Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Niet serieus


#1

Hallo allemaal,

Ik ben afgelopen februari naar mijn ouders toegegaan, nadat ik al een aantal maanden met depressieve klachten rondliep. Ik ben naar een huisarts gegaan en heb eerst een paar bloedonderzoeken gedaan. Daar kwam niks uit dat mijn vermoeidheid kon verklaren. Ik zit sindsdien begin september bij een psycholoog. Ik heb echter het deel dat k niet helemaal begrepen wordt. Er wordt vooral gefocust op mijn piekeren en het feit dat ik de lat hoog leg. Mijn stressniveau is ook zeker iets ergs, maar ik zit daar met een andere reden. Ik word een beetje afgeschilderd als een onzekere puber. Wat moet/kan ik hier aan doen?

Giulia
Antwoord

#2

(26-09-2018, 12:27)giuliavanr schreef: Hallo allemaal,

Ik ben afgelopen februari naar mijn ouders toegegaan, nadat ik al een aantal maanden met depressieve klachten rondliep. Ik ben naar een huisarts gegaan en heb eerst een paar bloedonderzoeken gedaan. Daar kwam niks uit dat mijn vermoeidheid kon verklaren. Ik zit sindsdien begin september bij een psycholoog. Ik heb echter het deel dat k niet helemaal begrepen wordt. Er wordt vooral gefocust op mijn piekeren en het feit dat ik de lat hoog leg. Mijn stressniveau is ook zeker iets ergs, maar ik zit daar met een andere reden. Ik word een beetje afgeschilderd als een onzekere puber. Wat moet/kan ik hier aan doen?

Giulia

Hoi Giulia, welkom op het forum! Ik snap dat je die reacties vervelend vindt. Maar ik begrijp het wel. Ten eerste lijkt het gedrag van een puberende tiener vaak op een beginnende depressie. Lusteloos, ongeïnteresseerd, lui, sacherijnig, kortaf. Ten tweede komt een depressie vaak uit iets voort. Dus wordt er eerst gekeken wat jouw (eventuele) depressie zou kunnen veroorzaken. Stress en te veel eisen van jezelf, spelen vaak mee in het ontstaan van een depressie. Als er van een depressie sprake is, moet de oorzaak aangepakt worden. Vandaar dat ze daar mee beginnen. Bovendien is vermoeidheid (vaak) slechts een onderdeel van een depressie. Er spelen dan nog meer klachten mee. Gelukkig heeft niet iedereen die vermoeid is, een depressie. Dus ze willen eerst andere ziektebeelden uitsluiten.
Antwoord

#3
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 26-09-2018, 18:10 door giuliavanr.)

(26-09-2018, 12:27)giuliavanr schreef: Hallo allemaal,

Ik ben afgelopen februari naar mijn ouders toegegaan, nadat ik al een aantal maanden met depressieve klachten rondliep. Ik ben naar een huisarts gegaan en heb eerst een paar bloedonderzoeken gedaan. Daar kwam niks uit dat onder andere mijn vermoeidheid kon verklaren. Ik zit sindsdien begin september bij een psycholoog. Ik heb echter het deel dat k niet helemaal begrepen wordt. Er wordt vooral gefocust op mijn piekeren en het feit dat ik de lat hoog leg (ik heb waarschijnlijk ook last van een angststoornis). Mijn stressniveau is ook zeker iets ergs, maar ik zit daar met een andere reden, namelijk mijn depressieve klachten. Ik zou ook zeer graag willen werken aan mijn vermoedelijke angststoornis, alleen dat beïnvloed mijn dagelijks leven nog niet zo erg als mijn depressieve klachten dat doen. Ik word een beetje afgeschilderd als een onzekere puber. 

