Feestjes kunnen gezellig zijn; even bijkletsen met mensen die je een tijdje niet gezien hebt, oude herinneringen ophalen..
Maar bij mij zorgen ze ook iedere keer weer voor sociaal ongemak,  als je weinig spectaculairs over je werk/carrière te vertellen hebt en inmiddels al langer dan een decennium single bent dan valt daarover niet veel te vertellen. Terwijl een hoop leeftijdsgenoten en contacten druk zijn met huizen kopen, het huwelijksbootje inspringen en/of zich vermenigvuldigen, blijft het bij mij op dat gebied stil..  

Soms vind ik het jammer dat ik vaak in m'n eentje op avontuur ga en ergens lijkt het me een heel mooi idee om mezelf aan de ketting te leggen met iemand voor het leven
en daar sta ik dus ook voor open
maar in de tussentijd heb ik het best naar m'n zin met mezelf hoor.. 
en vind het ook eigenlijk heel erg prima dat ik gewoon lekker m'n eigen ding kan doen en mijn eigen plekje heb. Best een tevreden single zou je kunnen zeggen.

Bij ieder feestje moet er toch even iets over gezegd worden, goedbedoeld, dat weet ik..
Zelf grap ik vaak maar erover dat ik in een huis vol dieren eindig of dat mijn wederhelft me niet kan vinden (omdat ik me zo goed verborgen houd haha) En de prins op het witte paard heb ik weggestuurd.
Maar men moet mij toch altijd even vertellen dat ik 'maar nooit weet..' "morgen kan ik zomaar de ware tegenkomen" (wat 'de ware' dan ook moge zijn) 
of "dat ik de juiste nog wel tegenkom" (again, wat 'de juiste' dan ook moge zijn)
Het creeërt verwachtingen waar ik weinig mee kan, 
en welke boodschap moet ik daar eigenlijk uithalen? 
Je single zelf is niet genoeg..  De wereld is gemaakt voor +1.. Pas met z'n 2 dan tel je mee.. 
Ik val dus (letterlijk) buiten het 'huwelijks' bootje.. 

Ondertussen weet ik dat het volgende feestje weer hetzelfde zal zijn, 
en ik nog steeds vaker wél dan niet blij ben dat ik daarna gewoon m'n eigen ding kan doen..

Hoi Joy, 

Ik heb zo ongeveer hetzelfde  maar dan meer de periode erna . De hele hausse dat men ging werken en settellen is reeds voorbij .   Ik ben daar helemaal uit geraakt .  Ik geloof dat kinderen hier en daar alweer het huis uit gaan of zijn . 
Over 'de ware ' word al lang niet meer gesproken, ik denk dat iedereen nu wel door heeft dat die niet bestaat.  Ik kom ook al lang niet meer op feestjes waar men loopt te kokketeren met z'n   carierre , reizen en huizen, relatie , kinderen  en zichzelf. 

Ik kan het alleen niet  tevreden en  maar fijn hebben met mezelf  , niet door het ontbreken van een relatie , maar gewoon door mijn stemming en problemen. En gebrek aan steun, verbinding en support.  

 Vnd het wel fijn dat ik t niet hoef te combineren met aanpassing aan n ander. Ik denk dat ik het  niet trekken zou.  Heb niet de fijnste relatie ervaringen gehad  ook . Ik zie mezelf niet als single of vrijgezel, maar gewoon - als solo .  
Ik voel me daar n stuk veiliger bij. 

Groetjes

---

Hoi Joy, 

Ik heb zo ongeveer hetzelfde  maar dan meer de periode erna . De hele hausse dat men ging werken en settellen is reeds voorbij .   Ik ben daar helemaal uit geraakt .  Ik geloof dat kinderen hier en daar alweer het huis uit gaan of zijn . 
Over 'de ware ' word al lang niet meer gesproken, ik denk dat iedereen nu wel door heeft dat die niet bestaat.  Ik kom ook al lang niet meer op feestjes waar men loopt te kokketeren met z'n   carierre , reizen en huizen, relatie , kinderen  en zichzelf. 

Ik kan het alleen niet  tevreden en  maar fijn hebben met mezelf  , niet door het ontbreken van een relatie , maar gewoon door mijn stemming en problemen. En gebrek aan steun, verbinding en support.  

