Bagatelliseren is een internationale sport geworden, voor mijn gevoel. Alles wordt gebagatelliseerd. De klimaatverandering, alle grote issues worden niet echt opgepakt. Dat zijn de grote dingen, maar in het "klein" gebeurt het ook.
Gisteren op het werk verschillende mensen verteld over het uitgeputte gevoel, wat me vrijdagavond overviel en zaterdag de hele dag aanwezig was. Daar wordt wat lacherig en onbeholpen op gereageerd. Iedereen is wel eens moe..... Ja, dat weet ik ook wel! Dit was anders en men hoeft ook geen "Ach en wee" te roepen of me gelijk te laten opnemen. Volgens mij zijn heel veel mensen "moe" van van alles en nog wat en kan men iets van een ander er niet meer bij hebben. Komt een ander dan met iets, dan moet dat gelijk geneutraliseerd worden. Niet moeilijk doen, weg ermee.... Dat is tenminste mijn analyse. Uiteraard zijn er uitzonderingen en zijn er ook nog wel mensen die nog wel open staan voor de signalen van anderen, maar steeds meer mensen staan op "uit". Geen zin in moeilijke problemen. Het moet vooral "luchtig" zijn. Ik hoop nu maar dat ik nog wel (een beetje) open sta. Ik geloof van wel. Laatst huilde er iemand op het werk. Het enige wat ik toen hoorde: "Huil nou maar niet". Ook weer zoiets, pffff. Ik heb toen gezegd: "Huil maar even lekker!".
Ik zal het ook niet altijd en overal goed doen hoor, maar deze bagatelliserende en "blinde" houding tov het grote en kleine leed is funest voor alles. Een sombere analyse en misschien ook te somber?

Groetjes, Alex

Hoi Alex ,

Wat mij betreft mag een mens zich geheel terecht compleet klote voelen. Er hoeft geen eens een reden te zijn.  Met al die redeneringen ga je je namelijk ook niet beter voelen. 

Neem jezelf compleet serieus en accepteer dat je je zo voelt en dat dat even niet oplosbaar is .
Je mag gewoon depressief zijn en er hoeft niet meteen iets aan gedaan te worden of afleiding te worden aangereikt , of weet ik veel wat. 

In Nederland hebben ze ook nogal vanuit de calvinistische inslag last van het ' aanstelleritis bestempelen' ,  dat blijft ook maar overal doorheen sijpelen.

Probleem is meestal bij de ander  ,men  voelt  zich daar zelf dan oncomfortabel onder en dat leid weer tot allerlei zinloze  flauwekul, wat je al noemt. 

Waarschijnlijk hoort het ook gewoon bij het lleven en levensfasen. 
 Er word ons  maar wijsgemaakt dat we allemaal geluk als hoogste doel moeten hebben en godganse dag als een blije kip moeten rondlopen. En er altijd maar zin in hebben . 
Dat is toch ook totaal onrealistisch. 

Liefs en sterkte.

Hoi Alex ,

Wat mij betreft mag een mens zich geheel terecht compleet klote voelen. Er hoeft geen eens een reden te zijn.  Met al die redeneringen ga je je namelijk ook niet beter voelen. 

Neem jezelf compleet serieus en accepteer dat je je zo voelt en dat dat even niet oplosbaar is .
Je mag gewoon depressief zijn en er hoeft niet meteen iets aan gedaan te worden of afleiding te worden aangereikt , of weet ik veel wat. 

In Nederland hebben ze ook nogal vanuit de calvinistische inslag last van het ' aanstelleritis bestempelen' ,  dat blijft ook maar overal doorheen sijpelen.

Probleem is meestal bij de ander  ,men  voelt  zich daar zelf dan oncomfortabel onder en dat leid weer tot allerlei zinloze  flauwekul, wat je al noemt. 

Waarschijnlijk hoort het ook gewoon bij het lleven en levensfasen. 
 Er word ons  maar wijsgemaakt dat we allemaal geluk als hoogste doel moeten hebben en godganse dag als een blije kip moeten rondlopen. En er altijd maar zin in hebben . 
Dat is toch ook totaal onrealistisch. 

Liefs en sterkte.

Bedankt voor jouw lieve, wijze reactie Mabel. Doet me goed! 

Lieve groet van, Alex