabel en Guido,

Dank voor jullie reactie! ? 

Ik wil haar er niet per se van af hebben, ik was alleen benieuwd (bang) of mijn angst op zich staat of dat dit vaker voorkomt.

Ze is minder angstig dan voorheen, dat is heel fijn!

Alle goeds!

Coen, 

 Maar waarom is haar twijfelen zo bedreigend voor jou? Waarom koppel je dat aan haar medicatie? 
Er kan van alles zijn voorgevallen waardoor ze haar bedenkingen heeft . 
 
Het is n gezond teken dat ze ruimte voelt voor twijfel. Dat betekent dat ze haar eigen keuze kan overwegen, en  is het niet meer de angst die regeert.  

Groetjes

Het libido kan veranderen op medicatie, gewicht ect.
Of je daarmee om kan gaan is aan jullie beide.
Als ik het zo lees lijkt het me fijn als jullie beide relatietherapie zouden overwegen. 
Het lijkt me ook een stukje accepteren dat de situatie nu zo is, dat zij nu twijfels heeft. Dat kun je niet forceren.
En ik kan me voorstellen dat zij nu voorzichtig is in de relatie, je hebt de relatie eerder immers verbroken en daarmee misschien ook een flinke deuk in het vertrouwen gemaakt. Als jullie er beide aan willen werken om weer bij elkaar te zijn heeft dat tijd nodig.

Succes aan jullie samen

Goedendag,

Ik kan een heel lang verhaal typen, maar ik zit met 1 grote vraag!

Mijn vriendin en ik zijn 4 jaar geleden als supermatch van start gegaan.

Door hobbels raakte ik ons toekomstbeeld kwijt en verbrak de relatie half mei.

Ze kon niet meer functioneren, zocht hulp en kreeg een stempel: angststoornis.

Ze kreeg antidepressiva.

In september kwam in tot besef dat ik een verkeerde beslissing heb genomen. Ik wil met haar oud worden!

Nu gaan we het ‘proberen’ zegt ze.

Nu ben ik bang dat ze door de antidepressiva over een tijd zegt: “Nee, tóch maar niet.”

En dat ze wanneer ze stopt met antidepressiva tot besef komt dat ze wél met mij verder wil(de). 

Heeft iemand dit ooit gehoord/meegemaakt?

Vriendelijke groet,

Coen

Beste Coen,

Ik heb zelf ook ooit een vriendin gehad die wilde dat ik met mijn paroxetine ging stoppen.
Haar argument was destijds dat als ik met haar was ik ook geen medicatie meer nodig had.
Alsof zij een soort goeroe was die me kon genezen zonder medicatie.

Gelukkig is aan die relatie snel een einde gekomen, want het had tot levensgevaarlijke situaties kunnen leiden.
Het is dan ook erg onverantwoordelijk om iemand te pushen om met antidepresiva te stoppen op de cold turkey manier.

Als je zoveel van haar houdt, waarom accepteer je haar gewoon niet zoals ze is?
Ze zal toch het vertrouwen in je terug moeten zien te krijgen. Zeker nadat jijzelf de relatie hebt verbroken.