Dag allemaal, ik zal me eens kort voorstellen. Ik ben Aagje, 39 jaar, getrouwd en trotse moeder van drie kinderen. Al langere tijd heeft mijn partner last van depressies, de depressie waar hij nu in zit duurt langer en is heftiger dan voorheen. Hij geeft aan dat hij helemaal 'leeg' is, niets meer weet of voelt. In ons gezin houd ik de boel draaiende op het moment, praktisch maar ook de opvoeding van de kinderen. Door de 'buien' van mijn partner is hij voor de kinderen erg onvoorspelbaar, hij kan enorm boos op ze worden en wordt verbaal dan ook agressief. Zelf ben ik, al we met z'n allen thuis zijn, eigenlijk voortdurend op mijn hoede om te voorkomen dat hij overprikkeld raakt en een uitbarsting krijgt. Zelf zit ik daardoor behoorlijk aan mijn tax, en zou graag eens in contact komen met mensen die ook samen leven met een depressieve partner.

Hallo Aagje,

Welkom op dit forum.

In ben zelf de ex depressieveling dus die ervaring heb ik niet. Maar er schrijven hier verschillende partners van ....
Het beeld van hem dat je schetst is zeer herkenbaar dat lees ik hier vaker. Heeft hij therapie of medicatie?
Hij lijkt erg zwaar te zitten dus een stuk hulp lijkt me noodzakelijk.
Maar minstens zo belangrijk ben jijzelf Aagje en jouw kinderen. Dit houd je niet lang vol en het heeft ook invloed op jouw kinderen.
Misschien kun je een afspraak maken met jouw huisarts en de situatie bespreken.
Het bespreekbaar maken met jouw partner zal waarschijnlijk een moeilijke zaak zijn op dit moment. Als je het toch wil doen kies dan een moment dat hij zich net iets beter voelt.
Ik hoop dat andere partners van snel op jouw bericht reageren.
Veel sterkte en ik hoor het graag.

Groet,  Bert

Dag Bert, bedankt voor je reactie. Mijn man staat gelukkig open voor hulp, hij is al een tijdje aan de medicatie, en hij staat op de wachtlijst voor therapie. In de tijd van wachten heeft hij ook nog gesprekken met de psycholoog. Dus dat loopt gelukkig.
Op het moment is het lastigste dat hij heel snel overprikkeld is, met name door prikkels van onze jongste zoon (net 4) die erg druk is en veel prikkels genereert. Mijn man heeft zijn emoties niet onder controle op het moment dat er te veel prikkels zijn, dus dan wordt hij enorm boos en verbaal agressief. 
Bedankt voor je tip om zelf eens naar de huisarts te gaan, ik denk dat het inderdaad goed is om eens met hem te praten!
Groet, Aagje

Hallo Aagje,

Bedankt voor je bericht.
Als ik depressief was raakte ik ook snel overprikkeld en kon ik mij niet meer concentreren. In alle eerlijkheid vind ik wel dat je van hem mag vragen dat als hij voelt dat hij boos wordt zich dan terug te trekken, bijv. op de slaapkamer, of een rustig park op te zoeken. Overprikkeling bouwt zich snel op, maar toch niet zo snel dat je niet kunt voorkomen dat je afreageert op de kinderen. Althans zo was het bij mij.
Verder is het echt heel belangrijk dat je tijd voor jezelf vrijmaakt. Ik weet het, dat is lastig maar wel nodig.
Even ergens een beetje innerlijke rust vinden is nu veel belangrijker dan een huis dat er spik en span uitziet.
De kinderen met daarbij een man met depressie kunnen je helemaal leegtrekken. Je weet vast wel een activiteit waarbij jij je een beetje kunt ontspannen. Doen! Niemand heeft er iets aan als jij tegen een burn-out aan loopt. 
Misschien heb je die al maar, zorg dat je een uitlaatklep hebt. Iemand die je vertrouwt.

Hoor het graag.

Groet, Bert

Hoi Aagje, welkom op het forum! Hier een "partner van". Inmiddels is mijn partner zijn depressie gelukkig wel weer de baas geworden.. Moeilijke situatie waar je in zit. Vooral het op je tenen lopen om de kinderen rustig te laten zijn, komt me erg bekend voor uit verhalen van anderen.  Kinderen rustig houden kan natuurlijk niet. Laten we dat voorop stellen. Kinderen zijn kinderen. Maar inderdaad, wat Bert zegt: dat hij even een time-out neemt als het hem te veel wordt, lijkt me een goed idee. Als hij dat geen goed idee vindt, kun je het ook omkeren. Dat de kinderen naar een andere ruimte/kamer gaan als papa "time-out" zegt.Dan kun je misschien voorkomen dat hij ontploft. Maar dat hangt er natuurlijk van af in hoeverre je de kinderen al iets uit kunt leggen.