Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Op laten nemen?


#1

Ik zit in een bipolaire depressie en met extra pillen lijkt er weinig schot in te komen.
Ik voel me angstig en benauwd en suicidaal. Mijn medicatie voorraad is uit voorzorg weggehaald, maar ik heb wel weer nieuwe ideeën die ik uiteraard voor me houd. 
Ik heb mbv heeeel veel pammen vannacht wel geslapen. Maae ik werd meteen in paniek weer wakker. Heb geprobeerd wat te wandelen met m'n zus. Was wel oke maar de zwarte hond wandelde ook mee. Ik wil niet meer is gewoon de uitkomst er is alleen een grote maar en dat is dat ik twee kindere  heb die ik het bijna niet kan aandoen. 
Ik lig in ben en krab m'n huid kapot van ellende. Kan niet lezen geen tv verdragen. Ik slik veel pammen om rustig te blijven en mezelf niks te doen. Typen gaat ook lastig, sorry dus daarvoor. Wat moet ik doen? Afwachten of t beter gaat of de crisisdienst  bellen. Alles is een advies he ik ben verantwoordelijk. Maar ik kom er niet meer uit
Antwoord

#2

Hoi, onthoud één ding: het komt altijd weer goed. Wat je ook voelt het is nooit permanent, het is een periode. Een opname kan je helpen zodat je je niet alleen voelt met je problemen en je deze periode even kunt overbruggen
Antwoord

#3

Rotsituatie Stoffel...
De vraag of crisis te bellen of niet heb ik ook regelmatig mee geworsteld. Het is aan jezelf in te schatten hoe (on)uithoudbaar de situatie is. En dat kan heel lastig zijn! Je schrijft dat je er wel nog wil zijn voor je kinderen. Houd dat in je hoofd en vertel dat hulpverlening maar ook dat andere gedachten, waarvan je schrijft dat je die voor je houdt, in je hoofd spelen. 
Het is zondag, misschien lukt het je nog tot morgen te wachten en dan je behandelaar/hulpverlening te bellen hoe het met je gaat.
Antwoord

#4

Hoi Stoffel, 
Niets mis mee de crisis dienst te bellen voor steun.  Het is niet gangbaar dat je dan meteen word opgenomen. 
Misschien kun je IHT begeleiding aanvragen . Dat is thuis begeleiding met als inzet een opname te voorkomen , maar als het niet houdbaar is gebeurd dat alsnog. Allemaal vrijwillig. 

Sterkte , en idd , houd jezelf veilig!
Antwoord

#5

Heb morgen een afspraak met mijn tharapeute. Psychiater is helaas met vakantie. Zijn wel vervangers, maar zij kent mijn nukken dus ik spreek het liefst alleen haar. Therapeute is verder wel gewoon oke.
Ze willen kijken of Intensieve Behandeling Thuis kan, maar daar heb ik denk ik niet zoveel aan. Eerlijk gezegd lukt de zorg voor mijn kinderen, het huishouden en acting normal mij niet meer. Er komt veel op de schouders van mijn man neer en hij heeft ook gewoon een baan in het onderwijs dus kan ook niet schuiven qua werktijden.  
Ik merk dat als ik mij niet (stiekem) volledig sedeer met pammen, ik volledig van de kaart raak en obsessief bezig ben met suicide mogelijkheden. De brieven zijn al geschreven en tref bepaalde voorbereidingen, nadat mijn 'pillendoos' is afgepakt. Ik ben continu bang en dan vooral voor mezelf en wat ik ga doen. Maar hoe ga ik dit morgen aan mijn therapeut vertellen. Want zij zal mijn plan nooit goedkeuren. Das 1 en zeg ik niks dan laat ik straks 2 lieve kinderen achter bij hun lieve papa.
Antwoord

#6

Stoffel, goed dat je morgen een gesprek hebt. Ik begrijp je dat je liever weg wilt uit huis nu. Een gezin geeft veel prikkels en zo’n behandeling geeft nog meer prikkels er bovenop. Tenminste zo zie ik het. 

Denk dat je toch beter de therapeute kunt vertellen dat je aan suïcide denkt. En dat je ook bezig bent met voorbereidingen. 
Ze zal dat echt wel vaker voorbij hebben zien komen, mensen die er mee bezig zijn. 

Of je nou wel of niet een lieve man en kinderen hebt, die gedachtes kunnen er zijn. 

Ik vond zelf opname niet zo prettig maar hoor ook wel eens dat mensen die thuis een gezin hebben, er tot rust komen. 

Als je zoveel pammen nodig hebt dan heb je vooral even rust nodig. Ik hoop dat je een goed gesprek hebt morgen.
Antwoord

#7

Dank voor jullie lieve  woorden. Ik ga de opties straks bespreken. De supermarkt heb ik vanmorgen al gered dus das een positief begin!
Antwoord

#8

Goed dat je de supermarkt hebt gehaald. 

Het zou ook nog jammer zijn als je er nu tussen uitpiept , omdat een  bipo depressie ook weer n omslagpunt kent.  Maar dat uitzitten is  niet te doen zo te lezen . Vertel dat ! 

Sterkte
Antwoord

#9

(14-02-2022, 11:01)Mabel schreef: Goed dat je de supermarkt hebt gehaald. 

Het zou ook nog jammer zijn als je er nu tussen uitpiept , omdat een  bipo depressie ook weer n omslagpunt kent.  Maar dat uitzitten is  niet te doen zo te lezen . Vertel dat ! 

Sterkte

Dank je. Bipolaire depressies schijnen blijken idd heel heftig te zijn en kunnen toch ook lang aanhouden helaas. Ik ga mijn best doen om er weer uit te komen. Is me tenslotte altijd gelukt. Al lijkt het deze keer anders. Veel angst en paniek klachten ook dat ik wel tegen de muren op kan klimmen en letterlijk m'n huid openkrab van stress. En dan het huishouden niet te veel moet laten versloffen  kinderen helpen met hun huiswerk vrijwilligerswerk doen, vriendinnen af zeggen met een smoes en ook nog proberen een beetje vrolijk te kijken. En dan mijn man zo min mogelijk belasten, want die heeft het met zijn werk en eigen ziekte ook niet makkelijk. Dus schuldgevoel is ook enorm. Als afleiding schrijf ik gedichten vrij slecht dat wel maar boeiend. Geluid van tv kan ik niet verdragen en lezen mijn hobby lukt niet goed. Dus luister ik zacht naar luisterboeken,vergeet wel waar ze over gaan. Maar helpt bij onrust en bij leegte.
Hoop dat ik binnenkort beter voel. O en Mabel jij was toch van de medicatie bij bipolair. Vraag je psychiater misschien een verwijzing naar professor kupka. Hij weet heel veel van behandelingsmogelijkhede.
Antwoord

#10

Wat goed dat je boodschappen gedaan hebt Stoffel. 

Het klinkt alsof je de lat wel hoog legt voor jezelf en het heel druk hebt! 
Misschien zie je om je heen moeders die het nóg drukker hebben.... maar voor de meesten hier zal jouw schema erg druk klinken! Misschien loopt je emmertje over nu, in combinatie met depressie inderdaad. 

Ik hoop dat het gesprek goed gegaan is. 

Ik ben zelf soms niet zo positief over opname maar bij mij was het niet vrijwillig. IK denk als je er zelf achter staat, dat het dan anders voelt. Sterkte met het nemen van de juiste beslissing.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
01-11-2018, 19:11
Laatste bericht: RHE



Gebruikers die dit topic lezen:
2 gast(en)