Hoi ik ben Kees, 38 jaar en heb sinds kinds af aan al depressies.
Ik heb in ieder geval ADD om even met wat labels te gooien. (misschien ook autisme)
Dit is iets wat mij al een hele tijd dwars zit:

Ik heb al jaren het gevoel dat niemand naar mij luistert.
Vaak als ik een verhaal aan het vertellen ben wordt ik onderbroken.

Vaak denk ik dat het komt omdat mijn verhalen niet interessant genoeg zijn.
Maar zelf als ik 100% zeker weet dat het wél interessant genoeg is,
of in ieder geval interessanter dan datgene waarvoor mijn verhaal onderbroken wordt.
Gebeurt dit nóg.

Ik heb jaren bij een psycholoog gelopen die mij vertelde dat ik zelf ontzettend goed was in luisteren naar andere mensen.
Mede door deze conclusie heb ik vaak door, dat bijna niemand naar MIJ luistert.

Het issue is dat als iemand anders een verhaal aan mij verteld over iets wat mij eigenlijk ook niet zo heel erg interesseert.
(wat voorheen geen enkel probleem was)
Ik dan wel probeer te luisteren, maar halverwege het gesprek ineens door heb : dat diegene eigenlijk ook niet naar mij luistert.

Met als gevolg een paniek aanval.

Natuurlijk heeft ieder mens andere interesses. Maar zelfs die gedachte is vaak niet genoeg om het voorgaande te verklaren.

Ik vraag mij af of er andere mensen zijn dit ook hebben.

---

Hoi ik ben Kees, 38 jaar en heb sinds kinds af aan al depressies.
Ik heb in ieder geval ADD om even met wat labels te gooien. (misschien ook autisme)
Dit is iets wat mij al een hele tijd dwars zit:

Ik heb al jaren het gevoel dat niemand naar mij luistert.
Vaak als ik een verhaal aan het vertellen ben wordt ik onderbroken.

Vaak denk ik dat het komt omdat mijn verhalen niet interessant genoeg zijn.
Maar zelf als ik 100% zeker weet dat het verhaal wél interessant genoeg is,
of in ieder geval interessanter dan datgene waarvoor de mijne onderbroken wordt.
Gebeurt dit nóg.

Ik heb jaren bij een psycholoog gelopen die mij vertelde dat ik zelf ontzettend goed was in luisteren naar andere mensen.
Mede door deze conclusie heb ik vaak door, dat bijna niemand naar MIJ luistert.

Het issue is dat als iemand anders een verhaal aan mij verteld over iets wat mij eigenlijk ook niet zo heel erg interesseert.
(wat voorheen geen enkel probleem was)
Ik dan wel probeer te luisteren, maar halverwege het gesprek ineens door heb : dat diegene eigenlijk ook niet naar mij luistert.

Met als gevolg een paniek aanval.

Natuurlijk heeft ieder mens andere interesses. Maar zelfs die gedachte is vaak niet genoeg om het voorgaande te verklaren.

Ik vraag mij af of er andere mensen zijn dit ook hebben.

Hoi ik ben Kees, 38 jaar en heb sinds kinds af aan al depressies.
Ik heb in ieder geval ADD om even met wat labels te gooien. (misschien ook autisme)
Dit is iets wat mij al een hele tijd dwars zit:

Ik heb al jaren het gevoel dat niemand naar mij luistert.
Vaak als ik een verhaal aan het vertellen ben wordt ik onderbroken.

Vaak denk ik dat het komt omdat mijn verhalen niet interessant genoeg zijn.
Maar zelf als ik 100% zeker weet dat het wél interessant genoeg is,
of in ieder geval interessanter dan datgene waarvoor mijn verhaal onderbroken wordt.
Gebeurt dit nóg.

Ik heb jaren bij een psycholoog gelopen die mij vertelde dat ik zelf ontzettend goed was in luisteren naar andere mensen.
Mede door deze conclusie heb ik vaak door, dat bijna niemand naar MIJ luistert.

Het issue is dat als iemand anders een verhaal aan mij verteld over iets wat mij eigenlijk ook niet zo heel erg interesseert.
(wat voorheen geen enkel probleem was)
Ik dan wel probeer te luisteren, maar halverwege het gesprek ineens door heb : dat diegene eigenlijk ook niet naar mij luistert.

Met als gevolg een paniek aanval.

Natuurlijk heeft ieder mens andere interesses. Maar zelfs die gedachte is vaak niet genoeg om het voorgaande te verklaren.

Ik vraag mij af of er andere mensen zijn dit ook hebben.

