Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Slechte gedachten.


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 08-09-2018, 15:10 door Pamat2.)

Hoi, 

Ik ben Paul en heb me een paar weken geleden hier aangemeld om te kunnen praten met lotgenoten.

Ik wordt een beetje moe van heel die stemmingswisselingen. En met een beetje bedoel ik dat ik er eigenlijk wel klaar mee ben. Ging het eindelijk een, voor mij best lange tijd goed, slaat het weer om. Van super veel energie, vrolijk, opgewekt, alles aankunnen, king of the world, naar stil, angstig, piekerend zorgenkind. Die twee weken, en voorheen ook al periodes, zijn de fijnste weken van mijn leven. Ik heb energie om naast werk te sporten, hobby's uit te voeren, met vrienden dingen te doen. Ik ben enthousiast, spontaan, zelfverzekerd en dan slaat het weer om. 
Geen zelfvertrouwen meer, kan mezelf niet uitstaan en iedereen die ook maar een klein beetje mijn kant op kijkt in het openbaar heb ik het idee dat ze me raar vinden, me niet moeten. Ik heb geen zin meer om dingen te doen en al helemaal geen energie meer om te gaan sporten ofzo. Bij ieder ding dat ik dan wil doen heb ik zoiets van 'waarom zou ik het doen, ik kan het toch niet, ik schiet er toch niks mee op, waarom zou ik enzovoort'. 

Ik ben echt klaar met die wisselingen. Ik denk haast dat ik liever permanent 'beige' ben dan dat ik continue op en neer schommel. Het vreet energie, verpest mijn concentratievermogen en het zorgt er voor dat ik eigenlijk geen langdurige hobby's of dingen wil gaan doen, omdat ik bang ben dat ik er na een week of twee toch geen zin/kracht/energie meer voor heb.

Het enige wat ik mezelf probeer voor te houden is 'je gaat je weer beter voelen, stabiliseert zichzelf weer wel', maar da's eigenlijk ook grote onzin. Het stabiliseert, maar voor hoe lang? Het veranderd uiteindelijk toch weer wel, het gaat weer slechter, het gaat ineens weer veel te goed en zo door. 

Binnenkort begin ik aan nieuwe baan en daar wordt ik echt doodsbang voor. 40 uur werken in een 'grotemensenbaan' als snotpin van 23, in een bedrijf waar ze van mijn persoonlijke leven niets weten. Waar ze niet weten dat ik mezelf soms echt haat, soms zo bang ben dat ik niet in de trein of in de metro durf te stappen, dat ik het ongelofelijk lastig vind om contact te leggen met collega's, omdat mijn stomme hoofd er toch automatisch vanuit gaat dat ze me niet moeten, dat ze me raar vinden, dat ik niet goed genoeg ben.

Ik vind het ook steeds moeilijker om mijn relatie vol te houden eigenlijk. Wat moet hij nou met mij? Wat ziet hij in mij? Ik verdien hem toch niet.

Nou ja, goed, dat moest ik dus even kwijt.
Antwoord

#2

(11-08-2017, 14:52)Pamat2 schreef: Hoi, 

Ik ben Paul en heb me een paar weken geleden hier aangemeld om te kunnen praten met lotgenoten.

Ik wordt een beetje moe van heel die stemmingswisselingen. En met een beetje bedoel ik dat ik er eigenlijk wel klaar mee ben. Ging het eindelijk een, voor mij best lange tijd goed, slaat het weer om. Van super veel energie, vrolijk, opgewekt, alles aankunnen, king of the world, naar stil, angstig, piekerend zorgenkind. Die twee weken, en voorheen ook al periodes, zijn de fijnste weken van mijn leven. Ik heb energie om naast werk te sporten, hobby's uit te voeren, met vrienden dingen te doen. Ik ben enthousiast, spontaan, zelfverzekerd en dan slaat het weer om. 
Geen zelfvertrouwen meer, kan mezelf niet uitstaan en iedereen die ook maar een klein beetje mijn kant op kijkt in het openbaar heb ik het idee dat ze me raar vinden, me niet moeten. Ik heb geen zin meer om dingen te doen en al helemaal geen energie meer om te gaan sporten ofzo. Bij ieder ding dat ik dan wil doen heb ik zoiets van 'waarom zou ik het doen, ik kan het toch niet, ik schiet er toch niks mee op, waarom zou ik enzovoort'. 

