Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Stelling


#1

Hoi,

Deze stelling kwam ik gisteren achter bij mezelf : 

"Slapen jullie om te leven of leven jullie om te slapen ?" 

Ik kwam erachter dat ik leef om te slapen , das toch niet goed? Als ik s'avonds in bed lig denk ik: zo zou het moeten blijven ......

Liefs Zip
Antwoord

#2

Hoi Zip,

Als ik diep zit, ben ik het eens met de stelling. Tel ik bijna de uren totdat ik naar bed mag en even een paar uren ‘vergeten’ dat ik mij zo voel. Ik denk, in ieder geval voor mij is dat zo, dat dit onderdeel van de depressie is. Ik denk er anders over als ik mij iets beter voel.

Liefs,
Marjolein
Antwoord

#3

(23-12-2018, 00:35)Zip schreef: Hoi,

Deze stelling kwam ik gisteren achter bij mezelf : 

"Slapen jullie om te leven of leven jullie om te slapen ?" 

Ik kwam erachter dat ik leef om te slapen , das toch niet goed? Als ik s'avonds in bed lig denk ik: zo zou het moeten blijven ......

Liefs Zip

Hoi Zip,

Dat ligt eraan. Als slapen jouw hobby is, lijkt het mij geen probleem Wink

Slapen kan bij mij voelen als verlichting, even niet hoeven voelen en denken. En wat heb ik aan de dag en wakker zijn als ik toch geen energie heb om iets te doen? 
Maar ik weet dat dit wordt veroorzaakt door de depressie. Wanneer ik mij beter voel en weer zin heb in dingen en daar naar uit kan kijken, dan is het niet erg dat de nacht alweer voorbij is.
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 07-01-2019, 13:50 door Asus.)

----------
Antwoord

#5

Ik ben zo ongelooflijk blij, voor jullie, om te horen dat je het over het algemeen niet vervelend vindt om te gaan slapen.
Klinkt gek misschien, maar dat is tegelijkertijd echt een groot goed iets wat je kan hebben. 
Want inderdaad, je lichaam heeft slaap gewoon hard nodig zodat je brein de rust krijgt die het nodig heeft. Om de indrukken van de dag te kunnen verwerken (in ons geval vaak heel wat), en jezelf weer op te laden voor de volgende dag.

Maar mijn hemel, wat zie ik op tegen de nacht. Naar de uren waarin de rest van de wereld slaapt. Uiteindelijk geef je op, uiteindelijk moet je slapen, maar je weet, je wéét, dat de dromen komen. Dat dromen vaak overgaan in nachtmerries. Dat je niet door kan slapen, maar steeds wakker schrikt tussendoor, tot schreeuwend aan toe soms. Dat je simpelweg compleet uitgeput bent als je wakker wordt, dus hoe kom je de rest van de dag in godsnaam door.
Oh had ik er ook al bij vermeld dat ik Tinnitus heb? In beide oren? Ik hoor continu, best aanwezig, een ruis in mijn oren. Heerlijk als je normaal bent van in de donkere stilte slapen. Dus er moet iets aan muziek op (wat vanzelf stopt) want anders blijf ik enkel mijn ruis horen en slaap ik nog langer niet.

Dus in mijn geval gaat de stelling helemaal niet op denk ik dan? xD
[-] 2 gebruikers zegt bedankt tegen Sanna :   • Asus, Jorin
Antwoord

#6

Hoi Sanna,

Dat lijkt mij ook erg vervelend, als je juist niet goed kan slapen. Hoe lang heb je dit al? En waardoor komen de nachtmerries?
Antwoord

#7

(06-01-2019, 10:49)Jorin schreef: Hoi Sanna,

Dat lijkt mij ook erg vervelend, als je juist niet goed kan slapen. Hoe lang heb je dit al? En waardoor komen de nachtmerries?

Hoi Zip,

Ja, dat heb ik ook. Zelfs in periodes dat ik me beter voel. Ik ben altijd opgelucht als de dag voorbij is en als ik niks meer hoef.
Hoe ik slaap, hangt af van hoeveel ik heb bewogen (hoe meer, hoe beter) en hoeveel ik in mijn hoofd heb gezeten (hoe meer, hoe slechter).

Nachtmerries, Sanna, dat klinkt heftig.
Ik denk meteen aan trauma's, heb je weleens iets aan traumatherapie gedaan? Bijvoorbeeld met EMDR?

