Hoi allemaal,
Ik dacht, ik zal eens vertellen hoe het nu met mij en de EMDR gaat.
Ik heb inmiddels 4 sessies gehad en het werkt echt ontzettend snel.

Het eerste beeld, waar ik zo ontzettend veel spanning en emotie bij had, schaamte, schuldgevoel! Het is gewoon verwerkt! Ik vind het echt bizar en ik begrijp nog steeds niet hoe het kan want ik heb alleen naar een lichtje gekeken dat heen en weer gaat. Je hersenen doen gewoon het werk! Ik ervaar nu 'gezonde' emoties bij het beeld zoals kalmte, zelfverzekerdheid en boosheid (het is niet ok wat er is gebeurd!) Het is wel heel intens, er komt van alles los. Van lichamelijke klachten tot een achtbaan aan emoties, huil uitbarstingen. Ik moet er ook een week van bijkomen, vooral de eerste paar keer. De laatste keer had ik nog maar 1 dag nodig.
Ik denk wel continu aan vroeger, er schieten allerlei herinneringen door me heen. Dat is vrij vermoeiend, maar ook goed. Puzzelstukjes vallen in elkaar. Gelukkig is de EMDR maar 1x in de twee weken. Ik kan me voorstellen dat je dit echt niet trekt als het elke week is.

Ik moet wel zeggen dat ik er ook nog een online module bij doe over verwerking, die ook heel helpend is. Hierbij krijg ik schrijfopdrachten. Hier een aantal voorbeelden, misschien hebben jullie er wat aan:
1. Pak een pen en een notitieblok. Zoek een rustige plek waar je niet gestoord wordt en maak het comfortabel voor jezelf. Denk aan de situatie die je wil verwerken en zet een timer op 20 minuten en begin te schrijven en stop niet. Denk niet na over wat je gaat schrijven, maar schrijf op wat als eerste in je op komt.
2. Schrijf 3 brieven aan de situatie/ persoon waarmee je wil afsluiten. De eerste brief is alleen maar positief, schrijf alle het positieve op wat je maar kan bedenken. De tweede brief is negatief, schrijf alles op waarom je boos bent of verdrietig (wat dan ook), wat er niet goed aan is. De derde brief is een combinatie van de eerste twee, waardoor je een realistisch beeld krijgt.

Ik heb hierdoor (de combinatie denk ik) veel extra inzichten gekregen in wat er gebeurd is, hoe ik me erover voel en hoe ik er nu nog last van heb in het dagelijkse leven. Automatisch ben ik ook begonnen met een verandering in mijn gedrag. Doordat ik nu zo duidelijk zie wat er gebeurd is, zie ik ook de situaties van nu helder en zie ik hoe sommige mensen niet goed met me omgaan en stelselmatig over mijn grenzen denderen. Simpelweg omdat ik me altijd aanpaste aan de ander. Ineens kan ik dat niet meer. Maar dat maakt het ook moeilijk. Vooral met mijn ouders. Ik ben aan het veranderen maar zij veranderen niet. Zij vertonen nog steeds het gedrag waardoor ik altijd in mijn please- patroon belandde. Dat wil ik niet meer dus ik kan niet op dezelfde voet verder maar ik weet ook niet hoe ik het dan moet doen. Maar het moet anders, anders kom ik nooit uit de depressie.
Ik vind het zo knap als ik hier op het forum lees dat mensen contact hebben kunnen verbreken met hun ouders of andere familieleden of vrienden. Ik krijg dat niet over mijn hart, misschien ooit. Maar ik wil het eigenlijk ook helemaal niet. Ik wil een manier vinden om met hen om te kunnen gaan. Het zal een onderdeel van het proces zijn maar ik heb het er wel erg moeilijk mee en vermijd ze nu vooral.
Ik vind het ook nog steeds doodeng om mijn grenzen aan te geven. Ik kwam erachter dat ik eigenlijk harstikke bang ben van mijn ouders. Ik durf gewoon bijna niet tegen ze in te gaan. Dat ontmoedigt me soms wel en ben ik bang dat het me nooit gaat lukken.

Ik hoop dat ik dat nog ga leren. Misschien in de schematherapie die ik na de EMDR krijg. Daar pak je natuurlijk je gedragspatronen aan. Of misschien gebeurt het automatisch al meer tijdens het verdere verloop van de EMDR.