---

Hoi Kees,

Welkom hier op het forum. Mijn eerste vraag is: Wat doe jij als je onderbroken wordt? Ik vermoed dat je niets doet en degene die jou onderbreekt vervolgens aanhoort. Als het zo altijd gaat, dan moet je aan je assertiviteit gaan werken. Je kunt bijvoorbeeld ook zeggen: "Sorry, ik merk dat je me nu onderbreekt, waarom doe je dat?". Er kunnen verschillende zaken meespelen. Een belangrijk aspect is je gevoel van eigenwaarde. Als je gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen erg laag is, dan weerspiegelt zich dat in je lichaamshouding en je intonatie. Voor je gevoel ben je klein en onbelangrijk en je gesprekspartner pikt dit onbewust op.
Het kan ook zijn dat de mensen om je heen niet fijngevoelig of sociaal zijn aangelegd. Dat zijn mensen die alleen met zichzelf bezig zijn en geen belangstelling voor de ander hebben. Ik kan dat natuurlijk niet beoordelen. Voel je je wel prettig en op je gemak bij die mensen?
Dan kan het natuurlijk ook nog zo zijn, ik ken je immers niet, dat je een beetje teveel in detail treedt of te uitvoerig vertelt. Je doet dan een te groot beroep op het luistervermogen van mensen. Je zegt dat je autisme hebt. Een belangrijk deel van communicatie is non-verbaal. Je ziet aan de lichaamstaal van diegene hoe hij of zij in het gesprek staat en nog geïnteresseerd is. Heb je zelf de indruk dat je deze signalen oppikt? Ben benieuwd naar je antwoorden.

Groetjes J@n

Hoi Kees,

Welkom hier op het forum. Mijn eerste vraag is: Wat doe jij als je onderbroken wordt? Ik vermoed dat je niets doet en degene die jou onderbreekt vervolgens aanhoort. Als het zo altijd gaat, dan moet je aan je assertiviteit gaan werken. Je kunt bijvoorbeeld ook zeggen: "Sorry, ik merk dat je me nu onderbreekt, waarom doe je dat?". Er kunnen verschillende zaken meespelen. Een belangrijk aspect is je gevoel van eigenwaarde. Als je gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen erg laag is, dan weerspiegelt zich dat in je lichaamshouding en je intonatie. Voor je gevoel ben je klein en onbelangrijk en je gesprekspartner pikt dit onbewust op.
Het kan ook zijn dat de  mensen om je heen niet fijngevoelig of sociaal zijn aangelegd. Dat zijn mensen die alleen met zichzelf bezig zijn en geen belangstelling voor de ander hebben. Ik kan dat natuurlijk niet beoordelen. Voel je je wel prettig en op je gemak bij die mensen?
Dan kan het natuurlijk ook nog zo zijn, ik ken je immers niet, dat je een beetje teveel in detail treedt of te uitvoerig vertelt. Je doet dan een te groot beroep op het luistervermogen van mensen. Je zegt dat je autisme hebt. Een belangrijk deel van communicatie is non-verbaal. Je ziet aan de lichaamstaal van diegene hoe hij of zij in het gesprek staat en nog geïnteresseerd is. Heb je zelf de indruk dat je deze signalen oppikt? Ben benieuwd naar je antwoorden.

Groetjes J@n

Dag Kees

Ja veel mensen staan op uitzenden he niet op luisteren. Jouw vaardigheid is juist heel bizonder en prettig voor anderen. Daar mag je blij mee zijn.
Veel “ toeteraars” lijken helemaal genoten te hebben. Je kan die types ook mijden he.Als ze niet in jou geinteresseerd zijn hoef je niet perse met ze om te gaan. Of botweg over iets anders beginnen dat jouw interesseert, dat merken ze soms niet eens zo. Er zijn wel eenvoudige technieken voor om meer te leren vertellen. Oefenen met Goldstein is een mooie techniek. Heel eenvoudig en duidelijk. Google er maar s op zou ik zeggen. Ieder mens wil gehoord worden natuurlijk,  gebeurt t wel eens een keer dat sommige mensen wel luisteren? 
Daar was ik benieuwd naar.