Wat betreft het niet uitgerust wakker worden, dat herken ik wel, als ik te emotioneel ben op een dag (gefrustreerd, boos, verdrietig, teleurgesteld, en/of onderdrukte versie daarvan, met andere woorden, het kan zijn dat ik heel emotioneel ben zonder de emotie direct te voelen of herkennen, het voelt dan meer als verveling of leegte) dan lukt het in de nacht niet te herstellen. Dit is een bekend aspect van depressie en zorgt voor de vicieuze cirkel. De emotionele reset lukt niet in de nacht.

Soms denk ik wel eens dat depressieve mensen een soort negatieve emotie/energie opruimers zijn. Ik trek het aan als een spons, op een rare manier vind ik het ook fijn om te huilen of als andere mensen hun hart bij me uitstorten, net of dat het enige is dat "echt" is in de wereld. En dat ik dan 's nachts zelf weer schoon word, het weer kwijtraak. Maar ik kan niet goed bepalen welke troep ik wel en welke niet wil opruimen, en soms is het gewoon veel te veel. En of andere mensen er om vragen, of het opruimen überhaupt merken, laat staan waarderen...?

Meer weet ik even niet.

Doei fijne dag,

Vera
Antwoord

#8
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 10-01-2019, 13:30 door Sanna.)

(06-01-2019, 10:49)Jorin schreef: Hoi Sanna,

Dat lijkt mij ook erg vervelend, als je juist niet goed kan slapen. Hoe lang heb je dit al? En waardoor komen de nachtmerries?

Hoi Jorin,

Het slecht slapen heb ik al af en aan sinds de depressie ooit is begonnen, nu 15 jaar terug. Wel met tussenpozen steeds.
In 2013/14 was mijn laatste 'slechte' periode, daarna is het een tijdje goed gegaan, tot mijn vader overleed in maart 2017. Dat is ook de aanleiding geweest voor mijn huidige depressieve episode waar ik nu in zit. Sinds die periode slaap ik ook slechter en heb ik vrijwel altijd heftige dromen, niet altijd nachtmerries, al schrik ik wel vaak wakker per nacht. Ik ben dus altijd kapot als ik wakker word in de ochtend en na drie uurtjes alweer goed moe.

Ben een kleine 2 weken geleden veranderd van slaap medicijn na gesprek met de psychiater (want de nachtmerries werden wel érg hevig), dus nog even aankijken of dat veel veranderd. Ik slaap nu wel wat beter/langer door, maar het duurt ook enorm lang voor ik in slaap val, dus echt ideaal is dit ook nog niet, helaas.

Het middagdutje wat ik doe, al is het soms wel een erg lang dutje xD, is vaker prettig te noemen dan de nacht. Ik heb het idee dat ik dan dieper slaap en niet zo heftig droom, dus dat is wel fijn gelukkig Smile

Groetjes,
Sanna


(06-01-2019, 14:53)Vera_73 schreef: Nachtmerries, Sanna, dat klinkt heftig.
Ik denk meteen aan trauma's, heb je weleens iets aan traumatherapie gedaan? Bijvoorbeeld met EMDR?

Wat betreft het niet uitgerust wakker worden, dat herken ik wel, als ik te emotioneel ben op een dag (gefrustreerd, boos, verdrietig, teleurgesteld, en/of onderdrukte versie daarvan, met andere woorden, het kan zijn dat ik heel emotioneel ben zonder de emotie direct te voelen of herkennen, het voelt dan meer als verveling of leegte) dan lukt het in de nacht niet te herstellen. Dit is een bekend aspect van depressie en zorgt voor de vicieuze cirkel. De emotionele reset lukt niet in de nacht.

Soms denk ik wel eens dat depressieve mensen een soort negatieve emotie/energie opruimers zijn. Ik trek het aan als een spons, op een rare manier vind ik het ook fijn om te huilen of als andere mensen hun hart bij me uitstorten, net of dat het enige is dat "echt" is in de wereld. En dat ik dan 's nachts zelf weer schoon word, het weer kwijtraak. Maar ik kan niet goed bepalen welke troep ik wel en welke niet wil opruimen, en soms is het gewoon veel te veel. En of andere mensen er om vragen, of het opruimen überhaupt merken, laat staan waarderen...?

Meer weet ik even niet.

