Relatie verbroken door depressie

Butterfly, je trekt de juiste conclusies! Je moet inderdaad proberen te genieten, hoe moeilijk dat ook is.... En ik weet waarover ik praat. Sommigen vinden het een zegen dat wij geen kinderen hebben, maar ik vind het dan weer heel erg jammer. Ik snap dat de mensen zeggen dat het goed is dat er geen kinderen mee gemoeid zijn, maar ik droomde natuurlijk ook van kinderen met mijn vent.
Maar daar gaat het hier niet over. Het gaat erover dat jij een weg moet gaan zoeken. En ik ben niet degene die gaat zeggen: doe het maar zo, dan lukt het je zeker. Het is voor iedereen anders. Al moet je wel heel goed voor jezelf zorgen. Maak geen verwijten naar jezelf toe. Ik snap dat twijfelen van wat te doen. Ik heb mijn vriend (ik noem hem nog altijd zo, ook al is hij hier al een jaar weg...) nu twee weken niet gesproken. Ook niet via Facebook, sms of wat dan ook en dat doet pijn. Ik heb al zo vaak mijn gsm in mijn handen gehad om hem wat te sturen. Dat - ondanks hij mij niet hoort - ik toch aan hem denk. Maar ik doe het ook niet. De meeste raden het me af. Maar is inderdaad heel hard als je gewoon was om iemand dagelijks te horen of bij je te hebben. Van mij was dat al meer dan 15 jaar zo en dat valt van de ene op de andere dag weg.

Ik maak me ook nog steeds meer zorgen over hem dan over mij. Maar trek gerust aan de alarmbel als je voelt dat het met jou niet meer lukt. Ik doe dat hier ook eens regelmatig. En als ik het niet voor mezelf kan, dan doen vrienden of familie het wel. Zoek afleiding op de een of andere manier en stel doelen. Maar laat die doelen niets met relatie of zo te maken hebben.
Ik stel sportieve en professionele doelen, daar kan ik energie uit halen. Misschien dans je graag of ga je graag naar de film. Neem tijd voor jezelf, doe dingen die je graag doet en waar je vroeger misschien te weinig tijd voor had. 
Het is een ander leven en je zal je niet zo gelukkig voelen als toen met je partner, maar het is een stap in de goeie richting.
Een kennis zei me ooit: Zorg eerst goed voor jezelf, daarna krijg je misschien weer de kans om voor hem te zorgen...