---

Hoi Kees,

Welkom hier op het forum. Mijn eerste vraag is: Wat doe jij als je onderbroken wordt? Ik vermoed dat je niets doet en degene die jou onderbreekt vervolgens aanhoort. Als het zo altijd gaat, dan moet je aan je assertiviteit gaan werken. Je kunt bijvoorbeeld ook zeggen: "Sorry, ik merk dat je me nu onderbreekt, waarom doe je dat?". Er kunnen verschillende zaken meespelen. Een belangrijk aspect is je gevoel van eigenwaarde. Als je gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen erg laag is, dan weerspiegelt zich dat in je lichaamshouding en je intonatie. Voor je gevoel ben je klein en onbelangrijk en je gesprekspartner pikt dit onbewust op.
Het kan ook zijn dat de  mensen om je heen niet fijngevoelig of sociaal zijn aangelegd. Dat zijn mensen die alleen met zichzelf bezig zijn en geen belangstelling voor de ander hebben. Ik kan dat natuurlijk niet beoordelen. Voel je je wel prettig en op je gemak bij die mensen?
Dan kan het natuurlijk ook nog zo zijn, ik ken je immers niet, dat je een beetje teveel in detail treedt of te uitvoerig vertelt. Je doet dan een te groot beroep op het luistervermogen van mensen. Je zegt dat je autisme hebt. Een belangrijk deel van communicatie is non-verbaal. Je ziet aan de lichaamstaal van diegene hoe hij of zij in het gesprek staat en nog geïnteresseerd is. Heb je zelf de indruk dat je deze signalen oppikt? Ben benieuwd naar je antwoorden.

Groetjes J@n

Dag Kees

Ja veel mensen staan op uitzenden he niet op luisteren. Jouw vaardigheid is juist heel bizonder en prettig voor anderen. Daar mag je blij mee zijn.
Veel “ toeteraars” lijken helemaal genoten te hebben. Je kan die types ook mijden he.Als ze niet in jou geinteresseerd zijn hoef je niet perse met ze om te gaan. Of botweg over iets anders beginnen dat jouw interesseert, dat merken ze soms niet eens zo. Er zijn wel eenvoudige technieken voor om meer te leren vertellen. Oefenen met Goldstein is een mooie techniek. Heel eenvoudig en duidelijk. Google er maar s op zou ik zeggen. Ieder mens wil gehoord worden natuurlijk,  gebeurt t wel eens een keer dat sommige mensen wel luisteren? 
Daar was ik benieuwd naar.

---

Dag Kees

Ja veel mensen staan op uitzenden he niet op luisteren. Jouw vaardigheid is juist heel bizonder en prettig voor anderen. Daar mag je blij mee zijn.
Veel “ toeteraars” lijken helemaal geen oren te hebben. Je kan die types ook mijden he. Als ze niet in jou geinteresseerd zijn hoef je niet perse met ze om te gaan. Of botweg over iets anders beginnen dat jouw interesseert, dat merken ze soms niet eens zo. Er zijn wel eenvoudige technieken voor om zelf wat meer te leren vertellen. Oefenen met Goldstein is een mooie techniek. Heel eenvoudig en duidelijk. Google er maar s op zou ik zeggen. Ieder mens wil gehoord worden natuurlijk,  gebeurt t wel eens een keer dat sommige mensen wel luisteren? 
Daar was ik benieuwd naar.

---

Dag Kees

Ja veel mensen staan op uitzenden he niet op luisteren. Jouw vaardigheid is juist heel bizonder en prettig voor anderen. Daar mag je blij mee zijn.
Veel “ toeteraars” lijken helemaal genoten te hebben. Je kan die types ook mijden he.Als ze niet in jou geinteresseerd zijn hoef je niet perse met ze om te gaan. Of botweg over iets anders beginnen dat jouw interesseert, dat merken ze soms niet eens zo. Dat je angstig of boos wordt van geforceerd voelen om te luisteren lijkt me logisch. Er zijn wel eenvoudige technieken voor om meer te leren vertellen. Oefenen met Goldstein is een mooie techniek. Heel eenvoudig en duidelijk. Google er maar s op zou ik zeggen. Ieder mens wil gehoord worden natuurlijk,  gebeurt t wel eens een keer dat sommige mensen wel luisteren? 
Daar was ik benieuwd naar. Zulke contacten kan je ook uitbouwen en ervan leren he.

Welkom op het forum Kees. Ik schrijf hier als niet-depressieve, maar herken toch wel dingen uit jouw berichtje. Zowel van jouw kant, als van de kant van de luisteraar. Allereerst ken ik zelf het gevoel van niet meer willen luisteren als mensen teveel in detail treden (zoals Jan ook zegt). Er worden dan allerlei (voor mij) onbelangrijke details aan het verhaal toegevoegd. Ik weet dat het niet netjes is, maar dwaal dan af met mijn gedachten. Ik onderbreek de mensen niet, want fatsoen heb ik wel ;-) Ik weet natuurlijk niet of jij met jouw verhalen direct "to the point" komt, maar het is anders misschien een tip om overbodige franje achterwege te laten.
Het gebeurt natuurlijk bij iedereen wel eens dat hij/zij onderbroken wordt. Ook bij mij. Ik reageer dan meestal direct met zoiets als "ik was nog niet klaar" of "ik geloof dat ik aan het vertellen was". Dus niet boos of aanvallend, maar als constatering. Luisteren ze dan nog niet, dan zijn ze onbeschoft en zou ik daar verder geen tijd in steken!

