Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Nieuw dagboek van Feline


#41

Weer veel huilen. Toch maar weer 50 mg Seroquel genomen want ik heb mijn rust ook nodig. Ik was rond 22 uur al heel moe maar wilde graag nog iets af kijken op TV en ben toen over mijn slaap heen geraakt. 

Ik mis de poezen en vind het jammer dat ik morgen niet meer in dat huis kan. Het is een fijn huis. Heel veel natuurlijke materialen en dat is prettig. De kattenbazin is vrij spiritueel en ook erg bewust met de wereld bezig. Ik bewonder haar altijd wel. Ze vraagt eigenlijk nooit hoe het gaat, ze maakt dat denk ik meer op uit de gesprekken. En ik denk dat ze ook geen ruimte in haar hoofd heeft voor hoe het met iedereen gaat. Dat snap ik wel. 

De persoon met wie ik gisteren naar theater was, vertelde dat hij een dodelijke ziekte heeft. Ik wist wel dat hij ziek was maar niet dat het zo erg was. Alleen bij de volgende persoon die bij ons aan tafel kwam, ging hij weer dat hele verhaal vertellen. Dat vind ik dan ook weer wat veel. Ik heb dat zelf helemaal niet bij vreemde mensen. Eerder op een forum want dan kunnen mensen zelf kijken of ze het willen lezen. 

Ik heb twee mensen een oprechte knuffel gegeven de afgelopen dagen en dan ga ik dat lichamelijke alleen maar meer missen. 

Komende vrijdag een date met iemand van Tinder die echt heel aardig is. Alleen ik ben nu alweer bang dat we dan bijv geen chemie hebben. Het heeft geen zin om me van alles in mijn hoofd te halen, maar het zou zo fijn zijn als het een keertje WEL klikt met een man. Gewoon één keer dat iemand die ik leuk vind, mij ook leuk vindt. Inclusief alle mankementen. 

En inclusief de pillen. Je schrikt je dood als je hier de kast open doet.
Antwoord

#42

hoi Feline 

ik hoop dat je nu beter slaapt als mij 

ik zou dat ook wel willen een knuffel geven 
ik hoop dat je een leuke date hebt die jou inderdaad leuk vind zo als je bent wat gun ik jou dat 

jammer dat het oppassen met de katten is afgelopen je vond het wel leuk en fijn 

liefs J
Antwoord

#43

Dank je. 

Ik heb tijdens Corona weinig mensen 'echt' kunnen bereiken en daarom ben ik ook hier op het forum uitgekomen. Ben ik absoluut blij mee maar ik had van sommigen (in het echte leven) wat meer steun verwacht of gehoopt. Ik had hun wel een luisterend oor willen bieden maar ze lieten niets los over hoe het met ze ging. 

En nu allemaal appjes over ditjes en datjes. Ik weet niet zo goed hoe ik hiermee om moet gaan. Dit gaat over een groepje dat ver weg woont. Maar in het verleden toen ik ze opzocht was het ook altijd heel laat eten, laat blijven plakken, laat naar huis. En dan was ik afhankelijk van iemand die mij naar het station bracht en de laatste keer werd dat ook een probleem... 

Heel verhaal op zich maar ik kan dit niet zo laten, al die losse appjes. Dan word ik ook onrustig wakker als zij s nachts weer geappt hebben. 

Ik zal het ze laten weten maar weet alleen nog niet precies wanneer en hoe. Misschien na mijn vakantie pas.
Antwoord

#44

Ik heb het nu op een technische manier opgelost met WA. Je kunt een gesprek 'dempen' maar je kunt het ook archiveren dan zie je het niet, haha. 

Als ze ooit nog willen weten hoe het met me gaat dan sturen ze maar een apart appje. Ik kan niet s ochtends allemaal nachtelijke conversaties gaan bijlezen. 

Verder wil ik niet in kinderpraat verzanden maar ik had iets bijzonders met mijn neefje. Hij is nu 1,5 jaar en hij lijkt heel goed aan te voelen wat iemands bui is en dan gaat hij ook zo kijken. Vorige week had ik al een keer dat ik eigenlijk best verdrietig was over iets dat niet lekker liep met mijn ouders. En toen keek mijn neefje naar me en toen trok hij zo'n verdrietig koppie. 
En vandaag was ik er weer even want ik zou nog iets schilderen voor ze. (Ouders hadden de oppas). En het liep allemaal niet zo soepel en ik had ook nog gehoord dat mijn 'maatje' van vrijwilligerswerk stopt en ik zat even in gedachten.... en neefje keek naar me en trok zo'n verdrietig hoofd. 

