Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Opnieuw voorstellen


#1

Hallo,

Ik ben eerder actief geweest op dit forum (jaar geleden) maar toen een tijdje niet omdat ik het heel druk kreeg met mijn opleiding (veel te druk en ben daar ook weer aan onderdoor gegaan)
Ben een periode totaal overprikkelt geweest en pauze ingelast... Het enige wat ik toen deed op een dag was tekenfilms kijken. Daarna weer wat sporten opgepakt en een ritme aangehouden en eigenlijk ging het langzaam weer beter. Ik ging hypno therapie volgen en ben ondertussen ook verhuisd. 
En toen overleed mn vader. Dat is nu 1,5 maand geleden. Sindsdien ben ik eigenlijk helemaal fucked up... Ik weet niet hoe ik het anders kan noemen. 
Ik voel me heel levenloos en tegelijkertijd ook heel wanhopig en boos. Mn emoties zijn totaal in de war. Zo erg dat ik niet meer kan functioneren momenteel. 
Als ik buiten ben word ik gewoon bijna misselijk van de weerstand die ik voel voor het leven (bij het zien van het leven dus) 
Thuis in mn eigen bubbel voel ik me vooral heel erg vervlakt. 
Mn moeder en haar vriend proberen mij wel te steunen en soms lukt dat maar zij kunnen soms echt dingen zeggen of doen die totaal niet helpend zijn. Ze app en me dan om te checken hoe het gaat met de verwachting dat ze te horen krijgen dat het beter gaat maar dat kan ik niet waarmaken. 
Zij en vooral mn moeder maakt zich dan behoorlijk zorgen wat ook mij weer een soort van schuld gevoel oplevert omdat ze er soms zelfs van wakker ligt (ik lig bijna nooit wakker)
En ik maak me zorgen om haar gezondheid. 
Als ik dit zo typ vind ik het gek klinken maar zo is het wel... Het klinkt niet heel gezond :p

Toch ben ik dankbaar dat ze er zijn voor mijn want ook bv met brieven waar ik niet uit kom of dingen die geregeld moeten worden helpen ze mij. 
Deze maatschappij voelt voor mij alsof ik het nooit zou redden alleen en dat maakt me ook bang. (om hun te verliezen want dan sta ik er echt helemaal alleen voor) 
Contacten onderhouden vind ik ook heel moeilijk. 
Ik wil het ergens heel graag, voel me eenzaam maar ik ben er niet goed in en daar geef ik mijzelf dan weer voor op mn kop. Ik vergeet dan mensen terug te appen of mailen als er een contact ontstaat... Maar missch is het ook wel een angst (voor afwijzing/de verkeerde dingen te zeggen) 
Ook kan mijn gevoel over mezelf en anderen sterk wisselen vamwege de persoonlijkheidsproblemathiek die ik heb. 

Ook heb ik (denk ook mede vanwege mn psyche) behoorlijk weer wat lichamelijke ongemakken zoals onrustige huid, tinnitus, darm problemen/buikpijn, rug en schouder en nek pijn. 

Wilde even een update plaatsen anders verschijn ik hier zo weer uit het niets.
Antwoord

#2

(27-04-2021, 01:15)Djyn schreef: Hallo,

Ik ben eerder actief geweest op dit forum (jaar geleden) maar toen een tijdje niet omdat ik het heel druk kreeg met mijn opleiding (veel te druk en ben daar ook weer aan onderdoor gegaan)
Ben een periode totaal overprikkelt geweest en pauze ingelast... Het enige wat ik toen deed op een dag was tekenfilms kijken. Daarna weer wat sporten opgepakt en een ritme aangehouden en eigenlijk ging het langzaam weer beter. Ik ging hypno therapie volgen en ben ondertussen ook verhuisd. 
En toen overleed mn vader. Dat is nu 1,5 maand geleden. Sindsdien ben ik eigenlijk helemaal fucked up... Ik weet niet hoe ik het anders kan noemen. 
Ik voel me heel levenloos en tegelijkertijd ook heel wanhopig en boos. Mn emoties zijn totaal in de war. Zo erg dat ik niet meer kan functioneren momenteel. 
Als ik buiten ben word ik gewoon bijna misselijk van de weerstand die ik voel voor het leven (bij het zien van het leven dus) 
Thuis in mn eigen bubbel voel ik me vooral heel erg vervlakt. 
Mn moeder en haar vriend proberen mij wel te steunen en soms lukt dat maar zij kunnen soms echt dingen zeggen of doen die totaal niet helpend zijn. Ze app en me dan om te checken hoe het gaat met de verwachting dat ze te horen krijgen dat het beter gaat maar dat kan ik niet waarmaken. 
Zij en vooral mn moeder maakt zich dan behoorlijk zorgen wat ook mij weer een soort van schuld gevoel oplevert omdat ze er soms zelfs van wakker ligt (ik lig bijna nooit wakker)
En ik maak me zorgen om haar gezondheid. 
Als ik dit zo typ vind ik het gek klinken maar zo is het wel... Het klinkt niet heel gezond :p

