Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Pfffff klaar mee


#1

Hoi,

Ik zal mij even voorstellen; ik ben 38, moeder van 2 jongens ( 9 en 12 ), werk 3 dagen, koophuis en een relatie van 15 jaar met een man die last heeft van depressies en dat niet wil herkennen. Nu zit hij al 1,5 jaar thuis, sinds januari is hij werkloos. Al jaren doe ik mijn best, onderga zijn buien en praat alles goed tegenover de kids. Sinds een paar weken ligt hij weer eens of op de bank of in bed. Zegt niks, reageert niet, is ongelofelijk chagerijnig en is eigenlijk een levend lijk. Aangezien hij niet wil gaan werken kunnen we eerdaags het huis niet meer betalen. Als ik daar over wil praten heb ik ongelijk enz enz. Ik ben er klaar mee. Hij toont 0 intresse in zijn kinderen, oudste is net naar de middelbare school. Dit is niet goed voor de kids. Dus ik wil weg, ga op zoek naar een huurhuis...hoe moet ik nou met hem afspraken gaan maken over alles als hij niet reageert? Iemand ervaring mee? Groetjes
Work hard, play harder  Heart
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Spook :   • HansSlag
Antwoord

#2

(09-09-2017, 17:41)Spook schreef: Hoi,

Ik zal mij even voorstellen; ik ben 38, moeder van 2 jongens ( 9 en 12 ), werk 3 dagen, koophuis en een relatie van 15 jaar met een man die last heeft van depressies en dat niet wil herkennen. Nu zit hij al 1,5 jaar thuis, sinds januari is hij werkloos. Al jaren doe ik mijn best, onderga zijn buien en praat alles goed tegenover de kids. Sinds een paar weken ligt hij weer eens of op de bank of in bed. Zegt niks, reageert niet, is ongelofelijk chagerijnig en is eigenlijk een levend lijk. Aangezien hij niet wil gaan werken kunnen we eerdaags het huis niet meer betalen. Als ik daar over wil praten heb ik ongelijk enz enz. Ik ben er klaar mee. Hij toont 0 intresse in zijn kinderen, oudste is net naar de middelbare school. Dit is niet goed voor de kids. Dus ik wil weg, ga op zoek naar een huurhuis...hoe moet ik nou met hem afspraken gaan maken over alles als hij niet reageert? Iemand ervaring mee? Groetjes

heel lastig, maar ga eens samen naar de huis arts, ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om met iemand te leven die een depressie heeft.
Hier nu ongeveer 4 haar met ups en downs.
Antwoord

#3

(09-09-2017, 23:07)papsie schreef: heel lastig, maar ga eens samen naar de huis arts, ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is om met iemand te leven die een depressie heeft.
Hier nu ongeveer 4 haar met ups en downs.

Dat wil hij helaas niet, er niks mis met hem. Huisarts is op de hoogte, psycholoog wil hij niet heen, ggz wil hij niet van horen....hij wil niks. Wat moet je dan doen?
Work hard, play harder  Heart
Antwoord

#4

(10-09-2017, 08:40)Spook schreef: Dat wil hij helaas niet, er niks mis met hem. Huisarts is op de hoogte, psycholoog wil hij niet heen, ggz wil hij niet van horen....hij wil niks. Wat moet je dan doen?

Soms hebben depressieve mensen een duwtje nodig. Zelf hebben ze de fut er niet meer voor of zijn ze heel ergens anders in hun hoofd. Dit zal misschien niet aardig overkomen maar de situatie zou houden is ook niet goed.
Sleep hem mee naar de huisarts (dit is het meest laagdrempelige). misschien doen ze ook huisbezoek? Misschien de wijkagent?
Vraag zijn ouders/familie je te helpen, haal ze allemaal bij elkaar. leg ook uit dat de situatie zo niet kan blijven. dat het niet goed is voor de kids.
Antwoord

#5

(10-09-2017, 13:35)pedra schreef: Soms hebben depressieve mensen een duwtje nodig. Zelf hebben ze de fut er niet meer voor of zijn ze heel ergens anders in hun hoofd. Dit zal misschien niet aardig overkomen maar de situatie zou houden is ook niet goed.
Sleep hem mee naar de huisarts (dit is het meest laagdrempelige). misschien doen ze ook huisbezoek? Misschien de wijkagent?
Vraag zijn ouders/familie je te helpen, haal ze allemaal bij elkaar. leg ook uit dat de situatie zo niet kan blijven. dat het niet goed is voor de kids.
Iedereen staat klaar om te helpen. Zijn ouders, zijn zus de huisarts...alleen hij wil niet. Als ik de huisarts thuis laat komen praat hij gewoon niet...van de week ga ik weer eens naar de huisarts maar ook zij kan niks als hij niet wil. Onmogelijke situatie zo.
Work hard, play harder  Heart
Antwoord