Hoi Kees,

Ten eerste welkom op het forum!
Je zegt dat je misschien autisme hebt, en sowieso ADD. Dit heeft wellicht wel te maken met de manier waarop je vertelt, al heeft dat naar mijn mening geen reden om niet naar iemand te luisteren. De meeste mensen luisteren ook niet goed of zijn gauw afgeleid, dan is het aan jou de kans of de taak om ze even tot orde te roepen. Zoals de meeste hier al zeggen, hoeft dat niet op een ruzie makende manier, je kunt ook gewoon even duidelijk maken dat je er niet gediend van bent. Wat je ook kunt doen is vragen: wat heb ik nou net gezegd? En dan denkt de ander misschien ook even na.

Mijn zus ratelt soms ook over mij heen, dat is echt irritant. Dus zeg er vaker iets van, waardoor ze het begrijpt.

Wat hier ook genoemd is, is zeker een goed punt, dat je ook moet kunnen aanvoelen of iemand op je zit te wachten met je verhalen. Dat is kort door de bocht, maar er zijn nou eenmaal genoeg mensen die daar geen behoefte aan hebben, en dan aan jou de taak om dat aan te voelen. Maar als je een tak van autisme hebt, lijkt me dit extra lastig omdat je dan al sociaal gezien iets minder sterk bent. Maar dat zegt verder niks over je, het is maar hoe je ermee omgaat.

Een kleine tip nog, willen mensen niet luisteren, laat ze dan links liggen, want je bent veel meer waard als dat. Probeer zo goed mogelijk naar mensen te zoeken die het beste bij jou passen, en dat kan best een zoektocht zijn. Geef het niet op in ieder geval, dat is zonde!
En hier kun je wel altijd je verhaal kwijt en hopelijk krijg je hier het gevoel dat je wel gehoord word, want dat is de bedoeling can dit forum!

Liefs van Shalin

Hoi Kees,

Ten eerste welkom op het forum!
Je zegt dat je misschien autisme hebt, en sowieso ADD. Dit heeft wellicht wel te maken met de manier waarop je vertelt, al heeft dat naar mijn mening geen reden om niet naar iemand te luisteren. De meeste mensen luisteren ook niet goed of zijn gauw afgeleid, dan is het aan jou de kans of de taak om ze even tot orde te roepen. Zoals de meeste hier al zeggen, hoeft dat niet op een ruzie makende manier, je kunt ook gewoon even duidelijk maken dat je er niet gediend van bent. Wat je ook kunt doen is vragen: wat heb ik nou net gezegd? En dan denkt de ander misschien ook even na.

Mijn zus ratelt soms ook over mij heen, dat is echt irritant. Dus zeg er vaker iets van, waardoor ze het begrijpt.

Wat hier ook genoemd is, is zeker een goed punt, dat je ook moet kunnen aanvoelen of iemand op je zit te wachten met je verhalen. Dat is kort door de bocht, maar er zijn nou eenmaal genoeg mensen die daar geen behoefte aan hebben, en dan aan jou de taak om dat aan te voelen. Maar als je een tak van autisme hebt, lijkt me dit extra lastig omdat je dan al sociaal gezien iets minder sterk bent. Maar dat zegt verder niks over je, het is maar hoe je ermee omgaat.

Een kleine tip nog, willen mensen niet luisteren, laat ze dan links liggen, want je bent veel meer waard als dat. Probeer zo goed mogelijk naar mensen te zoeken die het beste bij jou passen, en dat kan best een zoektocht zijn. Geef het niet op in ieder geval, dat is zonde!
En hier kun je wel altijd je verhaal kwijt en hopelijk krijg je hier het gevoel dat je wel gehoord word, want dat is de bedoeling can dit forum!

Liefs van Shalin

Zeer eens met Shalin!

Echt enorm herkenbaar. Mensen luisteren niet naar ons, maar wij schijnen wel heel goed naar anderen te kunnen luisteren en hen te laten uitpraten. En een assertiviteitscursus volgen ? Heb ik ooit ook gedaan, maar bij mij hielp het niet. Is gewoon de aard het karakter van de persoon in kwestie en dit is bijna niet te veranderen.

Echt enorm herkenbaar. Mensen luisteren niet naar ons, maar wij schijnen wel heel goed naar anderen te kunnen luisteren en hen te laten uitpraten. En een assertiviteitscursus volgen ? Heb ik ooit ook gedaan, maar bij mij hielp het niet. Is gewoon de aard het karakter van de persoon in kwestie en dit is bijna niet te veranderen.

Bij mij heeft het juist wel erg geholpen. Je moet de vaardigheden die je leert wel durven uitvoeren. Klein beginnen en blijven oefenen.