Doei fijne dag,

Vera

Hoi Vera,

Helaas ben ik nog niet in de mogelijkheid geweest om gerichte therapie te proberen zoals EMDR, al zou ik dat wel graag willen. Het is alleen wat lastiger voor mij, omdat ik én in het buitenland woon, én de lokale taal niet machtig ben. Daarnaast word Engelse therapie niet vergoed, en aangezien ik nu ruim een jaar thuis zit... Tjah, de financiën zijn laag zeg maar xD

Dat van die emotionele reset is inderdaad precies ook wat ik bedoelde. Mooie benaming eigenlijk wel Big Grin
Mede doordat ik borderline heb, zijn emoties en gevoelens al wat lastiger voor mij om te verwerken en zou die nachtrust dus zo goed kunnen gebruiken, maar we geven niet op Smile
Zoveel mogelijk structuur qua avondplanning, echt vaste patronen, en gewoon blijven proberen.

Het aantrekken van een bepaald soort mensen herken ik heel erg! Zeker in mijn werk begon dat op een gegeven moment tegen mijzelf te werken, terwijl ik alleen maar mensen probeerde te helpen om naar hen te luisteren. Daarbij vergat ik dus mezelf en werd de stress al groter dan nodig is.
Waarschijnlijk omdat wij weten hoe het is om je niet geliefd te voelen, om écht alleen te zijn, dat we juist zo goed voor anderen willen zorgen om hen daarvoor te behoeden - daarbij onszelf vergetend... Dat idee heb ik een beetje.

De laatste dagen hebben we hier veel sneeuw, dus weinig reden om naar buiten te gaan (vind ik nooit erg xD Laat mij maar lekker binnen) en ik slaap wat meer. Voel ik me gelijk weer schuldig dat ik dan minder tot niks doe in huis, maar goed, het is even niet anders. Schijnbaar heeft mijn lichaam en/of geest dit nodig om de dag door te komen.
En zo gaan we rustig verder, dag voor dag Smile

Groetjes,
Sanna
Antwoord

#9

(10-01-2019, 13:20)Sanna schreef: Hoi Jorin,

Het slecht slapen heb ik al af en aan sinds de depressie ooit is begonnen, nu 15 jaar terug. Wel met tussenpozen steeds.
In 2013/14 was mijn laatste 'slechte' periode, daarna is het een tijdje goed gegaan, tot mijn vader overleed in maart 2017. Dat is ook de aanleiding geweest voor mijn huidige depressieve episode waar ik nu in zit. Sinds die periode slaap ik ook slechter en heb ik vrijwel altijd heftige dromen, niet altijd nachtmerries, al schrik ik wel vaak wakker per nacht. Ik ben dus altijd kapot als ik wakker word in de ochtend en na drie uurtjes alweer goed moe.

Ben een kleine 2 weken geleden veranderd van slaap medicijn na gesprek met de psychiater (want de nachtmerries werden wel érg hevig), dus nog even aankijken of dat veel veranderd. Ik slaap nu wel wat beter/langer door, maar het duurt ook enorm lang voor ik in slaap val, dus echt ideaal is dit ook nog niet, helaas.

Het middagdutje wat ik doe, al is het soms wel een erg lang dutje xD, is vaker prettig te noemen dan de nacht. Ik heb het idee dat ik dan dieper slaap en niet zo heftig droom, dus dat is wel fijn gelukkig Smile

Groetjes,
Sanna



Hoi Vera,

Helaas ben ik nog niet in de mogelijkheid geweest om gerichte therapie te proberen zoals EMDR, al zou ik dat wel graag willen. Het is alleen wat lastiger voor mij, omdat ik én in het buitenland woon, én de lokale taal niet machtig ben. Daarnaast word Engelse therapie niet vergoed, en aangezien ik nu ruim een jaar thuis zit... Tjah, de financiën zijn laag zeg maar xD

Dat van die emotionele reset is inderdaad precies ook wat ik bedoelde. Mooie benaming eigenlijk wel Big Grin
Mede doordat ik borderline heb, zijn emoties en gevoelens al wat lastiger voor mij om te verwerken en zou die nachtrust dus zo goed kunnen gebruiken, maar we geven niet op Smile
Zoveel mogelijk structuur qua avondplanning, echt vaste patronen, en gewoon blijven proberen.

Het aantrekken van een bepaald soort mensen herken ik heel erg! Zeker in mijn werk begon dat op een gegeven moment tegen mijzelf te werken, terwijl ik alleen maar mensen probeerde te helpen om naar hen te luisteren. Daarbij vergat ik dus mezelf en werd de stress al groter dan nodig is.
Waarschijnlijk omdat wij weten hoe het is om je niet geliefd te voelen, om écht alleen te zijn, dat we juist zo goed voor anderen willen zorgen om hen daarvoor te behoeden - daarbij onszelf vergetend... Dat idee heb ik een beetje.

