Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Partner in afkickkliniek en is depressief


#1

Hallo allemaal, 

Ik zal me even voorstellen ik ben een vrouw van 26 en heb nu ongeveer een jaar een relatie met mijn vriend. 

Vanaf het begin af aan is hij eerlijk geweest over zijn verslaving en vlak naardat ik hem heb leren kennen is hij ook gaan afkicken. Wij zijn vrij snel samen gaan wonen en dat ging allemaal prima totdat corona kwam en hij zijn baan verloor. Hij kwam daardoor thuis tw zitten en kreeg weer een terugval. Wachtlijsten voor afkickklinieken waren onwijs lang daarom besloten om zelf maar weer af te kicken. Helaas kwam hij daardoor in een psychose terecht waardoor hij nog meer zichzelf verloor en ik ook met mijn handen in het haar zat. Inmiddels is hij opgenomen in een kliniek. Helaas gaat het met de dag slechter met hem. Hij is heel somber vind niks meer leuk en heeft nergens meer zin in. Sluit mij en zijn ouders volledig buiten terwijl wij hem alleen maar proberen te steunen. Hij benoemd zelf ook dat hij zoxh depressief voelt.

Ik weet ondertussen niet meer waar ik goed aan doe met hem en moet ik dit eveb van mij afachrijven
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Blueeyes94 :   • Okky
Antwoord

#2
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 31-10-2020, 22:40 door desireless.)

Mijn ervaring is dat dit vrijwel altijd tijdelijk is, dus maak je er niet te druk over.
Meestal hebben mensen niet voor niks een verslaving en vaak onderdrukken ze er iets mee.
Hou er rekening mee dat zolang de oorzaak niet opgelost is kan hij vaker terugvallen.
Antwoord

#3

Hallo Blueeye,

Allereerst hartelijk welkom op dit forum.

Of hij een depressie doormaakt is natuurlijk nog niet zeker. Waarschijnlijk baalt hij enorm van de situatie waarin hij is terecht gekomen en vindt hij zich waarschijnlijk een grote 0. Het is niet niks zo'n psychose en het duurt een tijd om er van te herstellen. Bovendien zal hij ook wel medicatie hebben gekregen, die zijn stemming ook nog eens beïnvloed. Ondanks het feit dat het mis ging vind ik het wel heel moedig dat hij thuis is gaan afkicken. Verder kun je zijn terugval ook zien als een leermoment en is het niet het einde van de wereld. Leren omgaan met tegenslag en de emoties die daarbij een rol spelen is zeker de eerste jaren moeilijk en vraagt tijd en inzet en ervaring opdoen. 
Ook voor jou is dit een zware periode, probeer ook een beetje voor jezelf te zorgen.
Als je vragen hebt hoor ik het graag. Misschien kun je ons een beetje op de hoogte houden.

Groet, Bert
Antwoord

#4

(31-10-2020, 23:33)Bert schreef: Hallo Blueeye,

Allereerst hartelijk welkom op dit forum.

Of hij een depressie doormaakt is natuurlijk nog niet zeker. Waarschijnlijk baalt hij enorm van de situatie waarin hij is terecht gekomen en vindt hij zich waarschijnlijk een grote 0. Het is niet niks zo'n psychose en het duurt een tijd om er van te herstellen. Bovendien zal hij ook wel medicatie hebben gekregen, die zijn stemming ook nog eens beïnvloed. Ondanks het feit dat het mis ging vind ik het wel heel moedig dat hij thuis is gaan afkicken. Verder kun je zijn terugval ook zien als een leermoment en is het niet het einde van de wereld. Leren omgaan met tegenslag en de emoties die daarbij een rol spelen is zeker de eerste jaren moeilijk en vraagt tijd en inzet en ervaring opdoen. 
Ook voor jou is dit een zware periode, probeer ook een beetje voor jezelf te zorgen.
Als je vragen hebt hoor ik het graag. Misschien kun je ons een beetje op de hoogte houden.

Groet, Bert

Hallo Bert, 

Dankjewel voor je berichtje!

Ik zal de situatie iets verder uitleggen dan krijgen jullie er ook een beter beeld bij. 

