ik voel mij erg eenzaam heb ook maar klein netwerk 

zit vaker in bijna crises ik ga dan wandelen of fietsen dat moet ik doen volgden het signaleringsplan maar ja is niet leuk 
en dan het beeld bellen dan kan ik mijn emoties niet goed tonen was net aan nieuwe therapie begonnen bij psycholoog tot het corona begon zit beetje in zak en as dat beeld bellen hoeft van mij niet meer ben wel blij dat ik op medische gronden nog 2 keer 3 uur naar de dagbesteding kan gaan toch een beetje structuur

ik voel mij erg eenzaam heb ook maar klein netwerk 

zit vaker in bijna crises ik ga dan wandelen of fietsen dat moet ik doen volgden het signaleringsplan maar ja is niet leuk 
en dan het beeld bellen dan kan ik mijn emoties niet goed tonen was net aan nieuwe therapie begonnen bij psycholoog tot het corona begon zit beetje in zak en as dat beeld bellen hoeft van mij niet meer ben wel blij dat ik op medische gronden nog 2 keer 3 uur naar de dagbesteding kan gaan toch een beetje structuur

Hallo misterj, dank voor je bericht. Dat verplicht wandelen of fietsen zit mij ook erg dwars, zit al de hele tijd te worstelen dat ik dat nu ook moet doen, maar ik heb geen zin. Door jouw bericht heb ik besloten het toch maar even te doen, al is het maar even. Ik gebruik steeds de smoes dat iedereen thuis moet blijven om het niet te doen, maar dat is onzin natuurlijk. Wat fijn dat je nog die dagbesteding hebt, bijzonder ook, want bijna alles ligt stil. Wil je vertellen wat je dan doet?

Ik ben al jaren geleden gestopt met hulp. Ik kan niet zeggen dat het slechter gaat. Ja, soms is er een dag dag dat je tegen de muren oploopt maar dat hebben we allemaal wel eens. Voor de mensen die wel hulp nodig hebben lijkt me dit een erg vervelende situatie.
Ik probeer ondanks de ellende van nu er ook de positieve dingen uit te halen.
De mensen zijn over het algemeen vriendelijker. Er is minder verkeer wat ik zelf erg fijn vind. Dat soort dingen helpt om er wat anders naar te kijken.

Hoi Spruitje,
Mooi dat je naar de positieve veranderingen kunt kijken. Ik denk dat het in het 
algemeen de kunst is op zoek te gaan naar de dingen die je wel kunt waarderen. Ik heb dat echt moeten leren en vergt nog oefening hier en daar, maar dat is wel wat mij ook op de been houdt.

---

Mijn klachten zijn iets minder omdat veel stil ligt. Normaal gesproken heb ik de nodige moeite om mijn grenzen te bewaken. Nu worden er van buitenaf grenzen opgelegd en dat is voor mij wel prettig. Binnenkort gesprek met hulpverlener via de telefoon, maar daar heb ik geen problemen mee.

Wat voor grenzen bedoel je? Heb je een voorbeeld?

Als mij van buitenaf grenzen opgelegd worden, word ik juist een beetje recalcitrant haha. Nu niet hoor, omdat ik begrijp waarom ze er zijn.
Fijn dat het voor jou nu juist wat rust geeft.

Hoi Spruitje,
Mooi dat je naar de positieve veranderingen kunt kijken. Ik denk dat het in het 
algemeen de kunst is op zoek te gaan naar de dingen die je wel kunt waarderen. Ik heb dat echt moeten leren en vergt nog oefening hier en daar, maar dat is wel wat mij ook op de been houdt.

---

Wat voor grenzen bedoel je? Heb je een voorbeeld?

Als mij van buitenaf grenzen opgelegd worden, word ik juist een beetje recalcitrant haha. Nu niet hoor, omdat ik begrijp waarom ze er zijn.
Fijn dat het voor jou nu juist wat rust geeft.

