Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Studeren of een tussenjaar?


#11

Hoi anoniem3 ,

Ik had je reactie helemaal over het hoofd gezien, beetje laat mischien.

Ik vind er niets 'slechts' aan om een jaar 'niets' te doen. Ik neem aan dat je met "niets'  geen werk/studie  bedoelt.  Dan zijn er nog voldoende andere dingen.  Zelfzorg, de put uit komen., Zo lees ik dat je toch weer iets met ggz probeert bijv. Mischien heb je enkel behoefte aan rust. De eerste 18 jaar van je leven waren tenslotte beroerd. 
Heb je wel een  inkomen ?  

Liefs, Mabel
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Mabel :   • anoniem3
Antwoord

#12

(18-06-2020, 09:06)Mabel schreef: Hoi anoniem3 ,

Ik had je reactie helemaal over het hoofd gezien, beetje laat mischien.

Ik vind er niets 'slechts' aan om een jaar 'niets' te doen. Ik neem aan dat je met "niets'  geen werk/studie  bedoelt.  Dan zijn er nog voldoende andere dingen.  Zelfzorg, de put uit komen., Zo lees ik dat je toch weer iets met ggz probeert bijv. Mischien heb je enkel behoefte aan rust. De eerste 18 jaar van je leven waren tenslotte beroerd. 
Heb je wel een  inkomen ?  

Liefs, Mabel
Hoi Mabel, 

Ik doe nu dus eigenlijk niets, een beetje op de bank hangen en tv kijken. Ik vind het wel lekker. Mijn goede vriendin is mij heel erg (voor mijn gevoel) aan het pushen om toch iets te gaan doen want dan zou k me beter voelen. Iedereen met depressie weet dat dat niet werkt. Ik heb het daarom maar zachtjes afgewezen. 
Ik heb wel inkomen. Ik werk het minimum om te kunnen rondkomen. Meer lukt me niet.
Antwoord

#13

Oké,

Knap dat je überhaupt werkt met je klachten! Wat doe je? Is het te doen?  
Ik dacht juist op n  ander topic dat je nog wel iets wilde proberen, al was t maar omdat je vriendin zich zorgen maakte. 

Groetjes!
Antwoord

#14

(18-06-2020, 15:55)Mabel schreef: Oké,

Knap dat je überhaupt werkt met je klachten! Wat doe je? Is het te doen?  
Ik dacht juist op n  ander topic dat je nog wel iets wilde proberen, al was t maar omdat je vriendin zich zorgen maakte. 

Groetjes!

Bedankt. Het ik merk dat ik er wel veel stress van krijg de dag van te voren, maar het moet. 
Mijn psychiater wilde met mijn formulieren doornemen voor de verwijzing van de nieuwe 'behandeling' (ik weet niet hoe ik het moet noemen), maar ik wilde er nog even over nadenken. Ik zie altijd tegen dat soort gesprekken op en voel me daarna ook niet beter. Daarbij merk ik geen vooruitgang. Dus ik vraag me af waarom ik zou doen.
Antwoord

#15

Hoi a,

Ik begrijp wel dat je stress van je werk krijgt vooraf, ik heb ook altijd stress vooraf als ik iets moet doen . Valt het dan achteraf wel mee? 
Of ligt het anders? 

Ik krijg de indruk dat je de ggz totaal beu bent. Gezien  je verleden  zou ik me dat ook goed kunnen voorstellen ook.
Ik krijg ook de indruk dat je -zoals je heel mooi in een ander topic schreef ,  de tijd wil nemen om je kut te voelen?  Zonder allerlei acties en gedoe die daar verandering in zouden moeten brengen, maar allemaal weer hun eigen vervelende gedoe meebrengen?  
(Of voel je je gewoon kut en kun je alleen het hoogstnoodzakelijke nog opbrengen)
Zoiets? 
Ben gewoon benieuwd hoe je er in staat, hoe het gaat.  

Groetjes, Mabel
Antwoord

#16

(18-06-2020, 22:19)Mabel schreef: Hoi a,

Ik begrijp wel dat je stress van je werk krijgt vooraf, ik heb ook altijd stress vooraf als ik iets moet doen . Valt het dan achteraf wel mee? 
Of ligt het anders? 

Ik krijg de indruk dat je de ggz totaal beu bent. Gezien  je verleden  zou ik me dat ook goed kunnen voorstellen ook.
Ik krijg ook de indruk dat je -zoals je heel mooi in een ander topic schreef ,  de tijd wil nemen om je kut te voelen?  Zonder allerlei acties en gedoe die daar verandering in zouden moeten brengen, maar allemaal weer hun eigen vervelende gedoe meebrengen?  
(Of voel je je gewoon kut en kun je alleen het hoogstnoodzakelijke nog opbrengen)
Zoiets? 
Ben gewoon benieuwd hoe je er in staat, hoe het gaat.  

Groetjes, Mabel
Hoi Mabel,
Heel erg bedankt voor je interesse! Dat doet me goed! 
Achteraf valt het soms wel mee, maar vooraf merk ik nog enorme druk, ook al een paar dagen van te voren. 
Momenteel lukt het mij alleen nog maar om de noodzakelijke dingen op te brengen. Ik wil wel dat het beter wordt natuurlijk, maar heb geen vertrouwen erin dat het beter zal worden.

Binnenkort heb ik mijn diploma uitreiking en heb daar eigenlijk niet veel behoefte aan om naar toe te gaan. Je gaat nu langs kraampjes waar ook allemaal docenten gaan. Hierdoor gaan meer docenten met je in gesprek dan zoals 2 jaar geleden (hoe de normale uitreiking altijd ging). Ik heb totaal geen behoefte om gesprekjes aan te gaan en mij vervelend te voelen door de slechte aansluiting met klasgenoten. Omdat ik mentaal (ik woon op mijzelf en heb veel meegemaakt) wat ouder ben vind ik dat soms een beetje lastig. Mijn klasgenoten voelen voor mij nog erg jong en zitten nog volop in de roddel fase. Ook deze beslissing of ik ga of niet zorgt voor mij voor veel druk. 
(Wilde dit even kwijt)
Antwoord

#17

Anoniem,

Ten eerste gefeliciteerd met je diploma. Toch maar mooi binnen. Gezien je achtergrond niet vanzelfsprekend. 
Ik begrijp je twijfel wel. Je hebt geen behoefte aan persoonlijk contact, en bij jou zit het ook wel anders dan jong en blij , op naar studie en op kamers gaan, spannend allemaal , en een thuisfront wat meeleeft en om op terug te vallen etc ..
(Moet je naar die uitreiking? Kunnen ze het niet opsturen?)
Als je wel gaat en je moet de docenten langs,  zeg dan gerust onomwonden dat je depressief bent en voorlopig niet in staat bent je op de toekomst te richten.  Dat scheelt weer loze praat... En het is geen schande. En wie weet is er wel 1 met n goed advies. Heb je er nog wat aan. 
Maar mischien vind je dat veel te persoonlijk.  
Hoe dan ook, je hoeft ze nooit meer te zien , mischien geeft dat n wat vrijer gevoel.

Bij mij geven bijna alle beslissingen druk, stress en weerstand. Kan me goed voorstellen dat je je hier druk over maakt. 
Ik kan me mijn diploma uitreikingen niet echt  goed herinneren, denk niet dat het zo boeiend was.

Groetjes, Mabel
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)