Toch ben ik dankbaar dat ze er zijn voor mijn want ook bv met brieven waar ik niet uit kom of dingen die geregeld moeten worden helpen ze mij. 
Deze maatschappij voelt voor mij alsof ik het nooit zou redden alleen en dat maakt me ook bang. (om hun te verliezen want dan sta ik er echt helemaal alleen voor) 
Contacten onderhouden vind ik ook heel moeilijk. 
Ik wil het ergens heel graag, voel me eenzaam maar ik ben er niet goed in en daar geef ik mijzelf dan weer voor op mn kop. Ik vergeet dan mensen terug te appen of mailen als er een contact ontstaat... Maar missch is het ook wel een angst (voor afwijzing/de verkeerde dingen te zeggen) 
Ook kan mijn gevoel over mezelf en anderen sterk wisselen vamwege de persoonlijkheidsproblemathiek die ik heb. 

Ook heb ik (denk ook mede vanwege mn psyche) behoorlijk weer wat lichamelijke ongemakken zoals onrustige huid, tinnitus, darm problemen/buikpijn, rug en schouder en nek pijn. 

Wilde even een update plaatsen anders verschijn ik hier zo weer uit het niets.

Hoi Djyn, eerst en vooral mijn medeleven met het overlijden van je vader. Dat is heel recent en het is ergens wel te verwachten dat het je emoties onderste boven haalt. Zeker met een persoonlijkheidsproblematiek of emotieregulatiestoornis het woord zegt het zelf. Moeite met het regelen van onze emoties. Het overlijden van een dierbare ouder hakt er serieus in. Het zal tijd vergen dit te kunnen plaatsen maar ondertussen heb je t knap moeilijk hoor ik. Ik begrijp het , zoveel emoties dat je niet kan functioneren , heb dat jaren meegemaakt en nog soms. Jouw moeder is bezorgd en verwacht dat t beter met je gaat maar dat kan je nu nog niet waarmaken. Ik begrijp dat ze heel bezorgd moet zijn. Gelukkig zijn ze er wel voor jou voor praktische zaken anders zou het moeilijk worden nu je zo in de war bent. Contacten onderhouden dat kan ik ook niet. Het is ook  zo dat mijn gevoelens daaromtrent veel schommelen. Ik wil vooral een diep contact , anders hoeft het  voor mij niet meer. Ik kan niet meer faken , hoe zit dat voor jou? Heb je vrienden die je problemen begrijpen of heb je niemand? Ik denk ook dat als we zoveel schommelen in emoties we moeilijk contacten kunnen opbouwen. Ik heb net als jou ook veel lichamelijke klachten dat komt er dan ook nog bij. Heb je een psycholoog? En psychiater? IKzelf heb een psychiater en heb anderhalf jaar dialectische gedragstherapie gevolgd met een psycholoog. Ook neem ik medicijnen. Niettemin blijft het moeilijk schrijf maar lekker van je af ik ga het volgen en als je wilt chatten ik ben er vaak tot gauw cyranno
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen cyranno :   • Djyn
Antwoord

#3

Wat een mooi reactie Cyranno! 


Lieve Djyn, 

Als je vader zo kort geleden is overleden, is het echt niet vreemd dat je zo ontregelt raakt , zeker als je toch al gevoelig er voor bent. 
Daar doe je niet zoveel aan  vrees ik ... zoiets kost tijd,  en het duurt zolang als het duurt.  
Dan functioneer je een tijd niet, dat is niet vreemd. Probeer alleen te doen wat echt moet , overleven is gewoon voldoende . Niets mis met tekenfilms kijken. 
Hou het simpel .  
De aversie tegen t leven en de wereld om je heen  herken ik wel, bij periodes. . 
Je plek in het  leven kan echt zwaar en misplaatst voelen  . Ook dat gaat weer voorbij. Alleen zie je dat niet als je er in zit . 

