Hoi allemaal,

Niet heel lang geleden heb ik het uitgemaakt met mijn vriend. Niet omdat ik hem niet leuk meer vond, niet omdat hij mij niet leuk meer vond, maar omdat ik ervan overtuigd ben dat mijn depressie dingen voor hem opslokt. hij zegt zelf van niet, maar ik weet van wel, hij zegt het alleen om mij niet van streek te maken. Ik weet dat als je een relatie hebt, dingen van twee kanten moeten komen. Door mijn depressie vond ik dat ik er te weinig aan kon doen, en ik wil niet dat hij de de enige is die alleen maar geeft. Zo zit ik ondanks de depressie niet in elkaar. Het is een ontzettend moeilijk en emotioneel besluit geweest, maar ik wil voor hem een betere toekomst, want ik weet zeker dat hij door mijn dingen, zijn dromen niet waar kan maken, en dat gun ik hem natuurlijk niet.

Nu ben ik redelijk hartbroken en er slecht aan toe.. zucht. Al sta ik wel achter mijn beslissing, houden van is soms loslaten.. ho pijn het ook doet.

Iemand hier ook ervaring mee?

Liefs van Shalin

Hoi allemaal,

Niet heel lang geleden heb ik het uitgemaakt met mijn vriend. Niet omdat ik hem niet leuk meer vond, niet omdat hij mij niet leuk meer vond, maar omdat ik ervan overtuigd ben dat mijn depressie dingen voor hem opslokt. hij zegt zelf van niet, maar ik weet van wel, hij zegt het alleen om mij niet van streek te maken. Ik weet dat als je een relatie hebt, dingen van twee kanten moeten komen. Door mijn depressie vond ik dat ik er te weinig aan kon doen, en ik wil niet dat hij de de enige is die alleen maar geeft. Zo zit ik ondanks de depressie niet in elkaar. Het is een ontzettend moeilijk en emotioneel besluit geweest, maar ik wil voor hem een betere toekomst, want ik weet zeker dat hij door mijn dingen, zijn dromen niet waar kan maken, en dat gun ik hem natuurlijk niet.

Nu ben ik redelijk hartbroken en er slecht aan toe.. zucht. Al sta ik wel achter mijn beslissing, houden van is soms loslaten.. ho pijn het ook doet.

Iemand hier ook ervaring mee?

Liefs van Shalin

Hoi Shalin,

Ik loop hier zelf ook mee rond. Heb m'n relatie alleen niet beëindigd. Vind het door die depressieve gevoelens heel lastig om te weten wat ik voel en wat ik moet doen. Heb niet het gevoel dat ik nog controle heb over m'n eigen emoties. Er is nu weinig intimiteit vanuit mij en ik voel me daardoor gefaald en het geeft me veel stress. Mijn vriend zegt ook dat hij niet bij me weg wil, maar ik gun hem een normale relatie. Aan de andere kant maakt de gedachte van hem met een ander me heel verdrietig. Ik weet zelf dus ook niet zo goed een oplossing, maar het is eigenlijk niet goed als je depressie je leven gaat bepalen. Misschien lukt het je om aan jezelf te werken en komen jullie uiteindelijk toch weer samen. 

Sterkte x Sara

hij zegt zelf van niet, maar ik weet van wel, hij zegt het alleen om mij niet van streek te maken.

Hallo,

Op het gevaar af dat ik als een grijs gedraaide LP overkom, waarbij de naald al eeuwen in dezelfde groef ronddraait, zeg ik het toch maar weer een keer: waarom denken wij depri's toch altijd dat we weten hoe een ander denkt? Waarom zijn we er zo van overtuigd dat onze glazen bol goed werkt?

Als er één ding is wat ik geleerd heb, en onthouden, dan is het dat we NIET weten wat de ander denkt, totdat we het vragen. 

Maar als je dan het antwoord in twijfel trekt en je eigen uitleg meer vertrouwt, waar ben je dan mee bezig? Je zegt dan eigenlijk dat je je partner niet gelooft, dus dat de ander liegt. Da's best heftig als je erover nadenkt, toch? En wat levert het op? Twee verdrietige mensen. Dus ...  

groet,
Ray

Hoi Shalin,

Ik loop hier zelf ook mee rond. Heb m'n relatie alleen niet beëindigd. Vind het door die depressieve gevoelens heel lastig om te weten wat ik voel en wat ik moet doen. Heb niet het gevoel dat ik nog controle heb over m'n eigen emoties. Er is nu weinig intimiteit vanuit mij en ik voel me daardoor gefaald en het geeft me veel stress. Mijn vriend zegt ook dat hij niet bij me weg wil, maar ik gun hem een normale relatie. Aan de andere kant maakt de gedachte van hem met een ander me heel verdrietig. Ik weet zelf dus ook niet zo goed een oplossing, maar het is eigenlijk niet goed als je depressie je leven gaat bepalen. Misschien lukt het je om aan jezelf te werken en komen jullie uiteindelijk toch weer samen. 