Dat is best apart. Want mijn ouders kunnen best vreemd reageren op emoties. En dat mijn neefje dan kennelijk (misschien onbewust zelfs) heel goed weet hoe ik me voel. 

Dat zie ik bij dieren ook weleens, dat ze heel sterk reageren op de emoties van mensen. 

Met mijn ouders is lastig. Mijn vader heeft een kippenhok gemaakt omdat moeder graag een kippenhok wilde. En zij heeft gezegd, we kunnen er ook een kopen. Nee mijn vader moest en zou het maken. Maar hij is ziek en op een gegeven moment lukte het ook eigenlijk niet meer. En mijn moeder heeft gevraagd of ik het laatste stukje wil beitsen. Alleen zij dacht dat het alleen nog één deur was maar er moest dus nog veel meer gebeuren. Lang verhaal kort, het is nu klaar. Maar ik heb vorige week wel met broer er over gehad. Moeder vraagt van alles aan mij 'omdat broers moeten werken'. En broers willen best iets doen maar het wordt niet gevraagd. 
Afgesproken met oudste broer dat ik het kippenhok zou afmaken en dat hij nu de leiding neemt. We hebben wel een goed gesprek kunnen hebben gelukkig.
Antwoord

#45

Feline, 

Wat jammer dat je weinig steun ontving tijdens Corona.  Soms kom je er tijdens moeilijke tijden inderdaad achter aan wie je iets hebt en wie niet. 
Ik vind het ook wel eens jammer dat mensen zelf in zak en as hebben moeten zitten voor ze een beetje kunnen inleven... 
Maarja, soms heb ik zelf ook heel ff geen zin in gedoe van anderen omdat ik er zelf doorheen zit.
Antwoord

#46

Dank je Joy. 

Ik heb het idee dat de persoon in kwestie er lange tijd doorheen zat en er waren ook familieomstandigheden. Alleen als vriendin wil je soms toch ook weten wat die omstandigheden dan zijn. Ik heb een keer uren bij haar in de auto gezeten en het ging over van alles en nog wat en ik hield er al een raar gevoel aan over. En toen een paar weken later bleek dat er iets ernstigs aan de hand was, al heel lang. 

Maarja als je die dingen dan niet kunt delen en je kunt uren over koetjes en kalfjes praten maar je kunt elkaar niet bereiken in tijden van zak en as? Dan vraag ik hoe het gaat en dan komt er geen antwoord. Of als ik zeg hoe het met mij gaat komt er dagen later iets van 'ik denk wel aan je maar mijn hoofd is vol'. 

Tja wat heb je dan precies aan elkaar? Als iemand niet wil bellen, niet wil appen, niet wil afspreken... en ook niks zegt als je bij elkaar in de auto zit, uren lang? Dan ben je misschien geen goede combinatie als vriendinnen. 

Mensen voor de koetjes en de kalfjes die heb ik zo ook wel. Dan ga ik gewoon buiten staan en dan beginnen de buren vanzelf wel. Daar hoef ik niet een contact voor aan te houden op de WA, die midden in de nacht een beetje gaat zitten zeuren in een groepsapp.
Antwoord

#47

Hoi Feline 

ik mocht tijdens corona nog op medische gronden naar de dagbesteding anders had ik het niet volgehouden met de lock down de dagbesteding is 2 maanden dicht geweest voor andere cliënten 

ik kan met een vriend gewoon praten over koetjes en kalfjes en ook diep maar niet over hoe diep ik zit dat begrijp hij niet 

wat ik al zei in mijn dagboek ik heb vorige week een heel diep gesprek gehad met die vrouw was wel fijn om een te luistern dat ik niet de enige ben die diep zit en hetzelfde voelt als ik 

ik hoop dat je een redelijke dag hebt 

liefs en knuffel J
Antwoord

#48

Dank je wel Mister. Soms is het ook prettig iemand te hebben voor de gezelligheid en de koetjes en kalfjes. En een ander voor de diepere gesprekken. 