#6

(10-09-2017, 18:53)Spook schreef: Iedereen staat klaar om te helpen. Zijn ouders, zijn zus de huisarts...alleen hij wil niet. Als ik de huisarts thuis laat komen praat hij gewoon niet...van de week ga ik weer eens naar de huisarts maar ook zij kan niks als hij niet wil. Onmogelijke situatie zo.
Moeilijke situatie. Als hij zelf helemaal geen stappen wil ondernemen dan kan de huisarts inderdaad weinig ondernemen. 
Je zegt dat je naar een huurhuis wilt gaan, bedoel je hiermee voorgoed of tijdelijk? Misschien zou het hem tot een ander inzicht kunnen brengen als jullie tijdelijk apart wonen.
Antwoord

#7

(10-09-2017, 23:17)Roy schreef: Moeilijke situatie. Als hij zelf helemaal geen stappen wil ondernemen dan kan de huisarts inderdaad weinig ondernemen. 
Je zegt dat je naar een huurhuis wilt gaan, bedoel je hiermee voorgoed of tijdelijk? Misschien zou het hem tot een ander inzicht kunnen brengen als jullie tijdelijk apart wonen.

Ons koophuis kunnen we op deze manier niet meer betalen, ook dat wil hij niet erkennen ( of beangstigd hem teveel) dus er moet sowieso een oplossing komen daarvoor, moeten we verkopen dan ga ik alleen met de kids in een huis. Is dat voorgoed? Geen idee....als hij zo diep in zijn depressie blijft wel. Het huis verkopen door financiële druk gaat hem geen goed doen. Ik denk dat hij dan helemaal niet meer omkijkt naar zijn kinderen of mij.
Work hard, play harder  Heart
Antwoord

#8

(11-09-2017, 13:12)Spook schreef: Ons koophuis kunnen we op deze manier niet meer betalen, ook dat wil hij niet erkennen ( of beangstigd hem teveel) dus er moet sowieso een oplossing komen daarvoor, moeten we verkopen dan ga ik alleen met de kids in een huis. Is dat voorgoed? Geen idee....als hij zo diep in zijn depressie blijft wel. Het huis verkopen door financiële druk gaat hem geen goed doen. Ik denk dat hij dan helemaal niet meer omkijkt naar zijn kinderen of mij.

Het moeilijkste blijft denk ik dat hij geen hulp wil aannemen. Als hij echt diep in een depressie dan is het moeilijk om daaruit te komen, zelfs met hulp. 

De verkoop van zijn huis zal hem zeker geen goed doen, dan komen er weer andere problemen naar voren die geregeld moeten worden. 

Maar ook voor jou is dit heel moeilijk!!

Soms worden mensen verplicht behandeld of opgenomen maar ik weet niet in welke situaties dit van toepassing is...
Antwoord

#9

(11-09-2017, 13:43)Roy schreef: Het moeilijkste blijft denk ik dat hij geen hulp wil aannemen. Als hij echt diep in een depressie dan is het moeilijk om daaruit te komen, zelfs met hulp. 

De verkoop van zijn huis zal hem zeker geen goed doen, dan komen er weer andere problemen naar voren die geregeld moeten worden. 

Maar ook voor jou is dit heel moeilijk!!

Soms worden mensen verplicht behandeld of opgenomen maar ik weet niet in welke situaties dit van toepassing is...
Ik heb eerdaags weer een afspraak met de dokter dan zal ik eens horen naar de mogelijkheden.
De financiële druk helpt ook niet?. Ik kan er goed mee omgaan, ik vind verschrikkelijk voor de kinderen. Dit heb ik nooit gewild voor ze. De oudste is 12 en vindt het erg moeilijk dat zijn vader amper interesse toont. De jongste is 9 en bij hem merk ik dat het in zijn koppie gaat zitten. Hij worstelt met zijn gevoelens ( dus daar ben ik gelijk mee aan de slag gegaan ). Ik moet werken maar eigenlijk willen de jongens dat ik thuis ben. Moeilijk moeilijk.
Work hard, play harder  Heart
Antwoord

#10

(11-09-2017, 14:48)Spook schreef: Ik heb eerdaags weer een afspraak met de dokter dan zal ik eens horen naar de mogelijkheden.
De financiële druk helpt ook niet?. Ik kan er goed mee omgaan, ik vind verschrikkelijk voor de kinderen. Dit heb ik nooit gewild voor ze. De oudste is 12 en vindt het erg moeilijk dat zijn vader amper interesse toont. De jongste is 9 en bij hem merk ik dat het in zijn koppie gaat zitten. Hij worstelt met zijn gevoelens ( dus daar ben ik gelijk mee aan de slag gegaan ). Ik moet werken maar eigenlijk willen de jongens dat ik thuis ben. Moeilijk moeilijk.

Meer kun je naar mijn weten ook niet doen. 

De financiële druk is nog eens extra vervelend bij de hele situatie die er al is.

Goed van je dat je meteen hebt gesignaleerd dat je jongste het er moeilijk mee heeft en zeker ook dat je daar meteen actie op hebt ondernomen. De kinderen zijn er heel gevoelig voor ze krijgen alles van dichtbij mee en kunnen daar behoorlijk last van hebben, ik heb dit zelf ook gehad met mijn 2 zoontjes.
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)