De laatste dagen hebben we hier veel sneeuw, dus weinig reden om naar buiten te gaan (vind ik nooit erg xD Laat mij maar lekker binnen) en ik slaap wat meer. Voel ik me gelijk weer schuldig dat ik dan minder tot niks doe in huis, maar goed, het is even niet anders. Schijnbaar heeft mijn lichaam en/of geest dit nodig om de dag door te komen.
En zo gaan we rustig verder, dag voor dag Smile

Groetjes,
Sanna

Ja dat denk ik ook. Omdat wij weten hoe het voelt om niet geliefd, heel alleen te zijn.
Soms heb ik wel steun kunnen ontlenen aan een visualisatie van een bron van liefde in mij, eigenliefde, als bedding waarin alles wat ik voel er mag zijn, mag komen en gaan.
Als tegenwicht voor het zoeken naar liefde of bevestiging buiten mezelf (want dat is hoe ik leeg loop).
Dat kan bijvoorbeeld een roze wolk zijn achter mijn hart, waar "ik", mijn diepste liefste kwetsbaarste zelf, uitgeput, verdrietig alleen of wat dan ook, in kan chillen en opladen.

Ah sneeuw.... wel mooi wit en stil. Warm inpakken en een klein wandelingetje in maken??

Sterkte Sanna <3
Antwoord

#10

(06-01-2019, 14:53)Vera_73 schreef: Hoi Zip,

Ja, dat heb ik ook. Zelfs in periodes dat ik me beter voel. Ik ben altijd opgelucht als de dag voorbij is en als ik niks meer hoef.
Hoe ik slaap, hangt af van hoeveel ik heb bewogen (hoe meer, hoe beter) en hoeveel ik in mijn hoofd heb gezeten (hoe meer, hoe slechter).

Nachtmerries, Sanna, dat klinkt heftig.
Ik denk meteen aan trauma's, heb je weleens iets aan traumatherapie gedaan? Bijvoorbeeld met EMDR?

Wat betreft het niet uitgerust wakker worden, dat herken ik wel, als ik te emotioneel ben op een dag (gefrustreerd, boos, verdrietig, teleurgesteld, en/of onderdrukte versie daarvan, met andere woorden, het kan zijn dat ik heel emotioneel ben zonder de emotie direct te voelen of herkennen, het voelt dan meer als verveling of leegte) dan lukt het in de nacht niet te herstellen. Dit is een bekend aspect van depressie en zorgt voor de vicieuze cirkel. De emotionele reset lukt niet in de nacht.

Soms denk ik wel eens dat depressieve mensen een soort negatieve emotie/energie opruimers zijn. Ik trek het aan als een spons, op een rare manier vind ik het ook fijn om te huilen of als andere mensen hun hart bij me uitstorten, net of dat het enige is dat "echt" is in de wereld. En dat ik dan 's nachts zelf weer schoon word, het weer kwijtraak. Maar ik kan niet goed bepalen welke troep ik wel en welke niet wil opruimen, en soms is het gewoon veel te veel. En of andere mensen er om vragen, of het opruimen überhaupt merken, laat staan waarderen...?

Meer weet ik even niet.

Doei fijne dag,

Vera

Hallo Vera, 

Ik denk dat ook, ik knip bijvoorbeeld 1 middag per week ( ben kapster) en dan denk ik wel eens: ik zit constant in de energiebanen van anderen, dat is toch niet goed? Ik merk daar zoveel verschil in...degene die weg gaat voelt zich goed tenminste dat ervaar ik. En ik sta daar...leeg getrokken en vol negatieve energie van anderen. Ik weet niet hoe ik mezelf hiervoor bmoet afschermen. Ik kan wel een cocon maken in gedachten...maar dat lukt me niet,dan wordt het een muur... En dat werkt dus nog moeilijker. 
Maar ik ben het dus met je eens over die spons die negatieve energie opzuigt. Ik raak het alleen s'nachts niet kwijt. Wel onder de douche. 

Dromen s'nachts vind ik juist fijn. Ik voel dat ik dan dingen onderbewust verwerk. Het is even heftig als ik wakker wordt,bmaar daarna zakt het dieper weg. 
Erg voor je sanne dat je nachtmerries je slopen. Toch heeft het wel mee verwerking te maken! 

Het beste toegewenst met alles

Liefs Zip
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)