Hoi iedereen!
Ik heb ook vaak herhaaldelijk last van negatieve gedachtes die voor mijn gevoel plotseling komen opzetten. Die houden dan meestal een paar weken aan totdat ik breek en dan gaan ze langzaam weer weg. Voor mijn gevoel schommelt het mijn hele leven al zo op en neer, tussen het gaat goed en het gaat heel slecht met niet echt iets er tussen in. Hierdoor heb ik ook een eetstoornis ontwikkeld, puur om maar die nare gedachtes niet te hoeven voelen. Ik haat mezelf toch al dus dan kan ik mezelf net zo goed vol proppen. Dit versterkt dan uiteindelijk natuurlijk ook alleen maar die negatieve gedachtes. Ik ben nu vanuit de psycholoog doorgestuurd naar de psychiater en daar heb ik de diagnose Adhd gekregen. Ik ben nu net begonnen met ritalin, maar ik merk dat de negatieve gedachtes terug komen en vooral heel heftig in de avond. Het verlangen om niet meer te willen leven is dan het sterkst. Ook al is die vaak wel in mindere mate aanwezig. 
Ik voel me zo abnormaal dat ik die gedachtes heb. Ik heb wel een erg begripvolle omgeving, maar ik merk dat het een keer op houd. Ze kunnen zich maar tot zo ver inleven en ik merk dat het hen ook telkens mee naar beneden trekt. Ik wil er niet telkens voor zorgen dat zij zich ook minder voelen door mij en ben bang dat ze anders steeds verder afstand van mij zullen nemen. Ik wil zelf ook niet zo zijn..
Ik merk dat ik enorm de behoefte heb om dit gevoel te delen met mensen die ook deze gevoelens ervaren.
Ik vind het heel lastig om mijn gevoelens goed te delen, als ik ze op moet schrijven. Ik heb me al aangemeld voor de supportgroep bij de depressie vereniging, maar heb hier nog geen reactie op. Mijn vraag is dan ook of misschien iemand hier een keer (in een groepje) wil afspreken om het hier in het echt met elkaar over te hebben. (ik weet niet of dit de goede site is voor deze vraag, maar het lijkt me ontzettend fijn) Ik vind het een grote stap om dit te vragen, maar ik merk dat de behoefte heel groot is. Ik ben al vaak terug gevallen in de depressie en wil nu niet weer zo diep zakken..
In ieder geval bedankt voor het lezen!
Groetjes B  

Hoi iedereen!
Ik heb ook vaak herhaaldelijk last van negatieve gedachtes die voor mijn gevoel plotseling komen opzetten. Die houden dan meestal een paar weken aan totdat ik breek en dan gaan ze langzaam weer weg. Voor mijn gevoel schommelt het mijn hele leven al zo op en neer, tussen het gaat goed en het gaat heel slecht met niet echt iets er tussen in. Hierdoor heb ik ook een eetstoornis ontwikkeld, puur om maar die nare gedachtes niet te hoeven voelen. Ik haat mezelf toch al dus dan kan ik mezelf net zo goed vol proppen. Dit versterkt dan uiteindelijk natuurlijk ook alleen maar die negatieve gedachtes. Ik ben nu vanuit de psycholoog doorgestuurd naar de psychiater en daar heb ik de diagnose Adhd gekregen. Ik ben nu net begonnen met ritalin, maar ik merk dat de negatieve gedachtes terug komen en vooral heel heftig in de avond. Het verlangen om niet meer te willen leven is dan het sterkst. Ook al is die vaak wel in mindere mate aanwezig. 
Ik voel me zo abnormaal dat ik die gedachtes heb. Ik heb wel een erg begripvolle omgeving, maar ik merk dat het een keer op houd. Ze kunnen zich maar tot zo ver inleven en ik merk dat het hen ook telkens mee naar beneden trekt. Ik wil er niet telkens voor zorgen dat zij zich ook minder voelen door mij en ben bang dat ze anders steeds verder afstand van mij zullen nemen. Ik wil zelf ook niet zo zijn..
Ik merk dat ik enorm de behoefte heb om dit gevoel te delen met mensen die ook deze gevoelens ervaren.
Ik vind het heel lastig om mijn gevoelens goed te delen, als ik ze op moet schrijven. Ik heb me al aangemeld voor de supportgroep bij de depressie vereniging, maar heb hier nog geen reactie op. Mijn vraag is dan ook of misschien iemand hier een keer (in een groepje) wil afspreken om het hier in het echt met elkaar over te hebben. (ik weet niet of dit de goede site is voor deze vraag, maar het lijkt me ontzettend fijn) Ik vind het een grote stap om dit te vragen, maar ik merk dat de behoefte heel groot is. Ik ben al vaak terug gevallen in de depressie en wil nu niet weer zo diep zakken..
In ieder geval bedankt voor het lezen!
Groetjes B  