Er komt op het (vrijwilligers)werk vaak veel op me af. Veel mensen willen graag van alles gerealiseerd hebben. Ik vind het dan nog steeds lastig om op de rem te trappen. Ik leer het steeds beter, maar het blijft lastig.

Ik voel me eenzamer, maar niet angstiger. Ben niet zo bang voor het virus want ik zie niemand, behalve in de supermarkt en daar houd ik afstand. Maar eenzamer wel, want alles wat ik nog wel buiten de deur deed, zoals vrijwilligerswerk of familie/vrienden bezoeken, is uitgevallen. Ik probeer wel dagelijks contact te houden met mensen via telefoon of whatsapp. De psychologische hulp is vervangen door telefoon of beeldbellen. Dat vind ik op zich geen probleem. Ik probeer me niet te veel zorgen te maken over hoe dit verder gaat, hoe lang het duurt en wat het allemaal voor gevolgen gaat hebben.
Groetjes,
Alais

Hoi Alais,

Ik mis ook de contacten en het bracht mij ritme en structuur. Dus ik moest eerst wel wennen en ook een beetje bang voor wat er zou gebeuren met mijn depressieve klachten als ik dat niet meer had. Goed dat je dagelijks contact blijft houden!

Denk dat het een goede tactiek is je vooral op andere dingen en bezigheden te richten dan op het nieuws/social media. Werkt voor mij in ieder geval wel.

---

ik voel me opgesloten thuis, er niet uit kunnen wanneer je wil met wie je wil, vind ik heel lastig. Ook het thuiswerken van mijn man vind ik belastend, hij ziet de hele dag wat ik wel en vooral wat ik niet doe. We zijn met zijn vijfen thuis (een werkt in de bouw) en dat is veel om dan stil te blijven voor de werkende factor, mijn dochter maakt een puinhoop van haar huiswerk en mijn andere dochter doet eigenlijk niks meer, want ze is geslaagd. DE therapie gaat via beeldbellen, maar dat hebben ze technisch niet goed voor elkaar, dat maakt het heel vervelend om te doen, ik heb niet veel aan die afspraken. Ik raak behoorlijk gefrustreerdvan dat thuisblijven en voel me iedere dag een beetje minder.

Groet,
Run

Hoi Run,

Met een gezin lijkt mij wel een extra uitdaging.
Zegt je man er steeds wat van? Of dat niet, maar denk je dat hij er wat van vindt?
Jammer dat het beeldbellen niet zo goed lukt nog, hoop dat ze het kunnen verbeteren. Anders misschien beter gewoon bellen? 
Kan je een moment nemen alleen te wandelen of een stukje gaan rijden? Misschien geeft je dat een rustmoment op de dag?

---

Er komt op het (vrijwilligers)werk vaak veel op me af. Veel mensen willen graag van alles gerealiseerd hebben. Ik vind het dan nog steeds lastig om op de rem te trappen. Ik leer het steeds beter, maar het blijft lastig.

Ah zo. Kan wel begrijpen dat het wel fijn is als je even geen verwachtingen hebt en dat rust geeft.

---

Ik voel me toch wel wat verloren in het corona gedoe.  De hulpverlening per telefoon vind ik niet fijn. Ik heb niet veel behoefte om onder mensen te zijn , dus dat scheelt  en die zijn er zowiezo al niet meer.  Het is denk ik confronterend omdat ik er nu echt  achter kom hoe bedroevend de kwaliteit van mn sociale kontakten is. Er is geen extra contact in deze tijd, het is gewoon er helemaal niet meer. Dus dat maakt dat ik me wat  eenzamer en mischien ook angstiger voel. 

Liefs, Mabel

Hoi Mabel,
Begrijp ik het goed dat je normaal wel wat contact hebt, maar dat je nu niks hoort?
Kan je zelf misschien het voortouw nemen in het contact? Als je er behoefte aan hebt, zou ik het zeker proberen.

