Opstaan is zo moeilijk, de verleiding is zo groot. Ik word standaard wakker om 8.18 uur ongeveer. Neem pillen in en probeer verder te slapen wat zelden lukt. Het is niet goed ik weet het. Je hormonen gaan door de war. Bed lijkt wel magnetisch. Veilig, als ik op sta moet ik van alles doen.
Stil blijven liggen mediteren/bidden/suffen
Is aantrekkelijk en fout. Voel me er zo slecht over. Weet anderen goed te vertellen wat verstandig is, doe ook verstandige dingen als elke dag wandelen, mensen blijven zien en klusjes doen.
Maar dat uit bed komen lukt maar niet.
Heb nu doktersafspraak maandag 8 uur.
Zie er zeer tegenop. Maar is wel goed.
Mag ik s horen van mensen hier die uit zo een negatieve spiral kwamen? Ja gewoon opstaan.... nu roept mijn vrouw me voor de koffie half elf. Ik zit ermee, voel me slappe zak. Het is slecht. Ik weet het, ondanks goede ervaringen van de week.
Hoe hebben anderen dit aangepakt? 
Tips welkom

Hoi Dipjes,

Dit is voor iedereen wel herkenbaar neem ik aan. Niemand die depri is heeft zin in de dag, dus ja daar is opstaan wel een belangrijk punt in. Zonder die handeling begint de dag ook gewoon niet, dus stel je het uit. 

Een aantal jaar geleden had ik totaal geen ritme in dingen, en dat was slechter voor de depressie. Ik voelde mij toen meer wanhopig omdat je niet weet waar je aan toe bent, het lichaam en de geest zijn het even kwijt en plus de depressie dat gaat niet samen. Dus ik heb een ritme dat ik altijd rond dezelfde tijd opsta, en naar bed ga. Het is wel erg saai soms maar ja, beter voor de depressie en om nog enigzins nuttig te zijn. Dus misschien is het goed om daaraan te denken, als ik nu niet opsta ben k ook niet nuttig. En dat wil je wel zijn, toch? Anders voelt en is het helemaal zo leeg.

Ik hoop dat je er wat aan hebt, en wens je veel kracht toe.

Liefs van Shalin

hoi Dipjes,

Ja heel herkenbaar dat niet kunnen opstaan. Ik werd vandaag door mijn man aangesproken dat ik eigenlijk iedere dag terug ga naar bed, als ik de kinderen naar school heb gewerkt. Dat ik maar een paar uur wakker ben, omdat ik ook vroeg naar bed ga. Ik weet niet of dat zo slcht is, als ik op ben , ben ik bekaf en zou het liefst weer terug. Ik weet niet wat tegen die vermoeidheid te doen. Ik sleep mezelf door de dag en dan vind ik 11:00 opstaan vroeg genoeg, ook al is dat misschien niet zo.

groet,
Run

hoi Dipjes,

Ja heel herkenbaar dat niet kunnen opstaan. Ik werd vandaag door mijn man aangesproken dat ik eigenlijk iedere dag terug ga naar bed, als ik de kinderen naar school heb gewerkt. Dat ik maar een paar uur wakker ben, omdat ik ook vroeg naar bed ga. Ik weet niet of dat zo slcht is, als ik op ben , ben ik bekaf en zou het liefst weer terug. Ik weet niet wat tegen die vermoeidheid te doen. Ik sleep mezelf door de dag en dan vind ik 11:00 opstaan vroeg genoeg, ook al is dat misschien niet zo.

groet,
Run

---

Ja je wordt moe van het moe zijn daar heeft je man denk ik wel een punt. Wel weer goed dat je het zo regelt dat je er voor en na voor de kinderen bent. Dat mag gewaardeerd worden Run. Je plooit het toch maar zo. Mijn vrouw heeft ook zo een periode gehad en ik was helemaal vergeten dat ik toen vanalles deed. Nu is het andersom. Ze verwijt het me niet, roept me voor de koffie.
Maar ja we hebben geen kinderen meer thuis.
Dat herinner ik me van de eerste antidepressiva, dat ik eerst actiever werd. Dat voelde wel goed toen ik snapte wat er gebeurde (stemmingsverbetering kwam later) wil ik nu ook weer. Kleine stapjes maar he

---

Hoi Dipjes,

Dit is voor iedereen wel herkenbaar neem ik aan. Niemand die depri is heeft zin in de dag, dus ja daar is opstaan wel een belangrijk punt in. Zonder die handeling begint de dag ook gewoon niet, dus stel je het uit. 

Een aantal jaar geleden had ik totaal geen ritme in dingen, en dat was slechter voor de depressie. Ik voelde mij toen meer wanhopig omdat je niet weet waar je aan toe bent, het lichaam jlj de geest zijn het even kwijt en plus de depressie dat gaat niet samen. Dus ik heb een ritme dat ik altijd rond dezelfde tijd opsta, en naar bed ga. Het is wel erg saai soms maar ja, beter voor de depressie en om nog enigzins nuttig te zijn. Dus misschien is het goed om daaraan te denken, als ik nu niet opsta ben k ook niet nuttig. En dat wil je wel zijn, toch? Anders voelt en is het helemaal zo leeg.

