Your browser does not support JavaScript!
Bijeenkomst van lotgenoten die kampen met depressie
  Welkom Gast, meld je snel aan! Maak Account    Log In   

 

Mijn plan is aan het mislukken..


#1
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 09-06-2017, 20:00 door DMysterie.)

Hallo lieve mensen! Ik ben al weken aan het piekeren over of ik weer aan de medicatie moet, of niet. 
Ik zal (zo kort mogelijk) mijn verhaal doen zodat jullie wat beter snappen waarom het voor mij persoonlijk zo lastig is deze keuze te maken.

5 jaar geleden (20 jaar oud) kreeg ik een lichte/matige depressie en werd mij Paroxetine voorgeschreven. Ik heb dit jaren geslikt en gestopt (3e poging) omdat het al langere tijd goed met mij ging en ik last had van gewrichtspijn. Nadat ik het helemaal had afgebouwd ging het alleen mis en kwam erachter dat ik de afgelopen jaren geen stap verder ben gekomen. Ik werd met een ernstige depressie doorgestuurd naar een psychiater die mij vervolgens terug op de medicatie heeft gezet. Toen het weer beter met mij ging, zijn we samen gaan kijken naar een alternatief. Helaas werkte dit medicijn niet bij mij en hier werd ik zelfs agressief van. Iets wat totaal niet bij mij past. Het volgende medicijn duurde erg lang voordat deze begon te werken (8/9 weken) en tot die tijd was mijn eetlust 0, sliep ik 22/7 en was ik behoorlijk suïcidaal. De ergste tijd uit mijn leven kan ik wel zeggen. Toen ik me iets beter voelde had ik weer last van flinke gewrichtspijn en was ik nog steeds niet helemaal de oude. Ik was helemaal klaar met medicatie en heb besloten dat ik wilde stoppen. Ik heb nu het gevoel dat de medicatie ervoor zorgde dat ik de woede en het verdriet er nooit uit kon gooien of een plekje kon geven. Het gevoel dat mijn depressie een functie had, maar hier niet heb naar kunnen luisteren doordat ik kort na het slikken met medicatie me weer goed voelde / dacht te voelen.

Nu zijn we 13 weken verder en geeft mijn psychiater aan dat het me niet gaat lukken zonder medicatie. Ook al gaat het voor mijn gevoel met mini stapjes vooruit moet ik hem misschien wel gelijk geven. Ik vind het heel moeilijk te accepteren dat ik het hoogstwaarschijnlijk niet 'zelf' kan en ik ben bang dat ik uiteindelijk spijt ga krijgen dat ik dit ook niet heb volgehouden. 

Ik weet dat ik de enige ben die deze keuze kan maken, maar toch wilde ik graag dit bericht plaatsen en kijken of er mensen op reageren. Mijn geduld en energie raakt op. Ik wil me heel graag weer goed voelen, maar ik wil ook de beste keuze maken voor de lange termijn.

Piekeren, piekeren, piekeren...
Groetjes DM
____________
* When nothing goes right.. go left.
Antwoord

#2
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 11-06-2017, 07:52 door Momtobe.)

Hey DM,

Ik ken het dilemma!

Ooit toen ik 21 was, heb ik antidepressiva (paroxetine) voorgeschreven gekregen omdat ik me al zo lang somber voelde. Dat hielp heel goed, er ging een wereld voor me open.

Na een paar jaar me er heel goed bij te voelen, ging ik ook twijfelen of ik er niet beter mee kon stoppen: het ging al zo lang goed!

Helaas was het afbouwen niet zorgvuldig, bij paroxetine niet zo slim, ik draaide best wel door. Daarom maar snel weer begonnen! 

Vorig jaar weer een stoppoging. Nu heb ik het gedaan met speciale afbouwstrips van Cinderella (aanrader!!) Waardoor je heel langzaam afbouwt en dus niet zulke "afkickverschijnselen" krijgt. Ik was super blij en trots dat ik me goed bleef voelen tijdens het hele afbouwen en ik er dus op gegeven moment vanaf was. Ik zat helaas in best een stressvolle periode (hoop dat het daardoor komt?)maar heel geleidelijk zakte ik weer terug in somberheid. Vanwege mijn huwelijk dat gepland stond en feit dat ik me dan echt gelukkig wou voelen, weer begonnen. Nu wel ander middel: sertraline. Had begrepen dat het een vriendelijker middel was, minder bijwerkingen en evt ook makkelijker af te bouwen.

Afbouwen ging inderdaad echt makkelijk vergeleken met paroxetine, maar  ben weer somber en lusteloos. Ik moet er dus ook aan dat ik het moet blijven gebruiken.