Sterkte x Sara

Hoi Sara,

Bedankt voor je berichtje!
Dat controle hebben over je emoties, daar gaat het inderdaad juist om. Ik werk nu al een aantal jaar aan mezelf, (hij is bij ieder jaar aanwezig geweest zeg maar) en hij wilt natuurlijk ook andere stappen nemen die je in een relatie doet, waar ik dus op dit moment nog niet klaar voor ben. Dan wil ik niet de stoorzender zijn voor hem, want ik weet niet of ik er uberhaupt overheen zal komen, als je begrijpt wat ik bedoel. Zoals ik al zei, liefde is soms loslaten. Mij doet de gedachte ook vreselijk pijn als ik hem met een ander zou zien. Maar ik zou het hem wel gunnen!

Nogmaals dankjewel voor je bericht !

---

Hallo,

Op het gevaar af dat ik als een grijs gedraaide LP overkom, waarbij de naald al eeuwen in dezelfde groef ronddraait, zeg ik het toch maar weer een keer: waarom denken wij depri's toch altijd dat we weten hoe een ander denkt? Waarom zijn we er zo van overtuigd dat onze glazen bol goed werkt?

Als er één ding is wat ik geleerd heb, en onthouden, dan is het dat we NIET weten wat de ander denkt, totdat we het vragen. 

Maar als je dan het antwoord in twijfel trekt en je eigen uitleg meer vertrouwt, waar ben je dan mee bezig? Je zegt dan eigenlijk dat je je partner niet gelooft, dus dat de ander liegt. Da's best heftig als je erover nadenkt, toch? En wat levert het op? Twee verdrietige mensen. Dus ...  

groet,
Ray

Hoi Ray,

Haha je weet dingen goed te brengen,  naar mijn mening!  En gelijk heb je hoor, dat zal ik maar gelijk toegeven. Maar soms, ken je een ander beter dan dat hij zichzelf kent. ik kan het gewoon aan zijn lichaamstaal zien. En nee ik zeg niet dat hij liegt of zo, hij doet zich echter soms beter voor dan dat hij aankan, als een soort hoop. (Bijvoorbeeld zeggen dat ie iets niet erg vind in de overtuiging het zelf te gaan geloven). ik ben van mezelf ook wel wantrouwend hoor door bepaalde ervaringen, maar ik weet wel wanneer ik mijn wantrouwen moet toepassen, wanneer het wel of niet redelijk is. Bedankt voor je berichtje!

Hoi Shalin,

Begrijp ik het goed dat je het uitgemaakt hebt, omdat je denkt dat hij beter af is zonder jou? Heel lief hoor dat jij je zorgen maakt om hem, maar..
Vind je niet dat hij oud en wijs genoeg is om zelf te besluiten of hij bij jou wil blijven of niet?
Iedereen kan en mag zijn eigen keuzes maken en als jouw vriend ervoor kiest om bij jou te blijven in voor-en tegenspoed (ongeacht hoe lang dat al duurt), hoef jij je niet schuldig te voelen dat je zo'n "slechte vriendin" bent. 

liefs, Jorin

Hoi Shalin,

Begrijp ik het goed dat je het uitgemaakt hebt, omdat je denkt dat hij beter af is zonder jou? Heel lief hoor dat jij je zorgen maakt om hem, maar..
Vind je niet dat hij oud en wijs genoeg is om zelf te besluiten of hij bij jou wil blijven of niet?
Iedereen kan en mag zijn eigen keuzes maken en als jouw vriend ervoor kiest om bij jou te blijven in voor-en tegenspoed (ongeacht hoe lang dat al duurt), hoef jij je niet schuldig te voelen dat je zo'n "slechte vriendin" bent. 

liefs, Jorin

Hoi Jorin,

Ja, dat begrijp je goed, haha. Pfoe het zit nou eenmaal in mijn karakter denk ik. Ik weet dat het in voor en tegenspoed hoort te zijn, maar ik vind niet dat er iemand moet lijden in een relatie, voor de ander. Daar ben ik het gewoon niet mee eens, dus vandaar eigenlijk. Natuurlijk bepaalt hij dat zelf,  maar hij is te aardig om een knoop door te hakken, dus dan voel ik mij de aangewezen persoon, om het zo maar te zeggen.

Bedankt voor je bericht!

Hoi Jorin,

Ja, dat begrijp je goed, haha. Pfoe het zit nou eenmaal in mijn karakter denk ik. Ik weet dat het in voor en tegenspoed hoort te zijn, maar ik vind niet dat er iemand moet lijden in een relatie, voor de ander. Daar ben ik het gewoon niet mee eens, dus vandaar eigenlijk. Natuurlijk bepaalt hij dat zelf,  maar hij is te aardig om een knoop door te hakken, dus dan voel ik mij de aangewezen persoon, om het zo maar te zeggen.