Ik merk ook dat de depressie ietsje verminderd. Ik heb dagen dat ik bijna niet opzie tegen het afspreken met een vriendin of er zelfs een beetje zin in heb. Of dat ik weer eens mee durf naar een feestje van vrienden van mijn vriend. Dat ik op mijn (re-ïntegratie) werk een mini praatje hou met mensen. Dat is vrij vanzelf gegaan. Dat geeft me wel hoop.

Er is in ieder geval wel een hoop verandering gaande, en dat is wel heel positief. Ik kan wel zeggen dat het erg effectief is. Ik kan het iedereen aanraden.

Groetjes

Hoi allemaal,
Ik dacht, ik zal eens vertellen hoe het nu met mij en de EMDR gaat.
Ik heb inmiddels 4 sessies gehad en het werkt echt ontzettend snel.

Het eerste beeld, waar ik zo ontzettend veel spanning en emotie bij had, schaamte, schuldgevoel! Het is gewoon verwerkt! Ik vind het echt bizar en ik begrijp nog steeds niet hoe het kan want ik heb alleen naar een lichtje gekeken dat heen en weer gaat. Je hersenen doen gewoon het werk! Ik ervaar nu 'gezonde' emoties bij het beeld zoals kalmte, zelfverzekerdheid en boosheid (het is niet ok wat er is gebeurd!) Het is wel heel intens, er komt van alles los. Van lichamelijke klachten tot een achtbaan aan emoties, huil uitbarstingen. Ik moet er ook een week van bijkomen, vooral de eerste paar keer. De laatste keer had ik nog maar 1 dag nodig.
Ik denk wel continu aan vroeger, er schieten allerlei herinneringen door me heen. Dat is vrij vermoeiend, maar ook goed. Puzzelstukjes vallen in elkaar. Gelukkig is de EMDR maar 1x in de twee weken. Ik kan me voorstellen dat je dit echt niet trekt als het elke week is.

Ik moet wel zeggen dat ik er ook nog een online module bij doe over verwerking, die ook heel helpend is. Hierbij krijg ik schrijfopdrachten. Hier een aantal voorbeelden, misschien hebben jullie er wat aan:
1. Pak een pen en een notitieblok. Zoek een rustige plek waar je niet gestoord wordt en maak het comfortabel voor jezelf. Denk aan de situatie die je wil verwerken en zet een timer op 20 minuten en begin te schrijven en stop niet. Denk niet na over wat je gaat schrijven, maar schrijf op wat als eerste in je op komt.
2. Schrijf 3 brieven aan de situatie/ persoon waarmee je wil afsluiten. De eerste brief is alleen maar positief, schrijf alle het positieve op wat je maar kan bedenken. De tweede brief is negatief, schrijf alles op waarom je boos bent of verdrietig (wat dan ook), wat er niet goed aan is. De derde brief is een combinatie van de eerste twee, waardoor je een realistisch beeld krijgt.

Ik heb hierdoor (de combinatie denk ik) veel extra inzichten gekregen in wat er gebeurd is, hoe ik me erover voel en hoe ik er nu nog last van heb in het dagelijkse leven. Automatisch ben ik ook begonnen met een verandering in mijn gedrag. Doordat ik nu zo duidelijk zie wat er gebeurd is, zie ik ook de situaties van nu helder en zie ik hoe sommige mensen niet goed met me omgaan en stelselmatig over mijn grenzen denderen. Simpelweg omdat ik me altijd aanpaste aan de ander. Ineens kan ik dat niet meer. Maar dat maakt het ook moeilijk. Vooral met mijn ouders. Ik ben aan het veranderen maar zij veranderen niet. Zij vertonen nog steeds het gedrag waardoor ik altijd in mijn please- patroon belandde. Dat wil ik niet meer dus ik kan niet op dezelfde voet verder maar ik weet ook niet hoe ik het dan moet doen. Maar het moet anders, anders kom ik nooit uit de depressie.
Ik vind het zo knap als ik hier op het forum lees dat mensen contact hebben kunnen verbreken met hun ouders of andere familieleden of vrienden. Ik krijg dat niet over mijn hart, misschien ooit. Maar ik wil het eigenlijk ook helemaal niet. Ik wil een manier vinden om met hen om te kunnen gaan. Het zal een onderdeel van het proces zijn maar ik heb het er wel erg moeilijk mee en vermijd ze nu vooral.
Ik vind het ook nog steeds doodeng om mijn grenzen aan te geven. Ik kwam erachter dat ik eigenlijk harstikke bang ben van mijn ouders. Ik durf gewoon bijna niet tegen ze in te gaan. Dat ontmoedigt me soms wel en ben ik bang dat het me nooit gaat lukken.