Giulia

(26-09-2018, 15:09)Positiva schreef: Hoi Giulia, welkom op het forum! Ik snap dat je die reacties vervelend vindt. Maar ik begrijp het wel. Ten eerste lijkt het gedrag van een puberende tiener vaak op een beginnende depressie. Lusteloos, ongeïnteresseerd, lui, sacherijnig, kortaf. Ten tweede komt een depressie vaak uit iets voort. Dus wordt er eerst gekeken wat jouw (eventuele) depressie zou kunnen veroorzaken. Stress en te veel eisen van jezelf, spelen vaak mee in het ontstaan van een depressie. Als er van een depressie sprake is, moet de oorzaak aangepakt worden. Vandaar dat ze daar mee beginnen. Bovendien is vermoeidheid (vaak) slechts een onderdeel van een depressie. Er spelen dan nog meer klachten mee. Gelukkig heeft niet iedereen die vermoeid is, een depressie. Dus ze willen eerst andere ziektebeelden uitsluiten.
Allereerst bedankt voor je reactie! Ik zal een aantal dingen enigszins ophelderen (hoop ik). De stress en het stellen van te hoge eisen heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat ik vermoedelijk een angststoornis heb (anxiety). Dit heeft echter (naar mijn idee) een minder grote invloed op mijn welzijn en dagelijks leven dan mijn depressieve klachten. Daarom zou ik graag willen dat daar wat minder op gefocust zou worden. En in het laatste deel schrijf je dat er vaak nog meerdere klachten meespelen bij depressiviteit. Dit weet ik, ik benoemde alleen specifiek die vermoeiheid, omdat er testen naar zijn gedaan om te kijken of er lichamelijk iets mis is, zodat die vermoeiheid aangepakt zou kunnen worden. Ik was erg “blij” met dat onderzoek, omdat er eindelijk dingen in actie werden gezet (nou ja ook niet helemaal, want ik moest bloedprikken en ben ontzettend bang voor naalden).
Antwoord

#4

Hallo Giulia,

Sinds begin september in therapie? Ik zou het nog even wat tijd geven. 


sterkte,
Ray
Antwoord

#5

Je schrijft:
De stress en het stellen van te hoge eisen heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat ik vermoedelijk een angststoornis heb (anxiety). Dit heeft echter (naar mijn idee) een minder grote invloed op mijn welzijn en dagelijks leven dan mijn depressieve klachten.

Dat begrijp ik, maar je depressieve gevoelens worden veroorzaakt door de stress en het eisen stellen. Je kunt geen kwaal bestrijden als de oorzaak niet wordt aangepakt.
En wat Ray zegt: inderdaad. Een maand bij de psycholoog is echt te kort. Maar partner komt nu inmiddels 2,5 jaar bij een psycholoog (en nog steeds) en is sinds een half jaar redelijk stabiel.
Mocht het echt niet klikken met de psycholoog (wat natuurlijk mogelijk is), dan kun je beter naar een andere gaan. Want dan gaat het niet helpen waarschijnlijk.
Antwoord

#6

er is een misvatting.. jij gaat niet naar de psycholoog zodat hij jou kan genezen.. jij gaat naar de psycholoog zodat hij jou in je eigen genezing traject kan ondersteunen.
depressie is niet iets dat met een pilletje weggaat of met praten. het is een gevecht dat je zelf moet doen. de pscholoog ondersteund jou daarbij. hij kan ook niet in jou hoofd kijken, hij heeft alleen wat jij tegen hem verteld

Het mooiste van naar de dokter gaan is dat jij zelf de opdracht gever bent.Dat betekend dat jij beslist wat wel/niet gebeurd. als jij duidelijk aangeeftdat je iets dieper wilt en het onderliggende probleem wilt vinden zal jou psycholoog daar zeker in meegaan, of als hij dat niet doet zal hij jou duidelijk uitleggen waarom hij het eerst over het piekeren wilt hebben. 

mogelijk wilt jij jou eerst iets stabieler hebben. piekeren is echt zon probleem dat je dagelijks zoveel kan afremmen. onzeker, slecht slapen, geen actie ondernemen, etc.
zie het maar als een spiraal. ergens is het begonenn waardoor jij je slechter ging voelen. nu gaat ie langzaam van boven naar beneden het terug afwerken (ik ben geen psycholoog dus dit is allemaal maar van "wie weet"

waardoor denk jij dat het piekeren komt, wat is de oorzaak daaracht, waarom ben je zo onzeker

bij mijzelf heeft het ook een lange tijd geduurt voordat ik echt bij het achterliggende probleem kwam. waar ik nu eindelijk aan kan werken. maar in de tussentijd heb wel heel veel kunnen doen om de symtomen wat te verlichten.

Dus bij je volgende afspraak gewoon recht toe rechtaan vertellen waar jij het over wilt hebben.

