Hallo allemaal, 

dit is eigenlijk voor het eerst dat ik op dit soort forums zit, 
zit er zelf de laatste tijd echt doorheen en zie niet echt nut meer of een zin van het doorgaan
het is niet zo dat ik er zelf een einde aan zal maken want dat wil ik mijn naasten niet aan doen.
maar ik ben sinds kind al depressief en ik ben nu 36 en de laatste 3 jaar is het enorm verergerd 
de dag doorkomen kost me veel moeite en een positiefe gedachten die zijn er niet meer
ben een beetje op het einde van de weg

hier kort mijn verhaal dank u allen voor het lezen

Gr sholeno

Hallo Sholeno,

Wat een heftig schrijven. Het komt over alsof je niet veel dieper kunt zinken. Wat is er gebeurd?

Ik herken het stukje dat je de zin van het leven niet meer weet. Hoe kwam het dat dergelijke zingeving er wel was? Dat heb ik geleerd tijdens mijn opvoeding als kind. Toen ik het kwijt was, zag ik in dat ik het opnieuw moest leren. Hoe doe je dat op latere leeftijd? Net zoals toen je kind was, met fantastie op ontdekkingsreis. Zingeving is wat je er zelf van maakt. Er is niet één zingeving één levensdoel voor iedereen. We leven in een vrij land en daardoor kan ik alles doen wat ik wil. Door die ontdekkingsreis creeer je ook persoonlijkheid en karakter. Soms zie ik de mensheid, de samenleving, als een circulair systeem, we hebben allemaal onze eigen bijdragen aan de maatschappij waar een ander weer wat mee kan. Dat maakt de speeltuin waarin we hebben geleefd en leven heel groot.

Dat is mijn visie. Ik ben benieuwd naar wat jouw zingeving was en andere ervaring.

Ook al ken je alle stappen uit je hoofd, je moet stappen uit je hoofd. - Fresku

Hallo allemaal, 

dit is eigenlijk voor het eerst dat ik op dit soort forums zit, 
zit er zelf de laatste tijd echt doorheen en zie niet echt nut meer of een zin van het doorgaan
het is niet zo dat ik er zelf een einde aan zal maken want dat wil ik mijn naasten niet aan doen.
maar ik ben sinds kind al depressief en ik ben nu 36 en de laatste 3 jaar is het enorm verergerd 
de dag doorkomen kost me veel moeite en een positiefe gedachten die zijn er niet meer
ben een beetje op het einde van de weg

hier kort mijn verhaal dank u allen voor het lezen

Gr sholeno

---

Sorry Sholeno.
Ging niet goed en ik stuurde een leeg bericht denk ik. Was dus niet de bedoeling. 

Je verhaal wordt door mij wel herkend; zie ook niet veel nut aan de andere kant als ik nuchter kijk heb ik geen reden tot klagen en dus schaam ik me ook voor mijn depressie. Heb nog lichamelijk nog op andere wijze iets te dat ik te kort kom en waarom voel ik me nu zo????

Begrijp alleen niet dat je afsluit met hier komt mijn verhaal en daarna niets meer. 

Gaat het al wat beter of ben je nog steeds zo hopeloos? Ik ben geen hulpverlener maar ben geïnteresseerd in medelotgenoten. 

Kijk maar of je fut/interesse hebt om te wantwoorden,

groet

Peter