Ik ben echt klaar met die wisselingen. Ik denk haast dat ik liever permanent 'beige' ben dan dat ik continue op en neer schommel. Het vreet energie, verpest mijn concentratievermogen en het zorgt er voor dat ik eigenlijk geen langdurige hobby's of dingen wil gaan doen, omdat ik bang ben dat ik er na een week of twee toch geen zin/kracht/energie meer voor heb.

Het enige wat ik mezelf probeer voor te houden is 'je gaat je weer beter voelen, stabiliseert zichzelf weer wel', maar da's eigenlijk ook grote onzin. Het stabiliseert, maar voor hoe lang? Het veranderd uiteindelijk toch weer wel, het gaat weer slechter, het gaat ineens weer veel te goed en zo door. 

Binnenkort begin ik aan nieuwe baan en daar wordt ik echt doodsbang voor. 40 uur werken in een 'grotemensenbaan' als snotpin van 23, in een bedrijf waar ze van mijn persoonlijke leven niets weten. Waar ze niet weten dat ik mezelf soms echt haat, soms zo bang ben dat ik niet in de trein of in de metro durf te stappen, dat ik het ongelofelijk lastig vind om contact te leggen met collega's, omdat mijn stomme hoofd er toch automatisch vanuit gaat dat ze me niet moeten, dat ze me raar vinden, dat ik niet goed genoeg ben.

Ik vind het ook steeds moeilijker om mijn relatie vol te houden eigenlijk. Wat moet hij nou met mij? Wat ziet hij in mij? Ik verdien hem toch niet.

Nou ja, goed, dat moest ik dus even kwijt.

Nou ik heb je bericht gelezen en dat wilde ik je even melden.

Ook ik voel me nu onwijs klote en erg gespannen. Vervelende gedachten schieten iedere keer door mijn hoofd en ik maak het maar niet al te lang. 

Ik heb je berichtje in ieder geval gelezen.

Sterkte!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Pieter :   • Pamat2
Antwoord

#3

Hey ,

Ik snap precies wat je bedoeld 
Het kan zo snel omslaan en je weet nooit wanneer het gebeurd. Energiek en top vrolijk naar nul energie en de hele dag in je bed liggen . Ik heb er heeel erg veel last van en het gaat me nu echt tegen zitten . 
Wanneer kom ik er vanaf , het is heel bot gezegt geen griepje wat na een week over gaat . Maar heeft effect op mijn hele dag ! 
En waarschijnlijk bij jou ook 


Groetjes
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Minoes :   • Pamat2
Antwoord

#4

(15-08-2017, 20:06)Minoes schreef: Hey ,

Ik snap precies wat je bedoeld 
Het kan zo snel omslaan en je weet nooit wanneer het gebeurd. Energiek en top vrolijk naar nul energie en de hele dag in je bed liggen . Ik heb er heeel erg veel last van en het gaat me nu echt tegen zitten . 
Wanneer kom ik er vanaf , het is heel bot gezegt geen griepje wat na een week over gaat . Maar heeft effect op mijn hele dag ! 
En waarschijnlijk bij jou ook 


Groetjes

Ja precies, het blijft maar voortspelen gedurende de dag. Ik herken het heel erg wanneer je zegt dat het je echt tegen gaat werken. Ik wil er inderdaad eigenlijk gewoon vanaf maar het is helaas geen griepje wat zo overgaat zoals je zegt..
Antwoord

#5

Het is al weer een hele tijd geleden. Ups and downs, inmiddels een andere therapeute, naja die stopt ermee dus binnenkort weer een andere. Zo veel twijfels over alles. Twijfels over twijfels en angsten over angsten. Ik word moe van mezelf.
Antwoord

#6

Hallo Pamat2,

Welkom terug op dit forum.

Dus jouw stemming gaat nog steeds op en neer helaas.
Ben je wat opgeschoten met jouw therapeut?
En je nieuwe baan, ben je er aan begonnen, hoe gaat dat?

Hoor het graag.

Groetjes,  Bert
Antwoord

#7

(11-12-2017, 00:17)Bert schreef: Hallo Pamat2,

Welkom terug op dit forum.

Dus jouw stemming gaat nog steeds op en neer helaas.
Ben je wat opgeschoten met jouw therapeut?
En je nieuwe baan, ben je er aan begonnen, hoe gaat dat?