Ik hoop dat ik dat nog ga leren. Misschien in de schematherapie die ik na de EMDR krijg. Daar pak je natuurlijk je gedragspatronen aan. Of misschien gebeurt het automatisch al meer tijdens het verdere verloop van de EMDR.

Ik merk ook dat de depressie ietsje verminderd. Ik heb dagen dat ik bijna niet opzie tegen het afspreken met een vriendin of er zelfs een beetje zin in heb. Of dat ik weer eens mee durf naar een feestje van vrienden van mijn vriend. Dat ik op mijn (re-ïntegratie) werk een mini praatje hou met mensen. Dat is vrij vanzelf gegaan. Dat geeft me wel hoop.

Er is in ieder geval wel een hoop verandering gaande, en dat is wel heel positief. Ik kan wel zeggen dat het erg effectief is. Ik kan het iedereen aanraden.

Groetjes

Ik ben blij dat het werkt. Top! X
Miekie

Heeft iemand ervaring met weggestopte herinneringen/ herinneringen waarvan het lijkt alsof ze misschien niet waar zijn? Of dat je hersenen zo werken dat er een herinnering gemaakt wordt?

Bij mijn laatste EMDR sessie is er namelijk iets omhoog gekomen wat me erg liet schrikken. Ik heb dat wel eens vaker, dat er iets nieuws omhoog komt, maar dan heb ik meer een gevoel van 'Oja dat is ook gebeurd' en kan ik het me weer herinneren.
Maar nu kan ik het me het helemaal niet herinneringen. Maar het is een vrij duidelijk beeld en het raakte me enorm. Het is ook iets heel heftigs, het heeft namelijk te maken met seksueel misbruik. Ik heb ontzettend zitten huilen daar. Ik ben compleet in de war want ik herinner het me dus niet. Ik weet niet of het waar is. En wat als het waar is? Dan ben ik ineens een slachtoffer van seksueel misbruik. Dat kan ik nog even niet aan. En wat als het niet waar is, wat betekent het dan?

Misschien kom ik er wel nooit achter of het waar of niet is. Hoe moet ik het dan loslaten? Ik hoop dat er iemand is die er meer over kan vertellen op dit forum.

Uiteraard bespreek ik dit ook de volgende keer weer verder met mijn psycholoog. Misschien dat het vanzelf duidelijk wordt of dat er een manier komt om ermee om te gaan.

Hoi Imagine,

Ik heb niet de ervaring die jij hebt. Ik ken het wel dat ik iets gedroomd heb en dan denk dat het echt gebeurd is. Ik besef mij dan soms later pas van oh nee dat was een droom. 

Wanneer heb je weer een gesprek met de psycholoog?
Was er geen tijd meer om dit te bespreken? Of lukte dat op het moment niet goed? 
Als het je erg dwars zit zou ik opbellen dat er iets omhoog kwam waar je erg van in de war bent, of er mogelijkheid is dat de psych tussendoor een belafspraak kan inplannen ofzoiets?

hoi Imagine,

Ik heb ook zo'n ervaring. Mijn psycholoog zei dat het niet belangrijk is of het waar is, maar dat het belangrijk is dat je er last van hebt en dat er dus iets mee gedaan dient te worden. Wij zijn er toen met emdr mee aan de slag gegaan.

groet'
Run

Dankjewel Jorin en Run voor jullie reacties.

Ik heb over twee weken pas weer een nieuwe EMDR sessie, maar dat is ok.
Ik had dit dinsdag en gisteren was ik zo van slag dat ik inderdaad gebeld heb, ik mocht meteen komen en heb een extra EMDR sessie gehad en dit besproken en behandeld. Dat was heel intens.
Waarschijnlijk voelt het daarom nu nog vrij heftig en verwarrend omdat het een aantal dagen doorwerkt en zal het minder worden (hoop ik).

Mijn psycholoog zei inderdaad hetzelfde. Het kan met EMDR alsnog geheeld worden in je hoofd. Dat is wel geruststellend.
Maar Run, heb jij dat kunnen accepteren? Dat je het niet weet of het waar is? Is dat vanzelf gegaan en duurde dat lang?