Ik hoop dat je er wat aan hebt, en wens je veel kracht toe.

Liefs van Shalin

Dank je wel Shalin voor bemoedigend voorbeeld

---

Ja je wordt moe van het moe zijn daar heeft je man denk ik wel een punt. Wel weer goed dat je het zo regelt dat je er voor en na voor de kinderen bent. Dat mag gewaardeerd worden Run. Je plooit het toch maar zo. Mijn vrouw heeft ook zo een periode gehad en ik was helemaal vergeten dat ik toen vanalles deed. Nu is het andersom. Ze verwijt het me niet, roept me voor de koffie.
Maar ja we hebben geen kinderen meer thuis.
Dat herinner ik me van de eerste antidepressiva, dat ik eerst actiever werd. Dat voelde wel goed toen ik snapte wat er gebeurde (stemmingsverbetering kwam later) wil ik nu ook weer. Kleine stapjes maar he

---

Dank je wel Shalin voor bemoedigend voorbeeld

Shalin

Het regelmatig naar bed gaan lukt wel 
In de regel 23 u. In bed lezen, ook wel op mobiel bezig (stom!) slapen rond 1 soms 2uur. Slapen gaat goed gelukkig, net nog maar ¼ quietiapine 25 mg dus afbouwend.
Wakker altijd precies rond 8.20 Maar dat uit bed komen is een heel apart ding. Respect dat jij dat overwon. Ik moet dat ook. Is zo moeilijk maar ook beslissend voor de dag, verstand weet t, gevoel zegt lekker veilig blijven liggen, die dag is veel te moeilijk. Ja dat kent iedereen hier natuurlijk. Kleine stapjes, kleine klusjes
Voornemen is een manier weet ik.
Ondanks gister en eergister goede dagen blijft dit zo dominant probleem. Andere problemen maak ik wel stapje voor stapje kleiner gelukkig.

Ik ken dat probleem nu ook. Geen zin om aan de dag te beginnen. Slapen is het fijnste omdat de gedachten dan stil staan. Mijn oplossing is geweest (maar niet bewust): mijn hond. Kan natuurlijk ook iets anders zijn waar je 'smorgens het bed voor uit moet. Je kunt een dier niet laten wachten omdat jij geen zin hebt. Het is natuurlijk een tip met een korreltje zout he.. Maar misschien kun je zelf iets anders bedenken waarbij je het gevoel hebt: ik moet er nu echt uit!

Ik ken dat probleem nu ook. Geen zin om aan de dag te beginnen. Slapen is het fijnste omdat de gedachten dan stil staan. Mijn oplossing is geweest (maar niet bewust): mijn hond. Kan natuurlijk ook iets anders zijn waar je 'smorgens het bed voor uit moet. Je kunt een dier niet laten wachten omdat jij geen zin hebt. Het is natuurlijk een tip met een korreltje zout he.. Maar misschien kun je zelf iets anders bedenken waarbij je het gevoel hebt: ik moet er nu echt uit!

Dank je Positiva , ja een huisdier is zo wie zo goed idee, ik heb een konijn vrij in de tuin lopen maar heb je tip gehoord. Dank je om dit te delen. Voel me toch erkend en wat “gewoner” als zo veel anderen hier ook mee zitten te knutselen.

Herkenbaar.
Ik geef er op dit moment aan toe en voel nog geen dringende behoefte er verandering in aan te brengen.
Als ik die dag niets bijzonders te doen heb, zet ik de wekker om tien uur, het kan dan zomaar zijn dat ik er pas tegen twaalf uur uit kom. Ik slaap verder goed. 
Schiet de dag ook lekker op. Ik ga er van uit dat dit op termijn wel weer verandert, als ik weer stabieler word.

Shalin

Het regelmatig naar bed gaan lukt wel 
In de regel 23 u. In bed lezen, ook wel op mobiel bezig (stom!) slapen rond 1 soms 2uur. Slapen gaat goed gelukkig, net nog maar ¼ quietiapine 25 mg dus afbouwend.
Wakker altijd precies rond 8.20 Maar dat uit bed komen is een heel apart ding. Respect dat jij dat overwon. Ik moet dat ook. Is zo moeilijk maar ook beslissend voor de dag, verstand weet t, gevoel zegt lekker veilig blijven liggen, die dag is veel te moeilijk. Ja dat kent iedereen hier natuurlijk. Kleine stapjes, kleine klusjes
Voornemen is een manier weet ik.
Ondanks gister en eergister goede dagen blijft dit zo dominant probleem. Andere problemen maak ik wel stapje voor stapje kleiner gelukkig.

Hoi hoi.

Heel herkenbaar Dipjes moeite om uit bed te komen.
Ik zet elke ochtend de wekker om 8,45 en blijf liggen tot 9 uur en dan ga ik er echt uit terwijl ik zo graag nog n paar uur zou blijven liggen

Ik vind het toch knap hoe het iedereen lukt, om toch op te staan. petje af

groet,
Run