Enige is dat ik nog therapie wil proberen en mindfulness. Daarna accepteer ik het, dat het mijn middel is om me gewoon goed en stabiel te voelen. 

Succes in die weg!!

Oja, dat je denkt dat antidepressiva je gevoelens onderdrukt..

Ik geloof dat zelf niet. Depressie zorgt ervoor dat je veel sneller boos en verdrietig voelt en dat is niet altijd reëel. Je gaat problemen zien die er normaal niet zijn, omdat je in die negatieve gedachtengang zit.

Het is wel goed om op therapie te gaan, maar vaak wel icm medicatie omdat je dan een realistischer beeld hebt van de werkelijkheid.
Antwoord

#3
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 11-06-2017, 14:38 door Positiva.)

Register or login to view the content
Antwoord

#4
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 11-06-2017, 19:53 door DMysterie.)

@Momtobe & Positiva: Bedankt voor jullie reactie! Je verhaal (Momtobe) lijkt dus erg op die van mij. Ik weet hoe fijn het is weer te functioneren zodra je aan de medicatie gaat, maar het is heel erg angstaanjagend als je er na het stoppen achterkomt dat je de afgelopen jaren geen stap verder bent gekomen. Daarom ben ik het echt he-le-maal eens met Positiva. Voor mijn gevoel heeft een depressie een functie wat ik voorheen nooit zo heb gezien. Ook ik ben altijd met therapie gestopt omdat het goed met me ging tijdens het slikken van medicatie. Maar het is ook niet meer dan logisch dat je weer terug depressief raakt als je nog steeds niet datgene in je leven hebt omgegooid / aangepakt waar je depressie je elke keer voor waarschuwde. Ik denk zolang je daar niks mee doet dat die depressie altijd zou terugkeren.

Voor de mensen die me gaan aanvallen door te zeggen dat er ook mensen zijn die ondanks therapie gewoonweg niet zonder medicatie kunnen. Dat kan zeker.
____________
* When nothing goes right.. go left.
Antwoord

#5

Vorige week zondag ben ik toch begonnen met medicatie.. Een lage dosis wel, maar toch.
De eerste dagen heb ik erg last gehad van paniekaanvallen en hallucinaties. Weer een nieuwe ervaring rijker.

We gaan zien hoe het verder gaat Smile
____________
* When nothing goes right.. go left.
Antwoord

#6

(21-06-2017, 20:12)DMysterie schreef: Vorige week zondag ben ik toch begonnen met medicatie.. Een lage dosis wel, maar toch.
De eerste dagen heb ik erg last gehad van paniekaanvallen en hallucinaties. Weer een nieuwe ervaring rijker.

We gaan zien hoe het verder gaat Smile

Heel veel sterkte DM. Lastige bijwerkingen lijkt me.... Ik hoop dat je er snel baat bij hebt. X


 Geef niet op... het licht gaat weer aan!
 
Antwoord

#7

(21-06-2017, 20:12)DMysterie schreef: Vorige week zondag ben ik toch begonnen met medicatie.. Een lage dosis wel, maar toch.
De eerste dagen heb ik erg last gehad van paniekaanvallen en hallucinaties. Weer een nieuwe ervaring rijker.

We gaan zien hoe het verder gaat Smile

Ik lees zojuist mezelf even bij, had je verhaal nog niet gelezen. Het is een moeilijk dilemma rond deze keuzes, dat is het en zal het altijd blijven. Ik wil enkel steun uitspreken en de hoop dat het goed uitpakt. Sterkte, met de bijwerkingen alsmede de hele situatie.
Antwoord



Lijst met mogelijk verwante topics
02-08-2023, 10:19
Laatste bericht: Liefde+Hoop
  Mijn hart luchten Started by Kenzo
2 Replies - 432 Views
29-06-2023, 09:40
Laatste bericht: Kenzo
28-06-2023, 00:32
Laatste bericht: Edelsteentje
27-06-2023, 15:33
Laatste bericht: Mabel
  mijn hart luchten Started by henkkaas
1 Replies - 414 Views
24-02-2023, 15:41
Laatste bericht: Jozef
  Mijn verhaal Started by Edelsteentje
2 Replies - 427 Views
22-02-2023, 16:23
Laatste bericht: Edelsteentje
  Mijn keuze... Started by Joy
11 Replies - 2,245 Views
01-11-2021, 17:08
Laatste bericht: Feline
  Mijn ouders weten het:( Started by Nobody
6 Replies - 1,381 Views
18-06-2021, 18:42
Laatste bericht: Feline
  Mijn graf Started by EE97
5 Replies - 1,384 Views
24-03-2021, 22:07
Laatste bericht: Fae



Gebruikers die dit topic lezen:
1 gast(en)