Groetjes

hoi Imagine,

Het is voor mij nog niet zo lang geleden dat die herinnering ineens boven water kwam. Er was iemand bij die ervaring die zegt dat het niet gebeurd is, maar ik weet eigenlijk zeker van wel. Ik ga af van mijn gevoel dat het wel gebeurd is, ook omdat de therapeut zei dat het niet belangrijk is om te weten of het echt gebeurd is, we hebben nu in ieder geval iets aan die herinnering gedaan, waar of niet waar. Het zit me wel een beetje dwars dat ik niet weet of het waarheid is, maar ik heb het toch redelijk los kunnen laten. Het gaat mij er vooral om dat er iets mee gedaan is.

groet,
Run

Dankjewel Jorin en Run voor jullie reacties.

Ik heb over twee weken pas weer een nieuwe EMDR sessie, maar dat is ok.
Ik had dit dinsdag en gisteren was ik zo van slag dat ik inderdaad gebeld heb, ik mocht meteen komen en heb een extra EMDR sessie gehad en dit besproken en behandeld. Dat was heel intens.
Waarschijnlijk voelt het daarom nu nog vrij heftig en verwarrend omdat het een aantal dagen doorwerkt en zal het minder worden (hoop ik).

Mijn psycholoog zei inderdaad hetzelfde. Het kan met EMDR alsnog geheeld worden in je hoofd. Dat is wel geruststellend.
Maar Run, heb jij dat kunnen accepteren? Dat je het niet weet of het waar is? Is dat vanzelf gegaan en duurde dat lang?

Groetjes

Wat fijn dat je gelijk terecht kon!
Lijkt mij ook lastig loslaten hoor, begrijp wel dat dit niet meteen lukt of nooit helemaal.
Als die persoon nog in je leven is, dan lijkt het mij helemaal moeilijk. 
Vooruit kijken is veel zinvoller, maar ik begrijp het wel. De EMDR gaat hopelijk ook helpen met het loslaten, succes!

Hoi allemaal,

Ik laat weer even wat van me weten.
Het onderwerp over de herinnering die bovenkwam heb ik inmiddels wel verwerkt (zie eerdere posts). Ik weet nog steeds niet of het wel of niet waar is maar dat maakt me ook niet zo veel meer uit. Ik kan er nu toch niks mee en ik heb er verder ook geen last van. Ik heb zelf wel een bepaalde theorie bedacht en volgens de psychologe zou dat ook kunnen. Ik denk namelijk dat ik zo zoekende was naar een reden voor mijn gevoelens, dat daardoor deze 'herinnering' omhoog kwam. Ik denk dat ik bepaalde linkjes in mijn hersenen heb gelegd en dit de uitkomst was. Nu inmiddels zie ik in dat die redenen waarnaar ik zocht, er zeker wel zijn, namelijk een heel onveilige jeugd... Maar ik vond ze niet erg genoeg. Nu zie ik in dat het wél erg is wat er is gebeurd.

Ik ben inmiddels klaar met EMDR. Heb heeft me veel gebracht ondanks het heel intens was. Ik heb echt dingen verwerkt en ben ze in een ander licht gaan zien. Ik zie nu in dat ik er niets aan heb kunnen doen omdat ik een kind was in een ongezonde en onveilige thuissituatie en daardoor zijn mijn schaamte en schuldgevoelens over die situaties een heel stuk minder/ of zelfs wel weg. Ik merk dat mijn hoofd wat rustiger is geworden en dat ik bepaalde dingen in het nu ook helder kan zien. Ik zie dat sommige mensen niet altijd juist met me omgaan en vooral hoe ik daar op reageer en mee omga. Wat mijn valkuilen zijn en mijn patronen. 
Nu ben ik begonnen met schematherapie en dat gaat natuurlijk helemaal om die patronen. De eerste twee sessies waren ook weer erg intens maar ook heel erg raak en verhelderend. Nu moet er ineens veel gesproken worden, en veel gehuild. Dat vind ik erg eng, maar het is helpend en ik krijg weer een beetje hoop.

Ik moest laatst ook weer twee vragenlijsten invullen en mijn depressie is van ernstig naar matig gegaan!! Ben ik blij mee! De andere klachten (angsten en lichamelijke klachten) zijn ook een heel klein beetje verbeterd!

Hey Imagine, ik heb niet het hele draadje gelezen, maar je laatste bericht klinkt erg positief zeg. Wat ben je er goed mee bezig, wat een werk al verzet. En knap dat je het zo aangaat ondanks dat het heftig is. Ik hoop voor je dat deze therapie je ook weer een hoop goeds brengt.