Hoor het graag.

Groetjes,  Bert

Hoi Bert,

Het gaat nog steeds op en neer. Volgens mijn therapeut omdat ik twijfel aan eigenlijk alles. Therapie schiet niet echt op. Mijn nieuwe therapeut heb ik twee keer gezien maar zij gaat stoppen. Krijg nu dus weer iemand anders. Ik ben begonnen aan mijn baan. Mentaal enorm vermoeiend en compleet buiten mijn comfort zone. Ben op zoek naar iets minder mentaal vermoeiend nu, iets wat voor mij beter vol te houden is.
Antwoord

#8
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 18-06-2018, 09:41 door Pamat2.)

Inmiddels een paar maanden verder. Sinds maart gestopt met therapie. Na 4 therapeuten in een half jaar heb ik de hoop opgegeven dat therapie zou helpen. Aanvankelijk ging het goed! Ik zat goed in mijn vel en ik genoot van mijn nieuwe baan. 

Sinds een week of 4/5 begint het weer minder te gaan. Geen concentratie, heel veel slapen, kort lontje en ik voel mezelf compleet waardeloos. Beelden van 'vroeger' blijven maar door mijn hoofd spoken en dat maakt me melancholisch. Ik pieker weer veel over van alles en ik merk dat het emmertje weer helemaal vol is. 

Ongelofelijk frustrerend, ik weet niet meer wat ik er aan kan doen. Ik wil heel graag een druk, actief en sociaal leven leiden maar ik ben er simpelweg niet toe in staat. Ik zou graag nieuwe vrienden maken, gaan sporten, leuke dingen doen maar ik trek het simpelweg niet. Nieuwe vriendschappen aangaan kan ik niet en naar de sportschool gaan maakt me onzeker en bang. Af en toe een concert gaat nog net. De drukte en alle prikkels maken me heel snel heel moe en ik moet er ook zeker een aantal dagen van bijkomen. Echt genieten doe ik trouwens toch niet in drukke omgevingen. Ik heb continue het idee dat mensen me aanstaren, uitlachen of over me praten. Hierdoor ben ik (altijd al) heel geremd in mn doen. Ik zal mezelf nooit laten gaan en nooit op de voorgrond treden.

Ik houd alles maar zo goed mogelijk binnen. Ergens begin ik me er voor te schamen dat het nu wéér minder gaat. 

Kortom, ik weet niet wat ik moet doen om me goed te voelen, ik weet niet wat ik moet doen om de beelden en gedachten aan bijvoorbeeld mn middelbare schooltijd uit mijn hoofd te krijgen of mezelf minder aan te trekken van anderen.

Hoe gaan jullie hiermee om? Ik hoor graag tips!
Antwoord

#9

Het klinkt zo bekend waar je doorheen gaat Pamat! Ook ik heb verschillende soorten therapie en therapeuten gehad, maar geloof d'r niet meer in. Mijn depressie werd alleen maar erger (tot en met zelfmoordpoging aan toe), dus toen vond ik het wel genoeg. Met medicatie ben ik redelijk stabiel, down maar stabiel. Voor nu heb ik geaccepteerd dat dat even goed is.

Dat beelden van vroeger is heel vervelend (wederom iets wat we gemeen hebben). Zijn dat voor jou dan de negatieve dingen die je terug zit of juist de positieve dingen en dat je dat zo mist?

Probeer het alsjeblieft niet binnen te houden. Als je dat te lang doet heeft mijn ervaring geleerd dat de explosie nadien alleen maar groter en heftiger is.

Heb je op dit moment iets van medicatie wat je helpt met de vele prikkels die je ervaart? Voor mij helpt Oxazepam heel erg goed en lukt het af en toe om iets te gaan doen, ook als het druk is.
Ben ik nog steeds de avond daarna kapot hoor, maar niet meer zo hevig als voorheen. Misschien is dat een mogelijkheid voor jou?

Ik zou je willen adviseren vooral om nu te accepteren dat het even wat minder gaat. Iemand zei mij ooit dat het leven net een rad is en op een gegeven moment moet dat simpelweg weer iets omhoog draaien zodat je wat leukere momenten mee maakt. Daar moeten we in blijven geloven toch?
Blijf je focussen op jezelf, probeer bezig te blijven (ik sport bijvoorbeeld op de WII Fit, want dan hoef ik niet naar buiten xD) en doe dingen die JIJ leuk vindt.

