Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Nood aan een psychologische begeleiding - werking anti depressiva


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 03-02-2019, 10:52 door Inge.)

Hey iedereen,

Ik neem sinds een korte tijd anti depressiva en ik denk dat het stilletjes begint te werken.
Alleen voelt het zo dubbel. Er is een klein beetje hoop in mijn hoofd, maar aan de andere kant is er zoveel pijn van binnen.
Daarom zoveel nood aan psychologische begeleiding, want het voelt gewoon allemaal heel raar. Aan iemand die dat begrijpt en zegt dat het oké is. 
Dat ze er voor mij zijn en dat ze mij daarin gaan begeleiden. 
En dan hoor ik mijn grootvader als het ware zeggen: De dochter van jouw vader en moeder. (Op een negatieve manier) Geen idee hoe ik daar mee moet omgaan, want heel veel innerlijke kracht heb ik momenteel niet...
Iemand tips?

(03-02-2019, 10:38)Inge schreef: Hey iedereen,

Ik neem sinds een korte tijd anti depressiva en ik denk dat het stilletjes begint te werken.
Alleen voelt het zo dubbel. Er is een klein beetje hoop in mijn hoofd, maar aan de andere kant is er zoveel pijn van binnen.
Daarom zoveel nood aan psychologische begeleiding, want het voelt gewoon allemaal heel raar. Aan iemand die dat begrijpt en zegt dat het oké is. 
Dat ze er voor mij zijn en dat ze mij daarin gaan begeleiden. 
En dan hoor ik mijn grootvader als het ware zeggen: De dochter van jouw vader en moeder. (Op een negatieve manier) Geen idee hoe ik daar mee moet omgaan, want heel veel innerlijke kracht heb ik momenteel niet...
Iemand tips?

PS en dat alles maakt me wel angstig...

(03-02-2019, 10:38)Inge schreef: Hey iedereen,

Ik neem sinds een korte tijd anti depressiva en ik denk dat het stilletjes begint te werken.
Alleen voelt het zo dubbel. Er is een klein beetje hoop in mijn hoofd, maar aan de andere kant is er zoveel pijn van binnen.
Daarom zoveel nood aan psychologische begeleiding, want het voelt gewoon allemaal heel raar. Aan iemand die dat begrijpt en zegt dat het oké is. 
Dat ze er voor mij zijn en dat ze mij daarin gaan begeleiden. 
En dan hoor ik mijn grootvader als het ware zeggen: De dochter van jouw vader en moeder. (Op een negatieve manier) Geen idee hoe ik daar mee moet omgaan, want heel veel innerlijke kracht heb ik momenteel niet...
Iemand tips?


PS en dat alles maakt me wel angstig...
Misschien had ik de titel beter hoe omgaan met 'negatieve gedachten' genoemd
Antwoord

#2

Die "nitwit van een begeleider"die je in een eerdere post noemde, is dat een psycholoog? Is er niet iemand die je regelmatig ziet? Het enige dat ik kan zeggen: probeer aan het positieve vast te houden. Je voelt een sprankje hoop. Dat lijkt iets kleins, maar is natuurlijk een grote stap. En verder (zoals Ray altijd zegt): surf mee op de golven, leg je er bij neer dat het nu zo is en kijk over de golf heen naar dat sprankje hoop. Daar ga je op af!
Antwoord

#3
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 03-02-2019, 14:28 door Inge.)

(03-02-2019, 13:30)Positiva schreef: Die "nitwit van een begeleider"die je in een eerdere post noemde, is dat een psycholoog? Is er niet iemand die je regelmatig ziet? Het enige dat ik kan zeggen: probeer aan het positieve vast te houden. Je voelt een sprankje hoop. Dat lijkt iets kleins, maar is natuurlijk een grote stap. En verder (zoals Ray altijd zegt): surf mee op de golven, leg je er bij neer dat het nu zo is en kijk over de golf heen naar dat sprankje hoop. Daar ga je op af!

Had net een antwoordje geschreven, maar de site was ineens weg.
Waar het op neer kwam, dankje voor je tip (al voelt het momenteel als een kleintje)
Ik zie dinsdag een psycholoog die gespecialiseerd is in depressie en angststoornissen. (het sprankje hoop)
Ik hoop dat ze een beetje oké is, ook al heb ik schrik (om mijn pijn aan haar te laten zien en misschien niet begrepen te worden)
En de golven, ja dat heb ik daarnet gemerkt dat die ook over gaan. Hoe moeilijk dat dat ook is.
Om me erbij neer te leggen dat het zo is nu, is heel erg moeilijk...
Maar toch bedankt! Dikke zoenen

(03-02-2019, 13:45)Inge schreef: Had net een antwoordje geschreven, maar de site was ineens weg.
Waar het op neer kwam, dankje voor je tip (al voelt het momenteel als een kleintje)
Ik zie dinsdag een psycholoog die gespecialiseerd is in depressie en angststoornissen. (het sprankje hoop)
Ik hoop dat ze een beetje oké is, ook al heb ik schrik (om mijn pijn aan haar te laten zien en misschien niet begrepen te worden)
En de golven, ja dat heb ik daarnet gemerkt dat die ook over gaan. Hoe moeilijk dat dat ook is.
Om me erbij neer te leggen dat het zo is nu, is heel erg moeilijk...
Maar toch bedankt! Dikke zoenen

Hey Positiva,

Mag ik je ook vragen hoe jouw man of partner ermee omgaat? 
En dan bedoel ik om je eigenwaarde terug te vinden of de hoop dat je er toch allemaal een beetje deftig uitkomt?

Groetjes
Inge
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
25-04-2020, 09:45
Laatste bericht: Inge2019



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)