Hoi, 

Ik ben Mila, 21 jaar. Nieuw lid hier sinds vandaag. Ik heb sinds m’n 17e een depressie. Ongeveer twee weken heb ik een zelfmoordpoging gedaan. Die is uiteraard niet gelukt, anders zou dit niet kunnen schrijven…

Ik heb sinds m’n depressieve vrijwel al m’n vrienden en andere contacten verloren. Vaak snapt m’n familie en m’n omgeving depressie ook niet. Hierdoor voel ik mij erg eenzaam. Contact leggen in het echt vind ik ook lastig door m’n onzekerheid. 


Nu hoop ik hier mensen te vinden met wie ik o.a. hierover kan praten en / of iemand die gewoon open staat voor een praatje.

Stuur me gerust een berichtje als je interesse hebt.

Ook wil ik vragen voor degene / mensen die dit leest: Hoe gaan jullie om met zware eenzaamheid?

Hoi Mila!

Wat heftig zeg!
Herken enorm veel van wat je schrijft over de depressie en de eenzaamheid en weinig tot geen kennissen te hebben.
Zelf probeer ik met moeite naar buiten te gaan en te gaan wandelen met honden van mensen die in de buurt wonen (heb contact gezocht via een buurtapp) Nu zijn die mensen geen kennissen (wat niet is kan nog komen???) Afgelopen 2 weken had ik de hondjes even niet dus voel me nu nog meer eenzaam en helaas extra slecht waarschijnlijk door medicatie waarmee ik nu aan het ‘klooien’ ben.
Verder, heel lusteloos en zwaar uitgeput daardoor.
Maar is dat wat.. buurtapp en misschien via die weg wat contacten op te doen? Weet dat t heel spannend en lastig is trouwens.
Liefs en hoop nog van je te horen!
Mary

Hallo Mila,


Welkom op het forum. 

Niet leuk om te horen dat je geprobeerd hebt uit het leven te stappen, dan moet je wel ver zijn om het ook echt te doen.
Je bent er inderdaad nog steeds anders had je niet kunnen schrijven ja. 
Hoe gaat het nu met je 2 weken na deze poging? 

Zware eenzaamheid heb ik al heel erg lang. Het is lastig zullen we maar zeggen.
Kun je wel zeggen dat het zeer moeilijk is, vooral voor de omgeving maar ook eventuele andere die dichtbij je staan. (En ze snappen het vaak ook niet)
Zelf ben ik nu 29 sinds dit jaar, en ik heb al ontzettend lang geen vrienden echt ontzettend lang.
Het is lastig maar mensen zijn meer met hun eigen bezig dan met andere, gek zou je noemen met al die sociale media maar het is helaas wel zo.

Je mag me altijd wat sturen, in iedere geval sterkte met alles en hou de moed er in ook al denk je soms dat er geen licht meer is aan het einde van het bos of de tunnel.

Groetjes Jupiter