Blijf hier schrijven wat je kwijt wilt . Je word gehoord, en bent niet alleen. 

Sterkte en liefs, Mabel
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Mabel :   • Djyn
Antwoord

#4

Hallo Djyn,

Heel beroerd om te horen van je vader! Rouw is een heel ongrijpbaar proces. Ik hoorde eens in een podcast dat je rouw niet kunt verwerken maar dat je het kunt overleven. Dat gaf bij mij wel iets herkenning, het is gewoon heel beroerd, zeker als het leven al lastig genoeg is van zichzelf. Je mag jezelf nu echt wel wat extra ruimte geven om je beroerd te voelen. Ik hoop dat je op termijn weer de moed vindt om wat te sporten en weer wat perspectief naar de toekomst ziet.

Ik ben nog niet zo lang geleden mijn vader verloren. Hij is door een ongeluk om het leven gekomen in een tijd dat er ook allerlei dingen speelden tussen mijn ouders en in de familie. Dat valt mij ook heel zwaar, en dat zie ik als een van de veroorzakers van mijn sombere periode. Ik vond het verschrikkelijk moeilijk om mensen te vetrouwen en voelde me zo verlaten, bedrogen zelfs.  Wat ik eigenlijk wil zeggen is: je bent niet alleen!
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Diogenes :   • Djyn
Antwoord

#5

Welkom nog,

Wat je beschrijft komt veel mensen bekend voor dus steun kun je hier vast wel vinden.
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Marjolein :   • Djyn
Antwoord

#6

(27-04-2021, 09:43)cyranno schreef: Hoi Djyn, eerst en vooral mijn medeleven met het overlijden van je vader. Dat is heel recent en het is ergens wel te verwachten dat het je emoties onderste boven haalt. Zeker met een persoonlijkheidsproblematiek of emotieregulatiestoornis het woord zegt het zelf. Moeite met het regelen van onze emoties. Het overlijden van een dierbare ouder hakt er serieus in. Het zal tijd vergen dit te kunnen plaatsen maar ondertussen heb je t knap moeilijk hoor ik. Ik begrijp het , zoveel emoties dat je niet kan functioneren , heb dat jaren meegemaakt en nog soms. Jouw moeder is bezorgd en verwacht dat t beter met je gaat maar dat kan je nu nog niet waarmaken. Ik begrijp dat ze heel bezorgd moet zijn. Gelukkig zijn ze er wel voor jou voor praktische zaken anders zou het moeilijk worden nu je zo in de war bent. Contacten onderhouden dat kan ik ook niet. Het is ook  zo dat mijn gevoelens daaromtrent veel schommelen. Ik wil vooral een diep contact , anders hoeft het  voor mij niet meer. Ik kan niet meer faken , hoe zit dat voor jou? Heb je vrienden die je problemen begrijpen of heb je niemand? Ik denk ook dat als we zoveel schommelen in emoties we moeilijk contacten kunnen opbouwen. Ik heb net als jou ook veel lichamelijke klachten dat komt er dan ook nog bij. Heb je een psycholoog? En psychiater? IKzelf heb een psychiater en heb anderhalf jaar dialectische gedragstherapie gevolgd met een psycholoog. Ook neem ik medicijnen. Niettemin blijft het moeilijk schrijf maar lekker van je af ik ga het volgen en als je wilt chatten ik ben er vaak tot gauw cyranno

Hoi cyranno,

Bedankt voor je reactie ik reageer nogal laat mijn excuzes daarvoor ook naar de anderen. 
De reacties hebben mij heel goed gedaan maar ik reageer dan soort van in mijn hoofd en vergeet dan echt terug te typen of weet gewoon even niet wat te zeggen.

Daarover voel ik me nu heel stom... Anyways

Ik heb wel een paar vrienden ja... Maar voel op dit moment de connectie moeilijk (ook omdat ik de connectie met mezelf moeilijk voel)
Antwoord

#7
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 12-05-2021, 01:38 door Djyn.)