Hij is verslaafd aan GHB, ongelovelijke rotzooi. In de tijd dat hij in die psychose zat heeft hij een aantal domme dingen gedaan en daardoor ook in aanraking met jusitie gekomen. Waardoor hij nu gedwongen zit opgenomen, wat het allemaal niet makkelijker maakt natuurlijk. Op het moment dat we hem wegbrachten ging allea gewoon goed al had ik wel mijn vermoedens dat die af sn toe weer gebruikte. Ik was nog niet thuis en werd gebeld dat hij weg wou daar en niet op de juiste plek zat. Ik heb daar niet aan meegewerkt omdat ik vond dat hij het een kans moet geven. Vanaf dat moment ging het alleen maar slechter. Vandaag kon ik even op bezoek bij hem en ik zag aan hem dat hij echt heel slecht eruit zag. Hij benoemde ook dat hij zich echt klote voelde en alleen maar stress heeft. 
Het is sws een jongen die sneller in het negatieve blijft hangen dan in het positieve.

Hij is momenteel aan het afbouwen met zijn medicatie en ik denk dat er nu gevoelens naar boven komen waar die hiervoor altijd heeft weggedrukt door of de drugs of de medicatie. Ik vind het vooral heel lastig om hier mee om te gaan want aan de ene kant wil ik hem helpen maar aan de andere kant weet ik dat ik hem niet ga helpen als ik hem daar weg haal. 



Ik zal jullie sws op de hoogte houden, vind het vooral fijn om even mijn hart te luchten zonder dat mensen er van alles van vinden
Antwoord

#5

Hallo Blueeye,

Inderdaad GHB is troep, goedkoop maar rotzooi. Dat hij onder invloed van GHB domme dingen heeft gedaan is niet zo gek. Misschien is nu even gedwongen opgenomen zijn voor nu even de beste oplossing. Je voelt je ook echt slecht, het geeft veel stress en je voelt je enorm ongedurig. Hoelang blijft hij daar nog? Een IBS is meestal drie dagen en dan opnieuw beoordelen, of is dit in zijn geval anders?
Het kan goed zijn dat er nu emoties boven komen die hij voordien verdoofde. Dat is vaak de onderliggende kern, het niet willen voelen en dus verdoven.
Hem daar nu weghalen is inderdaad geen goed idee, het kan zijn dat hij nu hard de bodem heeft geraakt en langzaam tot het besef gaat komen dat hij hulp nodig heeft.  
Schrijf hier gerust van je af en inderdaad er wordt hier geluisterd zonder oordeel.
Hoor het graag. 

Groet, Bert
Antwoord

#6

(01-11-2020, 00:33)Bert schreef: Hallo Blueeye,

Inderdaad GHB is troep, goedkoop maar rotzooi. Dat hij onder invloed van GHB domme dingen heeft gedaan is niet zo gek. Misschien is nu even gedwongen opgenomen zijn voor nu even de beste oplossing. Je voelt je ook echt slecht, het geeft veel stress en je voelt je enorm ongedurig. Hoelang blijft hij daar nog? Een IBS is meestal drie dagen en dan opnieuw beoordelen, of is dit in zijn geval anders?
Het kan goed zijn dat er nu emoties boven komen die hij voordien verdoofde. Dat is vaak de onderliggende kern, het niet willen voelen en dus verdoven.
Hem daar nu weghalen is inderdaad geen goed idee, het kan zijn dat hij nu hard de bodem heeft geraakt en langzaam tot het besef gaat komen dat hij hulp nodig heeft.  
Schrijf hier gerust van je af en inderdaad er wordt hier geluisterd zonder oordeel.
Hoor het graag. 

Groet, Bert

Hallo Bert, 

Hij zit in het forensische gedeelte en moet daar minimaal 3.maanden blijven. Vandaag even op bezoek geweest en hij leek iets vrolijker maar alsnog wel erg negatief ingesteld. Vind alles kut, vind dat die niet op de goede afdeling zit, herft geen honger meer en eet niet. Het blijft gewoon heel lastig om degene van wie je heel veel houdt zo te zien. Ik hoop dat hij snel gaat inzien dat hij daar echt geholpen wordt.

Bwn blij dat ik hier gewoon me verhaal kan doen zonder dat mensen zeggen, je moet bij hem weg gaan en hij ia niet goed voor je
Antwoord

#7

Hallo Blueeye,

Het is ook moeilijk iemand van wie je houd zo te zien.
Kan men hem op die afdeling ook goed begeleiden? Dat wil zeggen met zijn drugsproblemen en de onderliggende reden waarom hij gebruikt? Bieden zij een behandeling of lijkt het meer een gevangenis te zijn? Welke afdeling is in zijn ogen dan wel de goede afdeling?
Poeh je maakt een zware periode door Blueeye.
Hoor het graag.

