Hoi Francis,

Ik heb zelf diagnose bipolair, hoewel dat op dit moment ook niet 100% zeker is. Ik weet er wel veel vanaf door oa psychoeducatie en doordat ik in een groep zit met bipolaire mensen.

Wat ik wel herken is het van werkplek wisselen. Of bij mij was het, het idee hebben dat er iets niet goed zat en dat ik me daarom niet gelukkig voelde. En dan de situatie veranderen. Zo ben ik in het verleden een paar keer van opleiding veranderd en een paar keer verhuisd. Ik hoor ook wel regelmatig van mensen met bipolaire stoornis dat ze denken dat ze zich raar gedragen hebben ergens (school/werk) en er daarom liever niet naar teruggaan en het ergens anders proberen. Maar het kan bij jou iets heel anders geweest zijn.

Woon je alleen of samen met iemand?

Nou ik heb het wel heel impulsief gedaan en ben ook best vaak verhuisd. Ik kan mij enigzins vinden in de diagnose. Alleen wil ik mij nu vooral weer wat beter voelen. De diagnose maakt mij niet zo uit. Ook alleen maar label toch. Toch wil ik mij wel echt goed gaan laten onderzoeken.

Ik woon alleen met mijn hondje maar de laatste tijd valt het ook niet mee om daar goed voor te zorgen. 

Ook ben ik met vrouw die ook de hele tijd afstoot omdat ook denk dat zij mijn depressie veroorzaakt.. en haar daarna weer mis..

Hoi F, 

Waarom denk je dat deze vrouw je depressie veroorzaakt? 
Ik denkt uit je berichten te halen dat je depressie een onderdeel van je bipolaire cyclus is , maar dat je zelf liever een oorzaak elders  zoekt.  De depressie is een onderdeel van je ziektebeeld.   Mischien kun je je aandoening eens goed bestuderen zodat je weet hoe het in elkaar steekt,  wat Feline psycho- educatie noemt .  Mischien helpt dat? 

Ik kan me overigens erg goed voorstellen dat je een nabije omgang tijdens een depressieve periode gewoon niet trekt. 

Begint er al n werking van de Lamotrigine ? 

Liefs, Mabel.

Hoi F, 

Waarom denk je dat deze vrouw je depressie veroorzaakt? 
Ik denkt uit je berichten te halen dat je depressie een onderdeel van je bipolaire cyclus is , maar dat je zelf liever een oorzaak elders  zoekt.  De depressie is een onderdeel van je ziektebeeld.   Mischien kun je je aandoening eens goed bestuderen zodat je weet hoe het in elkaar steekt,  wat Feline psycho- educatie noemt .  Mischien helpt dat? 

Ik kan me overigens erg goed voorstellen dat je een nabije omgang tijdens een depressieve periode gewoon niet trekt. 

Begint er al n werking van de Lamotrigine ? 

Liefs, Mabel.

Ik wil gewoon een reden hebben. In het verleden leek dit ook weleens het geval. Daarom stoor ik dan relaties volledig af terwijl ik ook heel erg fijn vind. Maar deze dame is ook van alles op de hoogte. Een echt relatie zit er niet in herstel voorop.

Ik vind het lastig om precies te kaderen wat, wat is daarom dat ik het nu dan ook goed onderzocht wil hebben. Nu zit ik niet bij een reguliere GGZ instelling maar 1 voor interculturele psychiatrie met dus ook beperkte behandelopties.

 Ik heb best wel wat kennis van de stoornis en aan de ene kant herken ik mij erin en aan de aan de andere kant ben ik nooit echt 
Manisch, manisch geweest. Mijn zusje en mijn en vader wel inclusief psychose.

A.s. dinsdag gaat de Lamotrigine weer omhoog, zit nu op 50 mg dinsdag ga ik naar 100mg. De therapeutische dosis is 200mg. 

Verder sinds woensdag 2x daags Clonazepam 0.5mg dit geeft een klein beetje rust, maar daar moet ik natuurlijk mee uitkijken. Heb jij ervaring met iets langer gebruik van Benzo's

Hoi Francis,

Ik heb zelf diagnose bipolair, hoewel dat op dit moment ook niet 100% zeker is. Ik weet er wel veel vanaf door oa psychoeducatie en doordat ik in een groep zit met bipolaire mensen.

Wat ik wel herken is het van werkplek wisselen. Of bij mij was het, het idee hebben dat er iets niet goed zat en dat ik me daarom niet gelukkig voelde. En dan de situatie veranderen. Zo ben ik in het verleden een paar keer van opleiding veranderd en een paar keer verhuisd. Ik hoor ook wel regelmatig van mensen met bipolaire stoornis dat ze denken dat ze zich raar gedragen hebben ergens (school/werk) en er daarom liever niet naar teruggaan en het ergens anders proberen. Maar het kan bij jou iets heel anders geweest zijn.

Woon je alleen of samen met iemand?

Heey Feline,

Heb jij ook ervaring met Lithium? Wanneer de Lamotrigine niet werkt is dat de volgende stap. Of misschien de combi. Ik ben gewoon een beetje hopeloos, zo bang dat t niet meer goed komt, misschien herken je dit? En dan vooral dat hoofd wat niet meer stopt..