Bedankt voor je bericht!

hoi hoi 
het getuigd ook van respect en zelfrespect maar wegloop voor angst niet aan te gaan is weer iets anders, maar snap je voor beide geen ongezonde relatie wil ,maar wat is gezond ongezond, ja ik vind in ieder geval je volwassen beslist en aan je zelf werkt en je juist hem sowieso trouw aan zichzelf gunt en dat is belangrijkste los van elkaa,r want als jullie bij elkaar dan komt wle bij elkaar, en ja ik voel het meer als loslaten uit liefde en dat is niet makkelijk , ik heb dat ook meegemaakt maar niet in deze situatie maar ander soort iets.

sterkte en respect juist .

Hoi Jorin,

Ja, dat begrijp je goed, haha. Pfoe het zit nou eenmaal in mijn karakter denk ik. Ik weet dat het in voor en tegenspoed hoort te zijn, maar ik vind niet dat er iemand moet lijden in een relatie, voor de ander. Daar ben ik het gewoon niet mee eens, dus vandaar eigenlijk. Natuurlijk bepaalt hij dat zelf,  maar hij is te aardig om een knoop door te hakken, dus dan voel ik mij de aangewezen persoon, om het zo maar te zeggen.

Bedankt voor je bericht!

Haha ik heb dezelfde ideeën gehad hoor, maar ik ben ervan overtuigd dat mijn man heus wel weg zou gaan als hij het zat is. Ik bedoelde trouwens niet dat het "hoort" om bij elkaar te blijven ongeacht alle tegenspoed (mocht je dat zo begrepen hebben). Dat bepaalt ieder voor zich vind ik. Zo te horen sta je inderdaad helemaal achter je beslissing, zoals je al zei. Maar dat maakt het niet minder vervelend. Sterkte met je liefdesverdriet!

Haha ik heb dezelfde ideeën gehad hoor, maar ik ben ervan overtuigd dat mijn man heus wel weg zou gaan als hij het zat is. Ik bedoelde trouwens niet dat het "hoort" om bij elkaar te blijven ongeacht alle tegenspoed (mocht je dat zo begrepen hebben). Dat bepaalt ieder voor zich vind ik. Zo te horen sta je inderdaad helemaal achter je beslissing, zoals je al zei. Maar dat maakt het niet minder vervelend. Sterkte met je liefdesverdriet!

Nee ik begrijp je wel hoor! Je bent niet de eerste die dat egt, haha.Pfoe ja de pijn valt niet mee, maarja.  Dankjewel!

Hoi allemaal,

Niet heel lang geleden heb ik het uitgemaakt met mijn vriend. Niet omdat ik hem niet leuk meer vond, niet omdat hij mij niet leuk meer vond, maar omdat ik ervan overtuigd ben dat mijn depressie dingen voor hem opslokt. hij zegt zelf van niet, maar ik weet van wel, hij zegt het alleen om mij niet van streek te maken. Ik weet dat als je een relatie hebt, dingen van twee kanten moeten komen. Door mijn depressie vond ik dat ik er te weinig aan kon doen, en ik wil niet dat hij de de enige is die alleen maar geeft. Zo zit ik ondanks de depressie niet in elkaar. Het is een ontzettend moeilijk en emotioneel besluit geweest, maar ik wil voor hem een betere toekomst, want ik weet zeker dat hij door mijn dingen, zijn dromen niet waar kan maken, en dat gun ik hem natuurlijk niet.

Nu ben ik redelijk hartbroken en er slecht aan toe.. zucht. Al sta ik wel achter mijn beslissing, houden van is soms loslaten.. ho pijn het ook doet.

Iemand hier ook ervaring mee?

Liefs van Shalin

Hoi Shalin ik begrijp het ik denk dat ook heel regelmatig van mijn vriend en mij. Ik heb reeds twintig jaar problemen met depressie en stemmingswisselingen en gedrag stellen die niet bij me past. In al die tijd dat ik niet stabiel was en depressie had is mijn vriend naast me blijven staan en geloof me het was soms erg mijn gedrag. Toch heeft hij besloten te blijven en ik vraag me ook alle keren af of hij dit wel heeft verdiend. Ik voel me schuldig over mijn verleden en hetgeen ik hem heb aangedaan. Maar als ik zeg dat hij beter zijn leven verder aanpakt zonder mij is hij boos hij wil bij me blijven. Ik denk dat we inderdaad niet mogen denken in de plaats van een ander. De ander is niet verantwoordelijk voor ons gedrag en kan zelf eruit stappen als het nodig is. In mijn geval ben ik nu veel stabieler en beter en kan ik nu iets terug geven in de relatie. Wij genieten nu samen van mijn beterschap. Eigenlijk ben ik blij dat ik nu niet alleen ben en we de storm hebben doorstaan. Misschien kunnen  jullie nog praten ... Veel sterkte