Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Na jaren ineens weer angst voor mijn angst


#1

Hallo allemaal, mijn naam is Renzo en ben nieuw hier. Ik ben op mijn 26e in een angst toestand gekomen en was toen echt ineens bang voor alles, gewoon constant angstgevoel. Uiteindelijk na gesprekken etc aan venlafaxine gegaan en na een hele tijd ging dat toen weer goed. Ik ben ondertussen 40 en heb al die jaren venlafaxine geslikt. Constant uitstel van afbouwen. Na een slecht aantal jaren in mijn relatie en een hoop gedoe ben ik begin dit jaar gescheiden en dacht van de zomer, kom laat ik toch maar afbouwen. Dit heb ik gedaan en op wat rare dingen na ging dat goed tot een maand geleden. Ik was een maand medicijnloos en ik werd ziek, flink verkouden en ik zakte ineens volledig weer in angstgevoel en helemaal van slag, weer alles naar boven van jaren geleden en ben dus weer begonnen met venlafaxine opbouwen. Nu wil ik niet thuis zitten en doe zoveel mogelijk maar alles wat ik leuk vond is weg, alles is zwaar, als ik op mijn werk ben heb ik constant het gevoel dat alles onwerkelijk is, ver weg, ik doe wel, ik praat wel maar het lijkt nep. Als ik buiten ben en on de avond voel ik me meestal veel beter, is dat gewoon de spanning in het lijf wat dit soort gevoel allemaal veroorzaakt? Ik dacht dat me dit nooit meer zou gebeuren, wel dus en dat maakt me enorm onzeker. Ook ben ik enorm moe en slaap wel maar wordt wel regelmatig wakker.
Antwoord

#2

Hoi Massi, welkom op het forum! Ik schrijf hier als "partner van", dus ben niet wie jij nodig hebt. Ik hoop dat je je thuis gaat voelen op het forum en hier gaat vinden wat je zoekt.
Antwoord

#3

Hoi Positiva, dank en gaat vast lukken. Ik weet niet precies wat ik hier doe maar wilde het even kwijt. Ik weet dat ik er toen uitgekomen was en nu ook moet lukken maar je probeerd je te voelen als ik me hiervoor voelde en dat frustreert nu dat dat niet lukt. 

Angsten worden gemaakt door emoties en onbalans in bepaalde stoffen maar ik kan vooral slecht tegen het gevoel dat alles wat onwerkelijk lijkt. Ben meer benieuwd of er hier meer zijn die dat kennen.
Antwoord

#4

beste Massi,

Dat onwerkelijke gevoel komt me bekend voor, daar heb ik ook last van gedurende de dag. net of ik met mezelf meekijk in plaats van het beleef. Ik heb dat al jaren, maar ben ook al jaren depressief, wellicht hoort het er gewoon bij, bij mij wel althans. Goed uitrusten helpt wel, zoalng je niet altijd moe bent. Soms voel ik me fitter, dan heb ik ook minder last van dat gevoel.

groet,
Run
Antwoord

#5

Hoi Run, dat moeheid het erger maakt had ik al een beetje een vermoeden van. Lastig dat je het al jaren hebt. Enige is maar proberen er niet teveel stil bij te staan denk ik.
Antwoord

#6

ja, er niet te veel bij stil te staan en goed voor jezelf te zorgen, zodat je je zo fit mogelijk voelt.

groet,
Run
Antwoord

#7

(29-10-2019, 13:12)Massi schreef: Hallo allemaal, mijn naam is Renzo en ben nieuw hier. Ik ben op mijn 26e in een angst toestand gekomen en was toen echt ineens bang voor alles, gewoon constant angstgevoel. Uiteindelijk na gesprekken etc aan venlafaxine gegaan en na een hele tijd ging dat toen weer goed. Ik ben ondertussen 40 en heb al die jaren venlafaxine geslikt. Constant uitstel van afbouwen. Na een slecht aantal jaren in mijn relatie en een hoop gedoe ben ik begin dit jaar gescheiden en dacht van de zomer, kom laat ik toch maar afbouwen. Dit heb ik gedaan en op wat rare dingen na ging dat goed tot een maand geleden. Ik was een maand medicijnloos en ik werd ziek, flink verkouden en ik zakte ineens volledig weer in angstgevoel en helemaal van slag, weer alles naar boven van jaren geleden en ben dus weer begonnen met venlafaxine opbouwen. Nu wil ik niet thuis zitten en doe zoveel mogelijk maar alles wat ik leuk vond is weg, alles is zwaar, als ik op mijn werk ben heb ik constant het gevoel dat alles onwerkelijk is, ver weg, ik doe wel, ik praat wel maar het lijkt nep. Als ik buiten ben en on de avond voel ik me meestal veel beter, is dat gewoon de spanning in het lijf wat dit soort gevoel allemaal veroorzaakt? Ik dacht dat me dit nooit meer zou gebeuren, wel dus en dat maakt me enorm onzeker. Ook ben ik enorm moe en slaap wel maar wordt wel regelmatig wakker.

Hoi Massi,

Goed dat je je verhaal even ergens hebt gedaan, vaak helpt dat wat.

Oo, Ik herken me in veel dingen in je verhaal. Ook ik ben na jaren gebruik van verschillende AD nog niet zo lang geleden gestopt. Eerst gaat het goed, maar nu heb ik het gevoel dat ik nog een paar trappen na krijg. Ongeveer 7 weken AD vrij. Maar weer angstig
en heel moe. En ook het gevoel van ik doe wel dingen en ik praat met mensen maar ik ben er niet helemaal bij. Niet helemaal in het hier en nu komt me ernstig bekend voor. Ik vind het soms dood eng. Ik ben nog niet opnieuw gestart met AD. Ik probeer nog even door te zetten. Maar de stapjes die ik zet en de dingen die ik doe zijn wel kleiner aan het worden. Zo heb ik deze week besloten om dan maar even niet te gaan werken. Ik doe wat ik nu op dit moment wel kan.

