Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Moe


#11

hoi lieve Mabel 

hoe gaat het nu met jou 

liefs en knuffel J
Antwoord

#12

(11-01-2022, 20:10)Mabel schreef: Bedankt allemaal  voor jullie lieve berichten! 

Ach tja, lieve Mister,  ik zit mezelf in de weg , maar tja , kan er ook niet even een ander 'zijn'  opplakken hè. Ik ben het regelmatig  toch zo zat dat leven met mijzelf .  Ik vind er meestal  geen bal aan  en het lukt me maar niet daar echt iets aan te veranderen. En wat  dan ?    Frustrerend en vermoeiend is dat . 


Groetjes!
Inderdaad kon je maar even iemand anders’ hoofd gebruiken en kijken of dat beter voelde. Ik wilde dat vroeger al graag eens proberen, een tijdje mijn vriendinnetje zijn. Het leek toen al of bij haar alles zonniger, lichter, sneller en praktischer was.
Antwoord

#13

Mabel, 

hoe is het?
Antwoord

#14

ik denk aan jou lieve Mabel

je geeft meestal een fijne response terug dat vind ik fijn aan jou 

liefs en knuffel J
Antwoord

#15

Hallo allemaal,

dank voor jullie lieve vragen !  

Ik ben zojuist coronanegatief getest na n nauw contact met n positief  persoon. Gedoe  is het , ggd is compleet overbelast etc . En de regelgeving word steeds maffer. 
Maar goed, ik zit niet de omikron estafette nu. Dat is toch wel fijn op zich . 

Verder voer ik toch weinig uit .  Mijn stemming is zelden zodanig dat ik nou zin of motivatie heb tot iets . Behalve mn schrijverijen vanaf de bank.  Die gaan vaak redelijk vanzelf. 

Ik leef bij de dag . Ik heb  zelden plannen voor langer dan n dag of twee , laat staan n toekomst beeld, doelen, verwachtingen. 
Wat ik me voorneem, loopt vaak op niets uit.   Teveel weerzin , twijfel,  angst wellicht.  

Een jaar op 10 geleden onder n steen gekropen , en er eigenlijk met moeite af en toe even onderuit weten te kruipen .  Voor mij is de coronatijd ook geen probleem.  Integendeel , een handige reden om te blijven onderduiken . 
Op dit moment voel  ik me  niet al té ongelukkig. Ik voel ook niet veel,  laat staan iets duidelijks.   

Ik krijg  weer n nieuwe psychiater , omdat ik weer onder n ander team val nu de psychiatrie toch werkelijk begint te ontschotten en het om de persoon gaat ipv ziektebeeld .  Het zal me benieuwen. 
Qua medicatie zijn et nog wat dingen die ik wil proberen, dus ik hoop dat hij expirimenteel is ingesteld . Meestal zijn ze dat niet.  Het weerhoud me niet t weer te proberen. 

Met de schotten in de psychiatrie  verdween ik eerder via team  stemming naar persoonlijkheidsproblematiek , en zit ik nu eigenlijk gewoon in de de 2elijns ggz maar dan multidisciplinair . 
Dus niet -die  diagnose/ dat stoornissen team -  betekent die behandelingen - gekoppeld aan zorgvergoeding   etc etc . 

Mn psycholoog en ik proberen het nu via traumabehandelingen emdr 'rechtsom' . Andere insteek  via het zelfbeeld ipv de herinneringen. 
En vervolgens exposure.  
En dat laatste betekent dat ik weer zal worden uitgedaagd tot deelname aan t leven en gedragsexpirimenten .  Want het gaat om het tot stand brengen van een verandering  , zowel intrinsiek als naar buiten toe. 

Nou houd ik op zich wel van een expirimentje, nieuwsgierig ben ik nog wel, 
maar ik zie er zó vréselijk tegen op om weer te moeten gaan leven bij wijze van spreken.  
Doelen nastreven enzo, mij gemotiveerd daar toe gaan voelen , me verhouden tot anderen , relaties vormgeven...    beleven enzo ... 

Ik heb het in verleden allemaal gedaan , met veel moeite en niet met bezieling........meer als n lam wat naar de slachtbank werd geleid en daarbij moest doen alsof ik het graag deed .
Dát ga ik dus niet meer over doen.   

Maar de rest van mn leven terugtrekken onder de steen is wel erg uitzichtloos ....  

Levensmoe hè. 

Hoe wek je iets tot leven wat zo dood is als n pier.   Hoe maak je contact met je 'levenstroom' . Klinkt wellicht vaag hoor .  
Daarom ook muziektherapie aangevraagd. Om mn stem te ontwikkelen. Als ik zing ( soms) lijkt er iets te gaan stromen .  Mogelijk is het een soort sleutel .  Het voelt  als een soort stroompje naar n soort  'ik'.   Ik geloof dat ik het ook fijn vind . 
Mischien is er in mij dan toch nog  iemand thuis in mij,  en kan t licht eens  aan.  

Geen idee of het iets kan betekenen  , maar ik ondekte het en bedacht me dat ik met die constatering mischien iets zou kunnen. 

 Ik heb echt nog nooit zoiets vaags voorgesteld , maar de ingeving bleef opduiken in het hoofd.  
Ik heb nooit iets met zang  gedaan , ben niet muzikaal en kan geen noot lezen. 
    
Tot mn verbazing  nam mn psychologe deze vage  vraag  serieus  en diende ze hem in . 

En zo vergaat het mij dan .

Lieve groetjes allemaal! 
Mabel
Antwoord

#16

Hoi Mabel 

fijn iets van je te horen 

ik reageer er nog eens wat dieper op in heb nu 2 pammen op en mijn hoofd wil niet meer is leef ff niks denken zeg maar stoned zijn op legale wijze 

wat ik kan zeggen toch wel goed dat je met muziek gaat proberen is al een stap voor jou omdat je onder de steen ligt 

groet en liefs J
Antwoord

#17

Dank je voor je update. Ook ik heb nu niet zoveel te reageren, maar fijn dat je ons hebt bijgepraat.
Antwoord

#18

Fijn dat je antwoord Mabel.

Lijkt me een mooi plan van die muziektherapie. Maakt geen bal uit of je kan zingen of totaal geen muzikaal talent hebt. Misschien doet het idd iets met je, of kun je je op die manier uiten.
Antwoord

#19
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 30-01-2022, 18:55 door misterj.)

Hoi Mabel 

hoe gaat het met jou ?

ik las dat je druk bent in je hoofd en moe bent ik hoop dat het nu weer wat beter gaat dat gun ik jou zo ja mag je mij ook altijd een pb sturen 

liefs J
Antwoord

#20
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 09-02-2022, 16:19 door Jupiter. Edit Reason: Bericht verwijdert. )

.......
Antwoord





Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)