(27-04-2021, 09:43)cyranno schreef: Hoi Djyn, eerst en vooral mijn medeleven met het overlijden van je vader. Dat is heel recent en het is ergens wel te verwachten dat het je emoties onderste boven haalt. Zeker met een persoonlijkheidsproblematiek of emotieregulatiestoornis het woord zegt het zelf. Moeite met het regelen van onze emoties. Het overlijden van een dierbare ouder hakt er serieus in. Het zal tijd vergen dit te kunnen plaatsen maar ondertussen heb je t knap moeilijk hoor ik. Ik begrijp het , zoveel emoties dat je niet kan functioneren , heb dat jaren meegemaakt en nog soms. Jouw moeder is bezorgd en verwacht dat t beter met je gaat maar dat kan je nu nog niet waarmaken. Ik begrijp dat ze heel bezorgd moet zijn. Gelukkig zijn ze er wel voor jou voor praktische zaken anders zou het moeilijk worden nu je zo in de war bent. Contacten onderhouden dat kan ik ook niet. Het is ook  zo dat mijn gevoelens daaromtrent veel schommelen. Ik wil vooral een diep contact , anders hoeft het  voor mij niet meer. Ik kan niet meer faken , hoe zit dat voor jou? Heb je vrienden die je problemen begrijpen of heb je niemand? Ik denk ook dat als we zoveel schommelen in emoties we moeilijk contacten kunnen opbouwen. Ik heb net als jou ook veel lichamelijke klachten dat komt er dan ook nog bij. Heb je een psycholoog? En psychiater? IKzelf heb een psychiater en heb anderhalf jaar dialectische gedragstherapie gevolgd met een psycholoog. Ook neem ik medicijnen. Niettemin blijft het moeilijk schrijf maar lekker van je af ik ga het volgen en als je wilt chatten ik ben er vaak tot gauw cyranno

Dankjewel en sorry voor mijn late reactie (ook naar de anderen die gereageerd hebben. Ik waardeer dat veel, neem alle woorden in me op en ze doen me goed maar reageren vind ik soms lastig vanwege lusteloosheid/leegte en ook een paar goeie dagen waarop ik er even niet aan wilde denken)

Ik vraag me ook af of ik wel "echt" depressief ben en niet gewoon rouw heb vanwege mn vader.
Aangezien ik nog nooit iemand verloren heb van dichtbij en vele depressieve episodes heb gehad kan ik het onderscheid niet zo goed maken.
Heb even gegoogled en daar word ook geschreven dat het veel op elkaar lijkt....

En in de war Cyranno is de juiste benaming. Gewoon niet goed meer helder na kunnen denken.
Vorige week had ik een hele goede week. Ik voelde me rustig, kalm en toch levend (valt gelijk op aangezien ik die gemoedstoestand niet vaak heb)
Ik was in mn vader s huis samen met een vriend?
(ik ken hem nog niet zolang maar ik geloof dat we vrienden zijn)
Ik zie mn familie en mn kat ook als vrienden.
En bv leuke contact met buren haal ik vaak meer uit dan vriendschappen aangezien het me (hoe bot dat missch ook klinkt) vaak meer energie kost dan oplevert.

En ja k loop bij de ggz waar k eig niet meer zoveel aan heb (heb mental based threatment gevolgd 2 jaar) ... En heb 1 x per week wat nu missch 2 x word begeleiding van de gemeente. Soms even kopje thee, soms wandeling, soms boodschappen of even wat dingen ordenen of opruiken als dat Weer Eens niet lukt. 
Ik typ Weer Eens met hoofdletters omdat ik vandaag mezelf slecht uit de verf vind komen met zo ongeveer alles. Sociaal, huishouden, ritme en structuur, mn opleiding en stage. 

Ik hoop je weer eens te treffen op de chat.

(27-04-2021, 10:24)Mabel schreef: Wat een mooi reactie Cyranno! 


Lieve Djyn, 

Als je vader zo kort geleden is overleden, is het echt niet vreemd dat je zo ontregelt raakt , zeker als je toch al gevoelig er voor bent. 
Daar doe je niet zoveel aan  vrees ik ... zoiets kost tijd,  en het duurt zolang als het duurt.  
Dan functioneer je een tijd niet, dat is niet vreemd. Probeer alleen te doen wat echt moet , overleven is gewoon voldoende . Niets mis met tekenfilms kijken. 
Hou het simpel .  
De aversie tegen t leven en de wereld om je heen  herken ik wel, bij periodes. . 
Je plek in het  leven kan echt zwaar en misplaatst voelen  . Ook dat gaat weer voorbij. Alleen zie je dat niet als je er in zit . 

