Hallo allen,

Allereerst de beste wensen voor dit nieuwe jaar met veel liefde voor jezelf.

Ik weet niet of dit topic hier op de goede plek staat, maar ik wilde even vertellen dat ik de afgelopen dagen het boek 'PIL' van Mike Boddé heb gelezen. Voor mij was het in elk geval nieuw en ik vond het heel fijn om te lezen. Ik herkende zoveel. Heel fijn om te lezen dat andere mensen met een depressie ook zo denken, dan voel je je minder alleen en onbegrepen. Zo kun je het een ander ook nog eens laten lezen. Ik zou het zelf niet beter kunnen beschrijven hoe het voelt om depressief te zijn.

Overigens is Mike alweer jaren goed geholpen met anafranil.

Groetjes, Soleil

Hallo allen,

Allereerst de beste wensen voor dit nieuwe jaar met veel liefde voor jezelf.

Ik weet niet of dit topic hier op de goede plek staat, maar ik wilde even vertellen dat ik de afgelopen dagen het boek 'PIL' van Mike Boddé heb gelezen. Voor mij was het in elk geval nieuw en ik vond het heel fijn om te lezen. Ik herkende zoveel. Heel fijn om te lezen dat andere mensen met een depressie ook zo denken, dan voel je je minder alleen en onbegrepen. Zo kun je het een ander ook nog eens laten lezen. Ik zou het zelf niet beter kunnen beschrijven hoe het voelt om depressief te zijn.

Overigens is Mike alweer jaren goed geholpen met anafranil.

Groetjes, Soleil

---

Ik heb deze week het boek van Isa Hoes gelezen, 'Toen ik je zag'. Wat mij vooral bijblijft is dat Antonie nauwelijks medicijnen heeft geprobeerd in al die tijd dat hij depressief was. Wie weet had hem dat wel geholpen. Wat treurig...
Zoveel mensen krijgen onterecht zware anti-depressiva, waarbij gewoon praten al had geholpen, terwijl anderen met echt een zware depressie niet worden doorgestuurd naar een psychiater. Eeuwig zonde.

---

Ik heb deze week het boek van Isa Hoes gelezen, 'Toen ik je zag'. Wat mij vooral bijblijft is dat Antonie nauwelijks medicijnen heeft geprobeerd in al die tijd dat hij depressief was. Wie weet had hem dat wel geholpen. Wat treurig...
Zoveel mensen krijgen onterecht zware anti-depressiva, waarbij gewoon praten al had geholpen, terwijl anderen met echt een zware depressie niet worden doorgestuurd naar een psychiater. Eeuwig zonde.

Soleil,

Heb in een interview van Isa Hoes ook wel eens begrepen dat Antonie zelf geen medicatie wou omdat hij bang was dat deze zijn creativiteit in de weg zouden staan. Ook enigzins een begrijpelijk iets. Denk dat ieder verhaal altijd meerdere kanten heeft.

Soleil,

Heb in een interview van Isa Hoes ook wel eens begrepen dat Antonie zelf geen medicatie wou omdat hij bang was dat deze zijn creativiteit in de weg zouden staan. Ook enigzins een begrijpelijk iets. Denk dat ieder verhaal altijd meerdere kanten heeft.

Goed om te horen. Ja, hij zal er ongetwijfeld zijn redenen voor hebben gehad en wij zijn maar buitenstaanders.

Dank je voor de tips. Ik heb lang geleden het boek van Isa Hoes al gelezen. Het leek alsof voor Antonie de diagnose bipolair een soort onoverkomelijk leek. Alsof de wereld instortte toen het die naam kreeg. 

Je kunt ook behandeld worden zonder heel vlak te worden en je kunt zelfs veel leren door psycho-educatie wat de pieken en dalen er al een beetje uit haalt. Idd tragisch dat hij toen al te ver heen was om dat nog te zien.

Dank je wel voor de tips over de boeken.
Ik heb nu het boek Pil opgehaald uit de bibliotheek.
Tijdens het lezen herken ik veel over de enorme vermoeidheid en het zoeken naar oplossingen.
Het boek leest gemakkelijk weg met kleine hoofdstukken.
Fijn dat het boek zo herkenbaar is.

Groetjes,
Amelie04

Dank je wel voor de tips over de boeken.
Ik heb nu het boek Pil opgehaald uit de bibliotheek.
Tijdens het lezen herken ik veel over de enorme vermoeidheid en het zoeken naar oplossingen.
Het boek leest gemakkelijk weg met kleine hoofdstukken.
Fijn dat het boek zo herkenbaar is.

Groetjes,
Amelie04

Ik vond het ook erg herkenbaar. Fijn dat je er iets aan hebt..