 Vnd het wel fijn dat ik t niet hoef te combineren met aanpassing aan n ander. Ik denk dat ik het  niet trekken zou.  Heb niet de fijnste relatie ervaringen gehad  ook . Ik zie mezelf niet als single of vrijgezel, maar gewoon - als solo .  
Ik voel me daar n stuk veiliger bij. 

Groetjes

Ik val al me hele leven buiten dat "huwlijks bootje" 

Met 2 of met meer tel je mee, alleen ben je een nul.

Welkom in onze maatschappij.
Wanneer beseffen mensen nou: Er is helemaal niks mis, met single zijn en single blijven!

Ik help je graag, dus vraag mij maar om hulp 

Graag had ik iemand gehad, die mij hielp 

Ook zeer herkenbaar voor mij.
Heb al meer dan 20 jaar geen relatie oid meer gehad.
En dat vind ik wel bijzonder pijnlijk.
Heb me altijd een éénling gevoeld en voel nauwelijks enige verbondenheid met deze maatschappij.
Merk dat het me passief en zelfs onverschillig maakt.
Wellicht moet ik toch wat meer moeite hiervoor gaan doen en de regie/leiding meer in handen gaan nemen.
Vind dit ergens ook wel weer erg eng.
En ben vaak bang voor teleurstellingen etc.
Vind deze samenleving toch wel steeds complexer worden.

Hoi Helga, welkom hier . 

Ik ben al 20 jaar solo , met hier en daar n korte onderbreking  of wat gerommel . Ik geloof niet dat t nog n probleem is. 

Ik heb ook moeite met invoegen, maar hier en daar lukt t wel. Of een beetje . 
Heb n lange periode van terugtrekken gehad (?) . 

Groetjes

Hoi Joy

hoe is het nu met jou 

liefs en knuffel J

Feestjes kunnen gezellig zijn; even bijkletsen met mensen die je een tijdje niet gezien hebt, oude herinneringen ophalen..
Maar bij mij zorgen ze ook iedere keer weer voor sociaal ongemak,  als je weinig spectaculairs over je werk/carrière te vertellen hebt en inmiddels al langer dan een decennium single bent dan valt daarover niet veel te vertellen. Terwijl een hoop leeftijdsgenoten en contacten druk zijn met huizen kopen, het huwelijksbootje inspringen en/of zich vermenigvuldigen, blijft het bij mij op dat gebied stil..  

Soms vind ik het jammer dat ik vaak in m'n eentje op avontuur ga en ergens lijkt het me een heel mooi idee om mezelf aan de ketting te leggen met iemand voor het leven
en daar sta ik dus ook voor open
maar in de tussentijd heb ik het best naar m'n zin met mezelf hoor.. 
en vind het ook eigenlijk heel erg prima dat ik gewoon lekker m'n eigen ding kan doen en mijn eigen plekje heb. Best een tevreden single zou je kunnen zeggen.

Bij ieder feestje moet er toch even iets over gezegd worden, goedbedoeld, dat weet ik..
Zelf grap ik vaak maar erover dat ik in een huis vol dieren eindig of dat mijn wederhelft me niet kan vinden (omdat ik me zo goed verborgen houd haha) En de prins op het witte paard heb ik weggestuurd.
Maar men moet mij toch altijd even vertellen dat ik 'maar nooit weet..' "morgen kan ik zomaar de ware tegenkomen" (wat 'de ware' dan ook moge zijn) 
of "dat ik de juiste nog wel tegenkom" (again, wat 'de juiste' dan ook moge zijn)
Het creeërt verwachtingen waar ik weinig mee kan, 
en welke boodschap moet ik daar eigenlijk uithalen? 
Je single zelf is niet genoeg..  De wereld is gemaakt voor +1.. Pas met z'n 2 dan tel je mee.. 
Ik val dus (letterlijk) buiten het 'huwelijks' bootje.. 

Ondertussen weet ik dat het volgende feestje weer hetzelfde zal zijn, 
en ik nog steeds vaker wél dan niet blij ben dat ik daarna gewoon m'n eigen ding kan doen..