Ik heb via het wandelen wat vrienden/bekenden wat verder weg wonen. En tijdens Corona heb ik gemerkt dat ik aan sommigen wat meer steun had en aan anderen wat minder. En als iemand dan ook nog 2 uur reizen hier vandaan woont... denk ik nu eigenlijk... misschien moet ik het laten gaan. 
De laatste weken komen er vanuit haar weer berichten. Maar lullig gezegd ik heb nu wel weer wat aanspraak, sinds de zomer. IK heb jullie hier en ik heb via FB een lieve vriendin gevonden. 

Dus voor mij heeft het niet meer zoveel zin om over koetjes en kalfjes te appen met iemand ver weg. Ik heb het appgroepje nu zo gezet dat ik er geen last van heb (in het archief) en ik zal, als het moment daar is, toch maar aangeven dat ik te weinig steun ervaren heb op de momenten dat ik het nodig had. Ik heb zo vaak huilend in bed gelegen in de winter, letterlijk. Ik heb misschien twee keer per maand geappt, echt niet zo vaak. Maar geen reactie. 

Vanmiddag lang gebeld met iemand van vrijwilligerswerk maar jeetje wat ziet die een apen en beren zeg. Ik denk echt dat het niet zo goed met hem gaat en heb dat ook voorzichtigjes gedeeld met iemand anders. Zij snapt wel wat ik bedoel. Diegene zijn hoofd zit helemaal vol, maar ik kan er ook even niets aan doen. We hadden een belafspraak en dan belt hij ook op de seconde nauwkeurig. Maar het was een moeizaam gesprek. Ik heb aangegeven dat ik dit 1 dagdeel per week wil blijven doen. (En de telefoontjes gaan van het dagdeel af dus ik hoef niet meer zoveel te doen deze week ;-) ) 

Straks zingen. Ik moet want ik kan geen repetities meer missen voor het optreden. Het gaat al zo snel...
Antwoord

#49
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 27-10-2021, 16:53 door EindJ.)

Je hebt in iedere geval een zeer actief leven Feline als ik het zo allemaal lees.

Ben er wel jaloers op. Want ik heb niet echt iets om na uit te kijken iedere dag..

Hoop dat het allemaal gelukt is voor je wat je ging doen,

Fijne dag nog,

Groeten Jupiter
Antwoord

#50

Het mag nu ook wel weer wat minder allemaal. Bijv het klussen bij mijn ouders dat was niet zozeer de bedoeling. Wel toen ik nog niets te doen had. Maar nu lijken ze het een beetje te bedenken omdat ze het dan leuk vinden als ik kom. 

En dat zingen is nog één keer en dan afsluiting van deze groep. Er moet nu ook nog een soort dansmove bij en dat vind ik ook lastig. Nouja. 

Ik zag vandaag de psychiater weer. Dat is het vervelende dat iedereen dan op dezelfde plek staat te wachten en dan komen de hulpverleners iedereen weer ophalen. Het is eigenlijk een heel klein mannetje, raar is dat. Dat iemand zo klein is en toch zo 'groot' kan worden. En ik weet niet of hij mij nou negeert of ik hem of ondertussen allebei... maar het zijn rare momenten in de gangen.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Dagboek J Started by misterj
1,464 Replies - 138,533 Views
17-03-2024, 15:50
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Chaya Started by Chaya
13 Replies - 554 Views
11-02-2024, 15:41
Laatste bericht: Joy
02-09-2023, 14:45
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Dagboek MQ Started by MaryQ
15 Replies - 1,138 Views
08-05-2023, 12:48
Laatste bericht: MaryQ
  Dagboek Started by Janpieter
1 Replies - 414 Views
06-08-2022, 12:06
Laatste bericht: Joy
  Dagboek Richie Started by lerichie
3 Replies - 856 Views
02-04-2022, 14:31
Laatste bericht: Feline
  Dagboek Goldenleaf Started by Goldenleaf
1 Replies - 858 Views
01-03-2022, 12:19
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Started by Nick
76 Replies - 9,042 Views
16-02-2022, 22:55
Laatste bericht: Nick
  Dagboek Amelie04 Started by Amelie04
18 Replies - 3,301 Views
16-02-2022, 16:28
Laatste bericht: misterj
  Dagboek Started by DMC88
5 Replies - 1,134 Views
23-01-2022, 23:39
Laatste bericht: Sanne_



Gebruikers die dit topic lezen:
4 gast(en)