Groet, Bert
Antwoord

#8

(02-11-2020, 00:00)Bert schreef: Hallo Blueeye,

Het is ook moeilijk iemand van wie je houd zo te zien.
Kan men hem op die afdeling ook goed begeleiden? Dat wil zeggen met zijn drugsproblemen en de onderliggende reden waarom hij gebruikt? Bieden zij een behandeling of lijkt het meer een gevangenis te zijn? Welke afdeling is in zijn ogen dan wel de goede afdeling?
Poeh je maakt een zware periode door Blueeye.
Hoor het graag.

Groet, Bert

Hallo Bert, 

Hij zit wat ik van hem begreep tussen ex gedetineerden die weer terug moeten naar de maatschappij die ook een drugsprobleem hebben. Wat ik van hem verder hoor is dat er bijna geen dagprogramma is en dat hij nu nog wacht op zijn behandelplan. En dat ze pas over 5 weken echt kunnen gaan kijken naar zijn onderliggende problemen om te gaan gebruiken. Hij zou graag naar een afdeling gaan die hem meer bied qua dagbesteding.

Ja het ia zeker niet makkelijk maar ben al blij dat die hulp krijgt dat heeft ook te lang geduurd
Antwoord

#9

Hallo Blueeye,

Ik vermoedde al zoiets. Dus een sober dagprogramma en nog geen behandeling. Deze groep ex gedetineerden staan waarschijnlijk ook niet te trappelen om hun gevoelswereld en emoties te delen, dus groepsgesprekken zijn waarschijnlijk niet aan de orde daar. Jammer dat er niet meer aangeboden wordt. Het enige positieve is dan dat hij in elk geval clean is en blijft. Denk je dat hij wel individuele gesprekken gaat krijgen? Vijf weken voor detox zonder behandelplan is wel erg lang. Trek jij het nog een beetje?

Groet, Bert
Antwoord

#10

(02-11-2020, 03:15)Bert schreef: Hallo Blueeye,

Ik vermoedde al zoiets. Dus een sober dagprogramma en nog geen behandeling. Deze groep ex gedetineerden staan waarschijnlijk ook niet te trappelen om hun gevoelswereld en emoties te delen, dus groepsgesprekken zijn waarschijnlijk niet aan de orde daar. Jammer dat er niet meer aangeboden wordt. Het enige positieve is dan dat hij in elk geval clean is en blijft. Denk je dat hij wel individuele gesprekken gaat krijgen? Vijf weken voor detox zonder behandelplan is wel erg lang. Trek jij het nog een beetje?

Groet, Bert

Hallo Bert, 

Ja eigenlijk heb ik beetje gevoel dat ze aan hun lot worden overgelaten. Groepsgesprekken zijn er wel maar niemand toont echt inzet. Hij heeft het er continu over dat hij ergens anders geholpen wil worden met mensen die met dezelfde doelstelling zitten als hij. Vandaag heeft die met andere klinieken contact gehad over de wachttijden etc. En hij wil dan graag in de tussentijd ambulante behandeling. Ik vind het een beetje dubbel want ik weet niet waar ikzelf goed aan doe op dit moment. Aan de ene kant zie ik hem nog verder afglijden dan dat hij al was en begrijp ik dat die daar weg wil aan de andere kant ben ik ook bang dat zodra hij eruit is en boor ambulante behandeling gaag hij weer terugvalt in oude gewoontes.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
01-02-2024, 00:15
Laatste bericht: don't know
31-01-2024, 11:10
Laatste bericht: Nicje
21-12-2023, 19:36
Laatste bericht: Mabel
28-03-2023, 08:44
Laatste bericht: Suuz
15-01-2023, 23:34
Laatste bericht: Simba
  Een depri partner als vrouw Started by Marijn
5 Replies - 1,947 Views
23-11-2022, 21:34
Laatste bericht: Anoniem2022
  Partner verstoot mij Started by Vidiyo
2 Replies - 688 Views
22-10-2022, 17:36
Laatste bericht: Fae
  Depressief door je relatie? Started by Anoniemm
8 Replies - 1,354 Views
10-08-2022, 08:13
Laatste bericht: Anoniemm
21-06-2022, 08:35
Laatste bericht: Joy
19-06-2022, 23:47
Laatste bericht: Pico



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)