Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Moeder ziek en ik doe aan zelfbeschadiging


#1

Mijn moeder kreeg vorig jaar te horen dat ze K had, de vreselijkste ziekte je je maar kan inbeelden. Ik ben zelf nog heel jong, en het heeft een enorme impact op mij gehad. Zelfs zo erg, dat ik ben begonnen met zelfbeschadiging en vermoed dat ik een burnout heb gehad, en nu ook depressie verschijnselen.

Het begon vorig jaar toen de uitslag kwam van haar ziekte. In het nieuwe jaar zou ze 6 keer chemo moeten krijgen. Het zat in haar lymfeklier. Een periode van zwaarte, verdriet en stress gingen wij in. In mei was ze klaar, maar in de tussentijd ging het met mij niet goed. Ik had het er enorm zwaar mee, maar wist dit voor de buitenwereld te verbergen. Ik had gebroken ribben, en ook dat wist niemand. Alleen mijn allerbeste vriend. Hij heeft me in de volledige periode enorm gesteund, elke dag opnieuw. Elke huilbui, paniekaanval opnieuw. Maar ook hij weet nu niet meer wat hij met mij aan moet.

Ik dwaal af merk ik. In ieder geval, in juni werd ze schoon verklaard. Dat was fantastisch nieuws, en dat gaf hoop. Maar vlak daarvoor, zakten haar rugwervels in, en kon ze niets meer. Per ambulance werd ze afgevoerd naar het ziekenhuis, en kreeg ze te horen dat ze osteoporose heeft. Hiervoor verblijft ze nu in een revalidatiecentrum. Ik kreeg constant van alles over mij heen. Het is te veel om nu uit te leggen. Maar om het kort te schetsen, mijn familie heeft me nodig, evenals vrienden van me.

Want naast dit, blijken 3 vrienden zichzelf te snijden, en zichzelf ooit van het leven te willen beroven. Een van hen heeft al serieuze plannen om dit ooit te gaan doen. Dat hakt er enorm in, dat komt er ook nog bij. Ik heb ooit een mes op mijn pols gezet, maar snijden durfde ik niet. Of ik dood wil? Nee, nee eigenlijk niet. Maar ik wil de psychische pijn kunnen omzetten in iets fysieks. En zodoende ben ik eerst begonnen met het bekrassen van mijn armen met mijn nagels, en doe ik dat nu met scherpere voorwerpen. Snijden doe ik niet, maar krassen maak ik wel. Dat het mooie littekens achterlaat, en het brand als ik er alcohol op zou doen. 

Mijn beste vriend heeft zo zijn best gedaan om mij van de depressie en zelfbeschadiging af te helpen, maar hij heeft gefaald, al zijn dat zijn woorden. Het is een moeilijk proces waar je gewoon niet 1, 2, 3 uitkomt. Daarom besloot ik hier een account op aan te maken. Ik zou graag met lotgenoten en mensen die weten hoe het voelt, in contact willen komen. Ook om mijn beste vriend wat rust te gunnen. Dus mocht je met mij willen praten, ik sta hier enorm voor open. Want ik heb enorme behoefte aan een gesprek met een lotgenoot.

Groetjes,

Lana
Antwoord

#2

Welkom Lana. Goed dat je de stap hebt gezet om je gevoelens en gedachten hier te delen.

Gedachten/zorgen, over jezelf of over anderen, kunnen een zware wissel op mensen trekken, hetgeen zich op vele manieren kan uiten.
Automutilatie is één van de vele uitingen.

Ik ben er zelf niet bekend mee, maar vele anderen hier wel. Even afwachten en de reacties zullen komen.

groet,
Ray
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Ray :   • lanamuziek
Antwoord

#3

(24-06-2018, 13:27)lanamuziek schreef: Mijn moeder kreeg vorig jaar te horen dat ze K had, de vreselijkste ziekte je je maar kan inbeelden. Ik ben zelf nog heel jong, en het heeft een enorme impact op mij gehad. Zelfs zo erg, dat ik ben begonnen met zelfbeschadiging en vermoed dat ik een burnout heb gehad, en nu ook depressie verschijnselen.

Het begon vorig jaar toen de uitslag kwam van haar ziekte. In het nieuwe jaar zou ze 6 keer chemo moeten krijgen. Het zat in haar lymfeklier. Een periode van zwaarte, verdriet en stress gingen wij in. In mei was ze klaar, maar in de tussentijd ging het met mij niet goed. Ik had het er enorm zwaar mee, maar wist dit voor de buitenwereld te verbergen. Ik had gebroken ribben, en ook dat wist niemand. Alleen mijn allerbeste vriend. Hij heeft me in de volledige periode enorm gesteund, elke dag opnieuw. Elke huilbui, paniekaanval opnieuw. Maar ook hij weet nu niet meer wat hij met mij aan moet.

Ik dwaal af merk ik. In ieder geval, in juni werd ze schoon verklaard. Dat was fantastisch nieuws, en dat gaf hoop. Maar vlak daarvoor, zakten haar rugwervels in, en kon ze niets meer. Per ambulance werd ze afgevoerd naar het ziekenhuis, en kreeg ze te horen dat ze osteoporose heeft. Hiervoor verblijft ze nu in een revalidatiecentrum. Ik kreeg constant van alles over mij heen. Het is te veel om nu uit te leggen. Maar om het kort te schetsen, mijn familie heeft me nodig, evenals vrienden van me.