Heel veel succes en sterkte!

Groetjes,
Sanna
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Sanna :   • Pamat2
Antwoord

#10

Het klinkt zo bekend waar je doorheen gaat Pamat! Ook ik heb verschillende soorten therapie en therapeuten gehad, maar geloof d'r niet meer in. Mijn depressie werd alleen maar erger (tot en met zelfmoordpoging aan toe), dus toen vond ik het wel genoeg. Met medicatie ben ik redelijk stabiel, down maar stabiel. Voor nu heb ik geaccepteerd dat dat even goed is.
[size=undefined][size=undefined]
Dat beelden van vroeger is heel vervelend (wederom iets wat we gemeen hebben). Zijn dat voor jou dan de negatieve dingen die je terug zit of juist de positieve dingen en dat je dat zo mist?

Probeer het alsjeblieft niet binnen te houden. Als je dat te lang doet heeft mijn ervaring geleerd dat de explosie nadien alleen maar groter en heftiger is.

Heb je op dit moment iets van medicatie wat je helpt met de vele prikkels die je ervaart? Voor mij helpt Oxazepam heel erg goed en lukt het af en toe om iets te gaan doen, ook als het druk is.
Ben ik nog steeds de avond daarna kapot hoor, maar niet meer zo hevig als voorheen. Misschien is dat een mogelijkheid voor jou?

Ik zou je willen adviseren vooral om nu te accepteren dat het even wat minder gaat. Iemand zei mij ooit dat het leven net een rad is en op een gegeven moment moet dat simpelweg weer iets omhoog draaien zodat je wat leukere momenten mee maakt. Daar moeten we in blijven geloven toch?
Blijf je focussen op jezelf, probeer bezig te blijven (ik sport bijvoorbeeld op de WII Fit, want dan hoef ik niet naar buiten xD) en doe dingen die JIJ leuk vindt.

Heel veel succes en sterkte!

Groetjes,
Sanna
[/size]
[/size]



[size=undefined][size=undefined]Ik doe het eveb zo. Ik snap het quoten niet. [/size][/size]

[size=undefined][size=undefined]In ieder geval bedankt Sanna, voor je berichtje. [/size][/size]

[size=undefined][size=undefined]De beelden van vroeger zijn voor mij heel vreemd. De middelbare schooltijd was niet heel positief maar ik kijk er wel weemoedig op terug, wordt er ook erg emotioneel van. Daarnaast heb ik continue het idee dat ik dingen anders had moeten doen. Beter had moeten presteren en anders had moeten zijn.[/size][/size]

[size=undefined][size=undefined]Medicatie heb ik nooit gebruikt en nooit gewild, al denk ik er wel steeds meer aan om het te gaan gebruiken. Ik vind het fijn om te horen dat het voor jou het randje er een beetje afhaalt Sanna! Dat is inderdaad wat ik zoek.[/size][/size]

[size=undefined][size=undefined]Accepteren probeer ik, Hoe moeilijk het ook is.. continue denk ik 'een 24jarige hoort zich niet zo te voelen'. Misschien niet fair tegenover mezelf maar dat spookt door mn hoofd [/size][/size]

[size=undefined][size=undefined]Bedankt voor je berichtje Sanna, ik vind het fijn om te merken dat ij niet alleen ben.[/size][/size]

[size=undefined][size=undefined]Als ik iets voor jouw kan doen hoor ik het graag! We komen er wel Smile [/size][/size]
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
20-12-2022, 11:01
Laatste bericht: Mabel
  enge gedachten Started by Mave
7 Replies - 1,228 Views
17-12-2022, 11:05
Laatste bericht: Jarno
  Gedachten/gedicht Started by Eline
3 Replies - 944 Views
04-09-2021, 08:38
Laatste bericht: desireless
15-05-2021, 16:42
Laatste bericht: Marjolein
30-11-2020, 21:01
Laatste bericht: Mabel
25-03-2019, 12:50
Laatste bericht: cyranno
  Gedachten die mij gek maken... Started by Jets
6 Replies - 3,184 Views
12-11-2018, 20:36
Laatste bericht: Ray



Gebruikers die dit topic lezen:
2 gast(en)