Blijf hier schrijven wat je kwijt wilt . Je word gehoord, en bent niet alleen. 

Sterkte en liefs, Mabel

Mabel ik wil even zeggen dat ik je reacties (niet alleen bij mij) vaak zo mooi en wijs en helpend vind. Echt een talent!

En om nu je woorden nog een keer te lezen doet me goed aangezien ik vandaag vind dat ik meer had moeten doen van mezelf maar het niet lukt.
Zit veel te veel op mn telefoon nutteloze dingen te doen om mezelf af te leiden en zo het leven niet onder ogen hoeven te komen. 

Hou het simpel! Dat zou een hele goede zijn.

Dankjewel

(30-04-2021, 08:35)Diogenes schreef: Hallo Djyn,

Heel beroerd om te horen van je vader! Rouw is een heel ongrijpbaar proces. Ik hoorde eens in een podcast dat je rouw niet kunt verwerken maar dat je het kunt overleven. Dat gaf bij mij wel iets herkenning, het is gewoon heel beroerd, zeker als het leven al lastig genoeg is van zichzelf. Je mag jezelf nu echt wel wat extra ruimte geven om je beroerd te voelen. Ik hoop dat je op termijn weer de moed vindt om wat te sporten en weer wat perspectief naar de toekomst ziet.

Ik ben nog niet zo lang geleden mijn vader verloren. Hij is door een ongeluk om het leven gekomen in een tijd dat er ook allerlei dingen speelden tussen mijn ouders en in de familie. Dat valt mij ook heel zwaar, en dat zie ik als een van de veroorzakers van mijn sombere periode. Ik vond het verschrikkelijk moeilijk om mensen te vetrouwen en voelde me zo verlaten, bedrogen zelfs.  Wat ik eigenlijk wil zeggen is: je bent niet alleen!

Diagones het spijt mij ook van je vader. 
En ook dat er dingen spelen in de familie (was bij ons ook zo) die helemaal niet uitgepraat zijn maakt het voor mij ook heel lastig. Heb schuldgevoelens en boosheid alles door elkaar.

Vandaag realiseerde ik me ineens weer dat ik hem nooit meer spreek en kreeg allerlei beelden van toen we hem voor t eerst zagen na zn overlijden en de begrafenis en de rouwstoet wat zo onwerkelijk voelde (ik had 3 oxazepam genomen) dus ik heb het niet zo bewust meegemaakt allemaal want ik kon het niet aan. Ook idd door het familie gedoe.

Ik vraag me af...hoe onderscheidt jij rouw en depressie?

Ik had 2 x gereageerd (zo in de war ben ik kennelijk Big Grin) de andere reactie is wat gedetailleerder dus haal ik deze weg.

Ik bedoelde dat ik 2 x op cyranno reageerde  Dodgy #fml ik ben er niet helemaal bij.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Voorstellen Started by Monica1970
11 Replies - 179 Views
19-03-2024, 14:52
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen! Started by Zinge
4 Replies - 74 Views
16-03-2024, 16:34
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by Suze
2 Replies - 99 Views
28-02-2024, 19:01
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Kaatje123
5 Replies - 201 Views
25-02-2024, 22:52
Laatste bericht: Joy
11-02-2024, 22:53
Laatste bericht: Mabel
  Voorstellen Started by thevillageidiot1976
5 Replies - 194 Views
31-01-2024, 23:55
Laatste bericht: don't know
  Voorstellen Started by Sophia
3 Replies - 224 Views
22-12-2023, 18:06
Laatste bericht: Jupiter
  Voorstellen Started by Raketje
1 Replies - 170 Views
13-12-2023, 21:31
Laatste bericht: Joy
  Even voorstellen Started by Chaos
11 Replies - 656 Views
12-12-2023, 23:07
Laatste bericht: Mabel
  Even voorstellen Started by JoLa
4 Replies - 331 Views
12-12-2023, 14:38
Laatste bericht: JasperK



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)