Ik heb ook liever gewoon contact dan via telefoon of beeldbellen. Bij een face-to-face afspraak ben ik ook meteen even de deur uit.

---

ik voel mij erg eenzaam heb ook maar klein netwerk 

zit vaker in bijna crises ik ga dan wandelen of fietsen dat moet ik doen volgden het signaleringsplan maar ja is niet leuk 
en dan het beeld bellen dan kan ik mijn emoties niet goed tonen was net aan nieuwe therapie begonnen bij psycholoog tot het corona begon zit beetje in zak en as dat beeld bellen hoeft van mij niet meer ben wel blij dat ik op medische gronden nog 2 keer 3 uur naar de dagbesteding kan gaan toch een beetje structuur

Hoi MisterJ,
Helpt chatten en berichten uitwisselen ook bij het gevoel tegen eenzaamheid? Of heb je echt real life contact nodig?

Ik vind dat beeldbellen ook geen perfecte vervanging. Het is beter dan 0 contact, maar ik vind het niet vergelijkbaar. Kan je dat ook aangeven? Misschien is het wel mogelijk om af te spreken als je aangeeft dat je bij beeldbellen je emoties moeilijk kan uiten? 
Fijn dat de dagbesteding wel door gaat!

-bericht verwijdert-

real life vind ik beter jorin dar beeld bellen is leuk maar heb er toch moeite mee 

ik doe op de dagbesteding dingen tot 100 tellen dan in doosje stoppen en wegen is niet het moeilijkste werk maar je moet je toch concentreren had vorige week toch paar foutjes gemaakt met stickeren  maar dat komt dat ik er niet goed bij zit teveel met de dood bezig ben (heb chronische  suïcidaal) vooral door dat de structuur is weggevallen normaal en ik was net begonnen met te kijken wat van therapie bij zou aanslaan met een nieuwe psycholoog 

maandag en dinsdag morgen dagbesteding 
woensdag inloop afspraken 
donderdag zwemmen 
vrijdag iets leuks doen naar de oude buren of dagje grote stad 

De corona crisis heeft heel veel invloed heeft op mijn depressies, mede omdat mijn depressies mij dwingen tot social distancing. Social distancing geeft mij ( tijdelijk ) het gevoel van veiligheid. Maar ik heb soms heel erg de behoefte aan het tegenovergestelde. Wat helaas op dit moment niet mogelijk is.

real life vind ik beter jorin dar beeld bellen is leuk maar heb er toch moeite mee 

ik doe op de dagbesteding dingen tot 100 tellen dan in doosje stoppen en wegen is niet het moeilijkste werk maar je moet je toch concentreren had vorige week toch paar foutjes gemaakt met stickeren  maar dat komt dat ik er niet goed bij zit teveel met de dood bezig ben (heb chronische  suïcidaal) vooral door dat de structuur is weggevallen normaal en ik was net begonnen met te kijken wat van therapie bij zou aanslaan met een nieuwe psycholoog 

maandag en dinsdag morgen dagbesteding 
woensdag inloop afspraken 
donderdag zwemmen 
vrijdag iets leuks doen naar de oude buren of dagje grote stad 

Hi misterj, wat fijn dat je toch nog die dagbesteding hebt. Of begrijp ik dat verkeerd? Ik dacht dat alle bijeenkomsten zo'n beetje zijn verboden. Als die structuur die je noemt is weggevallen is het inderdaad zwaar. Dat ervaar ik zelf ook. Jezelf bezighouden is best moeilijk als je hoofd er met je vandoor gaat.
Sterkte en groetjes
Alais

dat wat schreef was voor dit alles was een beetje onduidelijk sorry 

nu doe ik 

maandag van 10 tot 13 uur dagbesteding en woensdag van 13 tot 16 uur de rest doe ik thuis zitten en wat fietsen en wandelen