Hallo Joy, 

Heel herkenbaar Joy. Nou heb ik niet zo vaak een feestje, want ik ben niet meer zo van de feestjes en heb nou ook geen tientallen vrienden en dus verjaardagen. Nou moet ik zeggen dat op de feestjes waar ik wel eens kom, niet heel interessant gedaan wordt over carrières, huizen, boten etc.. Zitten ook nog wel eens mensen tussen met psychische problemen. Nu ik geen alcohol gebruik, vind ik zo'n feestje wel iets moeilijker. Niet om anderen te zien drinken, maar het was voor mij toch een "smeermiddel". 


Wat betreft dat single zijn......volgens mij ben jij dus een "happy single" en straal je dat ook uit. Dat is heel belangrijk! Ik ben al meer dan 30 jaar single en niet 30 jaar lang happy daarmee, maar zeker de laatste 15 jaar wel. Merk ook regelmatig dat mensen mij "aan de man" willen hebben. Goedbedoeld hoor, maar soms krijg ik er wat van. Een relatie is vaak nog de norm. Ik zeg vaak: "Als de prins op het witte paard nog eens langskomt is dat prima, komt hij niet meer langs is het ook prima!" Tijdens mijn vakantie merkte ik het ook wel. De alleraardigste huiseigenaren dachten mij ook moed in te moeten spreken. Ook voor mij zou de liefde nog wel komen en de moed nooit opgeven. Dat soort van" ongein", ha, ha..... Ik zeg dan luid en met wat humor dat ik ook zonder relatie gelukkig ben en dat ik niet op zoek ben naar een partner. Volgens mij kunnen veel "niet alleengaanden" zich daar weinig bij voorstellen. Da's hun tekortkoming Joy. Er komen steeds meer alleengaanden. De meesten van hen zijn daar redelijk gelukkig mee, volgens mij. Zijn alle mensen met een relatie dolgelukkig? Volgens mij niet, ha, ha..... Binnen relaties wordt er ook heel wat afgetobt. 
Zullen wij wat beginnen Joy? Geintje hoor, maar je bent ook een vrouw, toch? Dan wordt het niks en blijven we (voorlopig) alleengaand en blij daarmee. 

Lieve groet, Alex

Hoi Helga, welkom hier . 

Ik ben al 20 jaar solo , met hier en daar n korte onderbreking  of wat gerommel . Ik geloof niet dat t nog n probleem is. 

Ik heb ook moeite met invoegen, maar hier en daar lukt t wel. Of een beetje . 
Heb n lange periode van terugtrekken gehad (?) . 

Groetjes

Heb ook wel vaak dat ik mij kan terug trekken.
Zelf heb ik ook wel lang in een soort van isolement geleefd.
En daardoor was ik ook vrij moeilijk benaderbaar, zocht ik weinig contact enz.
Momenteel ben ik wel weer wat actiever met dating.
Maar echt iets concreets (qua contact) komt er nog niet echt uit.
Toch vind ik het ergens wel weer leuk dat ik hier wat actiever in ben geworden.

Alex, ik ben niet altijd "happy single" hoor.. Er zijn momenten dat ik er niet happy mee ben..  Maar als ik het in procenten moet tellen ben ik er de meeste tijd wel happy mee, of gewoon oké. Zo heel af en toe voel ik me wel eens alleen. Ik voel alleen dat op zo'n verjaardagsfeestjes of babyshowers of huwelijken, wat dan ook.. dat anderen een beetje medelijden ofzo hebben en daar word ik dan weer ongemakkelijk van...
Beetje vreemd eigenlijk met iedereen die vervolgens ook roept dat je eerst zo van jezelf moet houden voordat je liefde waard bent. De volgende keer kan ik ook lekker snerend roepen dat ik nog niet genoeg van mezelf houd dan, hahaha


Mabel, ik begrijp van jou dat je je zo ongeveer helemaal hebt teruggetrokken van allerlei sociale interactie.. Wel lekker rustig lijkt me, en huisdieren als gezelschap hebben niet zo'n duidelijke oordelen over je als mensen vaak hebben, ook fijn.. 
Ik vraag me wel af op welk moment ik echt voor gek word gezien als ik hele gesprekken met m'n harige huisgenoten heb hahaha