Relatie 14 jaar

Hallo allemaal.

Ik zoek hier eigenlijk wat tips want ik loop hier al een lange tijd tegen aan. Deze situatie maakt het even wat lastig. 

Ik heb al 14 jaar samen met mijn partner. En zo zijn er periodes wat op en af gingen. Voornamelijk ook periodes dat het niet met mij lekker ging en hij nog steeds de moed hield op bij me blijven en te steunen. In van 2020 tot 2023 ongeveer gingen we veel uit. Ik dronk veel omdat ik merkte dat me angsten en onzekerheden soms weer begonnen te spelen. Toen kreeg ik een burnout waar ik uit ben geklommen en me weer wat beter voelde , maar daarna in 2025 door snel weer te willen werken in een gat viel. Het begint altijd eerst met negatieve gedachtes dan angsten en dan zit ik er in. 

Maar waar ik tegen aanloop is het feit dat ik nu al vele maanden thuis zit. Ik merk dat hij ook ruimte nodig heeft voor zicht zelf. Hij heeft nu ook een kort lontje en slaapt veel. Is veel vermoeid zegt hij. Hij hardloopt nu wel veel. Ik wil hem vaak graag het weekend zijn ding laten doen omdat ik het sneu vind dat hij aan me vast is geplakt. Maar ik heb ook nog angsten om alleen te zijn... dus dat maakt het zo moeilijk. Dagen dat hij aan het werk is kan ik prima op mezelf zijn. Maar gaat hij savonds /snachts weg ben ik vaak onrustig. 

Ik slik dus nu setraline en merk daardoor dat mijn gemoedstoestand  langzamerhand toch een stuk beter wordt. Ben gisteren zelfs de deur weer uit geweest want ik paar weken echt niet durfde. Ik wil dan det hij zich beter voelt , terwijl ik eerst weer aan mezelf moet gaan denken. Zijn er tips in hoe om te gaan in relatie hiermee?

Het is ook de vraag waar ik op dit moment in zit, burnout of een depressie of beide.