Ik weet niet of je hier direct wat aan hebt maar je verhaal is in elk geval herkenbaar. En als je lange tijd AD gebruiker bent (geweest) duurt zowel afbouwen als weer opbouwen wat langer.

Heb je mensen om je heen die je steunen en een goed contact met je huisarts? 

Groeten regenboog
Antwoord

#8

Hoi Regenboog, beetje in hetzelfde schuitje dus. Als je het volhoudt zonder dan is dat alleen maar beter als dat lukt, maar in mijn geval was nog even starten beter(denk ik), misschien toch beetje het verkeerde moment gekozen om af te bouwen na een flinke tijd van stress wat er uit lijkt te komen.

Dat je hebt besloten om even te stoppen met werken is wel slim, ik wilde he tloefst niet maar soms denk ik dat het wel beter is omdat je dan even afstand neemt en andere dingen kan doen die wel even goed zijn, maarja, ik kan in ieder geval iets rustiger doen op het werk dan normaal, dat scheelt. 

Ik heb goede gesprekken met de huisarts gelukkig, die is behulpzaam en verder ook wel wat mensen om me heen. 

Ga jij nu je even niet werkt wel dingen doen waar je je beter bij voelt? Buiten zijn, dat soort dingen?
Antwoord

#9

Medicatie kan je inderdaad gevoelens en gedachten geven die je zonder medicatie niet kan voorstellen.
Ik voelde me ook heel vreemd en had hele nare dwangmatige gedachten toen ik stopte.
Ook het gevoel dat ik niet meer wist wie ik was en veel dingen onwerkelijk overkwamen.
Ik kon ook weinig volgen en begreep bijna niks meer van wat ik zag of hoorde.
Sommige mensen hebben zulke zware afkick verschijnselen van medicatie, dat het ze gewoon niet lukt eraf te komen.
Kijk het een tijdje aan...je voelt vanzelf wel wanneer de grens bereikt is, of de klachten langzaam minder worden.

Heel veel sterkte
Antwoord

#10

(29-10-2019, 13:12)Massi schreef: Hallo allemaal, mijn naam is Renzo en ben nieuw hier. Ik ben op mijn 26e in een angst toestand gekomen en was toen echt ineens bang voor alles, gewoon constant angstgevoel. Uiteindelijk na gesprekken etc aan venlafaxine gegaan en na een hele tijd ging dat toen weer goed. Ik ben ondertussen 40 en heb al die jaren venlafaxine geslikt. Constant uitstel van afbouwen. Na een slecht aantal jaren in mijn relatie en een hoop gedoe ben ik begin dit jaar gescheiden en dacht van de zomer, kom laat ik toch maar afbouwen. Dit heb ik gedaan en op wat rare dingen na ging dat goed tot een maand geleden. Ik was een maand medicijnloos en ik werd ziek, flink verkouden en ik zakte ineens volledig weer in angstgevoel en helemaal van slag, weer alles naar boven van jaren geleden en ben dus weer begonnen met venlafaxine opbouwen. Nu wil ik niet thuis zitten en doe zoveel mogelijk maar alles wat ik leuk vond is weg, alles is zwaar, als ik op mijn werk ben heb ik constant het gevoel dat alles onwerkelijk is, ver weg, ik doe wel, ik praat wel maar het lijkt nep. Als ik buiten ben en on de avond voel ik me meestal veel beter, is dat gewoon de spanning in het lijf wat dit soort gevoel allemaal veroorzaakt? Ik dacht dat me dit nooit meer zou gebeuren, wel dus en dat maakt me enorm onzeker. Ook ben ik enorm moe en slaap wel maar wordt wel regelmatig wakker.
Dag Renzo

Ja ook ik heb venlafaxine afgebouwd na jaren lang gebruik en toen weer opgebouwd.
Het klinkt alsof je dit zonder begeleiding gedaan hebt. Af en opbouwen moet geleidelijk.
Afhankelijk van je hormoonprofiel loopt dat bij iedereen wat anders. Als je weer opbouwt kan het goed zijn dat je merkt dat je een iets hogere dosis nodig hebt dan voorheen. Tegen angst zijn ook goede therapievormen trouwens, die kan je er naast doen.
Vraag hulp via de voorschrijven van de medicijnen.
Succes
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Angst en somber Started by Jozef
28 Replies - 885 Views
24-03-2024, 20:04
Laatste bericht: Joy
  Stel je voor.... Started by Floyd
1 Replies - 198 Views
31-07-2023, 13:05
Laatste bericht: Mabel
28-05-2023, 13:00
Laatste bericht: Wandelaar
25-05-2023, 13:29
Laatste bericht: Liefde+Hoop
14-03-2023, 16:22
Laatste bericht: Jupiter
  Weer terug bij af.. Started by Guido25
9 Replies - 1,267 Views
14-03-2023, 09:37
Laatste bericht: Kleinekizzy
  Helaas weer zover. Started by Flupske1989
5 Replies - 744 Views
12-02-2023, 10:17
Laatste bericht: Hoop +Liefde
05-12-2022, 22:44
Laatste bericht: Joy
  ik stel mij voor Started by bunnie
6 Replies - 899 Views
30-11-2022, 23:27
Laatste bericht: Nic
  Daar gaan we weer Started by Phoenix
3 Replies - 684 Views
27-11-2022, 00:28
Laatste bericht: Phoenix



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)