Hallo

ik hen toen ik pas opgenomen was Lithium geslikt na een half jaar uit het niets hielp het mij  niet meer naar van alles geprobeerd te hebben slik ik sinds 2013 100 MG Lamotrigine dat help mij ook wel redelijk niet 100% maar ja ik heb eens afgebouwd toen werd ik veer depressief en weer opname ik slik veel maar stop nergens meer mee ben erg bang 

Hallo

ik hen toen ik pas opgenomen was Lithium geslikt na een half jaar uit het niets hielp het mij  niet meer naar van alles geprobeerd te hebben slik ik sinds 2013 100 MG Lamotrigine dat help mij ook wel redelijk niet 100% maar ja ik heb eens afgebouwd toen werd ik veer depressief en weer opname ik slik veel maar stop nergens meer mee ben erg bang 

Ahh klote om te horen!! Weet je nog.wanneer je het effect merkte van de Lamotrigine. Ik ben nu op werk, huilen staat mij naar dan het lachen. Zo in mijn hoofd en obsessief met medicatie bezig iets wat helpt. Het liefst zou ik ook alvast Lithium toevoegen, maar ik ben geen dokter. Ik heb vandaag 0.5 Clonazepam op..

---

Ahh klote om te horen!! Weet je nog.wanneer je het effect merkte van de Lamotrigine. Ik ben nu op werk, huilen staat mij naar dan het lachen. Zo in mijn hoofd en obsessief met medicatie bezig iets wat helpt. Het liefst zou ik ook alvast Lithium toevoegen, maar ik ben geen dokter. Ik heb vandaag 0.5 Clonazepam op..

Na een aantal goede momenten waarschijnlijk door de Clonazepam ben ik nu super verdrietig en heb ik zoveel pijn. De hopeloosheid grijpt mij bij de keel, ik voel mij zo'n kansloze begeleider werk in de zorg. Weet gewoon niet meer wat ik kan doen.. of waar ik naar toe moet met mijn probleem.. dit is even spuien..

Ik wil gewoon een reden hebben. In het verleden leek dit ook weleens het geval. Daarom stoor ik dan relaties volledig af terwijl ik ook heel erg fijn vind. Maar deze dame is ook van alles op de hoogte. Een echt relatie zit er niet in herstel voorop.

Ik vind het lastig om precies te kaderen wat, wat is daarom dat ik het nu dan ook goed onderzocht wil hebben. Nu zit ik niet bij een reguliere GGZ instelling maar 1 voor interculturele psychiatrie met dus ook beperkte behandelopties.

 Ik heb best wel wat kennis van de stoornis en aan de ene kant herken ik mij erin en aan de aan de andere kant ben ik nooit echt 
Manisch, manisch geweest. Mijn zusje en mijn en vader wel inclusief psychose.

A.s. dinsdag gaat de Lamotrigine weer omhoog, zit nu op 50 mg dinsdag ga ik naar 100mg. De therapeutische dosis is 200mg. 

Verder sinds woensdag 2x daags Clonazepam 0.5mg dit geeft een klein beetje rust, maar daar moet ik natuurlijk mee uitkijken. Heb jij ervaring met iets langer gebruik van Benzo's

Ja, met oxazepam, diazepam, lorazepam en seroquel ( officiel n ap) . In combinatie ook gedurende 2 maanden.

Oxazepam wel eens maand of 9 dagelijks moeten gebruiken . Ik heb zelf geen probleem gehad met stoppen. 

Groet, Mabel

Heey Feline,

Heb jij ook ervaring met Lithium? Wanneer de Lamotrigine niet werkt is dat de volgende stap. Of misschien de combi. Ik ben gewoon een beetje hopeloos, zo bang dat t niet meer goed komt, misschien herken je dit? En dan vooral dat hoofd wat niet meer stopt..

Bij mij werd al heel snel met lithium begonnen. Ik kan eerlijk gezegd niet zo goed zeggen wat het voor me doet. In het begin slikte ik het niet consequent en had ik nog mijn ups en downs. Toen ik het wel serieus ging gebruiken bleef ik mijn ups en downs houden. Maar anderen die ik ken merken zeker wel verschil.

Bij mij wordt nu ook gedacht aan problemen met het verwerken van prikkels en evt autisme. En dan helpt een stemmingsstabilisator ook niet echt.

Ja ik ben soms ook hopeloos, maar ook omdat ik dan denk dat ik niets meer ga vinden wat het leven echt inhoud geeft. Qua werk oid kan ik het niet bedenken. Geen werk de rest van mijn leven lijkt me ook niks. En als ik me dan zo'n hoopje ellende voel, denk ik ook niet dat iemand een relatie met me zou willen. Tja dat is doemdenken... op een goede dag kan dat ook zomaar weer weg zijn. Succes met je zoektocht.

---

Ik lees nu dat bipolariteit in je familie zit en dan is de kans wel groot dat je het zelf ook hebt.

Wat je bijv leert bij psychoeducatie, is patronen en valkuilen zien. Ik heb twee keer een psycho-educatiegroep gehad via GGZ, dat was heel leerzaam.

Ahh oke, dat is dan wel echt een ander richting. Hopelijk kunnen ze dan wat meer voor je doen!! Ik hoop gewoon dat de Lamotrigine gaat helpen. Nu is elke dag een strijd. Ik heb de laatste tijd al zoveel gedaan en weet t nu echt niet meer...

Ik hoop voor je dat het helpt. Je bent nog aan het opbouwen dus het kan best dat je het later pas gaat merken.

Neem je ook voldoende rust? 24 uur werk is best veel als je je niet top voelt.