Ik ben 44 jaar, 3 kids en man. Ik merk dat ik me schuldig voel naar mijn man, vrienden en familie. Ben nu sinds half jaar depressief en ik hoor mezelf steeds hetzelfde zeggen.. dat ik niet geloof dat het beter wordt. Ik probeer van alles, therapie, meditatie, hormonenkuur. Het helpt niet en ik weet het ook niet meer.. ik weet niet meer waar ik hoop uit kan putten.

Ik ben 44 jaar, 3 kids en man. Ik merk dat ik me schuldig voel naar mijn man, vrienden en familie. Ben nu sinds half jaar depressief en ik hoor mezelf steeds hetzelfde zeggen.. dat ik niet geloof dat het beter wordt. Ik probeer van alles, therapie, meditatie, hormonenkuur. Het helpt niet en ik weet het ook niet meer.. ik weet niet meer waar ik hoop uit kan putten.

Hallo Dagmar,

Welkom hier. Je op de forum melden is al een stap in de goede richting.

Les 1: depressiviteit is een ziekte en voor een ziekte hoef je je nooit schuldig te voelen. Het overkomt je. Je voelt je toch ook niet schuldig als je blindedarm ontstoken is?
Zo, dat is dat.

Of het beter gaat worden? In de meeste gevallen wel. Of het helemaal verdwijnt? Moeilijk te zeggen, maar vaak wordt het door medicatie en/of therapie en soms ook vanzelf wel beter, in ieder geval meer draaglijk. Hoop kun je op dit moment putten uit het feit dat therapie en medicatie vaak flink wat tijd vergen om aan te slaan. En dan ga ik er nog vanuit dat je meteen de - voor jou - juiste pillen krijgt. Dat is namelijk vaak een langdurige kwestie. Opbouwen, een paar maanden kijken of het werkt, zo niet, afbouwen en weer opbouwen met iets anders. Heel vervelend, maar geen reden om de hoop op te geven.

Hoe lang heb je al therapie/medicatie?
Laat het even weten.

Sterkte,
Ray

Hoi Dagmar,

Welkom op dit forum!
Het hebben van een depressie is heftig. Er is geen kant en klare oplossing en voor mij voelt het alsof tijd de enige manier is. Ik herken de schuldgevoelens. Wat ik nu zelf probeer is om voor mijzelf na te gaan wat er wel goed ging. Dus: ik voelde mij klote en toch heb ik eten gemaakt of gekleurd met mijn dochter. 
Zelf worstel ik bijna een jaar met mijn derde depressie.

Groetjes,
Marjolein