Pedra
Antwoord

#7

(26-09-2018, 19:19)pedra schreef: er is een misvatting.. jij gaat niet naar de psycholoog zodat hij jou kan genezen.. jij gaat naar de psycholoog zodat hij jou in je eigen genezing traject kan ondersteunen.
depressie is niet iets dat met een pilletje weggaat of met praten. 

Hoi Pedra,

Hoewel ik het met een groot deel van je bericht eens ben, vind ik bovenstaande quote toch wat kort door de bocht. Je hebt het over een bepaalde soort depressie, maar er zijn er zoveel. De specialisten zelf zijn er nog niet eens uit en dan zeg jij stellig: 'er is een misvatting.'

Naar mijn mening sla je daarmee de hoop van een hoop lotgenoten de grond in. Als je, zoals ik, veel therapieën hebt doorstaan en je bent geen millimeter opgeschoten, dan is jouw visie een enorme domper. Als ik dat gelezen had toen ik begin 20 was, had je me in een nog dieper dal gestort. 

Ik heb de wijsheid niet in pacht; ik kan alleen zeggen dat bij mij medicatie alleen, wél geholpen heeft.

groet,
Ray
Antwoord

#8

(27-09-2018, 11:07)Ray schreef: Hoi Pedra,

Hoewel ik het met een groot deel van je bericht eens ben, vind ik bovenstaande quote toch wat kort door de bocht. Je hebt het over een bepaalde soort depressie, maar er zijn er zoveel. De specialisten zelf zijn er nog niet eens uit en dan zeg jij stellig: 'er is een misvatting.'

Naar mijn mening sla je daarmee de hoop van een hoop lotgenoten de grond in. Als je, zoals ik, veel therapieën hebt doorstaan en je bent geen millimeter opgeschoten, dan is jouw visie een enorme domper. Als ik dat gelezen had toen ik begin 20 was, had je me in een nog dieper dal gestort. 

Ik heb de wijsheid niet in pacht; ik kan alleen zeggen dat bij mij medicatie alleen, wél geholpen heeft.

groet,
Ray
misschien iets te kort ja. waar ik eigenlijk op wou duiden is dat er geen wondermiddel is waardoor de depressie opeens weg is.
als je naar de dokter gaat meet een gebroken been zegt de dokter gelijk van . kijk een gebroken been daar doen we gips omheen. en met wat tijd geneest dat dan.

Als je naar de psycholoog gaat, kan die wel zeggen dat je depressief bent maar voorderest kan hij je alleen maar tools geven die jou helpen op de weg om zelf weer gezond te worden
je moet er zelf hard aan werken om weer een gelukkig mens te worden. vaak is het eerst graven naar de oorzaak, vooral door te praten, dan komt de psycholoog weer wat meer achter jou te weten en kan hij speciefiekere tools aangeven waarmee jij aan de slag kan om die oorzaak te ondervangen.

en anti depressiva, hoe leuk de naam ook is genezen de depresiviteit niet, ze nemen de oorzaak niet weg. ze geven je  meer balans zodat je aan jezelf kan werken om uiteindelijk gelukkig te worden.
Antwoord

#9

Gulia,

Je kan -als het goed is - je psycholoog vertellen dat je je op deze manier niet prettig bejegent voelt? En het daar over hebben?

groet, M
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Niet kunnen huilen Started by Nick
10 Replies - 2,318 Views
31-08-2024, 21:12
Laatste bericht: Sander45
  Het wordt niet beter Started by Mango-ijs
5 Replies - 1,091 Views
20-11-2023, 10:14
Laatste bericht: Jarno
  Ik weet het niet meer Started by Gewoon_Ik
6 Replies - 703 Views
10-11-2023, 23:55
Laatste bericht: Mabel
30-08-2023, 19:13
Laatste bericht: Sander45
  Het stopt niet Started by Kannietmeer
5 Replies - 902 Views
15-06-2023, 19:39
Laatste bericht: Mabel
  kan het niet meer Started by cyranno
14 Replies - 2,067 Views
20-03-2023, 18:32
Laatste bericht: Joy
18-03-2023, 19:29
Laatste bericht: Mabel
17-08-2022, 23:37
Laatste bericht: J@n
  Trek het even niet meer. Started by thunder
9 Replies - 1,907 Views
06-06-2022, 07:12
Laatste bericht: Mabel
  Het gaat niet Started by cyranno
6 Replies - 1,686 Views
03-04-2022, 17:05
Laatste bericht: Joy



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)