Want naast dit, blijken 3 vrienden zichzelf te snijden, en zichzelf ooit van het leven te willen beroven. Een van hen heeft al serieuze plannen om dit ooit te gaan doen. Dat hakt er enorm in, dat komt er ook nog bij. Ik heb ooit een mes op mijn pols gezet, maar snijden durfde ik niet. Of ik dood wil? Nee, nee eigenlijk niet. Maar ik wil de psychische pijn kunnen omzetten in iets fysieks. En zodoende ben ik eerst begonnen met het bekrassen van mijn armen met mijn nagels, en doe ik dat nu met scherpere voorwerpen. Snijden doe ik niet, maar krassen maak ik wel. Dat het mooie littekens achterlaat, en het brand als ik er alcohol op zou doen. 

Mijn beste vriend heeft zo zijn best gedaan om mij van de depressie en zelfbeschadiging af te helpen, maar hij heeft gefaald, al zijn dat zijn woorden. Het is een moeilijk proces waar je gewoon niet 1, 2, 3 uitkomt. Daarom besloot ik hier een account op aan te maken. Ik zou graag met lotgenoten en mensen die weten hoe het voelt, in contact willen komen. Ook om mijn beste vriend wat rust te gunnen. Dus mocht je met mij willen praten, ik sta hier enorm voor open. Want ik heb enorme behoefte aan een gesprek met een lotgenoot.

Groetjes,

Lana

Hallo Lana,

Heel naar om te lezen van je moeder, dat lijkt me erg zwaar. Het gevoel dat je familie je nodig heeft kan fijn voelen, maar kan ook druk geven. Wat heftig dat binnen je vriendengroep meer zich zo voelen. Ook met concrete plannen waar jij vanaf weet. Ik hoop dat je vrienden veilig zijn en de plannen niet tot uitvoeren zetten. Wat moet jij je slecht voelen. 

Ik ben bekend met depressie en zelfbeschadiging. Zelfbeschadiging is iets wat ik heb gedaan, wat me nu triggerd en waar ik niet weer aan wil beginnen. Ik weet alleen niet goed hoe ik het moet stoppen. Ik ben hier ook vrij nieuw, maar ben blij dat ik dit heb gevonden. Ik denk dat het goed is dat je deze stap hebt gezet. Ik ben een lotgenoot en sta open voor een gesprek.

x Roux


x roux
[-] 1 gebruiker zegt bedankt tegen Roux :   • lanamuziek
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 25-06-2018, 21:18 door lanamuziek.)

(25-06-2018, 05:12)Ray schreef: Welkom Lana. Goed dat je de stap hebt gezet om je gevoelens en gedachten hier te delen.

Gedachten/zorgen, over jezelf of over anderen, kunnen een zware wissel op mensen trekken, hetgeen zich op vele manieren kan uiten.
Automutilatie is één van de vele uitingen.

Ik ben er zelf niet bekend mee, maar vele anderen hier wel. Even afwachten en de reacties zullen komen.

groet,
Ray

Heel erg bedankt voor je welkomstbericht Ray. Het doet me goed zo te worden ontvangen hier. Het klopt wat je zegt, en ik had ook nooit verwacht dat het ooit zo zou ontstaan als het ware. Ik ben ook blij dat ik hier ben gekomen. Nogmaals bedankt voor je reactie, het is fijn dit te lezen.

Groetjes,

Lana

(25-06-2018, 20:35)Roux schreef: Hallo Lana,

Heel naar om te lezen van je moeder, dat lijkt me erg zwaar. Het gevoel dat je familie je nodig heeft kan fijn voelen, maar kan ook druk geven. Wat heftig dat binnen je vriendengroep meer zich zo voelen. Ook met concrete plannen waar jij vanaf weet. Ik hoop dat je vrienden veilig zijn en de plannen niet tot uitvoeren zetten. Wat moet jij je slecht voelen. 

Ik ben bekend met depressie en zelfbeschadiging. Zelfbeschadiging is iets wat ik heb gedaan, wat me nu triggerd en waar ik niet weer aan wil beginnen. Ik weet alleen niet goed hoe ik het moet stoppen. Ik ben hier ook vrij nieuw, maar ben blij dat ik dit heb gevonden. Ik denk dat het goed is dat je deze stap hebt gezet. Ik ben een lotgenoot en sta open voor een gesprek.

x Roux

Hallo Roux,

Het klopt zeker dat het een enorme druk achterlaat, dat begin ik nu zelf enorm te merken. Dat was voorheen al zo, maar nu is dat nog sterker tot uiting gekomen. Dat vind ik inderdaad heel heftig om te weten, want een van hen heeft al eerder een zelfmoordpoging gedaan. Dus de kans dat ze het opnieuw probeert, is gewoon sterk aanwezig. Ik voel me inderdaad ook ontzettend rot. Ik zit momenteel opnieuw in een zware dip. Ik snap wat je bedoeld. Ik heb zojuist helaas weer aan zelfbeschadiging gedaan. Ik deel je mening, ik ben ook enorm blij met de vondst hier, het is een fijne uitlaatklep. Bedankt, zo voelt het ook zeker. Ik zou het zeker fijn vinden in contact te komen, vooral als iemand weet wat automutilatie inhoud.

Groetjes, 

Lana
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
  Invloed moeder Started by Mwater19
1 Replies - 491 Views
10-08-2022, 01:51
Laatste bericht: J@n
04-06-2021, 12:55
Laatste bericht: Feline
  moeder Started by cyranno
14 Replies - 3,577 Views
12-09-2020, 10:48
Laatste bericht: Nine-eleven
  Narsistiche moeder Started by Richbubba
1 Replies - 1,773 Views
17-01-2018, 19:07
Laatste bericht: Bert
  narcistische moeder Started by Richbubba
1 Replies - 1,926 Views
17-01-2018, 15:24
Laatste bericht: Positiva
11-10-2017, 16:29
Laatste bericht: domino



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)