Hoi B,
Stoer dat je deze vraag stelt. Ik vind het juist makkelijker op deze manier, maar ik zal er eens over nadenken.
In welke regio woon je?

Hoi B,
Stoer dat je deze vraag stelt. Ik vind het juist makkelijker op deze manier, maar ik zal er eens over nadenken.
In welke regio woon je?

Ik woon rondom Eindhoven, maar studeer momenteel in Maastricht ?

---

Ik woon rondom Eindhoven, maar studeer momenteel in Maastricht ?

Ik woon rondom Eindhoven, maar studeer momenteel in Maastricht ?

---

Hmm, is voor mij beide niet in de buurt. Misschien andere mensen??
Eventueel oproepje in de chat plaatsen?

Hoi B,

Dank voor je vraag, heel goed dat je die stelt.

Ik herken je behoefte, ik heb in het verleden ook steun gehad aan het live ontmoeten van lotgenoten.
Wel onder begeleiding, anders bloedt het dood of kom je tot minder in mijn ervaring.

Hoewel het bij mij op dit moment niet super gaat, ook weer niet heel slecht, heb ik deze behoefte (nu) niet.
Trouwens wonen we niet bij elkaar in de buurt.

Ik heb wel even gegoogled, op ADHD en lotgenoten, en tadaa:
- https://www.impulsenwoortblind.nl/adhd/adhd-cafe/
- https://www.kiesbeter.nl/onderwerpen/adh...ctorId=104 (beetje naar beneden scrollen, paar linkjes voor lotgenotencontact)
- https://www.addkenmerken.net/levensverha...-adhd-hsp/

De laatste site is meer een optie voor tussendoor, waar lotgenoten hun verhalen op gezet hebben.
Misschien heb je er wat aan te lezen, of triggert het je je eigen verhaal te delen.
Ik ga zelf even een stuk over het verschil tussen ADD, ADHD en HSP lezen, want ik zie mezelf meer als HSP, misschien heb ik daar nog wat aan.

Trouwens, voor je naasten is het ook een optie naar een supportgroep te gaan, misschien kun je dat ook met ze bespreken? Ook als manier om te checken hoe het voor hen is dat jij deze klachten hebt, en hoe zij dat volhouden, wat zij daarbij nodig hebben. Niet, dat jij dat hoeft te bieden, maar wel, dat jij daar oog voor hebt.

De stichting Labyrinth organiseert lotgenotengroepen voor "de omgeving", zie https://labyrint-in-perspectief.nl/wat-d...ctgroepen/. Zuidelijkste zag ik in Eindhoven.

Veel succes, en nogmaals dank voor het delen, heb ik zelf ook weer wat aan.

Hartelijke groet en sterkte,

Vera

PS Hoe zit het met schuld en schaamte? Spelen die bij jou een rol? Bij mij wel, een grote, nog steeds, maar het heeft lang geduurd voor ik dat doorkreeg. Dat op zich helpt al. Ik zet zo in de map Tips voor Lotgenoten een link naar een stuk dat ik daar vandaag over las en dat bij mij resoneerde, iets dat ik herkende, dat me hoop geeft.