Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Suïcidaal...


#1

Hoi iedereen,

Ik weet het niet meer. Ik heb de laatste tijd meer en meer zelfmoordgedachten. Wanneer ik wakker word begin ik te huilen wanneer ik besef dat er weer een dag aangebroken is. Ik ga soms op het treinperron zitten en stel me voor hoe gemakkelijk het zou zijn om op de sporen te gaan liggen en afwachten. Ik eet niet meer, slapen doe ik ook al bijna niet. Ik denk dat ik er met de hulp van de huisarts en de psycholoog niet ga uitraken. Heeft er iemand ervaring met verdere stappen? Ik begin bang van mezelf te worden.

Kat
Antwoord

#2

Hoi Kat,

Als je echt bang van jezelf wordt, zou ik morgen de huisarts bellen voor een gesprek op zeer korte termijn.
Hem jouw situatie nog eens volstrekt eerlijk voorleggen, dus ook over jouw perron bezoek en je gevoelswereld.
Hij kan je helpen met vervolg stappen.
Verder is natuurlijk medicatie een optie.

Hoe gaat het nu met je?

Hoor het graag.

Groetjes,  Bert
Antwoord

#3

Hey Kat,

dit klinkt zo herkenbaar. Ook ik heb de voorbije dagen en weken regelmatig zelfmoordgedachten (opmerken dat ik op een bepaalde plaats wel heel makkelijk aan de sporen geraak, het verzamelen van alle medicatie in huis en de bedenking maken of dit voldoende zou kunnen zijn...)
Eetlust is ook al tijdje niet meer aanwezig (soms afgewisseld met een eetbui) en slapen deed ik de laatste weken ook niet meer.
Vooral de suïcidegedachten maken me erg bang. Ik ben mijn broer 20 jaar geleden verloren aan zelfdoding en ook mijn tante kampte met depressies en zelfmoordpogingen. Het besef hoeveel pijn me dit gedaan heeft, hield me tot nu toe tegen om zelf iets te ondernemen. Maar ik voel ergens dat dit soms de enige reden is waarom ik er niet effectief aan toegeef.

Ik had een maand geleden nooit gedacht dat ik nu zo diep zou zitten en ik heb het gevoel dat het alleen maar slechter gaat.
Ik heb dit uiteindelijk ter sprake gebracht bij mn therapeut en huisarts en daar was toch ook enige bezorgdheid. De vraag werd gesteld of ik opgenomen wilde worden (wat wel een beetje als een schok kwam, want had niet gedacht dat ik zo diep zat). Uiteindelijk werd er medicatie opgestart en word ik voorlopig heel kort opgevolgd door mijn huisarts.

Momenteel ben ik nog maar enkele dagen medicatie aan het nemen dus ik kan nog niet echt iets zeggen over de gevolgen ervan. Ik hoop alvast dat er snel iets veranderd, want ben soms echt bang van mijn eigen gedachten...
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 14-12-2017, 20:19 door pedra.)

Nee toch kat. Je was juist zo goed bezig met sporten.
Ik heb zelf geen ervaring met hoe het verder gaat maar neem aub gelijk contact op met je huisarts en ga alle opties rustig bespreken. Zij zullen gelijk tijd voor je amken
Als je gewoon even aandacht ergens anders wilt leggen of gewoon even wilt praten kan je me altijd een bericht sturen.
https://imgur.com/gallery/sCshJhG

Pedra

ben je vandaag nog bij de huisarts geweest?
Antwoord

#5

ha Kat, wat heftig.
Ben je al bij de huisarts geweest inmiddels? dat lijkt me ook echt hard nodig nu.
Je móet hulp hebben nu.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
12-01-2018, 23:48
Laatste bericht: Fae



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)